Dende'l 27 de xunetu de 2013 hasta'l 30 xunu de 2016 foi téunicu del FC Bayern München, col que ganó una Supercopa d'Europa 2013, una Copa Mundial de Clubes 2013, trés Bundesligas y dos Copes d'Alemaña, totalizando 21 títulos oficiales na so carrera como entrenador.
Llegó al equipu del Futbol Club Barcelona el 28 de xunu de 1984, procedente del Gimnàstic de Manresa. Xugó nes categoríes inferiores del club hasta l'añu 1990.
Debutó en Primer División el 16 d'avientu de 1990 frente al Cádiz nel Camp Nou.[13] A partir de 1991, Johan Cruyff escoyer como mediu centru del primer equipu. Afíxose darréu a esi rol a pesar de la so mocedá y mientres dellos años foi'l "direutor d'orquesta" del equipu popularmente conocíu como Dream Team. Tres la retirada de José Mari Bakero, Guardiola facer cola capitanía del equipu. A partir d'esi momentu foi símbolu y referencia futbolística del Barcelona. Dende los sos entamos, Josep Guardiola destacó pol so escepcional visión de xuegu, según pola precisión nel cuto del balón. Estes cualidaes, xuníes col so gran carisma y personalidá sirviéronlu p'alzase nel líder y direutor del so equipu nel terrén de xuegu, una proyeición nel campu del so entrenador.
Los años 1993 y 1994 tamién acabaron con lligues ganaes na última xornada, pero col agregu amargosu de dos decepciones na yá llamada Lliga de Campeones, especialmente pola final perdida por goliada n'Atenes contra'l A. C. Milan en 1994. El 8 d'ochobre de 1994 marcó'l so primer gol en Primer División nun partíu frente al Atlético de Madrid nel Camp Nou, con un disparu dende fora del área qu'entró pela escuadra raxona.[15] Con anterioridá marcara un gol en Copa del Rei al Real Valladolid en Zorrilla. Col tiempu, Guardiola ameyoró'l so disparu a puerta, especialmente en llanzamientos de falta direuta.
La dómina so les órdenes de Louis van Gaal resultó más anodina n'espectáculu, a pesar de ganar numberosos títulos, como les lligues de les temporaes 1997-98 y 1998-99, con Guardiola como protagonista del xuegu d'un Barcelona llaráu d'holandeses y con Rivaldo, Luís Figo y Patrick Kluivert como estrelles. Antes, na temporada 1996-1997, con Bobby Robson nel banquín, Pep integró'l Barça que ganó la Recopa d'Europa y la Copa del Rei, amás de quedar segundu na Lliga, a dos puntos del Real Madrid y con 102 goles a favor.
Una grave mancadura producida'l 31 d'agostu de 2000 dexó-y unos meses lloñe de los terrenes de xuegu. Otres mancadures importantes na so carrera fueron les que lu estremaron de los mundiales de Francia 1998 y de Corea-Xapón 2002.
Guardiola abandonó l'equipu del F. C. Barcelona'l 11 d'abril de 2001,[16] siendo, xunto a Carles Busquets, el xugador qu'hasta esi momentu ganara más lligues (6) na historia del club, en xugando 379 partíos, de los cualos ganó 224, empató 82 y perdió 73.
