Кобрынскі павет |
|
Герб |
|
Краіна |
Расійская імперыя |
Уваходзіць у |
Гродзенская губерня |
Адміністрацыйны цэнтр |
Кобрын |
Дата ўтварэння |
1795 |
Насельніцтва |
184,5 тыс. (1 897) |
Плошча |
5,3 тыс. км² |
|
Кобрынскі павет (руск.: Кобринский уезд) — адміністрацыйная адзінка ў складзе Слонімскай, Літоўскай і Гродзенскай губерняў у 1795—1920 гадах. Цэнтр — Кобрын.
Гісторыя
Кобрынскі павет у складзе Слонімскай губерні Расійскай імперыі быў утвораны ў 1795 годзе на тэрыторыі, якая адышла да Расійскай імперыі ў выніку Трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай. У 1797 годзе павет адышоў да Літоўскай губерні, а ў 1801 — да Гродзенскай. У 1920 годзе павет адышоў Польшчы.
Насельніцтва
Паводле перапісу 1897 года ў павеце жыло 184,5 тысяч чалавек, у тым ліку ўкраінцаў — 79,6 %; яўрэяў — 13,7 %; рускіх — 3,1 %; палякаў — 2,2 %; беларусаў — 0,8 %. У павятовым горадзе Кобрыне жыло 10 408 чал.[1]
Адміністрацыйны падзел
У 1913 годзе ў павеце было 30 валасцей:[2]
Ураднікі павета
Зноскі
Літаратура