Ζεράρ Ντεπαρντιέ

Ζεράρ Ντεπαρντιέ
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Gérard Depardieu (Γαλλικά)[1]
Προφορά
Γέννηση	27  Δεκεμβρίου 1948[2][3][4] Σατωρού[5]
Κατοικία	Σατωρού[6]
Χώρα πολιτογράφησης	Ρωσία (από 2013)[7][8][9] Γαλλία[1] Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα[10]
Ιδιότητα	ηθοποιός ταινιών[1], ηθοποιός θεάτρου[1], σκηνοθέτης κινηματογράφου[11][12][1], παραγωγός ταινιών[13][12][1], τηλεοπτικός παραγωγός[14][1], επιχειρηματίας[13][15], ηθοποιός[1], ηθοποιός φωνής[16] και τραγουδιστής[17][1]
Σύζυγος	Ελιζαμπέτ Ντεπαρντιέ (1971–1996)
Σύντροφος	Καρόλ Μπουκέ (1997–2005) Καρίν Σιλά (2005–2023) Μάγδα Βαβρούσοβα (από 2024)
Τέκνα	Ζυλί Ντεπαρντιέ, Γκιγιόμ Ντεπαρντιέ, Ροξάν Ντεπαρντιέ και Jean Depardieu[18]
Γονείς	Ρενέ Ντεπαρντιέ και Αν Ντεπαρντιέ
Αδέλφια	Αλαίν Ντεπαρντιέ
Συγγενείς	Delphine Depardieu (ανιψιά)
Βραβεύσεις	Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (1996)[19], Ιππότης του Εθνικού Τάγματος της Τιμής (1985), Volpi Cup for Best Actor, 7 d'Or, Lumière Award, Lyon Festival of cinema, βραβείο Σεζάρ καλύτερου άνδρα ηθοποιού (1981), National Society of Film Critics Award for Best Actor (1983), Βραβείο Χρυσές Σφαίρες για τον Καλύτερο Άνδρα Ηθοποιό σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ (1990), Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στο Φεστιβάλ των Καννών (1990), βραβείο Σεζάρ καλύτερου άνδρα ηθοποιού (1991), London Film Critics Circle Award for Actor of the Year (1992), Stanislavsky Award (2006), Lumière Award for Best Actor (2007) και Golden Lion for Lifetime Achievement (1997)[20]
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ντεπαρντιέ το 1991

Ο Ντεπαρντιέ το 2001

Ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ (γαλλικά: Gérard Xavier Marcel Depardieu, 27 Δεκεμβρίου 1948 - ) είναι Γάλλος, πολιτογραφημένος Ρώσος, ηθοποιός του κινηματογράφου.^[21] Έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από διακόσιες ταινίες,^[22] ερμηνεύοντας πληθώρα διαφορετικών ρόλων.^[23]

Βιογραφία

Γεννήθηκε στις 27 Δεκμβρίου του 1948, στο Σατωρού. Ο πατέρας του ήταν μεταλλωρύχος.^[21] Στα 13 του χρόνια παράτησε το σχολείο,^[22] ενώ στα 15 του πήγε στο Παρίσι, για να σπουδάσει τη δραματική τέχνη. To 1965, έπαιξε για πρώτη φορά σε κινηματογραφική ταινία, η οποία ήταν μικρού μήκους και είχε τίτλο Le Beatnik et le Minet.^[23] Στη συνέχεια, ενσωματώθηκε στο θίασο του Ζαν-Λουί Κοσέ και, έπειτα, συμμετείχε στην τηλεοπτική σειρά Rendez vous a Badenberg. Εκείνη την περίοδο γνώρισε τους Ρυφύς και Ρομάν Μπυτέιγ, με τους οποιούς έπαιξε στο θέατρο "Café de la Gare".^[21] Ακολούθησαν μικροί ρόλοι σε μεγάλου μήκους ταινίες,^[23] όπως το Ναταλί Γκρανζέ (1972) της Μαργκερίτ Ντυράς, η οποία είχε παταγώδη αποτυχία.^[21]

