El FC Bayern München o Bayern de Múnich ye un equipu de fútbol alemán. Empuestu dende los sos entamos al desarrollu del fútbol llueu adquirió un calter multideportivu y desenvolvió delles otres disciplines les cualos dalgunes fueron sumiendo col aportar de los años. La xestión del equipu de fútbol ye responsabilidá d'una sociedá filial del club llamada FC Bayern München AG, dende 2002 so la direición del ex-futbolista Karl-Heinz Rummenigge, que xestiona'l patrimoniu económicu y les actividaes nel Allianz Arena. El 75.1 % del capital d'esta sociedá anónima ye del club, l'otru 24.99 % estremar ente les empreses Adidas AG, Audi AG y Allianz SE.[1]
Ye'l club más gallardoniáu na historia de la Bundesliga,[2] con 27 títulos lligueros incluyendo'l Campeonatu Alemán de 1932, cuando'l tornéu inda nun s'atopaba sol so actual formatu unificáu. Tamién lo ye de la Copa d'Alemaña: tien 18 trofeos.[2]
Nel máximu tornéu européu de clubes, la Lliga de Campeones de la UEFA, el Bayern de Múnich apostó un total de 10 finales, 18 semifinales, 27 cuartos de final, en 34 participaciones, 324 partíos xugaos, 185 victories, ente otros rexistros históricos, que-y asitien, por clasificación histórica y puntaje, namái por detrás del Real Madrid nesti tornéu. Tocantes a títulos conquistaos, ye terceru con cinco trofeos, igualáu col Liverpool y el Barcelona, por detrás del Real Madrid con trelce y el Milan con siete.
Nel planu deportivu l'equipu bávaru matiene una rivalidá con dellos clubes. N'Alemaña dar col Borussia Dortmund, equipu frente al que tien la mayor disputa recién nos partíos conocíos como «Der Klassiker»;[7] col 1860 Múnich, col qu'apuesta'l «derbi de Múnich»;[8]Stuttgart, col qu'apuesta'l «Südderby»;[9] y col Hamburgu, col qu'apuesta los partíos conocíos como «el cume norte-sur».[10] De la mesma, el gran rival européu históricu del Bayern de Múnich ye'l Real Madrid d'España. Dambos clubes son los que más partíos apostaron y más victories tienen na Lliga de Campeones y caltienen la rivalidá más llonxeva. La igualdá ye máxima: enfrentáronse 24 vegaes ente ellos, con 11 victories pa cada unu y dos empates. Toa esta encarnizada rivalidá resumir en «el clásicu européu».[11][12]
Económicamente, l'asociación ye unu de los clubes nel mundu de mayor ésitu: en 2017 el Bayern asítiase nel cuartu llugar del ranking de los clubes con mayores ingresos del mundu ellaboráu pola firma privada Deloitte.[13] En 2017, el Bayern terminó cuartu na llista de los equipos de futbol más pervalibles de la revista Forbes.[14]
A 1 de marzu de 2017, l'asociación cunta con 4244 clubes oficiales de fanes con un total de 332 538 miembros rexistraos,[15] y amás tien 290 000 socios, que lo converten nel club deportivu con mayor númberu de socios nel mundu.[16]
Fragmentu de l'acta fundacional del club unviada en febreru de 1900.
El 27 de febreru de 1900 los xugadores del MTV Múnich axuntar na posada Bäckerhöfl. Apocayá había una disputa ente los xugadores avera del futuru del club, por cuenta de que la xunta direutiva del MTV refugara l'adhesión del club a l'Asociación de Fútbol del Sur d'Alemaña. Once homes: Nägele, Schmid, Karl, Wamsler, Ringler, Focke, Francke, Friedrich, Zoepffel, Pollack y Jhon, dexen la posada y atópense nel restorán Gisela en Schwabing, col fin de crear el FC Bayern. Ente los miembros mentaos nel memorándum, atopábase Benno Elkan, que más tarde se convertiría nun escultor reconocíu. Franz John foi'l primer presidente na historia del club, y como colores escoyó l'azul y blancu.[17]
El primer campu d'entrenamientu atópase na ciudá, onde inda esiste güei, Schyrenplatz. El primer rival foi'l 1. Münchner FC 1896, al cual el Bayern ganólu 5:2 en marzu de 1900. Adulces el club foi axuntando a más xugadores, ente ellos a trés futbolistes del 1860 Múnich. El primer partíu d'una llarga rivalidá ente'l Bayern y el 1860 Múnich llevar a cabu en 1902, onde'l Bayern ganaría los partíu por 3:0.[17]
Una de les primeres escuadres del club en 1900.Modelu del primer estadiu del Bayern en Leopoldstraßy, la so casa dende 1906 a 1924.
