Αρχικά, ο Γιοχάνις εξελέγη δήμαρχος του Σίμπιου το 2000, εκπροσωπώντας το Δημοκρατικό Φόρουμ Γερμανών στη Ρουμανία. Παρότι ο γερμανικός πληθυσμός της κάποτε σχεδόν πλήρως γερμανόφωνης πόλης είχε συρρικνωθεί σε μια μικρή μειονότητα, ο Γιοχάνις εξελέγη δήμαρχος, γεγονός που χαρακτηρίστηκε ως έκπληξη. Στη συνέχεια, επανεξελέγη το 2004, το 2008 και το 2012. Στον Γιοχάνις συχνά αποδίδεται το γεγονός ότι μετέτρεψε την πόλη σε δημοφιλή τουριστικό προορισμό, ενώ ανακηρύχθηκε και ως Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2007. Τον Φεβρουάριο του 2013, ο Γιοχάνις προσχώρησε στο Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα έχοντας δεχτεί πρόσκληση του αρχηγού του κόμματος Κριν Αντονέσκου, ενώ το ίδιο έτος εξελέγη πρώτος αντιπρόεδρος του κόμματος. Το 2014, ο Γιοχάνις εξελέγη πρόεδρος του Εθνικού Φιλελεύθερου Κόμματος.
Τον Οκτώβριο του 2009, τέσσερις από τις πέντε κοινοβουλευτικές ομάδες πρότειναν τον Γιοχάνις ως πρωθυπουργό της χώρας. Το Δημοκρατικό Φιλελεύθερο Κόμμα του Τραϊάν Μπασέσκου καταψήφισε την υποψηφιότητά του για την πρωθυπουργία της χώρας.[1] Στη συνέχεια, προτάθηκε εκ νέου από το Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα και από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα.[2]
Επανεξελέγη πρόεδρος κερδίζοντας στον 2ο γύρο το 2019.
Προσωπική και επαγγελματική ζωή
Γεννημένος στο ιστορικό κέντρο του Σίμπιου της Ρουμανίας, ο Κλάους Γιοχάνις είναι γόνος σαξονικής οικογένειας της Τρανσυλβανίας και το μεγαλύτερο από τα παιδιά της Σουζάνας και του Γκούσταβ Χάιντς Γιοχάνις. Έχει μία αδελφή, την Κρίστα Γιοχάνις[3]. Οι γονείς καθώς και η αδελφή του μετανάστευσαν από την πατρίδα τους το Σιμπίου (στα γερμανικά: Hermannstadt) στο Βύρτσμπουργκ της Γερμανίας το 1992, αξιοποιώντας το δικαίωμα επαναπατρισμού που έδινε το γερμανικό δίκαιο υπηκοότητας[4][5], όπως συνέβη με τους περισσότερους Τρανσυλβανούς Σάξονες μετά την πτώση του Σιδηρού Παραπετάσματος. Έως και σήμερα, το 2014, οι γονείς του, η αδελφή και η ανιψιά του ζουν στο Βύρτσμπουργκ[6]. Ο Γιοχάνις έχει δηλώσει ότι οι πρόγονοί του εγκαταστάθηκαν στην Τρανσυλβανία, στην περιοχή της σημερινής Ρουμανίας πριν από 850 χρόνια[7]. Ο ίδιος δεν ακολούθησε την οικογένειά του στη Γερμανία, επειδή η γυναίκα του προτίμησε να μείνουν στη Ρουμανία[8].
Μετά την αποφοίτησή του από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Babes-Bolyai στο Κλουζ-Ναπόκα το 1983, ο Γιοχάνις εργάσθηκε ως καθηγητής φυσικής σε διάφορα σχολεία και κολέγια στο Σίμπιου, μεταξύ άλλων, από το 1989 έως το 1997, και στο Γυμνάσιο Samuel von Brukenthal του Σίμπιου, το παλαιότερο γερμανόφωνο σχολείο της Ρουμανίας. Από το 1997 έως το 1999 υπήρξε αναπληρωτής Γενικός Επιθεωρητής στην Κομητεία του Σίμπιου και από το 1999 έως την εκλογή του ως δήμαρχος το 2000 ήταν ο Γενικός Σχολικός Επιθεωρητής, επικεφαλής των δημοσίων σχολείων της κομητείας.