Το 1974, έπαιξε τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο, στην ταινία Ο χορός των διεφθαρμένων του Μπερτράν Μπλιε, ο οποίος ήταν μέλος της επιτροπής του Φεστιβάλ των Καννών. Το 1976, συμπρωταγωνίστησε με την Ορνέλλα Μούτι στην ταινία Η τελευταία γυναίκα^[22] και στο 1900, του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι.^[23] Το 1980, κέρδισε το βραβείο Σεζάρ, χάρις στην ερμηνεία του στο Τελευταίο μετρό, στην οποία συμπρωταγωνίστησε με την Κατρίν Ντενέβ^[22] και σκηνοθέτης ήταν ο Φρανσουά Τρυφώ. Μέσα στην ίδια χρονιά συνεργάστηκε, και πάλι, με τον Μωρίς Πιαλά, για την ταινία Λούλου.

Το 1981, πρωταγωνίστησε στην ταινία του Ντανιέλ Βιν, Η επιστροφή του Μαρτέν Γκερ και το 1982, στο Δαντών, του Αντρέι Βάιντα.^[23] Το 1985, κέρδισε το βραβείο του καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, αφού πρωταγωνίστησε στο Police του Μωρίς Πιαλά. Την επόμενη χρονιά πρωταγωνίστησε στο Ζαν ντε Φλορέτ του Κλοντ Μπερί. Το 1987, συνεργάστηκε και πάλι με τον Πιαλά στην ταινία Κάτω από τον ήλιο του Σατανά, συμπρωταγωνιστώντας, παράλληλα, με την Σαντρίν Μπονέρ, ενώ το 1988, συμπρωταγωνίστησε με την Ιζαμπέλ Ατζανί στο Καμίλ Κλοντέλ. Το 1990, συνεργάστηκε με τον Ζαν-Πολ Ραπενό για την ταινία Συρανό ντε Μπερζεράκ, χάρις στην ερμηνεία του στην οποία, κέρδισε βραβείο Σεζάρ, το βραβείο καλύτερου ηθοποιού του Φεστιβάλ των Καννών, ενώ προτάθηκε και για ένα βραβείο Όσκαρ. Την ίδια χρονιά κέρδισε Χρυσό Γάντι του καλύτερου ηθοποιού,^[22] πρωταγωνιστώντας στην ταινία του Πίτερ Γουέαρ Η πράσινη κάρτα.

Το 1991, συνεργάστηκε σε επαγγελματικό επίπεδο, για πρώτη φορά με το γιο του Γκιγιόμ, στην ταινία Όλα τα πρωινά του κόσμου του Αλέν Κορνό.^[21] Το 1992, στην ταινία 1492: Χριστόφορος Κολόμβος είχε τον ρόλο του Χριστόφορου Κολόμβου.^[22] Το 1994, πρωταγωνίστησε στην ταινία του Υβ Ανζελό Ο συνταγματάρχης Σαμπέρτ^[23] και στο Διακοπές με τον μπαμπά μου. Το 1996, έπαιξε στο Άμλετ. Την ίδια χρονιά του απονεμήθηκε ο τίτλος του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής. Το 1998, πρωταγωνίστησε στην ταινία Το σιδηρούν προσωπείον (μαζί με τους Τζέρεμι Άιρονς, Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Τζων Μάλκοβιτς, Γκάμπριελ Μπερν και Χιου Λώρι). Το 1999, είχε τον ρόλο του Οβελίξ στην ταινία Αστερίξ και Οβελίξ εναντίον Καίσαρα, συμπρωταγωνιστώντας με τον Κριστιάν Κλαβιέ. Η ταινία αυτή προτάθηκε για τέσσερα βραβεία Σεζάρ, κερδίζοντας τα τρία από αυτά.^[22] Το 2000, έπαιξε στο Vatel του Ρόλαντ Ζοφέ.^[23] και συμπρωταγωνίστησε με την Γκλεν Κλόουζ στην ταινία Τα 102 σκυλιά της Δαλματίας.

