Пе́чань (лац.: hepar) — жыццёва важны непарны ўнутраны орган пазваночных жывёл, у тым ліку і чалавека. Орган знаходзіцца ў брушной поласці і выконвае вялікую колькасць розных фізіялагічных функцый. Печань выконвае важную ролю ў працэсе метабалізму: гэтак яна ўтрымлівае ў сябе глікаген, расшчапляе вузы крыві, сінтэзуе плазмены пратэін, удзельнічае ў стварэнні гармонаў і дзейнічае як дэтаксіфікатар. Печань з'яўляецца неабходным органам жыццядзейнасці арганізму, у цяперашні час няма магчымасці кампенсаваць адсутнасць функцыі печані ў доўгатэрміновай перспектыве, нягледзячы на тое, што печаневы дыяліз можа быць выкарыстаны на кароткі тэрмін.
Гэты орган размешчаны пад дыяфрагмай у брушной тазавай вобласці нутра. Печань вырабляе жоўць, шчолачны склад якой дапамагае ў страваванні праз эмульгаванне ліпідаў. Вузкаспецыялізаваныя тканіны печані рэгулююць шырокі спектр вялікіх аб'ёмаў біяхімічных рэакцый, у тым ліку сінтэз і распад дробных і складаных малекул, многія з якіх неабходныя для нармальнай жыццядзейнасці[2].