Por cuenta de considerancies financieres, y pa resolver un problema de disponibilidad de terrén de xuegu, el Bayern xunir al ricu Münchner Sport-Club (MSC) el 1 de xineru de 1906, calteniendo la so independencia. La única concesión que fixeron foi llevar los colores del club MSC, que yeren pantalones coloraos y camisa blanca. L'equipu yera conocíu como «Die Rothosen» (Los pantalones curtios colloraos).[17] A nivel llocal «los bávaros» yeren los númberu unu indiscutiblemente, compitiendo contra otros clubes de mayor nivel al sur d'Alemaña, sicasí, con menos ésitu. Pa esi momentu los equipos qu'apoderaben surdieren na década de 1880, ente ellos el Eintracht Frankfurt.[17]
En 1907 so la presidencia de Angelo Knorr, arrenuncien a la instalación deportiva de Karl-Theodor-Straßy y pasen al campu de fútbol de Leopoldstraßy, inaugurando asina la primer tribuna nun campu de fútbol na ciudá de Múnich. El partíu inaugural saldar con victoria del llocal con un 8:1 ante'l Wacker Múnich. En 1908 el club tuvo a más de 300 miembros, ocho equipos y a más de 100 xugadores xuveniles. En 1910 pudieron participar per primer vegada na ronda final del campeonatu del Sur d'Alemaña (Süddeutschen). A la fin el Bayern tomó'l segundu llugar detrás del Karlsruher FV. Nel mesmu añu Max Gablonsky convertir nel primer xugador del club en ser llamáu pola seleición de fútbol d'Alemaña.[17]
Nos años siguientes el club ganó dellos trofeos locales y en 1910 el Bayern fíxose miembru de la Kreisliga acabante fundar, la primer lliga rexonal de Baviera. Conquistaron esta lliga na so primer temporada, pero nun lu fixeron otra vegada hasta l'empiezu de la Primer Guerra Mundial en 1916, que detuvo toles competiciones de fútbol n'Alemaña.[18][19]
Mientres la Primer Guerra Mundial el club foi un xubi y baxa, colo que se tarrecía que'l club y la so redolada llegaren al so fin. Nun foi sinón hasta la temporada 1919-20 que'l club garantizó la so participación una vegada más nel tornéu. N'ochobre de 1919, el München SC fundir col Turnverein Jahn pa formar el TuSpV Bayern. William Townley foi de nuevu l'entrenador, siguiendo cola tradición de tener un entrenador inglés nel club. Yá nos años anteriores a la guerra, «los bávaros» tuvieren a Taylor, Hoer y Charles Griffithm, trés ingleses como entrenadores, siendo'l postreru'l primer entrenador a tiempu completu del club.[17]
Vista del Grünwalder Stadion. Sede del Bayern de Múnich dende 1926 a 1972. Güei día l'estadiu sirve como sede del equipu filial.
A empiezos de 1924 el club revierte la fusión col Turnverein Jahn, polo que'l TuSpV Bayern pasa a ser una asociación independiente col nome FC Bayern München, siendo dirixíos esta vegada pol escocés Jin McPherson. En 1926 el Bayern conquistó'l campeonatu del sur d'Alemaña. Los más duros competidores tornaren, como'l Núremberg y el SpVgg Fürth, quien nesi momentu yera consideráu'l meyor equipu alemán en Baviera.[18] El partíu de vuelta contra'l Fürth foi nel Grünwalder Stadion, que foi tresmitíu en direuto per radio. Dempués d'un partíu dramáticu, el Bayern ganó 4:3. Yá en 1928 llegó col entrenador húngaru Leo Weisz ganó'l segundu campeonatu. Una vegada más clasificáu a les semifinales, el Bayern ganó cómodamente al Hamburgu por 2:8.[17]
Dempués de tres intentos fallíos de ganar el campeonatu alemán en 1926, 1928 y 1929, tuvieron más ésitu en 1932.[18] El cambéu d'entrenador de Kálmán Konrád a Richard «Dombi» en 1930 resultó ser una bona decisión. La final del campeonatu alemán del sur perder contra'l Eintracht Frankfurt y foi como segundu meyor a la ronda final del campeonatu alemán. El partíu tuvo llugar y el Bayern ganó al hasta agora cinco veces campeón alemán, el Núremberg con un 2:0. Los goles fueron anotaos por Oskar y Hans Welker. Na final celebrada en Núremberg el 12 de xunu de 1932, enfrentáronse nuevamente al Eintracht Frankfurt. Miles d'aficionaos del Bayern averar al eventu, incluyendo cerca de 400 paraos en bicicleta. El club tuvo'l xestu de faese cargu de los costos d'estos fanáticos en cuanto los boletos y estadía nocherniega. Nel día de la final, 55 000 espectadores vieron el partíu nel estadiu. «Ossi» Rohr anotó pa poner el marcador 1:0 antes de rematar el primer tiempu. Na segunda metá los de Frankfurt emburriaron buscando l'empate, pero nel 75' Franz Krumm marcó'l 2:0 decisivu pal Bayern. Tres el pitíu final el Bayern de Múnich llevar per primer vegada la histórica Copa Victoria. Tamién, per primer vegada un club de la ciudá de Múnich foi campeón alemán.[17]
1933-1965: Tiempos díficiles y reconstrucción
El Bayern establecióse como unu de los grandes clubes d'Alemaña. Tanto asina que Wilhelm Simetsreiter, Ludwig Goldbrunner, y Ludwig Goldbrunner representaren al equipu nacional d'Alemaña nos Xuegos Olímpicos de 1936 en Berlín. Sicasí la Segunda Guerra Mundial españó, lo que significó que munchos clubes entraren n'envernía ente ellos el Bayern.[20]
En 1933 el club nun pudo defender el so títulu dempués de perder los sos dos partíos vitales contra'l 1860 Múnich nel campeonatu alemán del sur. Dempués de la toma del poderpor parte de los nazis sol lideralgu d'Adolf Hitler, el presidente del club Kurt Landauer tuvo que dimitir pola presión política exercida contra él por cuenta de la so ascendencia xudía. L'entrenador Richard Kohn «Dombi», tamién d'orixe xudíu tuvo que treslladase a Suiza.[20]
