Вашынгтонскае пагадненне — пагадненне аб спыненні агню паміж самаабвешчанай Харвацкай рэспублікай Герцаг-Босна і Рэспублікай Боснія і Герцагавіна (адзінае на той момант сусветна прызнанае дзяржаўнае ўтварэнне на тэрыторыі сучаснай Босніі і Герцагавіны, урад якога, галоўным чынам, складаўся з этнічных баснійцаў).
Пагадненне было падпісана ў Вашынгтоне і Вене ў сакавіку 1994 года прэм’ер-міністрам Рэспублікі Боснія і Герцагавіна Харысам Сілайджычам, міністрам замежных спраў Харватыі Матэ Гранічам і прэзідэнтам Герцаг-Босны Крэшымірам Зубакам.
Паводле ўмоў пагаднення тэрыторыі, якія ўтрымліваюцца пад кантролем харвацкімі і баснійскімі ваеннымі фарміраваннямі, аб’ядноўваліся ў Федэрацыю Босніі і Герцагавіны, якая падзялялася, у сваю чаргу, на 10 аўтаномных кантонаў. Кантанальная сістэма была выбрана, каб прадухіліць панаванне адной этнічнай групы над іншай.
Гл. таксама
Спасылкі
|
---|
Асноўныя падзеі
|
Сербскія і македонскія дзяржутварэнні
|
Дамагаліся незалежнасці
|
Наступствы
|
- Распад Югаславіі
- Войны
- Храналогія
|
- Удзельнікі
|
- Удзельнікі
- Албанскія сепаратысты:
- Ваенная дапамога:
|
- Наступствы
- Міратворчыя місіі
- Ірэдэнтызм
- Іншае
|
|
(#) — знаходзяцца пад следствам, # — асуджаныя за ваенныя злачынствы |