Група савецкіх ваенных спецыялістаў у Сірыі (араб. مجموعة الخبراء العسكريين السوفييت في القوات المسلحة العربية السورية) — зводнае воінскае фарміраванне Узброеных Сіл СССР, накіраванае ў Сірыю ў 1956 годзе па запрашэнні ўрада краіны і прэзідэнта Шукры аль-Куатлі.
Кантынгент аказваў дапамогу ў будаўніцтве нацыянальных узброеных сіл і абароне краіны ад знешніх пагроз. У 1973 і 1983 гадах па настойлівых просьбах прэзідэнта Хафеза аль-Асада колькасць войск павялічвалася за кошт рэгулярных часцей Савецкай Арміі. У заходняй гістарыяграфіі місія ў Сірыі разглядаецца як эпізод барацьбы за ўплыў у стратэгічна важным рэгіёне паміж СССР і ЗША на фоне Халоднай вайны[1].
З часоў праўлення Ш. Куатлі ў Сірыі знаходзіўся моцны і ўкамплектаваны апарат савецкіх ваенных саветнікаў і ваенспецаў. Яго структура і метады работы шмат у чым супадалі з аналагічнымі групамі савецкіх ваенных спецыялістаў у іншых арабскіх краінах[2]. Замежныя ваенныя саветнікі і спецыялісты прысутнічалі ва ўсіх кіраўнічых звёнах Узброеных сіл Сірыі[3]. На працягу некалькіх дзесяцігоддзяў у дзяржаве пастаянна знаходзіліся савецкія вайскоўцы, якія былі нязменнымі актыўнымі ўдзельнікамі амаль усіх рэгіянальных крызісаў, канфліктаў і войнаў[4].