El Bayern de Múnich siguió considerando a Landauer como presidente, y xugadores y dirixentes visitar en Suiza magar saber que con eso se poníen en mirar de la Gestapo.[21]
La puxanza del nazismu supunxo'l fin de la crecedera del Bayern yá que numberosos socios del club dexar. El Bayern yera llamáu «el club de los xudíos» y, como yera un club semiprofesional, viose afeutáu tamién poles midíes gubernamentales, polo que los xugadores de fútbol tuvieron que pasar otra vegada a la categoría d'aficionaos. Nos años siguientes el Bayern nun pudo siguir defendiendo'l títulu nacional, pero sicasí llegó a clasificase na metá de la tabla de la so lliga rexonal.[22] Amás, Oskar Rohr unu de los meyores xugadores, dexó'l club pa xugar como profesional nel Grasshopper Club Zúrich. El nuevu entrenador Hans Tauchert nun foi capaz de repitir los vieyos ésitos del club y en 1934 ye reemplazáu por Ludwig Hofmann. Hofmann morrió al poco tiempu por una enfermedá nel gargüelu, polo que Richard Michalke asumió'l cargu d'entrenador.[20]
En 1939 produzse'l primer descensu na historia del club. A midida que la guerra avanzaba, la Gauliga yera más rexonalizada pa evitar que los clubes tuvieren que treslladase a grandes distancies. Poco antes del final de la guerra xugaron nel Gauliga Múnich/Alta Baviera. En 1944 llogren el campeonatu alemán del sur y el club clasificar pa la ronda final nel campeonatu alemán. Na segunda ronda pierden por forfeit contra'l VfR Mannheim. El 13 de xunetu del mesmu añu, la oficina y una parte de los archivos del club fueron destruyíos tres los bombardeos. Al añu siguiente Conny Heidkamp pasa a ser xugador-entreador pa encarar la ronda final del campeonatu alemán. Felicidad ronda nun se llevó a cabu nel añu del final de la Segunda Guerra Mundial.[20]
En xunetu de 1944 el Bayern perdió la so casa cuando un bombardéu aliáu destruyó la oficina del club. Con too y con eso, los xugadores amosaron un gran espíritu d'equipu. El 22 d'abril de 1945, solo unos díes antes del final de la guerra, venció 3:2 al 1860 Múnich. Acordies colos rexistros del club, el Bayern perdió a 56 miembros que perecieron nel campu de batalla, ente ellos los xugadores de seleición Josef Bergmaier y Franz Krumm. Munchos otros fueron declaraos sumíos en combate. Siete miembros tamién fueron asesinaos polos nazis por razones raciales, polítiques o relixoses.[20]
Dempués de la Segunda Guerra Mundial y eslleíu el Conseyu de Control Aliáu, tolos clubes deportivos d'Alemaña tuvieron que solicitar una llicencia pa la so nueva fundación. Más que naide, el capitán de llarga data Conny Heidkamp, fixera tolo posible pa caltener a los xugadores xuntos mientres los díes más negros de la guerra. Seis selmanes dempués de la capitulación alemana de mayu de 1945, el Bayern apostaría los so primer xuegu, perdiendo 4:3 al so rival local FC Wacker.[20] Esi mesmu añu xuben a xugar la Oberliga Süd. El nuevu empiezu dempués de la guerra foi difícil, en xunu de 1947 Kurt Landauer torna del exiliu, y unes selmanes más tarde foi reelixíu como presidente de l'asociación. El so cuartu y últimu mandatu terminó en 1951.[20]
El númberu de miembros de l'asociación amosó un desarrollu positivu nos años de posguerra. Llueu, el Bayern volvió consiguir más de 1000 miembros. En 1949, algamó de nuevu la fase de clasificación pal campeonatu alemán al llegar en tercer llugar na tabla de la lliga. Na calificación atopar col St. Pauli, pero'l club perdió 0:2. Dende esi momentu empezó un llargu baxón deportivu na asociación, qu'inclusive remató col descensu na temporada 1954-55. Sicasí, llogren l'ascensu al añu siguiente.[20]
En 1962 debuta una de les primeres grandes figures del club, Sepp Maier (izq.), quien xugaría tola so carrera nel club. A la derecha Gerd Müller.
El fútbol alemano precisó un tiempu p'arrincar dempués d'un periodu de necesidá y catástrofes. Tardó nueve años en volver calar ente les mases, al volver la seleición alemana triunfal del Copa Mundial de Fútbol de 1954 apostáu na vecina Suiza. L'equipu de Sepp Herberger ganó ellí'l so primer títulu mundial, anque la final contra Hungría fuera una amargosa esperiencia pa Jakob Streite, el celebru de «los bávaros». L'hasta entós 15 vegaes internacional tuvo que ver el partíu dende la grada. Colos años, un partíu de la seleición alemana ensin nengún xugador del Bayern convertir en daqué pocu avezáu.[20]
Unu de los pocos puntos destacaos de los años 40 y 50 pal club, foi ganar la Copa d'Alemaña. Nel resurdimientu, el Bayern nun quería tomar parte na copa orixinalmente. La intención yera a cencielles p'aforrar gastos de viaxe, pero'l nuevu entrenador Willibald Hahn encamentó en que yera necesariu participar y ser capaz d'imponese na final. Dempués de vencer na semifinal al Saarbrücken con marcador de 3:1. La final sería ante 42 000 espectadores nel estadiu Augsburger Rosenaustadion, onde Jobst marcó'l definitivu 1:0 contra'l Fortuna Düsseldorf.[23]
Dempués de consiguir el sorprendente ésitu y el primer títulu importante dende 1932, apaecieron los problemes otra vegada. Na lliga solo algamó'l séptimu llugar y hubo una vegada más problemes financieros. Sicasí apaez Roland Endler, un home de negocios de la ciudá de Neuss y gran fanáticu del Bayern, que aprovió los fondos necesarios y foi compensáu con cuatro años na presidencia del club.[24]
