Міхал Геранім Бжастоўскі (14 красавіка 1762 Нясвіж — 1806 ) — дзяржаўны і ваенны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага і Расійскай імперыі . Староста менскі з 1787 года, апошні чашнік вялікі літоўскі (1794—1795), маршалак Літоўска-Віленскай губерні (1801—1805).
Ева Бжастоўская з дачкой Ізабелай Паходзіў з роду Бжастоўскіх герба «Стрэмя» , сын Станіслава Бжастоўскага , ваяводы інфлянцкага, і Тэафілі з Радзівілаў. Быў жанаты з Евай Храптовіч, дачкой Іахіма Храптовіча . Меў 2 дзяцей: Караля і Ізабелу.
Навучаўся ў школе піяраў у Вільні , скончыў Берасцейскі піярскі калегіум .
У 1788 г. быў абраны паслом на Вялікі Сойм ад Троцкага павета . Удзельнічаў у дэпутацыі па пытаннях горада, прапаноўваў забараніць карыстацца срэбнымі прадметамі ўсім акрамя караля (1 сакавіка і 3 мая 1790 г.).
У 1790 г. атрымаў ордэн Святога Станіслава , а ў 1791 г. Ордэн Белага арла . Мальтыйскі кавалер.
Быў зняволены Таргавіцкай канфедэрацыяй . Удзельнічаў у Паўстанні 1794 года , быў абраны ў Найвышэйшую дзяржаўную Раду (уваходзіў у склад дэпутацыі бяспекі).
У 1795 г. стаў маршалкам Завілейскага павета , у 1798—1801 гг. — маршалкам шляхты Гродзенскай губерні , 1801—1805 гг. — маршалкам шляхты Літоўска-Віленскай губерні . У 1801 г. удзельнічаў у дэпутацыі да Аляксандра І супраць прыцяснення шляхты.
Быў таксама аўтарам драматычных твораў, напрыклад, Rycerze Łabędzia-drama rycerska w pięciu aktach oryginalnie wierszem napisana .
↑ Michał Hieronim Brzostowski // NUKAT — 2002. ↑ Michał Hieronim Brzostowski // MAK
Mościcki H. Brzostowski Michał Hieronim // Polski Słownik Biograficzny. Tom III. Kraków. 1937. c. 53
Бжостовские // Биографический справочник. — Мн. : «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 57. — 737 с.
Міхал Геранім Бжастоўскі — продкі
._%D0%AD%D0%B2%D0%B0_%D0%91%D0%B6%D0%B0%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%9E%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_(%D0%A5%D1%80%D0%B0%D0%BF%D1%82%D0%BE%D0%B2%D1%96%D1%87)_(M._Bacciarelli,_XIX).jpg)