Ο Γιοχάνις μιλάει γερμανικά και ρουμάνικα ως μητρικές γλώσσες, καθώς επίσης και αγγλικά. Η αυθεντική γραφή του ονόματός του -το οποίο είναι γερμανικό- είναι Johannis, αλλά το όνομα καταχωρήθηκε ως Iohannis από τη ρουμανική ληξιαρχική αρχή στο πιστοποιητικό γέννησής του[9] και έκτοτε χρησιμοποιεί και τα δύο αδιακρίτως[10]. Το 1989 παντρεύτηκε τη ρουμανικής υπηκοότητας Κάρμεν Τζορτζέτα Λατσούρκα, η οποία είναι καθηγήτρια αγγλικών στο εθνικό κολέγιο στο Σίμπιου[11][12]. Δεν έχουν παιδιά.
Ο Γιοχάνις είναι μέλος της Ευαγγελικής Λουθηρανικής Εκκλησίας της Διακήρυξης του Augsburg στη Ρουμανία, ήτοι στη γερμανόφωνη προτεσταντική εκκλησία της Τρανσυλβανίας[13].
Πολιτική καριέρα
Εντάχθηκε στο Δημοκρατικό Φόρουμ των Γερμανών της Ρουμανίας το 1990, και υπηρέτησε ως μέλος της εκπαιδευτικής επιτροπής του φόρουμ στην Τρανσυλβανία από το 1997, και ως μέλος της τοπικής επιτροπής στο Σίμπιου από το 1998. Το 2001, εκλέχθηκε Πρόεδρος του Δημοκρατικού κόμματος των Γερμανών της Ρουμανίας.
Θητεία ως δήμαρχος του Σίμπιου
Το 2000, το Δημοκρατικό Φόρουμ των Γερμανών της Ρουμανίας (FDGR) στο Σίμπιου αποφάσισε να στηρίξει την υποψηφιότητά του για τη δημαρχία. Παρότι η Γερμανική μειονότητα του Σίμπιου είχε μειωθεί στο 1,6%, ο Γιοχάνις εκλέχθηκε με το 69,18% των ψήφων και επανεξελέγη 3 φορές στη σειρά, με τα μεγαλύτερα εκλογικά ποσοστά της χώρας: 88,7% των ψήφων το 2004, και 87,4% το 2008. Είναι ο πρώτος Γερμανός δήμαρχος Ρουμάνικης πόλης μετά τον Albert Dörr, ο οποίος θήτευσε από το 1940 έως το 1945. Η μικρή Γερμανική μειονότητα είναι δημοφιλής στη Ρουμανία, όπου συχνά θεωρούνται σκληρά εργαζόμενοι, ακριβείς και ασυμβίβαστοι. Πολλοί Ρουμάνοι επίσης θυμούνται πως η χώρα πέρασε πολλές από τις καλύτερες στιγμές της υπό Γερμανούς Βασιλείς πριν από έναν αιώνα[5].