Periplu pel mundu
En dexando'l Barça, fichó pol Brescia Calcio, equipu de la Serie A d'Italia, onde llució'l dosal 28. Debutó na lliga italiana'l 14 d'ochobre de 2001 nun partíu frente al Chievo Verona que remató con empate a dos goles. Marcó'l so primer gol na Serie Al 30 de marzu de 2002, nun partíu ente Udinese y Brescia (3-2). Por cuenta de una bona campaña con esti club, l'AS Roma decidió fichalo,[17] anque solo xugó cinco partíos, una y bones l'entrenador, Fabio Capello, nun cuntó con él. Por esi motivu, nel mercáu d'iviernu volvió a Brescia onde foi exa del equipu, compañeru de Roberto Baggio, Andrea Pirlo o Luca Toni ente otros, a les órdenes de Carlo Mazzone y pieza fundamental por que'l club caltuviera la categoría.[18]
Dempués d'un partíu contra'l Piacenza, el 21 d'ochobre de 2001 y el 4 de payares a Roma contra'l Lazio, dio positivu por nandrolona nun control antidopaxe, motivu pol cual foi castigáu con cuatro meses de suspensión, una multa de 2.000 euros y sentenciáu a 7 meses de prisión.[19][20] A pesar de nun tener que cumplir finalmente cola pena de prisión, Guardiola y el so abogáu intentaron demostrar la inocencia del xugador. Ente les pruebes apurríes figuraron informes ellaboraos por espertos como Jordi Segura (miembru de la comisión antidopaxe del COI) qu'esplicaben que'l cuerpu de Guardiola producía más nandrolona de lo normal. Aun así, la Fiscalía Italiana nun-y dio la razón al xugador, a pesar de cuntar tan solo cola prueba del llaboratoriu de Roma y cuntando cola presencia d'un xuez honorariu, en llugar d'un xuez de carrera, fechu bien raru en sentencies de prisión. El 23 d'ochobre de 2007 el Tribunal d'apelación de Brescia absolvió-y de toa culpa so la fórmula de que «el fechu nun subsiste», lo que, según el so abogáu n'Italia, Tomaso Marchese, ye una «absolución bien amplia y evidencia que Pep nun s'hai dopado nunca».[21] Sicasí, el Fiscal Antidopaxe del CONI, Ettore Torri, pidió la reapertura del casu, yá que consideraba que los motivos de l'absolución yeren «inaceptables».[22] Dicha solicitú foi tornada pol Tribunal Nacional Antidopaxe d'Italia'l 29 de setiembre.[23]
Tres l'aventura qatarina, Guardiola empecipió un cursu d'entrenador n'España. Cuando paecía que dexaría'l fútbol y en refugando les ufiertes del Manchester City y el Wigan Athletic d'Inglaterra, el 20 d'avientu de 2005 fichó pol Dorados de Sinaloa (de Culiacán, Méxicu), onde coincidió col so amigu Juan Manuel Lillo como entrenador. Guardiola xugó'l Tornéu de Clausura 2006 de la Primer división mexicana, que concluyó'l mes de mayu. Darréu, Guardiola volvió a Madrid a rematar el so cursu d'entrenador. Dende xunetu de 2006 ye oficialmente entrenador de fútbol. Tres meses d'inactividá, el 15 de payares de 2006, Guardiola confirmó oficialmente na emisora de radio RAC 1 el so retiru del fútbol profesional. N'abril de 2007 recibió un homenaxe de la so llocalidá natal, Santpedor, que bautizó col so nome'l campu de fútbol municipal.[24]
El 8 de mayu de 2008, foi designáu pola xunta direutiva nuevu entrenador del Futbol Club Barcelona pa la temporada 2008/2009, en sustitución de Frank Rijkaard.[27] Robló un contratu por dos temporaes,[28] el 17 de xunu de 2008 fíxose la presentación oficial. Una de les sos primeres decisiones más importantes foi refugar la continuidá de Ronaldinho y Deco nel equipu.
