Ιάκωβος Β΄ της Σκωτίας

Ιάκωβος Β΄ της Σκωτίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Seumas II Alba (Σκωτικά Κελτικά) και James II of Scotland (Αγγλικά)
Γέννηση	16  Οκτωβρίου 1430 αββαείο του Χόλυρουντ
Θάνατος	3  Αυγούστου 1460 Roxburgh
Συνθήκες θανάτου	θανατηφόρο δυστύχημα
Τόπος ταφής	αββαείο του Χόλυρουντ
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Σκωτίας
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία Καθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά[1]
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Μαρία του Χέλρε (από 1449)[2][3]
Τέκνα	Ιάκωβος Γ΄ της Σκωτίας[2] Μαρία Στιούαρτ, κόμισσα του Αρράν Αλέξανδρος Στιούαρτ, δούκας του Όλμπανυ[4] Δαυίδ Στιούαρτ, κόμης του Μόρεϊ[4] Ιωάννης Στιούαρτ, κόμης του Μαρ (απεβ. 1479)[4] Μαργαρίτα Στιούαρτ[4] Τζον Στιούαρτ[4] unnamed son Stewart[4]
Γονείς	Ιάκωβος Α΄ της Σκωτίας[2] και Ιωάννα Μπωφόρ[2]
Αδέλφια	Alexander Stewart, Duke of Rothesay (δίδυμος και μεγαλύτερος αδελφός) Μαρία Στιούαρτ, κόμισσα του Μπάκαν (νεότερη αδελφή) Ιωάννα Στιούαρτ, κόμισσα του Μόρτον (μεγαλύτερη αδερφή) Ελεονώρα Στιούαρτ (νεότερη αδελφή) Μαργαρίτα της Σκωτίας, Δελφίνη της Γαλλίας (μεγαλύτερη αδερφή)[2] Αναμπέλα της Σκωτίας (νεότερη αδελφή)[2] Ισαβέλλα της Σκωτίας, δούκισσα της Βρεττάνης (μεγαλύτερη αδερφή) Andrew Stewart (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα και νεότερος αδερφός) John Stewart, 1st Earl of Atholl (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα και νεότερος αδερφός) James Stewart, 1st Earl of Buchan (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα και νεότερος αδερφός)
Οικογένεια	Οίκος των Στιούαρτ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	μονάρχης της Σκωτίας (1437–1460)
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιάκωβος Β΄ της Σκωτίας (αγγλ. James II of Scotland, σκωτικά γαελικά: Seumas II Alba, 16 Οκτωβρίου 1430 - 3 Αυγούστου 1460) του Οίκου των Στιούαρτ ήταν βασιλιάς της Σκωτίας (1437 - 1460).

Βιογραφία

Πρώτα χρόνια

Ο Ιάκωβος ήταν το πέμπτο παιδί και ο δεύτερος γιος του Ιακώβου Α΄ της Σκωτίας και της Τζόαν Μπώφορτ. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τα πρώτα χρόνια της ζωής του πέρα από το ότι ο μεγαλύτερος δίδυμος και μοναδικός αδελφός του, Αλέξανδρος, πέθανε κατά τη γέννησή τους, και έτσι ο Ιάκωβος έγινε διάδοχος του θρόνου και δούκας του Ρόθσεϋ.

Ο πατέρας του δολοφονήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 1437 και ο εξάχρονος Ιάκωβος Β΄ στέφθηκε βασιλιάς στις 25 Μαρτίου 1437 στο Αββαείο του Χόλυρουντ με την παρέμβαση της μητέρας του. Το Κοινοβούλιο της Σκωτίας απαγόρευσε τη διαχείριση της βασιλικής περιουσίας μέχρι την εποχή που ο Ιάκωβος Β΄ φτάσει 18 ετών.^[5] Ο μικρός Ιάκωβος ζούσε μέχρι το 1439 στο Κάστρο του Ντάνμπαρ με τη μητέρα του και τις πέντε από τις έξι αδελφές του, ενώ η άλλη αδελφή του Μαργαρίτα, πήγε στη Γαλλία και παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο ΙΑ΄.^[5]