Το 2002, είχε και πάλι το ρόλο του Οβελίξ, στην ταινία Αστερίξ και Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα, στην οποία έπαιξε και η Μόνικα Μπελούτσι και έκοψε 15 εκατομμύρια εισιτήρια μόνο στη Γαλλία. Την ίδια χρονιά, έπαιξε στην ταινία Μεταξύ αγνώστων, με τη Σοφία Λόρεν και τον Μάλκολμ ΜακΝτάουελ.^[22] Το 2004, έπαιξε στο Ο χρόνος που κυλά του Αντρέ Τισενέ και την επόμενη χρονιά, συνεργάστηκε ξανά με τον Μπερτράν Μπλιε για το Πόσο μ' αγαπάς;^[23] Το 2006, πρωταγωνίστησε στο Παρίσι, σ' αγαπώ. Την ίδια χρονιά, μάλιστα, του απονεμήθηκε βραβείο Στανισλάφσκι, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας, για την καριέρα του στο χώρο της υποκριτικής. Το 2008, ξαναπήρε το ρόλο του Οβελίξ, για το Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες, μαζί με τους Κλοβίς Κορνιγιάκ και Αλέν Ντελόν. Η ταινία αυτή είχε προϋπολογισμό 78 εκατομμύρια ευρώ. Το 2010, πρωταγωνίστησε στις ταινίες Μαμούθ και Potiche (στη δεύτερη μαζί με την Κατρίν Ντενέβ).^[22] Το 2012, πρωταγωνίστησε στο Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία^[24] και στο Ο άνθρωπος που γελά.^[25]

Άρνηση της γαλλικής υπηκοότητας λόγω φορολογίας

Το 2012, ο Ντεπαρντιέ κατέφυγε στο Βέλγιο, μετά από μέτρα που πήρε η κυβέρνηση του Φρανσουά Ολλάντ για την υψηλή φορολόγηση των πλουσίων.^[26] Ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Ζαν-Μαρκ Αιρώ χαρακτήρισε την ενέργειά του αυτή αξιοθρήνητη και ο ηθοποιός, αντιδρώντας, απαρνήθηκε τη γαλλική υπηκοότητα,^[27] με τις ηθοποιούς Κατρίν Ντενέβ και Μπριζίτ Μπαρντό να στηρίζουν την απόφασή του (η πρώτη έστειλε ανοιχτή επιστολή προς τους επικριτές του), ενώ ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, δήλωσε ότι, δεν θα έφερε αντίρρηση εάν ο Ντεπαρντιέ ζητούσε ρωσικό διαβατήριο.^[26] Ο εκπρόσωπός του, όμως, δήλωσε άγνοια για τη δήλωση αυτή, καθώς και για τις προθέσεις του, ενώ ο πρόεδρος της Τσετσενίας γνωστοποίησε πως, θα υποδεχόταν με χαρά το Γάλλο ηθοποιό.^[27] Εκτός από τη βελγική και τη ρωσική υπηκοότητα, αρκετά πιθανό φαινόταν για τον ηθοποιό να γίνει πολίτης του Μαυροβουνίου.^[28] Τελικά, στις 3 Ιανουαρίου του 2013, ο Πούτιν υπέγραψε διάταγμα, το οποίο παρείχε στον Ντεπαρντιέ τη ρωσική υπηκοότητα.^[29]

Προσωπική ζωή

Είναι νυμφευμένος με την Ελιζαμπέτ Γκινιό.^[21]

Το 2008, πέθανε ο -επίσης ηθοποιός- γιος του, Γκιγιόμ Ντεπαρντιέ, από οξεία πνευμονία.

Σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα έχει επιζήσει από αεροπορικό ατύχημα, πενταπλό μπάι-πας και περισσότερα από 15 ατυχήματα με μοτοσικλέτα.^[22]

Φέρεται να είχε πολύ καλές σχέσεις με τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και τον Φρανσουά Μιτεράν.^[21]

Στις 4 Σεπτεμβρίου 2020 βαπτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος στον Ι. Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι στο Παρίσι.^[30]

Φιλμογραφία

Έτος	Επίσημος τίτλος της ταινίας	Ελληνικός τίτλος	Ρόλος	Σημειώσεις
1965	Le Beatnik et le Minet		μπίτνικ
1971	Un peu de soleil dans l'eau froide	Λίγος ήλιος στο κρύο νερό	Πιερ
	Le cri du cormoran, le soir au-dessus des jonques		Ανρί
1972	Le viager	Πώς να τα εκατοστίσετε και να θάψετε τους κληρονόμους σας	Βικτόρ
	Nathalie Granger	Ναταλί Γκρανζέ	πωλητής
	Le tueur	Ο επιθεωρητής Λε Γκουέν στα ίχνη του δολοφόνου
	La Scoumone	Αγάπη για τον έρωτα	διαρρήκτης
1973	Au rendez-vous de la mort joyeuse		Μπερέτι
	L'affaire Dominici		Ζεζέ Περάν
	Deux hommes dans la ville	Δύο ξένοι στην ίδια πόλη	ταραξίας
	Rude journée pour la reine		Φαμπιάν
1974	Les Valseuses	Ο χορός των διεφθαρμένων	Ζαν Κλοντ
	La femme du Gange		άντρας στην παραλία
	Stavisky...	Στραβίνσκι	εφευρέτης
	Les gaspards		ταχυδρόμος
	Vincent, François, Paul... et les autres	Η παλιοπαρέα	Ζαν Λαβαλέ
1975	Pas si méchant que ça	Ληστεία τρίτου βαθμού	Πιερ Βοσέ
	7 morts sur ordonnance	Επτά εγκλήματα κατ' εντολήν	δρ Μπεργκ
1976	Maîtresse		Ολιβιέ
	Je t'aime moi non plus	Εγώ δεν σ' αγαπώ	χωρικός
	1900		Ολμό Νταλκό
	Barocco		Σαμσόν / δολοφόνος
	La Dernière Femme	Η τελευταία γυναίκα	Ζεράρ
1977	Dites-lui que je l'aime
	René la canne	3 συμπαθητικοί κατεργαραίοι	Ρενέ Μπορνιέ
	Violanta		Φορτουνάτ
	Dites-lui que je l'aime	Το αίνιγμα	Νταβίντ Μαρτινό
	Die linkshändige Frau	Η αριστερόχειρη γυναίκα	άντρας
	La nuit, tous les chats sont gris		Φιλίπ Λαρσέ
	Baxter, Vera Baxter		Μισέλ Κερ
	Le camion		Εκείνος
1978	Préparez vos mouchoirs	Ετοιμάστε τα μαντίλια σας	Ραούλ
	Le sucre	Δύο τρελοί απατεώνες	Ραούλ Ρενό Ομκούρ
	Ciao maschio	Γεια σου πίθηκε	Ζεράρ Λαφαγιέτ
1979	Les chiens		Μορέλ
	L'ingorgo	Το μεγάλο μποτιλιάρισμα	Φράνκο
	Buffet froid		Αλφόνς Τραμ
1980	Loulou	Λούλου	Λούλου
	Le Dernier Métro	Το τελευταίο μετρό	Μπερνάρ Γκρανζέ
	Inspecteur la Bavure	Ο αστυνόμος Μπαρούφας	Ροζέ Μορζινί
