Сіры́йская пустыня[1] (араб. الصحراء السورية badiyah aš-šam) — пустыня на Блізкім Усходзе, якая размяшчаецца на тэрыторыі Сірыі, Іарданіі, Ірака. Уяўляе сабой стэп і пясчаныя ўчасткі. Плошча 1000 000 км².
Гісторыя
Сірыйская пустыня з’явілася пасля апошняга абляднення 12 тыс. гадоў таму і доўгі час была неабжытай. Толькі з дэмаграфічным ціскам цывілізацый Старажытнага Усходу і са з’яўленнем качавой жывёлагадоўлі людзі засялілі Сірыйскую пустыню. У старажытнасці пустыню засялялі амарэі, якіх змянілі арамеі і, нарэшце, арабы (спачатку набатэі, а затым гасаніды). Асноўнае насельніцтва складаюць бедуіны.