Τη διετία 1437 - 1439 ο πρώτος ξάδελφος του Βασιλιά, Άρτσιμπαλντ Ντάγκλας, 5ος Κόμης του Ντάγκλας, έγινε Υπολοχαγός του βασιλείου, μετά τον θάνατο του και την απώλεια των υψηλών κομήτων που ακολούθησε η εξουσία μεταβιβάστηκε σε μικρότερους όπως ο Ουίλλιαμ Κράιτον, 1ος Λόρδος Κράιτον και Καγκελάριος της Σκωτίας και ο σερ Αλεξάντερ Λίβινγκστον του Κάλλενταρ, φρουρός του νεαρού Βασιλιά στο Κάστρο του Στέρλινγκ. Ο Αλεξάντερ Λίβινγκστον εκμεταλλεύτηκε τη θέση του για να συλλάβει τη βασιλομήτορα Τζόαν στις 3 Αυγούστου 1439 και να τη θέσει υπό περιορισμό στο Κάστρο του Στέρλινγκ. Η Ιωάννα απελευθερώθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου αφού συμφώνησε να παραμείνει ο μικρός Ιάκωβος υπό την κηδεμονία του Λίβινγκστον και να του δώσει όλη της την προίκα της για την ασφάλεια του νεαρού Βασιλιά.^[5]

Τον Νοέμβριο του 1440 ο 16χρονος Άρτσιμπαλντ Ντάγκλας, 6ος Κόμης του Ντάγκλας, και ο 12χρονος μικρότερος αδελφός του, Ντέηβιντ, προσκλήθηκαν στο Κάστρο του Εδιμβούργου σε γεύμα στο όνομα του βασιλιά, όπου, σύμφωνα με τον θρύλο, ο Βασιλιάς που ήταν μόλις 10 ετών εντυπωσιάστηκε από τα δυο αδέλφια. Ο νεαρός Κόμης του Ντάγκλας και ο αδελφός του με προδοτικό τρόπο απομονώθηκαν και αποκεφαλίστηκαν στις 24 Νοεμβρίου, την ίδια τύχη είχε τρεις μέρες αργότερα ο σερ Μάλκολμ Φλέμινγκ του Κάμπερνολντ. Ο Ιάκωβος Β΄ που ήταν τότε μικρό παιδί ακούγεται ότι δεν είχε καμιά ανάμειξη στις δολοφονίες, τα τραγικά αυτά περιστατικά έμειναν γνωστά στην ιστορία σαν "Το μαύρο δείπνο".

Υποταγή των Ντάγκλας

Ο Ιάκωβος Β΄ της Σκωτίας (1440).

Ο Ιάκωβος Β΄ έφτασε στην ενηλικίωση (1449), η βασιλεία του από τότε είχε σημαντικές διαφορές σε σχέση με πριν. Οι Ντάγκλας χρησιμοποίησαν την ενηλικίωση του βασιλιά σαν πρόσχημα να ρίξουν από την εξουσία τους Λίβινγκστον καθώς ο νεαρός Ιάκωβος Β΄ ήθελε να εκδικηθεί για τη σύλληψη της μητέρας του το 1439. Οι Ντάγκλας και οι Κράιτον εξακολουθούσαν να έχουν το μεγαλύτερο μέρος της εξουσίας, ο Ιάκωβος δεν μπορούσε να κυβερνήσει χωρίς αυτούς.