Na so primer temporada como entrenador consigue ganar un triplete históricu: la Champions League, la Lliga española y la Copa del Rei, convirtiendo al Futbol Club Barcelona nel primer equipu español de la historia en llogralo.[29][30] Amás, bate'l récor de puntos consiguíos por un equipu desque les victories tienen un valor de tres puntos ya iguala el rexistru goliador del Real Madrid de Di Stéfano. Tamién hai que destacar que son dellos los partíos en que'l F. C. Barcelona de Pep Guardiola golia por 5 o más goles a los sos rivales con un xuegu carauterísticu onde entemez perfectamente la posesión del balón, la superioridá posicional y el talentu individual de los xugadores, unu de los partíos más recordaos ye l'históricu 2-6 contra'l Real Madrid nel Santiago Bernabéu, una goliada que l'equipu blancu nun encaxar en 50 años nel so propiu feudu.[31] Convertir nel sestu campeón d'Europa como futbolista y como entrenador.[32]
Temporada 2009-2010
La so segunda temporada empieza ganando la Supercopa d'España en venciendo al Athletic Club por un global de 5-1.[33] El 29 d'agostu de 2009 gana la Supercopa d'Europa ante'l FK Shajtar Donetsk (equipu ucranianu campeón de la estinguida copa de la UEFA) por 1-0. Con esti títulu, Guardiola consigue ser el primer entrenador en ganar col mesmu equipu los cinco títulos qu'apostó'l so equipu nun añu natural.[34] El 19 d'avientu de 2009, el Barça gána-y na final 2-1 en tiempu suplementariu a Estudiantes de La Plata y conságrase campeón del Mundial de Clubes, únicu títulu que-y faltaba al equipu en tola so historia, y con ésti consigue'l sestu títulu de seis a los qu'aspiraben en 2009, daqué que naide llograra enantes, cerrando asina'l meyor añu de la historia de cualquier club tocantes a títulos (el llamáu "sextete").[35] El 8 de xineru de 2010, Guardiola ye escoyíu'l meyor entrenador del añu 2009 pola Federación Internacional d'Historia y Estadística del Fútbol (IFFHS). El téunicu del Barcelona llograr cola mayor diferencia de puntos respeuto al segundu clasificáu desque s'apurre esti premiu. Darréu ganaría una nueva Lliga, en consiguiendo 99 puntos[36] y convertise nel segundu téunicu del Barcelona, dempués de Frank Rijkaard, que ganó más d'una vegada al Real Madrid nel Estadiu Santiago Bernabéu. A finales de temporada salió a la lluz la nula rellación ente Pep y el suecu Zlatan Ibrahimović, que magar tuvo bon rendimientu mientres tol añu, nun llogró afaese al vestuariu, polo que foi trespasáu al AC Milan pel branu de 2010. Pa suplir el puestu del xugador suecu foi contratáu'l delanteru internacional español David Villa, procedente del Valencia CF.[37]
Temporada 2010-2011
La so tercer temporada tamién resulta esitosa, empezando con una nueva Supercopa ganada frente al Sevilla. Aquella campaña va ser recordada pol 5-0 enxaretáu al Real Madrid de José Mourinho na primer vuelta, y polos cuatro clásicos consecutivos apostaos en primavera frente al eternu rival: los azulgranas empataron en lliga nel Bernabéu (1-1) y perdieron la final de la Copa del Rei en Mestalla (1-0); nes semifinales de la Lliga de Campeones el Barcelona venció 0-2 en Madrid y empató 1-1 nel Camp Nou, clasificándose pa la final. El 11 de mayu de 2011, el téunicu de Sampedor fai historia al consiguir el so tercer títulu de Lliga nos sos trés primeres temporaes.[38] Solo Johan Cruyff ganó más Lligues qu'él nel Barça (4).[39] Dos selmanes dempués, el 28 de mayu de 2011, consigue la so segunda Champions League, la cuarta del Barça, ganando 3 a 1 contra'l Manchester United nel estadiu de Wembley. Convertir por tantu nel entrenador más nuevu (40 años) en ganar la competición dos veces.[40]
Temporada 2011-2012