Καθ' όλη τη διάρκεια της θητείας του ως δήμαρχος, εργάστηκε πάνω στην ανασυγκρότηση των υποδομών της πόλης και στον εξορθολογισμό της τοπικής διοίκησης. Ο Γιοχάνις μάλιστα πιστώνεται την ανάδειξη της πόλης σε έναν από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς χάρη στην αναστύλωση και αναπαλαίωση της παλαιάς πόλης[14] Κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας, ο Γιοχάνις εργάστηκε με ένα δημοτικό συμβούλιο που κυριαρχούσαν οι σοσιαλδημοκράτες.[εκκρεμεί παραπομπή] Από το 2004, κατά τη δεύτερη και τρίτη θητεία του, το δικό του κόμμα, το FDGR, κατείχε την πλειοψηφία των θέσεων. Από το 2008, το FDGR έχει τις 14 από τις 23 θέσεις δημοτικών συμβούλων, το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (PDL) έχει 4, το Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα (PSD) έχει 3, και το Εθνικιστικό Φιλελεύθερο Κόμμα (PNL) 2[15]
Ο Γιοχάνις δημιούργησε σχέσεις με ξένους αξιωματούχους και επενδυτές. Το Σίμπιου ανακηρύχθηκε ως Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2007, μαζί με το Λουξεμβούργο (το οποίο ξαναείχε τον τίτλο το 1995). Το Λουξεμβούργο επέλεξε να μοιραστεί αυτόν τον τιμητικό τίτλο με το Σίμπιου διότι πολλοί από του Τρανσυλβάνιους Σάξονες μετανάστευσαν εκεί τον 12ο αιώνα από την περιοχή που βρίσκεται σήμερα το Λουξεμβούργο[16] Το Σίμπιου, ή Hermannstadt στα Γερμανικά, ανοικοδομήθηκε από τους Τρανσυλβάνιους Σάξονες, και ήταν για πολύ καιρό το Πολιτιστικό κέντρο της μειονότητας, και κυρίως Γερμανόφωνη πόλη μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα. Πολλοί Γερμανοί έφυγαν από την πόλη μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, και ειδικά μετά το 1990, μέσα σε λίγους μήνες από την πτώση του Σιδηρού Παραπετάσματος.
Στις 4 Νοεμβρίου 2005, ο Γιοχάνις ανακηρύχθηκε «Προσωπικότητα της χρονιάς για μια Ευρωπαϊκή Ρουμανία» (Personalitatea anului pentru o Românie europeană) από τον οργανισμόEurolink – House of Europe.
Υποψήφιος για την πρωθυπουργία της Ρουμανίας
Στις 14 Οκτωβρίου2009, οι ηγέτες των κοινοβουλευτικών ομάδων της αντιπολίτευσης (του Εθνικού Φιλελεύθερου Κόμματος, του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, της Δημοκρατικής Ένωσης Ούγγρων της Ρουμανίας, και η ομάδα των μικρότερων εθνικών μειονοτήτων), πρότειναν τον Γιοχάνις ως υποψήφιο για την πρωθυπουργία της Ρουμανίας, μετά την πτώση, την προηγούμενη ημέρα, της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Εμίλ Μποκ, η οποία δεν έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης στο κοινοβούλιο. Προερχόμενος εκτός της εθνικής πολιτικής σκηνής της Ρουμανίας, ο Γιοχάννις έχει την εικόνα ενός ανεξάρτητου πολιτικού[17], παρά το ότι το κόμμα του συστηματικά συμμαχεί με το Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα, μαζί με το οποίο είχε συμμετάσχει, με τον Γοχάνις ως υποψήφιο, στις προηγούμενες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα (PNL), το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (PSD), η Δημοκρατική Ένωση Ούγγρων της Ρουμανίας (UDMR), και η ομάδα των μικρότερων εθνικών μειονοτήτων, πρότειναν τον Γιοχάνις ως κοινό υποψήφιο πρωθυπουργό μεταβατικής κυβέρνησης[18]. Στις 14 Οκτωβρίου, ο Κλάους Γιοχάνις επιβεβαίωσε ότι αποδέχεται την υποψηφιότητα. Παρ’ όλα αυτά στις 15 Οκτωβρίου, ο Πρόεδρος Τραϊάν Μπασέσκου όρισε τον Λουσιάν Κροϊτόρου, έναν κορυφαίο Ρουμάνο οικονομολόγο, ως πρωθυπουργό και του έδωσε εντολή σχηματισμού της επόμενης κυβέρνησης της χώρας.