	Je vous aime	Οι άντρες της ζωής μου	Πατρίκ
	Temporale Rosy		Ραούλ Λαμάρ
	Mon oncle d'Amérique	Ο θείος μου από την Αμερική	Ρενέ Ραζενό
1981	Le Retour de Martin Guerre	Η επιστροφή του Μαρτέν Γκερ
	Le choix des armes	Οι δύο δραπέτες	Μίκυ
	La chèvre	Ξανθός, γρουσούζης, γκαφατζής	Καμπανά
	La Femme d'à côté	Η γυναίκα της διπλανής πόρτας	Μπερνάρ Κουντρέ
1982	Le grand frère		Ζεράρ Μπεργκέρ
	Le retour de Martin Guerre		Αρνό ντι Τιλ
1983	Les compères	Οι κρεβατοκυνηγοί	Ζαν Λουκά
	La lune dans le caniveau	Το φεγγάρι στον υπόνομο	Ζεράρ Ντελμάς
	Danton	Υπόθεση Δαντών	Δαντών
1984	Fort Saganne		Σαρλ Σαγκάν
	Le tartuffe	Ταρτούφος	Ταρτούφος
	Rive droite, rive gauche	Η απέναντι όχθη	Πολ Σενάνκ
1985	Police	Τμήμα δίωξης ναρκωτικών	Λουί Βενσάν Μανζάν	Ο Ντεπαρντιέ κέρδισε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας
	Une femme ou deux		Ζιλιέν Σεσάκ
1986	Tenue de soirée	Βραδινό ένδυμα	Μπομπ
	Je hais les acteurs		κρατούμενος
	Rue du Départ		πατέρας της Κλάρας
	Les fugitifs		Ζαν Λουκά
	Jean de Florette	Ζαν ντε Φλορέτ	Ζαν ντε Φλορέτ
1987	Sous le soleil de Satan	Κάτω από τον ήλιο του Σατανά	Ντονισάν
1988	Drôle d'endroit pour une rencontre		Σαρλ
	Camille Claudel	Καμίλ Κλωντέλ	Ογκίστ Ροντέν
1989	Deux		Μαρκ Λαμπέρ
	Trop belle pour toi	Πολύ όμορφη για σένα	Μπερνάρ Μπαρτελεμί
1990	Cyrano de Bergerac	Συρανό ντε Μπερζεράκ	Συρανό ντε Μπερζεράκ	Ο Ντεπαρντιέ κέρδισε βραβείο Σέζαρ, βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ Καννών και προτάθηκε και για βραβείο Όσκαρ
	Uranus		Λεοπόλντ Λαζενές
	Green Card	Πράσινη κάρτα	Ζορζ	Ο Ντεπαρντιέ κέρδισε το Χρυσό Γάντι του καλύτερου ηθοποιού
1991	Tous les matins du monde	Όλα τα πρωινά του κόσμου	Μαρέν Μαρέ
	Mon père, ce héros	Ο μπαμπάς μου, ο ήρωας	Αντρέ Αρνέλ
	Merci la vie	Σ' ευχαριστώ, ζωή	δρ Βορμ
1992	1492: Conquest of Paradise	1492: Χριστόφορος Κολόμβος	Χριστόφορος Κολόμβος
1993	Hélas pour moi		Σιμόν Ντοναντιέ
	Germinal	Ζερμινάλ	Τουσέν Μαό
1994	My Father the Hero	Διακοπές με τον μπαμπά μου	Αντρέ Αρνέλ
	Una pura formalità	Απλή διατύπωση	Ονόφ
	La machine	Η μηχανή	δρ Μαρκ Λακρουά
	Le Colonel Chabert	Συνταγματάρχης Σαμπέρ	Σαμπέρ
1995	Les cent et une nuits de Simon Cinéma	Εκατό και μία νύχτες	Ζεράρ Ντεπαρντιέ
	Le hussard sur le toit	Ο ουσσάρος στη στέγη	αστυνόμος
	Le garçu	Το αγοράκι	Ζεράρ
	Les anges gardiens	Φύλακες άγγελοι	Αντουάν Καρκό
	Élisa		Ζακ Λεμποβίτς