Na so cuarta y última temporada al frente del conxuntu azulgrana los resultaos son más irregulares pero consígense cuatro títulos más. El 17 d'agostu de 2011, consigue la so tercer Supercopa d'España consecutiva col F. C. Barcelona, en venciendo al Real Madrid por un global de 5-4 (2-2 na ida y 3-2 na vuelta). Consigue asina un total d'once títulos desque ye l'entrenador culé y empata la cifra de títulos llograos por Johan Cruyff.[41] El 26 d'agostu de 2011, consigue la so segunda Supercopa d'Europa, en venciendo al FC Porto, por 2-0. Esti títulu fai que supere los títulos llograos por Johan Cruyff, convirtiéndo-y asina nel téunicu más gallardoniáu de la historia del Barcelona. El 8 de setiembre de 2011, recibe la Medaya d'Honor del Parllamentu de Cataluña. El 1 de payares de 2011, llega a los 200 partíos nel banquín de F. C. Barcelona. N'avientu de 2011, el Barcelona gana la Copa Mundial de Clubes de la FIFA, lo que supón el 13ᵘ títulu de la era Guardiola.[42]
El 27 d'abril de 2012, anunció oficialmente que nun siguiría nel banquín del Barça la próxima temporada, cerrando la etapa más esitosa de la historia del club, empecipiada dempués de dos temporaes ensin títulos.[43][44][45] Los medios de comunicación especularon col so futuru y falaron d'ufiertes del Chelsea FC[46] y del Inter de Milán,[47] anque Guardiola afirmó que se tomaría un añu sabáticu.[48] Dirixó per última vegada al Barcelona'l 25 de mayu de 2012, na final de la Copa del Rei, venciendo por 0-3 frente al Athletic Club. Curiosamente, foi'l mesmu rival y na mesma competición contra'l que ganó'l so primer títulu.[49] Dirixó al Barcelona nun total de 247 partíos oficiales, ganando 179, empatando 47 y perdiendo 21. Como datu a resaltar Guardiola nunca perdió col Real Madrid nel Bernabéu.
Bayern Múnich (2013-2016)
Temporada 2013-2014
Mientres la gala del FIFA Balón d'Oru 2012, el téunicu español confirmó la so intención de volver a los banquinos la próxima temporada, pero afirmando tamién que nun roblara con nengún club.[50] Poco dempués, el 16 de xineru de 2013, el FC Bayern München confirmó que Guardiola sería'l so téunicu mientres los trés próximes temporaes, relevando a Jupp Heynckes a partir del 1 de xunetu.[51][52][53] Con ello convirtióse nel téunicu meyor pagu del mundu, con 17 millones d'euros añales.[54] Foi presentáu oficialmente'l 24 de xunu,[55] metanes una gran espectación, con más de doscientos medios acreditaos. Con Pep llegaron dellos asistentes que yá trabayaron con él en Barcelona, como Domènec Torrent de segundu entrenador y el preparador físicu Lorenzo Bonaventura.[56] Amás, l'equipu bávaru reforzar con dellos xugadores de gran talentu, como Mario Götze procedente del Borussia Dortmund, y Thiago Alcántara del FC Barcelona, esti postreru a pidimientu espresa de Pep.
En consiguiendo 9 victories y 2 empates nos sos 11 primeros partíos al frente del Bayern, Guardiola convertir nel meyor téunicu debutante de la Bundesliga.[60] Darréu, el conxuntu bávaru establez un récor de 37 xornaes ensin perder, ente 25 de l'anterior edición de la Bundesliga y 12 del presente.[61] Na xornada 13 consigue una importante victoria por 0-3 ante'l Borussia Dortmund y conviértese nel primer equipu que marca a lo menos un gol en cincuenta partíos consecutivos de la Bundesliga.[62]
En payares de 2013, un 'topu' compartió información confidencial al diariu alemán Bild de les táctiques que diben ser emplegaes nel partíu contra'l Borussia Dortmund del 23 de payares de 2013. Ante esta información, Guardiola alvirtió de que, independientemente de quien fuera'l topu, esa persona nun volvería xugar nel equipu.[63]
El 21 d'avientu, el Bayern gana'l Mundial de Clubes.[64] Tres meses dempués, el 25 de marzu, el Bayern gana por 1-3 al Hertha Berlín y proclámase campeón de la Bundesliga por 24ª vegada tres solu 27 xornaes, superando'l so propiu récor de precocidá establecíu un añu antes. Amás, Guardiola convertir nel meyor téunicu debutante nel campeonatu alemán y consiguió el so 17ᵘ títulu como téunicu.[65][66] Cierra la temporada con un doblete al ganar tamién la Copa d'Alemaña.[67][68]Mientres esta temporada, el so equipu, el Bayern de Munich, foi esaniciáu pol Real Madrid na Lliga de campeones por un resultáu global de 5 goles a 0. 1-0 na ida (Madrid) y 0-4 na vuelta (Munich).