Μετά από ένα δεύτερο γύρο συνομιλιών, μία μέρα πριν την ανάληψη καθηκόντων από τον Κροϊτόρου, ο Μπασέσκου σημείωνε: «Μερικά κόμματα έχουν προτείνει τον Κλάους Γιοχάνις. Θα ήθελα να ξέρετε ότι δεν απέρριψα τη δυνατότητά του να αναλάβει την πρωθυπουργία επειδή οι επιλογές μου κατευθύνονται προς άλλες λύσεις (κυβερνήσεων εθνικής ενότητας). Απέρριψα την πρόταση αυτή γιατί προέρχεται από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα ή από άλλο κόμμα (το Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα)», αναφερόμενος στον υποτιθέμενο περιορισμό του να λάβει υπ’ όψιν του πρόταση προερχόμενη από το μεγαλύτερο κόμμα (το Δημοκρατικό Φιλελεύθερο Κόμμα – PDL), περιορισμό τον οποίο αμφισβητούσαν τα άλλα κόμματα[19][20]. Η αντιπολίτευση άσκησε κριτική στην απόφαση του Προέδρου να μη δώσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Γιοχάνις. Ο ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών, Μιρτζέα Ντζοάνα, κατηγόρησε τον Μπασέσκου για προσπάθεια επηρεασμού του αποτελέσματος των προσεχών προεδρικών εκλογών αφού θα τις διοργάνωνε μια φίλα διακείμενη προς αυτόν κυβέρνηση[21][22]. Ο Κριν Αντονέσκου, ηγέτης του Εθνικού Φιλελεύθερου Κόμματος διακήρυξε ότι το κόμμα του δεν θα επέτρεπε το να δοθεί η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης σε οποιονδήποτε άλλο πλην του Γιοχάνις[21]. Μετά τον ορισμό του Κροϊτόρου, ο Αντονέσκου, υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές, δήλωσε ότι, σε περίπτωση εκλογής του ως Προέδρου, θα έδινε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Γιοχάνις[23]. Τρεις ημέρες μετά, ο Ντζεοάνα δήλωσε ότι ο Αντονέσκου προσπαθούσε να προωθήσει την υποψηφιότητά του στην Προεδρία της Δημοκρατίας, χρησιμοποιώντας τον Γιοχάνις. Απαντώντας του, ο Αντονέσκου δήλωσε στον τύπο ότι ο Γιοχάνις «δεν είναι το είδος του ανθρώπου που θα επέτρεπε σε κάποιον να τον χρησιμοποιήσει»[24]. Ο Ντζεοάνα και η ηγεσία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος συναντήθηκαν για δεύτερη φορά με τον Γιοχάνις στο Βουκουρέστι, το βράδυ της 18ης Οκτωβρίου. Η Δημοκρατική Ένωση Ούγγρων της Ρουμανίας, η οποία την προηγούμενη μέρα είχε δηλώσει ότι θα συμμετάσχει και αυτή στη συνάντηση, δήλωσε το πρωί ότι όλοι οι ηγέτες της απουσίαζαν εκτός της πόλης. Το Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα συμμετείχε με κατώτερα στελέχη, μετά την ανακοίνωση το ίδιο πρωί του Αντονέσκου ότι βρίσκεται σε προεκλογική εκστρατεία στο Κλουζ - Ναπόκα[25]. Την 21η Οκτωβρίου, το Κοινοβούλιο, με 252 ψήφους υπέρ (του Εθνικού Φιλελεύθερου Κόμματος, του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, της Δημοκρατικής Ένωσης Ούγγρων της Ρουμανίας, και της ομάδα των μικρότερων εθνικών μειονοτήτων) και 2 κατά, εξέδωσε ψήφισμα απαιτώντας από τον Πρόεδρο να ορίσει τον Γιοχάνις ως πρωθυπουργό[26][27].