1996	Unhook the Stars	Χάρισέ μου τ' άστρα	Μπιγκ Τόμι
	Bogus	Ο φανταστικός μου φίλος	Μπόγκους
	The Secret Agent	Μυστικός πράκτορας	Οσιπόν
	Le plus beau métier du monde	Ο πιο καλός καθηγητής	Λοράν Μονιέ
	Hamlet	Άμλετ	Ρεϊνάλντο
1997	XXL		Ζαν Μπουρνταλού
1998	La parola amore esiste	Λόγια αγάπης	Λεβί
	Bimboland		Λοράν Γκασπάρ
	The man in the iron mask	Ο άνθρωπος με τη σιδερένια μάσκα	Πόρθος
1999	Astérix et Obélix contre César	Αστερίξ και Οβελίξ εναντίον Καίσαρα	Οβελίξ	Η ταινία κέρδισε τρία βραβεία César
	Un pont entre deux rives		Ζορζ
2000	Mirka	Θαμμένο μυστικό	Στριξ
	Tutto l'amore che c'è		Μολότοφ
	Les acteurs	Ηθοποιοί εν δράσει	Ζεράρ Ντεπαρντιέ
	Vatel		Φρανσουά Βατέλ
	Zavist bogov		Μπερνάρ
2001	102 Dalmatians	Τα 102 σκυλιά της Δαλματίας	Ζαν Πιερ Λε Πελτ
	Concorrenza sleale		καθηγητής Άντζελο
	CQ		Αντρεζέι
	Streghe verso nord		Ντεπαρντιέ
	Vidocq	Vidocq, η μάσκα του τρόμου	Βιντόκ
	Le placard	Κρυφό ταλέντο	Φελίξ Σαντινί
2002	Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre	Αστερίξ και Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα	Οβελίξ
	I am Dina	Αυτή είναι η ιστορία μου	Ζακόμπ
	Aime ton père		Λέο Σέπερντ
	City of Ghosts	Η πόλη των φαντασμάτων	Εμίλ
	Blanche		Νταρτανιάν
	Between Strangers	Μεταξύ αγνώστων	Μαξ
2003	Le pacte du silence		Ζοακίμ
	Nathalie...
	Crime Spree	Η σπείρα	Ντανιέλ Φορέ
	Nathalie...	Ναταλί	Μπερνάρ
	Tais-toi!	Οι σπεσιαλίστες	Κουέντιν
	Les clefs de bagnole		τυροκόμος
	Bon voyage	Γοητευτικοί ταξιδιώτες	Ζαν Ετιέν Μποφόρ
2004	RRRrrrr!!!	Γκρρρ!!! Προϊστορικά εγκλήματα	αρχηγός
	San Antonio	Πράκτορες για δέσιμο	Μπεριριέ
	Nouvelle-France		πατήρ Τομά Μπλοντό
	36 quai des orfèvres	Βρόμικος κόσμος	Ντενί Κλάιν
	Les Temps qui changet	Ο χρόνος που κυλά	Αντουάν Λαβό
2005	La vie de Michel Muller est plus belle que la vôtre		Ζεράρ Ντεπαρντιέ
	Je préfère qu'on reste amis		Σερζ
	Boudu		Μπουντί
	Olé!	Ολέ!	Φρανσουά Βεμπέρ
	Combien tu m'aimes	Πόσο μ' αγαπάς;	Σαρλί
2006	Last Holiday		Ντιντιέ
	Paris, je t’ aime	Παρίσι, σ' αγαπώ	αφεντικό
	Quand j'étais chanteur		Αλέν Μορό
2007	La Môme	Ζωή σαν τριαντάφυλλο	Λουί Λεπλέ
	Michou d'Auber		Ζορζ
2008	Astérix aux jeux olympiques	Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες	Οβελίξ
	Disco	Ντίσκο	Ζαν Φρανσουά
	Sans arme, ni haine, ni violence		Μαρσεγιέζος νονός
	L'instinct de mort	Υπ' αριθμόν 1 δημόσιος κίνδυνος: Μέρος 1ο	Γκιντό