El 26 d'abril de 2015, el Bayern ganó la so tercer Bundesliga consecutiva, la segunda so la direición de Guardiola, dempués de volver apoderar claramente'l campeonatu;[71] pero solo dos díes depués, ye esaniciáu en semifinales de la Copa d'Alemaña pol Borussia Dortmund,[72] y tamién cayó otra vegada nes semifinales de la Lliga de Campeones, esta vegada ante'l so ex-equipu, el FC Barcelona.[73]
Temporada 2015-2016
Na 1. Bundesliga 2015-16, el Bayern llogró ganar los 9 primeros partíos, lo que supón el meyor entamu de la historia del tornéu.[74] Otru trunfu más convirtió al Bayern nel 4ᵘ equipu de la historia de les grandes lligues europees qu'empieza'l tornéu con 10 victories nes 10 primeres xornaes y da-y al conxuntu bávaru la so milésima victoria na Bundesliga.[75] El 19 d'avientu de 2015, el Bayern termina la primer vuelta del campeonatu como líder destacáu con 46 puntos, 8 más que'l Borussia Dortmund.[76] A otru día, el club anuncia que Guardiola nun va anovar el so contratu cuando expire al términu de la temporada, siendo releváu por Carlo Ancelotti.[77][78]
El 3 de mayu de 2016, el FC Bayern München de Guardiola foi esaniciáu per tercer temporada consecutiva en semifinales de la Champions por un equipu español, esta vegada'l Atlético de Madrid (resultancia global de 2-2, regla del gol de visitante).[79] Pero cuatro díes dempués, desquitar al ganar la so cuarta Bundesliga consecutiva, la tercera con Guardiola al mandu.[80] Tres esto, Guardiola dedicó-y el llogru al so predecesor Jupp Heynckes, xestu que foi aplaudíu pola prensa alemana y aficionaos del club.[81]
Finalmente, Guardiola despidir del equipu bávaru ganando la Copa d'Alemaña.[82]
Manchester City
El 1 de febreru de 2016, el Manchester City anunció oficialmente que Guardiola sería'l so entrenador los trés próximes temporaes, sustituyendo a Manuel Pellegrini.[8] El 3 de xunetu, el téunicu español asumió'l cargu y foi presentáu ante los sos nuevos aficionaos.[83] Estrenar nel banquín sky blue ganando los 10 primeros partíos al mandu del equipu en competencies oficiales (Premier League, UEFA Champions League y Copa de la Lliga), daqué que nengún otru téunicu del equipu citizen llograra antes.[84] Sicasí, depués l'equipu entró nuna mala racha y terminó la primer vuelta de la Premier League 2016-17 como 5ᵘ clasificáu.[85] El 15 de marzu de 2017, el Manchester City foi esaniciáu n'octavos de final de la Lliga de Campeones pol Mónaco (6-6, regla del gol de visitante), siendo la primer vegada qu'un equipu de Guardiola cai na máxima competición continental antes de semifinales.[86] Finalmente, el Manchester City llogró la 3ᵉʳ posición na Premier League.[87]
Na temporada 2017/18 foi'l primer téunicu de la Premier en consiguir ser nomáu meyor téunicu del mes cuatro veces consecutives.[88] Darréu, el 25 de febreru de 2018, llogró'l so primer títulu al mandu del equipu citizen, la Copa de la Lliga.[89]
El 16 d'abril de 2018, el Manchester City proclamóse campeón de la Premier League.[90] L'equipu de Guardiola terminó la temporada batiendo numberosos récores na historia de la competición, como puntos, victories, goles a favor y diferencia de goles.[91] El 17 de mayu de 2018, anovó'l so contratu col club hasta 2021.[92]
Seleición nacional
Pep Guardiola apostó cola seleición d'España 47 partíos, nos qu'anotó cinco goles.