Col nuevu entrenador Adolf Patek consiguieron el cuartu llugar na temporada 1958-59, el meyor resultáu de los últimos diez años. Dempués d'aquello vieno un pequeñu periodu de seca. Na temporada 1962-63 el club participó per primer vegada nun tornéu internacional de prestíu; la Copa de Feries. Na edición 1962-63, llogró vencer al Basilea XI de Suiza por 0:3 nos dieciseisavos de final. N'octavos enfrentar al Drumcondra d'Irlanda onde consiguieron un abuitáu marcador na ida en ganando 6:0, ente que na vuelta cayeron ganaos pola mínima. Nos cuartos de final acabaría la so participación al cayer 1:4 ante'l Dinamo Zagreb y empatar a cero na vuelta.[20]
El 28 d'abril de 1962 naz una nueva era nel Bayern: de primeres, solo de forma provisional y per un añu, Wilhelm Neudecker fíxose cargu del club. Herbert Erhardt yera l'únicu xugador esperimentáu del club, polo que tuvieron que traer talentu nuevo, ente ellos a Sepp Maier. El 30 d'avientu de 1962, el porteru del Bayern, Fritz Kosar, tuvo qu'ayudar nel ataque polo que Maier realizó'l so debú con tan solo 18 años d'edá. El Bayern terminó la temporada na tercer posición de la tabla detrás del Núremberg y el 1860 Múnich. En 1963 non solo perdieren el campeonatu, sinón que les Oberligas n'Alemaña fueron consolidaes nuna lliga nacional, la Bundesliga. Cinco equipos de la Oberliga Süd fueron almitíos. El Bayern terminó en tercer llugar na división sureña esi añu, pero l'otru equipu de Múnich, el 1860 Múnich, ganara'l campeonatu. Como l'Asociación Alemana de Fútbol prefería nun incluyir dos equipos d'una mesma ciudá, el Bayern nun tuvo escoyíu pa la Bundesliga.[25]
El contratu de Helmut Schneider en realidá foi estendíu, pero depués tuvo qu'abandonar el club. Foi reemplazáu por Zlatko Čajkovski. L'oxetivu de la temporada yera algamar la ronda de promoción a la lliga, que tamién poder llograr con un segundu llugar a la fin de la temporada. El 6 de xunu de 1964, nel primer partíu de la ronda de promoción ante'l St. Pauli, el Bayern salió airosu ganando 4:0. Foi'l primer partíu oficial de Franz Beckenbauer, quien pal momentu cuntaba con 18 años d'edá. Nel so primer partíu col Bayern llogró'l so primer gol.[20]
A empiezos de 1964, tanto'l Bayern y el 1860 Múnich trataron d'utilizar los servicios del delanteru Gerd Müller dende'l club d'aficionaos de TSV 1861 Nördlingen. Mientres Bayern ufiertó a Müller un contratu profesional, el TSV solamente ufiertó un contratu d'aficionáu d'un añu. Esto llevó a que'l darréu conocíu «bombarderu de la nación» xuntar a la codalosa ufierta presentada pol Bayern. Čajkovski nun taba bien impresionáu pol compromisu de Müller, polo que cariñosamente llamar «gordín Müller».[26] Müller darréu foi determinante na consecución del campeonatu y el posterior ascensu a la Bundesliga. En 26 partíos, Müller anotó 32 goles. El partíu de promoción foi ante'l Tennis Borussia Berlín, onde'l Bayern consiguiría una contundente victoria por 8:0 na ciudá de Berlín, amás del ascensu. Maier, Beckenbauer y Müller conformaron la llamada «exa», que darréu llevó a la fama mundial al Bayern.[23]
1966-1979: Los años doraos
El Bayern de Múnich consiguiría los so primer títulu internacional, la Recopa d'Europa, en 1967.
Na so primer temporada de la Bundesliga el Bayern apostó'l derbi ante'l 1860 Múnich perdiendo con marcador de 0:1. Darréu nel partíu de vuelta, el Bayern llogró ganar 3:0, dándo-y el tercer llugar na tabla. Foi la única vegada na historia de la Bundesliga que dambos clubes de Múnich remataben la lliga ocupando los primeros trés puestos de la tabla. Esa mesma temporada consiguieron ganar la final de la Copa d'Alemaña ganando al SV Meidericher 4:2. Esto clasificar pa la Recopa d'Europa del añu siguiente.[23]
Na temporada siguiente, l'equipu caltúvose cuasi ensin cambeos. Solo Franz Roth incorporar al club. Dende l'apaición de la Copa de Feries, el Bayern xugó per primer vegada una competencia internacional entamada pola UEFA, la Copa d'Europa de Campeones de Copa. Nesi tornéu daría los primer gran trunfu del Bayern nel escenariu européu. Bayern llegó a la final como una completa sorpresa en dexando nel camín a clubes como'l Tatran Prešov de Checoslovaquia, Shamrock Rovers d'Irlanda, Rapid Viena d'Austria, y Standard de Liège de Bélxica. La final sería nel Frankenstadion, de la ciudá de Núremberg, llugar onde 35 años antes el Bayern consiguiera ganar el primer títulu importante pal club. El Bayern xugó la final contra'l Rangers d'Escocia. Ante 71 000 espectadores, «el toru» Roth, quien darréu se ganaría los llamatu «Mr. Copa d'Europa» por marcar nos partíos importantes, abrió'l marcador na prórroga a los 108', dándo-y el primer títulu internacional al Bayern de Múnich. La copa volvió llevá-yla un club alemán, depués de que la temporada pasada'l Borussia Dortmund consiguir.[23]
La siguiente temporada nun foi l'añu de los de Baviera. Nes semifinales de la Recopa d'Europa fueron ganaos en semifinales polos eventuales ganadores, el Milan, ente que na Copa d'Alemaña, el VfL Bochum, que para esi entós xugaba na tercer división, ganó a los campeones en semifinales.