Ο Ιάκωβος Β΄ δεν έμεινε ικανοποιημένος από την κατάσταση και προσπάθησε την περίοδο 1451-1455 να τους αποβάλλει από την εξουσία, οι προσπάθειες ξεκίνησαν με την απουσία του Ουίλλιαμ Ντάγκλας, 8ου Κόμη του Ντάγκλας, από τη Σκωτία (1451) και ολοκληρώθηκαν με τη δολοφονία του Ντάγκλας στις 22 Φεβρουαρίου 1452 στο Κάστρο του Στέρλινγκ. Οι περισσότερες πληροφορίες για τον φόνο του Ντάγκλας προέρχονται από το Χρονικό του Άφλεκ, μια σύγχρονη πηγή που ήταν θραυσματική. Ο βασιλιάς κατηγόρησε τον κόμη για παράνομους δεσμούς με τον Τζον Μακντόναλντ, 11ο Κόμη του Ρος και Λόρδο Άιλα, και τον Αλεξάντερ Λίντσεϋ, 4ο Κόμη του Κρώφορντ. Ο δεσμός αυτός ήταν επικίνδυνος για τον ίδιο τον Ιάκωβο Β΄, έτσι ο Βασιλιάς ζήτησε από τον Ντάγκλας να σπάσει τον δεσμό εκείνος το αρνήθηκε, με αποτέλεσμα ο Ιάκωβος να τον σκοτώσει με 26 κτυπήματα και να πετάξει το πτώμα του κάτω από το παράθυρο. Οι αυλικοί, πολλοί από τους οποίους ήταν παλιοί κτηματίες του Ντάγκλας, συμμετείχαν στη δολοφονία και ένας από αυτούς τον χτύπησε με τσεκούρι στο κεφάλι.

Ο φόνος δεν έφερε την ειρήνη, οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν και ο Ιάκωβος Β΄ προσπάθησε να κάνει κατάσχεση της περιουσίας των Ντάγκλας, αλλά τον έσυραν σε συνεχείς ταπεινώσεις και τον ανάγκασαν να τους επιστρέψει τα εδάφη, να αναγνωρίσει τον Τζέημς Ντάγκλας, 9ο Κόμη του Ντάγκλας, και να κλείσει ειρήνη. Οι στρατιωτικές συγκρούσεις που συνεχίστηκαν έφεραν σε σοβαρό κίνδυνο τον Ιάκωβο Β΄ ακόμα και να εκθρονιστεί και να εκδιωχθεί από τη χώρα. Ο Ιάκωβος ανέτρεψε την σε βάρος του κατάσταση με τη δωροδοκία των συμμάχων του Ντάγκλας, ανάμεσα στους οποίους τον Κόμη του Κρώφορντ, μετά τη μάχη του Μπρέχιν. Το Μάιο του 1455, στη μάχη του Άρκινομ, ο Ιάκωβος συνέτριψε τους Ντάγκλας ολοκληρώνοντας τον θρίαμβο του.

Ισχυρός βασιλιάς

Στους μήνες που ακολούθησαν, το Κοινοβούλιο, σε συμφωνία με τον Βασιλιά, αποφάσισε να κάνει κατάσχεση της περιουσίας των Ντάγκλας, οι οποίοι εξορίστηκαν κατόπιν στην Αγγλία. Ο βασιλιάς ήταν πλέον παντοδύναμος και οι διάδοχοι του δεν αντιμετώπισαν κανένα σοβαρό πρόβλημα. Μετά την εξόντωση της οικογένειας του Μέρντοχ Στιούαρτ από τον πατέρα του η εξόντωση των Ντάγκλας ήταν το δεύτερο σημαντικό βήμα για την εδραίωση της βασιλικής εξουσίας.^[6]

Την περίοδο 1455 - 1460 ο Ιάκωβος Β΄ προσπάθησε να ενισχύσει τη βασιλική εξουσία, οι φιλοδοξίες του όμως να καταλάβει τις Ορκάδες, τα Σέτλαντ και τη Νήσο του Μαν δεν είχαν επιτυχία. Ο Βασιλιάς έκανε περιοδείες σε όλη τη χώρα και προσπάθησε να αυξήσει τα έσοδα του με τη δωροδοκία σοβαρών εγκλημάτων. Οι δημοφιλείς πρακτικές του Ιακώβου Β΄ ξεκίνησαν στα τέλη της δεκαετίας του 1450.^[7] Το 1458 το Κοινοβούλιο επέβαλε στον Βασιλιά να αλλάξει τη συμπεριφορά του, αλλά κανένας δεν μπορεί να μαντέψει τι θα είχε ακολουθήσει αν ζούσε περισσότερο.^[8] Ο Ιάκωβος Β΄ ήταν ο πρώτος βασιλιάς της Σκωτίας για τον οποίο αναπαράσταση της εποχής του, ήταν μια ξυλογραφία που τόνιζε το σημάδι του στο πρόσωπο.

