PROFILBARU.COM

Ураціслаў II
Ураціслаў II
	(чэшск.) Vratislav II.; (польск.) Wratysław II
Князь чэшскі
	1061 — 1086
Папярэднік	Спытыгнеў II
Пераемнік	Конрад I Брненскі
Кароль Чэхіі
	15 чэрвеня 1086 — 1092; (пад імем Ураціслаў I)
Нараджэнне	1031; Багемія, Чэхія;
Смерць	14 студзеня 1092; Багемія, Чэхія;
Месца пахавання	Базіліка Святых Пятра і Паўла;
Род	Пржэмысловічы
Бацька	Бржэціслаў I
Маці	Юдыт фон Швейнфурт[d]
Жонка	Адэлаіда і Святаслава Сватава[d]
Дзеці	Юдзіта Ураціслаўна, Баржывой II, Уладзіслаў I (князь чэшскі), Soběslav I, Duke of Bohemia[d], Boleslav[d], Юдзіта Ураціслаўна[d], Бржэціслаў II і Ураціслаў[d]
Веравызнанне	хрысціянства
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ураціслаў II (чэш. Vratislav II., 1035 — 14 студзеня 1092) — князь (з 1061 года) і кароль (з 1086 года) Чэхіі.

Біяграфія

Ураціслаў II паходзіў з роду Пржэмысловічаў. Сын Бржэціслава I і яго жонкі, Юдыт фон Швейнфурт з дому Бабенберг. Пасля смерці бацькі (у 1055) годзе Ураціслаў кіруе як удзельны князь з Оламаўца Маравіяй. Аднак у выніку звады са сваім старэйшым братам Спытыгневам II быў вымушаны бегчы ў Венгрыю. Пры дапамозе венгерскіх войскаў Ураціслаў неўзабаве вяртае сабе Маравію і Оламаўц. Пасля прымірэння са Спытыгневам і яго смерці ў 1061 годзе Ураціслаў II становіцца князем чэшскім і пераязджае ў Прагу.

На працягу ўсяго свайго кіравання Ураціславу даводзіцца змагацца з малодшымі братамі, асабліва з Ярамірам, які ў 1068 годзе стаў біскупам пражскім. Асаблівую ўвагу князь надаваў Маравіі. Падзяліўшы на 2 часткі, Ураціслаў аддаў яе як удзельныя княствы малодшым братам Конраду і Оце. Таксама дамогся ў 1063 годзе заснавання Оламаўцкага біскупства.

Сваю рэзідэнцыю Ураціслаў перанёс з Градчанаў у Вышаград. Праводзіў знешнюю палітыку, у значнай ступені заснаваную на заключэнні выгодных шлюбных саюзаў. Першай яго жонкай была венгерская прынцэса Адэльгейда. Пасля яе смерці Ураціслаў жэніцца другі раз на польскай прынцэсе Сватаве, аднак гэта не прывяло да паляпшэння складаных польска-чэшскіх адносін; на мяжы паміж дзвюма краінамі працягваліся ўзброеныя сутыкненні. У 1071 годзе імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі Генрых IV, васаламі якога з’яўляліся і Чэхія, і Польшча, запрасіў Ураціслава і польскага караля Баляслава II у Мейсен, дзе прымусіў іх заключыць мір. Зрэшты, неўзабаве Баляслаў арганізаваў набег на Чэхію, і Генрых збіраўся арганізаваць паход супраць Польшчы ў 1072 годзе, чаму перашкодзілі праблемы ў самой Германіі.

Тым часам Ураціслаў увязваецца ў германскія міжусобіцы на баку Генрыха IV. Чэшскія войскі ўдзельнічаюць у бітвах пры Хомбургу (1075) і Флархейме (1080), а таксама ў паходзе ў Італію. Да гэтых войнаў Ураціслава ўвесь час дадаваліся лакальныя войны на межах з Польшчай і з Сілезіяй. Пасля перамогі Генрыха над саксонскімі мяцежнікамі чэшскі князь атрымаў у лен у 1076 годзе Лужыцкую марку. Неўзабаве аднак імператар перадумаў і забраў ва Ураціслава Лужыцу, замяніўшы яе на Усходнюю марку (Аўстрыйскую). У 1085 годзе, праз тры гады кіравання ёю, Ураціслаў вымушаны быў і ад яе адмовіцца, атрымаўшы наўзамен каралеўскі тытул (у Чэхіі і Польшчы). Каралеўская ўлада Ураціслава над Польшчай з’яўлялася чыста намінальнай.

15 чэрвеня 1085 ці 1086 года^[4] Ураціслаў II быў каранаваны як чэшскі кароль у Празе трырскім архібіскупам Эгільбертам. Канец яго кіравання адзначыўся варожасцю са старэйшым сынам і спадчыннікам Бржэціславам II.

Ураціслаў II памёр 1092 годзе ад няшчаснага выпадку, зваліўшыся з каня падчас палявання. У двух шлюбах у яго нарадзіліся 4 сыны, якія пасля смерці бацькі адразу ўступілі ў барацьбу за ўладу, і дачка Юдыта, якая выйшла замуж за Уладзіслава I Германа. Пахаваны кароль у Вышаградзе.