Αρσολάνιο

Αρσολάνιο
Γενικά
Όνομα IUPAC	Αρσολάνιο
Άλλες ονομασίες	Αρσακυκλοπεντάνιο 1,4-επαρσαβουτάνιο
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος	C4H9As
Μοριακή μάζα	131,02792 amu[1]
SMILES	C1CC[AsH]C1[2]
InChI	1S/C4H9As/c1-2-4-5-3-1/h5H,1-4H2
PubChem CID	6857594
ChemSpider ID	20152988
Δομή
Ισομέρεια
Φυσικές ιδιότητες
Σημείο βρασμού	122,6 ± 7,0 °C
Τάση ατμών	16,7 ± 0,2 mmHg
Χημικές ιδιότητες
Ελάχιστη θερμοκρασία ανάφλεξης	12,7 ± 12,3 °C
Επικινδυνότητα
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Το αρσολάνιο^[3] (αγγλικά arsolane) είναι οργανική χημική ένωση, που περιέχει άνθρακα, υδρογόνο και αρσενικό, με μοριακό τύπο C₄H₉As. Είναι μια ετεροκυκλική αρσίνη. Το μόριό του αποτελείται από έναν πενταμελή δακτύλιο, με τέσσερα (4) άτομα άνθρακα και ένα (1) άτομο αρσενικού, στα οποία συνδέονται, επίσης, συνολικά εννέα (9) άτομα υδρογόνου. Εκτός από τη «μητρική» ένωση, ο όρος αρσολάνιο μπορεί, επίσης, να αναφέρεται (γενικότερα) σε μια σειρά «θυγατρικών» ή «υποκατεστημένων» παραγώγων ενώσεων, αρκεί να περιέχουν έναν (τουλάχιστον) αρσολανικό δακτύλιο, δηλαδή πενταμελή δακτύλιο με τέσσερα (4) άτομα άνθρακα, ένα (1) άτομο αρσενικού και κανένα διπλό δεσμό.

Πηγές πληροφόρησης

1. Παπαγεωργίου, Β.Π., Εφαρμοσμένη Οργανική Χημεία, Εκδόσεις «Παρατηρητής», Θεσσαλονίκη 2005, ISBN 960-260-342-7
2. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, «ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ», Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
3. «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982
4. Αναστάσιου Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
5. Καραγκιοζίδη Σ. Πολυχρόνη, «Ονοματολογία Οργανικών Ενώσεων στα Ελληνικά & Αγγλικά», Β΄ Έκδοση, Θεσσαλονίκη 1991
6. Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, «Γενική Οργανική Χημεία», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1985
7. Δημητρίου Ν. Νικολαΐδη, «Ειδικά Μαθήματα Οργανικής Χημείας», ΑΠΘ, θεσσαλονίκη 1983
8. Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Αναστάσιου Βάρβογλη, Φαίδωνα Χατζημηχαλάκη, «Εργαστηριακός Οδηγός», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1986
9. Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Αναστάσιου Βάρβογλη, Δημητρίου Ν. Νικολαΐδη: «Χημεία Ετεροκυκλικών Ενώσεων», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1985
10. Διαδικτυακοί τόποι που αναφέρονται στις «Αναφορές και παρατηρήσεις».

Παραπομπές

1. Διαδικτυακός τόπος PubChem
2. Διαδικτυακός τόπος ChemSpider
3. Για εναλλακτικές ονομασίες δείτε τον πίνακα πληροφοριών.