Το προσωνύμιο "Φλογισμένο Πρόσωπο" (Fiery Face) το πήρε από ένα σημάδι στο πρόσωπο όταν γεννήθηκε, το οποίο έδειχνε εκρηκτική φυσιογνωμία.^[5] Ο Ιάκωβος Β΄ ήταν ενεργητικός βασιλιάς, πολιτικοποιημένος και δημοφιλής στους Σκώτους, όπως όλοι οι βασιλείς από τον Οίκο των Στιούαρτ, η νομοθεσία του είχε επίσης πολλά στοιχεία δημοφιλίας. Δεν κληρονόμησε τα λογοτεχνικά ενδιαφέροντα του πατέρα του όπως οι δυο από τις αδελφές του, αλλά την εποχή του ιδρύθηκε το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης από τον επίσκοπο Τέρνμπουλ και έκανε προσφορές στο Σαιντ Σάλβατορ, το νέο κολλέγιο του αρχιεπισκόπου του Σαιντ Άντριους, Τζέημς Κέννεντυ. Είχε κληρονομήσει μεγάλο μέρος από την ενεργητικότητα του πατέρα του, αλλά η δολοφονία του Κόμη του Ντάγκλας ήταν μεγάλο στίγμα για τη βασιλεία του.^[5]

Γάμος

Ο Ιάκωβος Β΄ σε ηλικία 19 ετών (1449) παντρεύτηκε την 15χρονη Μαρία του Χέλρε κόρη του Άρνολντ, Δούκα του Χέλρε. Οι διαπραγματεύσεις για τον γάμο με τη Μαρία του Χέλρε ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 1447 όταν ένας απεσταλμένος από τη Βουργουνδία ήρθε στη Σκωτία και ολοκληρώθηκαν τον Σεπτέμβριο του 1448 με μια αποστολή υπό τον καγκελάριο Κράιτον. Ο Φίλιππος Γ΄ της Βουργουνδίας έδωσε 60.000 κορώνες στη συγγενή του και την προίκα της αξίας 10.000 κορονών με εδάφη στο Στράδερν, το Άθολ, το Μέθβεν και το Λινλίθγκοου. Στις 25 Φεβρουαρίου 1449 πραγματοποιήθηκε ένα τουρνουά ανάμεσα στον Τζέημς, Λόρδο Ντάγκλας, έναν άλλο Τζέημς, αδελφό του Λόρδου Λοχ Λέβεν και σε δυο άλλους ευγενείς ανάμεσα στους οποίους βρισκόταν ο Ζακ ντε Λαλαίν, ένας από τους διάσημους ιππότες της εποχής του. Ο γάμος εορτάστηκε στις 3 Ιουλίου 1449 στο Χόλυρουντ, ένας διάσημος Γάλλος χρονικογράφος, ο Ματιέ ντ'Εσκουσύ, δίνει λεπτομερείς πληροφορίες για την τελετή. Πολλοί συνοδοί της Μαρίας από την οικογένεια Φλέμινγκ παρέμειναν στη Σκωτία και οι σχέσεις ανάμεσα στη Σκωτία και τη Φλάνδρα που ήταν ήδη φιλικές από την εποχή του Ιακώβου Α΄ έγιναν πιο στενές.^[5] Το ζεύγος έκανε επτά παιδιά, από τα οποία τα έξι έφτασαν μέχρι την ενηλικίωση.

