Рэлігійны камунізм — форма камунізму, якая ўключае ў сабе рэлігійныя прынцыпы.
Гісторыя
Тэрмін «рэлігійны камунізм» выкарыстоўваўся для апісання розных сацыяльных або рэлігійных рухаў на працягу ўсёй гісторыі. Напрыклад, «камуна першых хрысціян у Іерусаліме» апісвалася як група, якая практыкуе «рэлігійны камунізм»[1].
Па словах Бэна Фоукса і Булент Гокей, бальшавік Міхаіл Скачко заявіў на з’ездзе народаў Усходу, што «мусульманская рэлігія караніцца на прынцыпах рэлігійнага камунізму, па якой ні адзін чалавек не можа быць рабом іншага, і ні адзін кавалак зямлі не можа знаходзіцца ў прыватнай уласнасці»[2].
Некаторыя навукоўцы выкарыстоўвалі тэрмін «рэлігійны камунізм», каб апісаць шэраг пратэстанцкіх рухаў XVII стагоддзя[3][4].
Іншыя навукоўцы выкарыстоўвалі гэты тэрмін для апісання камуністычнага грамадскага руху, які развіваўся ў Парыжы ў 1840-х гадах і быў арганізаваны «замежнага паходжання, у першую чаргу нямецкамоўнымі, чаляднікамі-рамеснікамі, якія атабарыліся там». У пачатку XX ст., да ўзнікнення бальшавізму ў Расіі, некаторыя інтэлектуалы выступалі за рэалізацыю формы камунізму, якая б уключала хрысціянскую ідэалогію «у якасці альтэрнатывы марксізму». Акрамя таго, у канцы XX ст. некаторыя каталіцкія багасловы таксама арганізоўвалі групы, каб весці «дыялог» паміж каталіцкай царквой і камуністычнай партыяй у Італіі[5].
Зноскі
- ↑ T. B. Browning. Communism // The Canadian Monthly and National Review, 1878, vol. 13 (англ.)
- ↑ Muslims and Communists in Post-Transition States // ed. by B. Fowkes, B. Gokay. London, New York: Routledge, 2012. (англ.)
- ↑ Kristi Upson-Saia. Communism // The Encyclopedia of Protestantism. Vol. 1: A—C. London, New York: Routledge, 2004. (англ.)
- ↑ https://books.google.by/books?id=XiFEAAAAYAAJ&pg=PA299&redir_esc=y
- ↑ Giulio Girardi, Rosanna M. Giammanco. Marxism Confronts the Revolutionary Religious Experience // Social Text, No. 19/20 (Autumn, 1988), pp. 119-151. (англ.)
