Месціцца за 43 км на паўночны захад ад раённага цэнтра Мар’іна Горка, 30 км ад Мінска, 0,5 км ад чыгуначных прыпыначных пунктаў Седча і Зазерка на лініі Мінск—Асіповічы.
Назва
Да 1930-х гадоў населены пункт называўся Зазер’е. Назва Зазерка дадзена як падобная да першаснай назвы і каб адрозніваць ад той часткі вёскі, якая захавала ранейшую назву. Назва паселішча паходзіць ад вялікага возера на поўнач ад вёскі[3], якое было асушана каналамі ў XIX стагоддзі. На плане генеральнага межавання Ігуменскага павета 1797 года возера названа Пярэжырскім возерам[4].
Населены пункт існаваў як вёска Зазер’е, аднак у 1930-я гады гэта частка была пераўтворана ў асобны населены пункт Зазерка. Назва Зазер’е захавалася за населеным пунктам, які ў ранейшыя часы быў маёнткам Зазер’е і меў значна менш двароў чым вёска, але разросся пасля Другой сусветнай вайны.
У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года пад акупацыяй Германіі. У ваколіцах вёскі дзейнічала савецкае падполле. У студзені 1943 года нямецкімі войскамі былі спалены 23 дамы, забіты 37 чалавек[5].
Ёсць аддзяленне сувязі, сярэдняя школа, дзіцячая музычная школа, сельская бібліятэка (з 1968), дом культуры, механічныя майстэрні, крамы, ветэрынарны пункт, амбулаторыя.
Галіна Лапатка (нар. 1940) — вучоная, кандыдат сельскагаспадарчых навук.
Славутасці
Помнік загінулым у гады Другой сусветнай вайны[7].
Крыніцы
↑Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6)
Памяць: Пухавіцкі раён: Гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / Укл. А. А. Прановіч; Рэдкал.: А. М. Карлюкевіч і інш.. — Мінск: Беларусь, 2003. — 749 с. — ISBN 985-01-0251-9.
.jpg)
