Сонечнае зацьменне 9 снежня 1825 |
---|
Карта |
Класіфікацыя |
---|
Тып |
Гібрыднае |
---|
Сарас |
139 |
---|
Гама |
0.5296 |
---|
Велічыня |
1.0148 |
---|
Максімум зацьмення |
---|
Працягласць |
94 с. (1 хв. 34 с.) |
---|
Каардынаты |
9°12′ пн. ш. 127°24′ з. д.HGЯO |
---|
Шырыня ценю |
60 км |
---|
Час (UTC) |
---|
Найбольшая фаза |
20:21:45 |
---|
Спасылкі |
---|
Каталог # (SE5000) |
9104 |
Сонечнае зацьменне 9 снежня 1825 года — гібрыднае сонечнае зацьменне 139 сараса[1].
Зацьменне мела велічыню 1,0148 і дасягнула свайго максімуму ў 20:21:45 UTC у пункце з каардынатамі 9° пн. ш. 127° з. д. Працягласць максімальнай фазы зацьмення склала 1 хв. 34 с., а месяцавы цень на зямной паверхні дасягнуў шырыні 60 км[1].
Зацьменне 9 снежня 1825 года стала 2-ім сонечным зацьменнем у 1825 годзе і 64-ым у XIX стагоддзі. Папярэдняе сонечнае зацьменне адбылося 16 чэрвеня 1825 года, наступнае — 5 чэрвеня 1826 года[1].
Гл. таксама
Зноскі
Спасылкі
|
---|
Спісы сонечных зацьменняў | Паводле стагоддзя | |
---|
Паводле сараса | |
---|
|
---|
Поўныя | |
---|
Частковыя | |
---|
Кольцападобныя | |
---|
На іншых нябесных целах | |
---|
З’явы падчас зацьмення | |
---|