«Tschik» Čajkovski abandonó'l club en 1968 dempués de cinco años d'ésitu. Foi reemplazáu por un entrenador nuevu, Branko Zebec, quien asume'l control y reemplaza l'estilu ofensivu del Bayern por un estilu más disciplináu, y al faer eso llogró'l primer doblete na so historia, usando solo a 13 xugadores a lo llargo de la temporada.[27] Con él llegó Gustl Starek y Peter Pumm. Dambos demostraron ser nos años siguientes les pilastres del so enfoque, que se basó nuna defensa fuerte. Nel so primer añu como entrenador, Zebec llevó al Bayern a ganar la lliga y la copa per primer vegada na historia del club. Na final de copa ganaron al Schalke 04 con un 2:1 derrotaos. Gerd Müller llevaríase esa temporada'l premiu al futbolista alemán del añu.
El 13 de marzu de 1970, Udo Lattek reemplaza al anterior entrenador Zebec. Al mandu de Lattek, empezó una era esitosa pal Bayern. Lattek condució al equipu a consiguir el subcampeonatu na temporada 1969-70, onde Gerd Müller consigue per tercer vegada'l títulu de máximu goliador de la lliga al anotar 38 goles. Amás, foi'l goliador de la Copa Mundial de Fútbol de 1970 celebrada en Méxicu. A metá d'añu, Werner Olk quien fuera capitán mientres delles temporaes, pon fin a la so carrera. Mentanto, surdiera un equipu al que'l Bayern mientres estos años tuvo que bater, el Borussia Mönchengladbach. Los once potros» ganaron la lliga en 1970 y 1971, apostrando por dos vegaes al Bayern a la segunda plaza.
Na temporada siguiente'l Bayern caltúvose una vegada más nel segundu llugar detrás del Borussia Mönchengladbach. Aquel día, Lattek fuera bien criticáu, sicasí na so primer temporada completa como entrenador en xefe, ganó la Copa d'Alemaña y foi subcampeón de nuevu. Gerd Müller consiguiría de nuevu'l premiu a lo más goliador, pero esta vegada non solo sería los goliador de la copa, sinón de toa Europa. Na final contra'l Colonia, Bernd Rupp anotaría los 0:1 pa la Colonia, ente que Franz Beckenbauer empató a los 53'. Franz Roth fuera sustituyíu al 68' por Edgar Schneider, quien llograría marcar al 118' pa da-y el trunfu al Bayern.
Antes del entamu de la nueva temporada'l club daría-y la oportunidá de debutar a dos xugadores que más tarde determinaríen el futuru del Bayern: Uli Hoeneß y Paul Breitner.[28] Dambos aquel día teníen 18 años d'edá. La temporada 1971-72 foi un añu récor pal club. Coronáronse campeones con 55 puntos y 101 goles anotaos. 40 d'esos goles fueron anotaos por Gerd Müller. Amás, mientres la temporada enxaretáron-y un 11:1 al Borussia Dortmund. El 28 de xunu de 1972, el Bayern xugó'l so primer partíu en casa nel estadiu Olímpicu de Múnich, siendo este'l postreru partíu de la temporada. La temporada siguiente'l Bayern nuevamente consagróse campeón, esta vegada liderando dende la primera hasta la última xornada, con 11 puntos de ventaja ante'l so persiguidor, la Colonia.
Na Copa de Campeones d'Europa 1973-74, el Bayern llogró avanzar a los octavos de final en venciendo na tanda de penaltis al Åtvidabergs de Suecia. Darréu vieno'l duelu alemán ante'l Dinamo Dresde. Nel entetiempu de la ida, el Dinamo ganaba por 3:2 en Múnich, pero'l Bayern daría vuelta al marcador pa ganar 4:3. Dresde tenía una bona posición de cara al partíu de vuelta, sicasí, el Bayern yá taba delantre del marcador 2:0 tres doce minutos con dos goles de Uli Hoeneß. Poco dempués del descansu, Dresde algamaría l'empate a los 52' y cuatro minutos dempués diríense enriba 3:2. Gerd Müller anotaría l'empate a los 58'. El Bayern nun tendría problemes en llegar a la final en dexando nel camín al CSKA Sofía en cuartos, y al Újpest Dózsa en semifinales. La final en Bruxeles sería contra'l Atlético de Madrid. El partíu dir a prórroga n'empatando a cero, onde Luis Aragonés daría-y el 1:0 al Madrid tres un tiru llibre. L'árbitru tenía los xiblatu na boca, cuando Georg Schwarzenbeck anotaría l'agónicu empate tres un llargu pase al buecu de Beckenbauer. El partíu quedaría 1:1 polo que tendría que xugase'l partíu de desempate. En dichu partíu'l Bayern ganaría cómodamente en venciendo 4:0 con dobletes de Uli Hoeneß y Gerd Müller,[29] y consiguiríen per primer vegada la Copa de Campeones d'Europa. Esti llogru significó la meyora del Bayern como'l meyor equipu d'Europa, depués de ganar la Copa de Campeones de Copa en 1967, y algamar les semifinales de la Copa de Campeones d'Europa en 1968 y 1972.
En 1974 Paul Breitner dexaría los club pa dise al Real Madrid, pero llegaríen dos nuevos xugadores, Klaus Wunder del MSV Duisburg, y un delanteru de tan solo 18 años d'edá, Karl-Heinz Rummenigge. Años más tarde Rummenigge y Breitner fadríen que'l Bayern fuera conocíu como'l «FC Breitnigge». Esi añu'l Bayern cayería na tercer ronda de la Copa d'Alemaña ante'l Duisburgu, y na lliga solo algamaríen el décimu llugar. Tres esto hubo una xunta ente Lattek y el presidente Neudecker. Lattek describió la conversación como: Sr. Neudecker, tenemos que camudar daqué, a lo que Neudecker respondió: Tienes razón. Tas despidíu. El nuevu entrenador sería Dettmar Cramer. Con Cramer nun llograríen salvar la temporada na Bundesliga, pero consiguiríen defender el títulu como campeones d'Europa. Bayern vencería nes rondes finales al Magdeburgu con global 5:3, Ararat Yereván con global 2:1, Saint-Étienne con global 2:0, y al Leeds United. Estos postreros cayeríen na final 2:0 con goles de Roth y Müller al 71' y 81' respeutivamente.