	Bouquet final	Συλλυπητήρια προσλαμβάνεστε	Ουγκό
	Hello Goodbye		Αλέν Γκαάς
	Les enfants de Timpelbach	Τα παιδιά του Τίμπελμπαχ	στρατηγός Ιγκόρ
	Babylon A.D.		Γκόρσκι
2009	Diamant 13		Ματ
	Bellamy	Ύποπτος για φόνο	Πολ Μπελαμί
	À l'origine	Στην αρχή	Αμπέλ
	Coco		καρδιολόγος
2010	L'autre Dumas	Ο άλλος Δουμάς	Αλέξανδρος Δουμάς
	La tête en friche	Απογεύματα με τη Μαργαρίτα	Ζερμέν Σαζ
	Glenn, the Flying Robot		ρεπόρτερ
	Mammuth	Μαμούθ	Σερζ Πιλαρντόζ
	Pozdnyaya lyubov		Γκιοργκούι
	Je n'ai rien oublié		Κονράν Λανγκ
	Portiche		Μορίς Μπαμπέν
2011	Un baiser papillon	Το φιλί της πεταλούδας	γιατρός
	Rasputin	Ρασπούτιν	Γκριγκόρι Ρασπούτιν
2012	Le grand soir		Ζουβενάλ
	Asterix & Obelix: Au Service de sa Majeste	Ο Αστερίξ και ο Οβελίξ στη Βρετανία	Οβελίξ
	L'homme qui rit	Ο άνθρωπος που γελά	Ούρσους
	Life of Pi	Η ζωή του Πι	μάγειρας
2013	Turf		κύριος Πολ
	A Farewell to Fools		Άιπου
	Niente può fermarci		Γάλλος χωρικός
	La marque des anges - Miserere		Λιονέλ Κασντάν
	Les invincibles		Ζακί Καμπουλάζ
	Cadences obstinées		Βιλεντιέ
2014	Welcome to New York	Καλώς ήρθες στη Νέα Υόρκη	Ντεβερό
	United Passions		Ζιλ Ριμέ
	La voix des steppes		Ανατόλ
	Viktor		Βιτόρ Λαμπέρ
	Sex, kofe, sigarety		Εκείνος
2015	Valley of Love		Ζεράρ
	Big House		Μπιγκ
2016	The End		άντρας
	Saint Amour		Ζαν
	La Dream Team		Ζακ Μπελόκ
	Tour de France	Μια βόλτα στη Γαλλία	Σερζ Ντεσμουλάν
	Stalin's Couch		Ιωσήφ Στάλιν
2017	Un beau soleil intérieur	Η λιακάδα μέσα μου	Ντενί
	Sólo se vive una vez		Ντούγκες
	Bonne pomme		Ζεράρ Μορλέ
	Carbone	Απάτη σε μαύρο φόντο	Άρον Γκόλντσταϊν
2018	Twins		επίσκοπος
	Amoureux de ma femme	Ερωτευμένος με τη γυναίκα μου	Πατρίκ
	Sgt. Stubby: An American Hero		Γκαστόν Μπατίστ (φωνή)
	Les confins du monde		Σεντόνζ
	Mon cochon et moi		Βάνια
	Alad'2		Χριστόφορος Κολόμβος
2019	Convoi exceptionnel		Ραούλ Τοπάν
	Creators: The Past		Άρχοντας της Πίστης
	Thalasso		Ζεράρ Ντεπαρντιέ
	Fahim	Ρουά ματ	Σιλβέν Σαρπεντιέ
2020	Des hommes		Μπερνάρ
2021	Robuste		Ζορζ
	Mystère à Saint-Tropez	Κάτι τρέχει στο Σεν Τροπέ	Μορίς Λεφράνκ
	Illusions perdues	Χαμένες ψευδαισθήσεις	Ντοριά
	Adieu Paris		Μικαέλ
2022	Irréductible		Ζεράρ Ντεπαρντιέ
	Maison de retraite	Η πανσιόν	Λινό Βαρτάν
	Umami		Γκαμπριέλ Καρβάν
	Maigret	Ο επιθεωρητής Μεγκρέ και το μυστήριο της νεκρής κοπέλας	Ζιλ Μεγκρέ
	Les volets verts		Ζιλ