Ο γάμος του Βασιλιά της Σκωτίας οδήγησε στον περιορισμό της κηδεμονίας και στην πτώση των Λίβινγκστον. Το φθινόπωρο ο σερ Αλεξάντερ και άλλα μέλη της οικογένειας συνελήφθησαν. Στις 19 Ιανουαρίου 1450 με απόφαση του Κοινοβουλίου, ο Αλεξάντερ Λίβινγκστον, γιος του σερ Αλεξάντερ, και ο Ρόμπερτ Λίβινγκστον του Λινλιθγκόου εκτελέστηκαν για προδοσία στο Κάστρο του Χιλλ. Ο σερ Αλεξάντερ και οι συγγενείς του έμεναν υπό περιορισμό σε διαφορετικά κάστρα, και μόνο ένα μέλος της οικογένειας ο Τζέημς, μεγαλύτερος γιος του σερ Αλεξάντερ, αποκαταστάθηκε στη θέση του καγκελάριου (1454), στην οποία είχε διοριστεί το καλοκαίρι του 1449.^[5]

Το τέλος του

Το Κάστρο του Ρόξμπεργκ στο οποίο ο Ιάκωβος Β΄ σκοτώθηκε με την έκρηξη του "Λέοντος".

Ο Ιάκωβος Β΄ ενθουσιασμένος παρήγγειλε το πιο σύγχρονο πυροβολικό για να το χρησιμοποιήσει εναντίον των Μελανών Ντάγκλας και οι φιλοδοξίες του τον οδήγησαν στην πολιορκία του Κάστρου του Ρόξμπεργκ (1460), ενός από τα ελάχιστα κάστρα που είχαν απομείνει στους Άγγλους μετά τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας.

Ο Ιάκωβος Β΄ εισήγαγε πολλά κανόνια από τη Φλάνδρα για τις ανάγκες της πολιορκίας. Στις 3 Αυγούστου, ενώ στεκόταν μπροστά σε ένα από αυτά τα κανόνια, ο "Λέων", εξερράγη και τον σκότωσε σε ηλικία 29 ετών. Ο ιστορικός Ρόμπερτ Στιούαρτ του Πιτσκόττι σημειώνει: "καθώς ο Βασιλιάς στεκόταν μπροστά σε ένα κομμάτι του πυροβολικού το μηριαίο οστό του θρυμματίστηκε από ένα κομμάτι πυροβόλου που εκσφενδονίστηκε και πέθανε επί τόπου".^[9] Οι Σκώτοι συνέχισαν την πολιορκία με τον Τζορτζ Ντάγκλας, 4ο Κόμη του Άνγκους, και το κάστρο έπεσε σε λίγες μέρες. Στη συνέχεια, η χήρα του Ιακώβου Β΄, Μαρία του Χέλρε, διέταξε την καταστροφή του.^[10]

Τον Ιάκωβο Β΄ διαδέχθηκε ο γιος του, Ιάκωβος, υπό την αντιβασιλεία της μητέρας του, Μαρίας, που πέθανε τρία χρόνια αργότερα.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1449 τη Μαρία των Έχμοντ, κόρη του Άρνολντ, Δούκα του Χέλρε, και απέκτησε επτά παιδιά:

• θνησιγενής γιος (19 Μαΐου 1450).
• Ιάκωβος Γ΄ (1452 - 1488), Βασιλιάς της Σκωτίας.
• Μαρία (1453 - 1488), παντρεύτηκε πρώτα τον Τόμας Μπόυντ, 1ο Κόμη του Άρραν, και μετά τον Τζέημς Χάμιλτον, 1ο Λόρδο Χάμιλτον.
• Αλέξανδρος (περ. 1454 - 1485), Δούκας του Ώλμπανυ.
• Δαβίδ (περ. 1455 - πριν τον Ιούλιο του 1457).
• Ιωάννης (περ. 1456 - περ. 1479), Κόμης του Μαρ και του Γκάριοχ.
• Μαργαρίτα (περ. 1456 - π.1480/1500), ερωμένη του Ουίλλιαμ, 3ου Λόρδου Κράιτον.

