Датэрміновыя выбары ў 16-ы Бундэстаг адбыліся 18 верасня 2005 года. У выніку партыі ХДС/ХСС і СДПГ сфармавалі кааліцыю, а Ангела Меркель была абраная федэральным канцлерам.
Пасля пройгрышу кіруючай партыі СДПГ на рэгіянальных выбарах у ключавой зямлі Паўночны Рэйн-Вестфалія у маі 2005 федэральны канцлер Герхард Шродэр (СДПГ) абвясціў, што больш не ўпэўнены ў існуючай падтрымцы народа ў пачатых ім сацыяльных рэформах. Па просьбе самога канцлера бундэстаг вынес яму вотум недаверу для таго, каб правесці датэрміновыя выбары. Такім чынам канцлер спадзяваўся заручыцца новай легітымацыяй для працягу свайго курсу абнаўлення краіны. Выбары былі намечаны на 18 верасня 2005 года, на год раней, чым гэта чакалася ў адпаведнасці з рэгулярным цыклам.
Партыя ХДС/ ХСС, галоўныя апаненты кіруючай «чырвона-зялёнай» кааліцыі, вылучыла ў якасці кандыдата ў федэральныя канцлеры старшыню ХДС Ангелу Меркель. Жаданым партнёрам па фарміраванні ўрада ў выпадку перамогі яна назвала партыю ліберал-дэмакратаў СвДП. Асноўнай крытыкай ХДС у адрас Шродэра была высокі ўзровень беспрацоўя ў краіне і нізкія тэмпы росту эканомікі. Пераадолець гэтыя праблемы Меркель мела намер за кошт павышэння падатку на дабаўленую вартасць, увядзення плоскага падаходнага падатку і ўразання правоў працуючых.
Нягледзячы на вельмі нізкі зыходны рэйтынг, СДПГ і Зялёныя актыўна абаранялі свой курс рэформаў, які таксама скарачаў сацыяльныя абавязацельствы, але менш рэзка і не за кошт сацыяльнай справядлівасці, як гэта прапаноўвала падвергшаяся іх рэзкай крытыцы ХДС. Падобна на тое, што і ў выбаршчыкаў радыкальная і хісткая на працягу перадвыбарнай кампаніі праграма ХДС выклікала страхі, у выніку якіх пачатковая папулярнасць ХДС, зафіксаваная ў маі, стала паступова знікаць.
Адначасова за лета ў краіне з’явілася новая палітычная сіла, Левая партыя (Die Linkspartei.PDS). Яна сфармавалася з членаў былой сацыялістычнай партыі ГДР і адкалоўшагася ад СДПГ левага крыла на чале з былым старшынёй Оскарам Лафантэнам, нязгодным з цэнтрысцкай Палітыкай Шродэра.
Запланаваны кошт перадвыбарчай кампаніі СДПГ склаў дваццаць пяць мільёнаў еўра. За тры тыдні да выбараў гэтая сума вырасла на 10 %. Па выдатках у сувязі з выбарамі сацыял-дэмакраты выразна апынуліся наперадзе Саюза Ангелы Меркель, не кажучы ўжо пра малыя партыі, здольных выкласці ад 3,5 да 4,5 мільёнаў еўра.[1]
На выбарах 18 верасня партыямі былі дасягнуты наступныя вынікі:
Саюз ХДС / ХСС хоць і стаў найбольшай фракцыяй у Бундэстагу, усё ж атрымаў вынікі значна ніжэй чаканых. Адносна моцны вынік паказала партыя СвДП, але тым не менш запланаваная «чорна-жоўтая кааліцыя» з ХДС / ХСС і СвДП не атрымала парламенцкай большасці. Не атрымала яго таксама і кіруючая «чырвона-зялёная кааліцыя» з СДПГ і Зялёных. Левая партыя выключыла магчымасць свайго ўступлення ў кааліцыю з любой з дзвюх наймацнейшых партый.
10 кастрычніка прадстаўнікі ХДС/ХСС і СДПГ абвясцілі аб паспяховым завяршэнні перамоў аб фарміраванні «вялікай кааліцыі». 22 лістапада Ангела Меркель была абрана канцлерам Германіі 397 галасамі членаў бундэстага.
1871 • 1874 • 1877 • 1878 • 1881 • 1884 • 1887 • 1890 • 1893 • 1898 • 1903 • 1907 • 1912 • 1919 • 1920 • 1924 (май) • 1924 (снежань) • 1928 • 1930 • 1932 (ліпень) • 1932 (лістапад) • 1933 (сакавік) • 1933 (лістапад) • 1936 • 1938 • 1949 • 1953 • 1957 • 1961 • 1965 • 1969 • 1972 • 1976 • 1980 • 1983 • 1987 • 1990 • 1994 • 1998 • 2002 • 2005 • 2009 • 2013 • 2017 • 2021 • 2025[ru]