La Supercopa d'Europa apostar ante'l Magdeburgu, quien venía de vencer na final de la Recopa d'Europa al Milan, pero'l Bayern y el Magdeburgu nun pudieron ponese d'alcuerdu na fecha del partíu, y terminó per nun xugar se.[30]
La temporada de 1975-76 nun foi bona mientres el mandu de Cramer, por cuenta de qu'antes del parón ivernizu ocuparía la décima posición en lliga. Tamién perderíen dambos xuegos ante'l Dinamo de Kiev na Supercopa d'Europa. Dempués de les vacaciones d'iviernu'l Bayern llogró ameyorar la so posición y allugóse terceru na lliga. Na Copa d'Alemaña llegaron a semifinales onde cayeron ante'l Hamburgu. Otra cara amosaba'l Bayern na Copa de Campeones d'Europa 1975-76. Nos dieciseisavos de final venceríen con marcador global 1:8 al Jeunesse Esch. Darréu venceríen al Malmö y al Benfica, p'apostar la semifinal ante'l Real Madrid. El partíu de vuelta nel estadiu Olímpicu de Múnich taba llenu, y Paul Breitner xugaría cola camiseta del Real Madrid. Dempués del 1:1 na ida, Gerd Müller sentenciaría al Madrid con un doblete pa ganar 2:0, polo que'l club xugaría la so tercera final de manera consecutiva. En Glasgow, Franz Roth fadría-y honor al so llamatu, «Mr. Copa d'Europa», y anotaría al 57' l'únicu gol del partíu ante'l Saint-Étienne pa ganar per tercer vegada la Copa de Campeones d'Europa.
El troféu final que ganó'l Bayern, foi la Copa Intercontinental, na cual ganó al Cruzeiro de Brasil mientres el segunda mediu tiempu, ente que perdió nuevamente la Supercopa d'Europa, esta vegada ante'l Anderlecht.[31] El restu de la década llogró resultaos bien variables y nun apurrió títulos pal Bayern. En 1977 Franz Beckenbauer foi xugase al New York Cosmos y en 1979 Sepp Maier y Uli Hoeneß retiráronse, en cuantes que Gerd Müller foi ficháu pol Fort Lauderdale Strikers.[32] L'equipu notó les sos ausencies mientres trés años nos que nun consiguió nengún títulu. Estos volvieron de la mano, o meyor dichu de los pies, de los d'un mozu Karl-Heinz Rummenigge.
En 1979 asumió Uli Hoeneß el cargu d'entrenador a la edá de 27 años y relevó asina al conseyeru de Beckenbauer, Robert Schwan. Pál Csernai sustituyó al entrenador Gyula Lorant, ente que'l presidente Neudecker coló porque l'equipu refugara al antiguu «lleón» Max Merkel como entrenador. El nuevu presidente foi Willi O. Hoffmann.
1980-1989: Baturiciu y cambéu
La década de los años 1980 foi un periodu de tracamundiu pal Bayern, con munchos cambeos de personal y el advenimiento de los problemes financieros. Nel campu, Paul Breitner y la nueva promesa Karl-Heinz Rummenigge, fixeron que'l club fuera llamáu como'l «FC Breitnigge», una y bones dambos conducieron al equipu escontra los títulos de la Bundesliga en 1980 y 1981. En 1982 xugóse la final de copa ante'l Núremberg. Dempués de dir perdiendo 0:2, el Bayern remontó y acabó ganando por 4:2. Dieter Hoeneß, cola cabeza ensangrecida, y cubrir la firida con un vendaje marcó un gol. Esi añu sicasí perdióse la final de la Copa d'Europa contra'l Aston Villa por 0:1. Per otra parte, ente 1966 y 1981 el Bayern asitió a dellos de los sos xugadores nel gallardón del futbolista del añu n'Alemaña hasta un total d'once veces: Beckenbauer (4), Maier (3), Müller (2), Rummenigge y Breitner (1 cada unu).
El Bayern conquistó la copa nacional en 1984, y depués consiguió ganar cinco campeonatos en seis temporaes, incluyendo un doblete en 1986. Sicasí, l'ésitu nun llegó mientres esa década; el Bayern quedó en segundu llugar na Copa d'Europa en 1982 y 1987.[33]Jupp Heynckes foi contratáu como direutor téunicu en 1987, pero dempués de ganar dos campeonatos consecutivos en 1988-89 y 1989-90, el Bayern fundióse.
1990-1999: Carrusel de títulos
Estampilla del Deutsche Post conmemorando'l títulu lligueru consiguíu pol Bayern na temporada 1996-97.