Πρόγονοι

Τέχνη

Ο Ιάκωβος Β΄ της Σκωτίας εμφανίζεται στα παρακάτω μυθιστορήματα και έργα:^[11]

• "Ο καπετάνιος της φρουράς" (1962) του Τζέημς Γκραντ. Το μυθιστόρημα καλύπτει τα γεγονότα της περιόδου 1440 - 1452 και τις συγκρούσεις του Ιακώβου Β΄ με τους κόμητες του Ντάγκλας, τα περισσότερα από τα γεγονότα έγιναν μακριά από τη Σκωτία στην Αυλή του Δούκα του Χέλρε, πεθερού του Βασιλιά.^[11]
• "Δυο άπορες πριγκίπισσες" (1891) της Σάρλοτ Μαίρυ Γιόνγκ (1823 - 1901). Ο Ιάκωβος Β΄ ήταν δευτερεύων χαρακτήρας με κύριους χαρακτήρες τις αδελφές του Ελεονώρα, Μαρία και Ιωάννα, το μυθιστόρημα περιέχει τα ταξίδια τους στις ξένες Αυλές, ιδιαίτερα του Ερρίκου ΣΤ΄ της Αγγλίας και του Ρενέ Α΄ της Νεαπόλεως.^[11][12]
• "Ο Μελανός Ντάγκλας" (1899) και η "Κόρη Μαργαρίτα" (1905) του Σάμιουελ Ράδερφορντ Κρόκετ (1859 - 1914). Τα δυο μυθιστορήματα καλύπτουν την περίοδο 1439 - 1460 ιδιαίτερα τις συγκρούσεις του Ιακώβου Β΄ με τους κόμητες του Ντάγκλας, περιγράφει τη θανάτωση του Ουίλλιαμ Ντάγκλας, 8ου Κόμη του Ντάγκλας (1452), και τον θάνατο του ίδιου του Ιακώβου στην πολιορκία του Ρόξμπεργκ (1460). Οι υπόλοιπες ιστορικές φυσιογνωμίες που απεικονίζονται είναι ο Ουίλλιαμ Ντάγκλας, 6ος Κόμης του Ντάγκλας, ο μικρότερος αδελφός του, Ντέηβιντ, η πρωταγωνίστρια του δεύτερου μυθιστορήματος Μάργκαρετ Ντάγκλας, η Ωραία Κόρη του Γκάλλογουεϋ, ο σερ Αλεξάντερ Λίβινγκστον του Κάλενταρ, ο Ουίλλιαμ Κραιτον, 1ος Λόρδος Κράιτον, ο Κάρολος Ζ΄ της Γαλλίας, ο δελφίνος Λουδοβίκος και η Ανιές Σορέλ. Υπάρχει μικρή αναφορά για την πρώτη φάση του "Πολέμου των Ρόδων", αλλά τα γεγονότα στην Αγγλία τονίζονται μονάχα επιφανειακά.^[11]
• "Ιάκωβος Β΄: Η μέρα των αθώων" (2014) της Ρόνα Μανρό (γεν. 1959). Μια συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου της Σκωτίας, του Εθνικού Θεάτρου της Μεγάλης Βρετανίας και του Διεθνούς Φεστιβάλ του Εδιμβούργου, οι τρεις Ιάκωβοι (Ιάκωβος Α΄, Ιάκωβος Β΄ και Ιάκωβος Γ΄) είναι τρία ξεχωριστά έργα. Το κάθε έργο παρουσιάζει τη Σκωτία μέσα στον χρόνο το δεύτερο έργο περιγράφει τις σχέσεις του Ιακώβου Β΄ με τους Ντάγκλας και τον θάνατο του λόρδου Ντάγκλας.^[13]
• Το κουτάβι του Λέοντος" του Νάιτζελ Τράντερ (1909 - 2000), στο διάστημα 1437-60, κατά τη βασιλεία του Ιακώβου Β΄, ο συγγραφέας περιγράφει την άνοδο του νεαρού Βασιλιά υπό τους αντιβασιλείς Ντάγκλας, Κράιτον και Λίβινγκστον, καθώς και τη δολοφονία του Ουίλλιαμ Ντάγκλας, και τελειώνει με το θάνατο του Ιακώβου. Η πλοκή διαφαίνεται από την οπτική του Αλεξάντερ Λάυον, Άρχοντα και μετά 2ου Λόρδου Γκλάμις.
• "Μελανός Ντάγκλας" του Νάιτζελ Τράντερ, το μυθιστόρημα καλύπτει τα γεγονότα της δολοφονίας του 8ου Κόμη του Ντάγκλας.
• "Η άνοδος του Νικκολό" της Ντόροθυ Ντάννετ (1923 - 2001), το μυθιστόρημα καλύπτει τα γεγονότα και τους πολέμους της εποχής σε διεθνές επίπεδο με επίκεντρο ιδιαίτερα τη Φλάνδρα.
• "Στο κλείδωμα του χρόνου" της Μάργκαρετ Τζ. Άντερσον (γεν. 1931). Μυθιστόρημα παιδικής φαντασίας, εμφανίζεται σαν ένας από τους πρωταγωνιστές στη μάχη του Ρόξμπεργκ και τονίζεται ιδιαίτερα η στιγμή της έκρηξης του "Λέοντος" που τον σκοτώνει.

