Əlcəzair (ərəb.الجزائر) və ya rəsmi adı ilə Əlcəzair Xalq Demokratik Respublikası (ərəb.الجمهورية الجزائرية الديمقراطية الشعبية) — Şimali Afrikada dövlət. Əlcəzair coğrafi baxımdan Məğrib ölkəsi hesab olunur. Ərazisinin böyüklüyünə görə ərəb dünyasında və Afrika İttifaqında ən böyük ölkədir. Şimal-şərqdən Tunis, şərqdən Liviya, cənub-şərqdən Niger, cənub-qərbdən Mali, Mavritaniya və tanınmayan Qərbi Saxara, qərbdən Mərakeş ilə həmsərhəddir. Şimaldan isə Aralıq dənizi ilə əhatə olunmuşdur. Paytaxtı və ən böyük şəhəri Əlcəzair şəhəri, ümumi sahəsi 2,381,741 kvadrat kilometr, əhalisinin sayı 44 milyon nəfərdən çoxdur.[6]
Müasir Əlcəzair dövlətinin ərazisində qədim zamanlardə qədim Liviyatayfaları yaşayırdılar. E.ə. IX–II əsrlərdə Əlcəzairin sahilboyu ərazilərində Finikiyakoloniyaları yerləşirdi. Bu ərazidə e.ə. III–II əsrlərdə Numibiya dövləti mövcud olmuşdu. E.ə. I əsrdə Əlcəzair ərazisi Roma imperiyası tərəfindən işğal olundu və Romanın əyalətinə çevrildi.
438-ci ildə müasir Əlcəzair dövlətinin də ərazisi daxil olmaqla Şimali Afrikanın sahilboyu əraziləri vandallar tərəfindən işğal olundu. 534-cü ildə Vandal krallığına son qoyan Bizans imperatoru Yustinian (527–565) bu əraziləri öz dövlətinin ərazisinə daxil etdi. VII əsrdə ərəblər tərəfindən işğal olunan Əlcəzair Ərəb xilafətinin tərkibinə daxil edildi. Ölkədə əhali arasında islam dini sürətlə yayılmağa başladı.
1518-ci ildə Əlcəzairin sahilboyu bir sıra şəhərlərini ələ keçirən yerli hakimlər ispan müstəmləkəçilərinin müdaxiləsindən qorxaraq kömək üçün türklərə müraciət etdilər. Nəticədə Əlcəzair ərazisi Osmanlı imperiyasının tərkibinə daxil edildi və onun ərazisi Konstantina, Titteri (Medea) və Maskara (Oran) bəylərbəylikləri arasında bölüşdürüldü. Əlcəzairin sahilboyu ərazilərində dəniz quldurluğu geniş miqyas aldı.
Əlcəzair xalqının XX əsrin 50-ci illərindən etibarən istiqlaliyyət uğrunda mübarizəsi başlandı. Əlcəzair xalqı 1954-cü il noyabrın 1-də üsyana qalxdı. Bu üsyana Milli Qurtuluş Cəbhəsi başçılıq edirdi. Milli Qurtuluş Cəbhəsi milli-azadlıq mübarizəsinin məqsədlərini belə müəyyənləşdirmişdi: ölkənin fransız müstəmləkə zülmündən azad edilməsi, Əlcəzair respublikasının yaradılması. 1962-ci ilin martında Fransa atəşin dayandırılması haqqında Evian sazişini imzaladı və Əlcəzairin müstəqilliyini tanımalı oldu. 1962-ci ilin sentyabrında Əlcəzair Xalq Demokratik Respublikası elan edildi. Konstitusiyaya görə "milli dəyərlər və islam hüdudlarında sosializm qurmaq" xalqın məqsədi elan olundu. Mstəmləkəçilərlə əlbir olan iri feodalların torpaqları, banklar, sığorta şirkətləri, nəqliyyat vasitələri, elektrik stansiyaları milliləşdirildi. Bununla yanaşı, ticarətdə, yeyinti sənayesində, sənətkarlıq və xidmət sahəsində xüsusi kapitalın mövqeləri saxlandı. 1971-ci ildə keçirilən aqrar islahatlar nəticəsində öz-özünü idarə edən fermerlər, kəndli şirkətləri yaradıldı. 80-ci illərdə vəziyyət pisləşdi. Ərzaqla əlaqədar problemlər meydana çıxdı. 1978-ci ildə ölkənin rəhbərliyində dəyişiklik oldu. Ben BellaŞədli Bencədid əvəz etdi. Yeganə partiya olaraq ölkəni idarə edən Milli Qurtuluş Cəbhəsi həmin adla ictimai təşkilata çevrildi. 1989-cu ildə qəbul edilmiş konstitusiyada çoxpartiyalılığa icazə verildi. Sol təmayüllü partiyalarla yanaşı, təməlçi təşkilatlar meydana çıxdı. Onlardan biri də İslam Qurtuluş Cəbhəsi idi. O, 1991-ci il parlament seçkilərində qələbə qazandı, lakin buna baxmayaraq Qərb ölkələrinin təzyiqi ilə seçkilərin nəticəsi ləğv edildi. Ordu rəhbərliyinin təzyiqi nəticəsində Şədli Bencədid istefa verdi. Ölkənin idarə edilməsi üçün Məhəmməd Budiafın rəhbərliyi ilə Ali Dövlət Komitəsi təşkil edildi, lakin 1992-ci ildə o sui-qəsd nəticəsində öldürüldü. 1995-ci ilin noyabrında keçirilmiş seçkilərdə general Lamin Zerual qələbə çalaraq ölkə prezidenti seçildi. 1997-ci ilin 15 iyun parlament seçkilərində də Zerualın arxalandığı Milli Demokratik Birliyi qələbə qazandı.