Dempués d'un segundu llugar en 1990–91, el club solo llogró cinco puntos más que los clubes baxaos en 1991-92. Na temporada de 1992-93, el Bayern de Múnich perdió na Copa de la UEFA na segunda ronda contra l'equipu de la Premier LeagueNorwich City, l'únicu club inglés que-y ganó nel so antiguu estadiu, l'estadiu Olímpicu de Múnich. L'ésitu tornó cuando Franz Beckenbauer asumió'l control na segunda metá de la temporada de 1993-94, ganando la Bundesliga otra vegada, dempués d'una fienda de cuatro años. Beckenbauer foi nomáu pa presidente del club.[34]
Los sos socesores como direutores téunicos, Giovanni Trapattoni y Otto Rehhagel, terminaron ensin trofeos dempués de la temporada, nun cumpliéndose les altes mires del club.[35] Mientres esti tiempu los xugadores del Bayern apaecíen de cutiu nes páxines de la prensa rosa en cuenta de les páxines deportives, dando por resultancia que lo moteyaren el «FC Hollywood». Franz Beckenbauer tornó de volao a la fin de la temporada de 1995-96 como ténico asistente y condució al equipu escontra la victoria na Copa de la UEFA 1995-96, venciendo al Girondins de Burdeos na final. Na temporada 1996-97 Giovanni Trapattoni tornó como direutor téunicu volviendo conquistar el campeonatu, pero na siguiente temporada'l Bayern nun consiguió'l títulu (el campeón foi'l Kaiserlautern), y Trapattoni tuvo que despidise.[36]
Dende 1998 hasta 2004 el Bayern foi dirixíu por Ottmar Hitzfeld. Na primer temporada de Hitzfeld, el Bayern conquistó la Bundesliga y tuvo cerca de conquistar la Lliga de Campeones, pero perdieron 1:2 contra'l Manchester United nel tiempu extra dempués de tar ganando na mayor parte del partíu.[37]
2000-2009: Redención
Ottmar Hitzfeld empondría al Bayern a una seguidilla de títulos tanto nacionales como internacionales.
Na temporada de 1999–2000 el Bayern ganó'l so tercer doblete.[38] El tercer títulu consecutivu de la Bundesliga consiguir en 2001, na última xornada del campeonatu.[39] Poco más tarde, el Bayern conquistó la Lliga de Campeones de la UEFA per cuarta vegada dempués d'una fienda de 25 años, ganando al Valencia na final na tanda de penaltis.[40] La temporada de 2001–02 empezó con una victoria na Copa Intercontinental ante Boca Juniors d'Arxentina, pero acabó ensin troféu dalgunu. Una temporada más tarde el Bayern conquistó'l so cuartu doblete, dirixendo la lliga per un marxe estrechu. El reináu de Hitzfeld acabó en 2004, por causa de esto'l Bayern perdió desempeñu, incluyendo una derrota na Copa d'Alemaña contra'l Alemannia Aachen, equipu de la 2. Bundesliga.[41]
Felix Magath asumió'l control y condució al Bayern escontra dos dobletes consecutivos. Antes d'empezar la temporada de 2005-06, el Bayern camudar del estadiu Olímpicu de Múnich al nuevu Allianz Arena, que aquel día compartió col club 1860 Múnich. Nel campu la so actuación en 2006-07 nun foi la esperada. Tres un fluexu campeonatu de lliga y una nueva derrota contra'l Alemannia Aachen, l'entrenador Magath foi despidíu pocu dempués de la posa d'iviernu.[42]
L'entrenador anterior, Ottmar Hitzfeld, tornó a Múnich en xineru de 2007,[42] pero'l Bayern terminó cuartu na temporada de 2006–07, asina que nun pudo clasificase pa la Lliga de Campeones per primer vegada en más d'una década. Les derrotes adicionales na Copa d'Alemaña y na Copa de la Lliga dexaron al club ensin trofeos. Pa la temporada de 2007–08, el Bayern de Múnich fixo cambeos drásticos de la escuadra p'ayudar a reforjar y reconstruyir al equipu. Ficharon un total d'ocho xugadores nuevos y vendieron, lliberaron o emprestaron a nueve de los sos xugadores. Traxeron a Hamit Altintop del Schalke 04, Luca Toni de la Fiorentina, Miroslav Klose del Werder Bremen y Franck Ribéry del Olympique de Marseille, el récor de fichaxes.[43] Los suplementos nuevos fueron cancelaos, cuando «los bávaros» dieron en ganar la Copa d'Alemaña y la Bundesliga en 2008, tando nes posiciones delanteres en cada selmana.[44]
El 11 de xineru de 2008, Jürgen Klinsmann foi nomáu socesor de Ottmar Hitzfeld,[45] tomando'l cargu'l 1 de xunetu en roblando un contratu de dos años. Mientres la primer metá de la temporada 2008–09 de la Bundesliga, el Bayern tuvo un principiu caedizu, ganando a cencielles dos partíos hasta'l sestu partíu, pero dempués empezó a tar al altor de les circunstancies. El Bayer Leverkusen esanició al Bayern nos octavos de final de la Copa d'Alemaña. Na Lliga de Campeones de la UEFA 2008-09 el Bayern llegó a los cuartos de final. Fueron esaniciaos pol a lo postrero campeón, el Barcelona, dempués de ganar nel Grupu F y ganar a Sporting de Lisboa na primer ronda de la eliminatoria, llogrando un resultáu global récor na Lliga de Campeones de 12:1. El 27 d'abril, dos díes depués d'una derrota en casa contra'l Schalke 04 que fizo cayer al Bayern al tercer puestu na tabla, Jürgen Klinsmann foi despidíu. Esto foi precedíu por delles resultaos decepcionantes como una derrota por un global de 5:1 contra'l «Barça» na Lliga de Campeones, y otra derrota de 5:1 contra'l campeón nacional Wolfsburgu. L'anterior entrenador Jupp Heynckes volvió ser nomáu de forma interina hasta'l fin de la temporada.[46][47] El Bayern finalmente terminó de segundes, y asina se clasificó direutamente pa la Lliga de Campeones 2009-10.