Παραπομπές

1. «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 085236993. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2020.
2. «Kindred Britain»
3. p10211.htm#i102108. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
4. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
5. Mackay, Aeneas James George (1892). "James II of Scotland". In Lee, Sidney. Dictionary of National Biography. 29. London: Smith, Elder & Co.
6. McGladdery, James II, Chapter 4, Appendix 2 (The Auchinleck Chronicle); Brown, The Black Douglases, chapter 13; Tanner, Scottish Parliament, Chapter 5
7. Tanner (2001), p. 201, 204
8. Tanner (2001), Chapter 6
9. Mahoney, Mike. "Scottish Monarchs - Kings and Queens of Scotland - James II". www.englishmonarchs.co.uk. Retrieved 2016-10-11.
10. Colvin and Brown (1963), p. 819; Salter (1985), p. 17
11. Nield (1968), p. 52
12. "Project Gutenberg's Two Penniless Princesses, by Charlotte M. Yonge"
13. https://www.eif.co.uk/whats-on/2014/james2#.VDrOv1eK2-0

Πηγές

• Colvin, H. M.; Brown, R. A. (1963), "The Royal Castles 1066–1485", The History of the King's Works. Volume II: The Middle Ages, London: Her Majesty's Stationery Office
• McAndrew, Bruce A. (2006), Scotland's Historic Heraldry, Boydell & Brewer.
• Nield, Jonathan (1968), A Guide to the Best Historical Novels and Tales, Ayer Publishing.
• Mike Salter (1985). Discovering Scottish Castles. Shire Publications Ltd.
• Tanner, Roland (2001). The Late Medieval Scottish Parliament: Politics and the Three Estates, 1424-1488. Tuckwell.
• 'The Auchinleck Chronicle', printed in McGladdery, James II, Appendix 2, pp 160–73.
• M. Brown, The Black Douglases (East Linton, 1998).
• C. McGladdery, James II (Edinburgh, 1990).
• R. Tanner, The Late Medieval Scottish Parliament: Politics and the Three Estates, 1424-1488 (East Linton, 2001).

Ιάκωβος Β΄ της Σκωτίας Οίκος των Στιούαρτ Γέννηση: 16 Οκτωβρίου 1430 Θάνατος: 3 Αυγούστου 1460
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος Ιάκωβος Α΄ της Σκωτίας	Βασιλιάς της Σκωτίας 1437 - 1460	Διάδοχος Ιάκωβος Γ΄ της Σκωτίας