Əhali
MKİ-nin 2014-cü ilə olan təxminlərinə əsasən Əlcəzair əhalisinin sayına görə dünyada 240 ölkə arasında 34-cü yerdə dayanmaqdadır.[7] Əlcəzair Milli Statistika Ofisinin 2021-ci il tarixininə olan rəsmi təxmininə əsasən Əlcəzair əhalisi 44,700,000 nəfərdir.[8]
Dil
Dil
20 mart, 1987-ci il əhalinin siyahıyaalınmasına əsasən[9]
Əlcəzair, Afrika qitəsinin ən zəngin ölkələrindən biridir. İllik 113,6 milyard dollarlıq ümumi milli məhsul nəticəsi ilə qitənin ən böyük beşinci iqtisadiyyatına malikdir. Pul vahidi Əlcəzair dinarıdır.
Əlcəzair, əhəmiyyətli bir təbii qaz (istehsalda dünyada 5-ci, ixracatda 4-cü) və neft (istehsalda 13-cü, ixracatda 9-cu) istehsalçısı və ixracatçısıdır. Ölkənin cənub qərbində dəmir, cənubunda isə uran və sink yataqları var. Bir dövlət şirkəti olan Sonatrach tərəfindən çıxarılan neft və təbii qaz, ölkənin başlıca gəlir qaynağıdır. Əlcəzair, əkinçilik islahatı və ağır sənayenin modernizasiyası yolu ilə] iqtisadiyyatını canlandırmağı yoxlamışdır, ancaq neft və təbii qaz mənşəli məhsullar hələ ixracatın demək olar ki, hamısını meydana gətirir.
Dənizə yaxın seqmentdə əkinçiliyə əlverişli sahələrdə, başda zeytun kimi Aralıq dənizi iqlimi bitkiləri yetişir. Əlcəzair, paxla əkinçiliyində dünyada 1-ci, əncir əkinçiliyində 5-ci, xurma əkinçiliyində 6-cı, ərik əkinçiliyində 9-cu, badam əkinçiliyində 10-cu yerdə gəlir, bununla belə, kənd təsərrüfatı məhsullarının böyük qismini ixrac edə bilməz.
Əlcəzairin xarici borcları 2005-ci ildə 17,5 milyard dollar ikən dekabr ]]2006]]-4,7 milyard dollara düşmüşdü. Ölkə, xarici borclarını yavaş yavaş bağlamaqda, bunda artan neft qiymətlərindən faydalanmaqdadır. Bir OPEK ölkəsi olan Əlcəzair, möhkəm bir iqtisadiyyata malikdir. Neft və təbii qaz gəlirləri xarici borcları azaltmaqda istifadə edildiyi kimi əhəmiyyətli infrastruktur layihələrinin reallaşmasını də təmin etməkdədir.
Təhsil
Əlcəzairdə 26 universitet və 67 institut fəaliyyət göstərir. Çox milyonlu Əlcəzir əhalisi və 2008-ci ildə qeydə alınan statistikaya əsasən 80.000 xarici tələbə ölkədə təhsil alır. Bu ali təhsil ocaqlarında ən çox hüquq və iqtisadiyyat fakültələrinə, daha sonra elm və tibb sahələrinə önəm verilir. Təhsil ərəb və tarixi səbəblərə görə fransızca verilir.
Mədəniyyəti
Rəssamlarından məşhur Mohamed Racim-i göstərmək olar.
Maraqlı fakt
1827-ci ildə fransalı səfir Əlcəzair hökmdarından alınan borcları və borc faizini ödəməyi tələb etdi. Bundan qəzəblənən hökmdar isə uzun mübahisələr edir, buna etirazını bildirirdi. Sonda hisslərini cilovlaya bilməyən əlcəzairli monarx səfirin alnından yavaşca şapalaq vurdu. Təhqir olunan səfir buna baxmayaraq heç bir reaksiya vermədi. Yalnız 3 il sonra – 1830-cu ildə Əlcəzairi işğal etməyi planlaşdıran Fransa bəhanə kimi 3 il əvvəlki şapalağı bəhanə göstərdi.
![Gerb[d]](Fayl:%D8%B4%D8%B9%D8%A7%D8%B1_%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%A8%D8%A7%D9%84%D8%A9_(%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B2%D8%A7%D8%A6%D8%B1).svg)
.svg)