Στο Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα (PNL)
Στις 20 Φεβρουαρίου του 2013, ο Κλάους Γιοχάνις ανακοίνωσε την προσχώρησή του στο PNL κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον Crin Antonescu. Στο έκτακτο συνέδριο του PNL, εξελέγη πρώτος αντιπρόεδρος του Κόμματος. Στη συνεδρίαση της 28ης Ιουνίου 2014, εξελέγη πρόεδρος του PNL με 95% των ψήφων.
Υποψηφιότητα για πρόεδρος της Ρουμανίας
Το 2009, Γιοχάνις είχε δηλώσει ότι θα μπορούσε ενδεχομένως να θέσει υποψηφιότητα για το αξίωμα του Προέδρου της Ρουμανίας, όχι όμως για το 2009[28]. Ο πρώην Πρωθυπουργός Καλίν Ποπέσκου-Ταριτσεάνου είχε δηλώσει στις 27 Οκτωβρίου 2009 και ξανά στις 23 Απριλίου 2010 ότι ο ίδιος θα ήθελε να δει τον Γιοχάνις να γίνεται Πρόεδρος της Ρουμανίας[29].
Τα κόμματα PNL και PDL ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2014 τις διαδικασίες για τη δημιουργία ενός κεντροδεξιού σχηματισμού. Τα δύο κόμματα θα συγχωνευτούν τελικά με το όνομα του PNL, αλλά θα κατεβούν στις εκλογές με τη μορφή μίας συμμαχίας, τη «Χριστιανο-Φιλελεύθερη Συμμαχία» (Alianta Creştin-Liberală). Στις 11 Αυγούστου, η Συμμαχία επέλεξε τον Γιοχάνις ως υποψήφιό της για τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου και έτσι καταγράφηκε ως επίσημος υποψήφιος για την προεδρία[30]. Στον πρώτο γύρο έλαβε το 30,37% των ψήφων. Στο δεύτερο γύρο στις 16 Νοεμβρίου εξελέγη πρόεδρος της Ρουμανίας παίρνοντας το 54,43% των ψήφων.
Πρόεδρος της Ρουμανίας
Στις 16 Νοεμβρίου 2014 ο Κλάους Γιοχάνις εξελέγη ο πέμπτος πρόεδρος της Ρουμανίας, κερδίζοντας τον υποψήφιο του PSD Victor-Viorel Ponta. Ο Γιοχάνις κέρδισε τις εκλογές με 54,43% των ψήφων. Πρόκειται να αναλάβει τα καθήκοντά του στις 22 Δεκεμβρίου, οπότε τελειώνει η θητεία του προκατόχου του, Τραϊάν Μπασέσκου. Η προεδρική του εκστρατεία επικεντρώθηκε στην καταπολέμηση της διαφθοράς και για τη βελτίωση του συστήματος δικαιοσύνης[31]. Ο Γιοχάνις είναι επίσης υποστηρικτής μιας θερμά φιλοδυτικής εξωτερικής πολιτικής[32].
Ο Γιοχάνις διεκδίκησε ξανά την εκλογή του στις προεδρικές εκλογές του 2019. Οι εκλογές διεξήχθησαν σε δύο γύρους, στις 10 Νοεμβρίου και στις 24 Νοεμβρίου 2019. Επανεξελέγη πρόεδρος κερδίζοντας στον 2ο γύρο με ποσοστό γύρω στο 63% των ψήφων έναντι περί το 37% για την πρώην πρωθυπουργό Βιόριτσα Ντάντσιλα.[33].
↑Die Lokomotive von Hermannstadt, συνέντευξη του Γκούσταβ Χάιντς Γιοχάνις στο Monatsgruß (μηνιαίο περιοδικό της Ευαγγελικής-Λουθηρανικής Εκκλησίας του Βύρτσμπουργκ), Οκτώβριος 2007, σελ. 5.
↑(Ρουμανικά) Mircea Geoană, Crin Antonescu, Bela Marko, Varujan Pambuccian, Daniela Popa, Ανοικτή επιστολή στον Τραϊάν Μπασέσκου. 14 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε 15 Οκτωβρίου 2009