Albanski jezik (alb. Gjuha shqipe ili shqipja) čini samostalnu indoevropsku jezičnu podgrupu. Albanskim govori više od 7,4 miliona ljudi u Albaniji, Kosovu, Makedoniji, Crnoj Gori i nekim drugim evropskim državama (Italija, Grčka, Njemačka). Poznat je od 15. vijeka, a dijeli se na dvije velike varijante: gegijsku na sjeveru Albanije, Kosovu i Makedoniji i toskijsku na jugu Albanije.
Albanska abeceda ima 36 slova: a, b, c, ç, d, dh, e, ë, f, g, gj, h, i, j, k, l, ll, m, n, nj, o, p, q, r, rr, s, sh, t, th, u, v, x, xh, y, z, zh.
Albanska abeceda čita se otprilike slično kao i bosanska, uz par izuzetaka:
-y se čita kao njemačko ü ili francusko u
-x se čita kao italijansko z u "zero", "azzuro"
-xh se čita kao dž
-gj se čita kao đ
-ç se čita kao č
-q se čita kao ć
-ë se čita kao francusko e ili tursko ı (tzv. poluglasnik)
-sh se čita kao š
-zh se čita kao ž
-dh se čita kao englesko th
-l se čita kao lj
-ll se čita kao l
Izvori
^Gheg 4,156,090 + Tosk 3,035,000 + Arbereshe 260,000 + Arvanitika 150,000 = 7,601,090. Gordon, Raymond G, Jr (2005). SIL International (ured.). Ethnologue, Languages of the World (15 izd.). Dallas, Texas..