Παραπομπές

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Ζεράρ Ντεπαρντιέ

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: «BnF catalogue général». (Γαλλικά) general catalog of BnF. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Παρίσι. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
3. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Gerard-Depardieu. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. (Αγγλικά) SNAC. w6zc884f. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
5. www.telegraph.co.uk/culture/film/7981900/Juliette-Binoche-and-Gerard-Depardieu-Une-entente-thats-far-from-cordiale.html.
6. www.magcentre.fr/63826-depardieu-un-petit-francais-ne-a-chateauroux.
7. eng.kremlin.ru/news/4833.
8. www.telegraph.co.uk/news/worldnews/vladimir-putin/9783711/Vladimir-Putin-welcomes-Gerard-Depardieu-to-Russia.html.
9. www.telegraph.co.uk/culture/film/film-news/10059602/Gerard-Depardieu-set-to-star-alongside-Liz-Hurley-in-new-Russian-thriller.html.
10. www.rtl.fr/culture/medias-people/gerard-depardieu-deja-russe-et-francais-l-acteur-est-desormais-aussi-dubaiote-7900129718.
11. digiguide.tv/celebrity/G%C3%A9rard+Depardieu/39314/.
12. www.nytimes.com/movies/person/530448/G-rard-Depardieu/filmography.
13. www.gettyimages.com/detail/news-photo/french-born-russian-actor-grard-depardieu-recording-the-news-photo/482277325.
14. www.goldstar.com/events/santa-monica-ca/cyrano-de-bergerac-1.
15. www.bloomberg.com/bw/articles/2012-12-17/depardieu-will-give-up-french-citizenship-over-taxes.
16. Ανακτήθηκε στις 23  Οκτωβρίου 2019.
17. www.rtbf.be/article/gerard-depardieu-sa-discrete-carriere-de-chanteur-aura-bientot-40-ans-10380993.
18. www.parismatch.be/actualites/people/2022/07/01/il-est-parfait-jean-le-fils-de-16-ans-de-gerard-depardieu-se-fait-remarquer-2BVUJK44TFEIDPD4GELW3N7NAE/.
19. «Journal officiel de la République française». (Γαλλικά) Journal officiel de la République française. Ανακτήθηκε στις 15  Φεβρουαρίου 2024.
20. (Ιταλικά) www.labiennale.org/it/storia-della-mostra-del-cinema.
21. «ΖΕΡΑΡ ΝΤΕΠΑΡΝΤΙΕ». ΤΟ ΒΗΜΑ. 24 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024. 
22. «Η σελίδα δεν βρέθηκε». www.clickatlife.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024. 
23. ^ Πάπυρος Larousse Britannica, τόμος 39, σελ. 479
24. ^ Αστεριξ και Οβελίξ στη Βρετανία Αθηνόραμα
25. Depardieu, Gérard; Grondin, Marc-André; Seigner, Emmanuelle (2012-12-26), L'homme qui rit, Incognita Films, EuropaCorp, France 3 Cinéma, https://www.imdb.com/title/tt1946289/, ανακτήθηκε στις 2024-05-27 
26. ^ Η Κατρίν Ντενέβ υπερασπίζεται τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ ΤΑ ΝΕΑ
27. ««Ασυλο» από την Τσετσενία στον Ζεράρ Ντεπαρντιέ». ΤΟ ΒΗΜΑ. 19 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024. 
28. Newsbomb (19 Δεκεμβρίου 2012). «Ο Πούτιν «έστειλε» ρωσικό διαβατήριο στον Ζεράρ Ντεπαρντιέ». Newsbomb. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024. 
29. «Ρώσος πολίτης με εντολή Πούτιν ο Ντεπαρντιέ | LiFO». www.lifo.gr. 3 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024. 
30. Kedroff, Jean· Bucco, Amaury. «[Info VA] Depardieu a été baptisé chrétien orthodoxe à la cathédrale russe de Paris ce vendredi». Valeurs actuelles (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2020.