Antes de debutar cola seleición absoluta integró'l combináu olímpicu español que conquistó la medaya d'oru nos Xuegos de Barcelona 1992. Guardiola foi titular na final, xugada'l 8 d'agostu de 1992 nel Camp Nou ante Polonia.
Con Guardiola, el Barcelona solía xugar con un 4-3-3, con Daniel Alves xugando más como un carrilero, Xavi Hernández dirixendo'l xuegu nel centru del campu y con Lionel Messi como pieza clave, de "falsu 9". Supo ameyorar l'estilu qu'heredó de Johan Cruyff mientres la dómina del llamáu Dream Team.[95] Especialmente, l'entrenador catalán destacó pola alta presión al rival, la posesión del balón (siempres foi cimeru al rival nesti aspeutu mientres la so etapa nel banquín azulgrana),[96] el xuegu d'ataque, la solidaridá defensiva y l'apueste polos canteranos.[97] Otra carauterística de Guardiola ye la rotación de la plantía, ampliando al máximu la participación de tolos xugadores, pa dosificar al equipu y evitar mancadures.[98]
Yá nel FC Bayern München, Guardiola introdució cambeos pa da-y alternatives al equipu que ganó'l triplete la temporada anterior; adelantrar la llinia defensiva 7 metros, asitiar a Philipp Lahm de mediocentro defensivu y faer que los llaterales del equipu bávaru (Rafinha y Allaba) fixeren un xuegu más escontra al interior acomuñar con Ribéry y Robben.[99]
Josep Guardiola ta casáu con Cristina Serra, a la que conoció na tienda de ropa de los sos padres cuando tenía 18 años. D'esta rellación nacieron trés fíos: María (2001), Màrius (2003) y Valentina (2008).[117]
La Federación Inglesa de fútbol (FA) el 23 de febreru de 2018, anuncia l'apertura d'espediente al entrenador del Manchester City, Pep Guardiola, al llevar un mensaxe políticu nel llazu mariellu de la so solapa nos partíos oficiales que fraya les regles de la federación.[122] Pep Guardiola, faciendo casu omiso, volvió llucir nel pechu un llazu mariellu mientres la final de la Carabao Cup ente'l Manchester City y l'Arsenal que s'apostó esti domingu 25 de febreru de 2018 en Wembley.[123]
El 9 de marzu de 2018 la Federación Inglesa de Fútbol (FA) decidió sancionar a Pep Guardiola con una multa de 22.500 euros (20.000 llibres) por llevar el llazu mariellu en sofitu a los políticos catalanes encarcelaos pol procés, siendo alvertíu en dos causes enantes pola FA.
[124] A pesar de la sanción, el día 12 de marzu, l'entrenador del Manchester City portó'l símbolu políticu prendíu nel xerséi sol abrigu mientres el partíu como visitante contra'l Stoke City.[125]
Publicaciones
La meva gent, el meu futbol, por Josep Guardiola, trescritu por Miguel Rico y Luís Martín. 2001, Editáu por Edecasa (Grupu Z), Coleición Sport. Depósitu llegal: B-17.637-2001
↑Afirmao en: transfermarkt.com. Identificador Transfermarkt d'un futbolista: 5950. Apaez como: Pep Guardiola. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: distintes llingües.