Inauguráu en 2005, el Allianz Arena ye unu de los estadios más modernos del mundu.[48]
El Bayern fichó depués al direutor téunicu Louis Van Gaal, del AZ Alkmaar, pa la temporada 2009-10.[49] Mientres l'equipu yera oxetu de discutinios por cuenta de un empiezu complicáu,[50] adulces Van Gaal llogró reconducir la situación y llevar al Bayern a los octavos de final de la Lliga de Campeones, onde tuvieron a la Fiorentina como'l so adversariu.[51] El 9 de marzu, perdieron contra Fiorentina por 3:2, pero avanzaron escontra los cuartos de final pola regla del gol de visitante.[52] Nel choque de cuartos de final contra'l Manchester United, el Bayern llogró un resultáu similar a los sos alcuentros contra Fiorentina, empatando 4:4 y progresando pa les semifinales de la Lliga de Campeones pola mesma regla del gol de visitante.[53] El 27 d'abril de 2010, el Bayern venció al Olympique Lyonnais por 3:0 dempués de dir ganando 1:0 nel primer tiempu. Esa resultancia unvió al equipu de Múnich a la final de la Lliga de Campeones una década dempués.[54] El 8 de mayu, el Bayern conquistó la 1. Bundesliga 2009-10 dempués d'una victoria de 3:1 sobre'l Hertha Berlín.[55] L'equipu bávaru tamién conquistó la Copa d'Alemaña el 15 de mayu, consiguiendo asina'l doblete.[56] Sicasí, el Bayern perdió 2:0 na final de la Lliga de Campeones de la UEFA contra'l Inter de Milán de José Mourinho el 22 de mayu en Madrid, quedándose a un pasu del triplete (que curiosamente sí completó'l so rival aquel día).[57]
Na so tercer etapa col club, Jupp Heynckes llevó al Bayern a consiguir el primer triplete na historia pa un equipu alemán.
El veteranu téunicu Jupp Heynckes, que llevó al Bayer Leverkusen al subcampeonatu na 1. Bundesliga 2010-11, sería los nuevu entrenador del Bayern pa la temporada 2011-12, que sería la so tercer etapa al frente del club bávaru.[60][61] L'equipu ameyora na Bundesliga 2011-12 pero solo da-y pa ser subcampeón tres el Borussia Dortmund.[62] Sicasí, pocos díes dempués esanicia al Real Madrid nuna agónica tanda de penaltis (la resultancia tres dambos alcuentros foi de 2:1 favorable al conxuntu qu'actuaba como llocal) na que Philipp Lahm y Toni Kroos fallaron per parte del equipu alemán, ente que Cristiano Ronaldo, Kaká y Sergio Ramos erraron per parte del club español. El penalti decisivu foi anotáu por Bastian Schweinsteiger. D'esta manera, el conxuntu muniqués clasificar pa xugar la final de la Lliga de Campeones 2011-12 que se diputaba nel Allianz Arena ante'l Chelsea.[63] Finalmente'l Bayern acabó nuevamente la temporada ensin títulos, al perder les finales de Copa (5:2 ante'l Borussia Dortmund) y Lliga de Campeones (por penaltis).[64]
Vista del quintuplete consiguíu pol Bayern de Múnich ente 2012 y 2013.Celebración per parte de los xugadores del Bayern tres el doblete consiguíu na temporada 2013-14.
La temporada 2012-13 empezaba con bon pie, al vencer por 2:1 al Borussia Dortmund, na Supercopa d'Alemaña. Con esto frenábase una racha de dos años ensin títulos.[65]
El 16 de xineru de 2013, fíxose oficial el fichaxe de Pep Guardiola pa la temporada 2013-14 como nuevu entrenador del Bayern de Múnich hasta 2016.[66][67] El 6 d'abril, el Bayern proclamóse campeón de lliga por 23ª vegada na so historia, a falta de seis xornaes pal final, tres una victoria por 0:1 ante'l Eintracht Frankfurt.[68] Na semifinal de Lliga de Campeones esanició al Barcelona con un global de 7:0 pa los alemanes. El 25 de mayu, el Bayern proclamóse campeón de la Lliga de Campeones de la UEFA en ganando 2:1 al Borussia Dortmund nel estadiu de Wembley.[69] Finalmente, el 1 de xunu, el Bayern gana 3-2 al Stuttgart, proclamándose campeón de la Copa d'Alemaña 2012-13 y completando asina'l primer triplete na historia pa un club de fútbol alemano.[70]
La temporada 2013-14 empieza con un relevu nel banquín: Pep Guardiola asocede a Jupp Heynckes col retu de caltener l'eleváu llistón que-y dexa ésti. El debú del nuevu téunicu tuvo llugar el 27 de xunetu na Supercopa d'Alemaña 2013 ante'l Borussia Dortmund, perdiendo por 2:4.[71] Sicasí, el 30 d'agostu, el Bayern ganó la so primer Supercopa d'Europa, ganando al Chelsea na tanda de penaltis, tres un 2:2 a la fin de la prórroga.[72] L'equipu alemán cerró un añu inolvidable cola conquista del Copa Mundial de Clubes de la FIFA 2013 el 21 d'avientu,[73] amás d'ostentar un sólidu lideralgu na 1. Bundesliga 2013-14. Finalmente, el Bayern gana dichu tornéu'l 25 de marzu de 2014, con siete xornaes d'antelación, depués de vencer al Hertha Berlín con un marcador de 3:1.[74] Yá como campeón, el Bayern pierde por 1:0 ante'l Augsburgu y pon fin a una racha de 53 partíos ensin perder y 65 consecutivos marcando.[75] Anque l'equipu sufrió una contundente eliminación en semifinales de la Lliga de Campeones de la UEFA 2013-14[76] contra'l Real Madrid con un global de 0:5, terminó la temporada con un doblete al ganar la Copa d'Alemaña 2013-14.[77] Yera la segunda vegada, dempués de faelo en 2006, que'l Bayern encadenaba dos dobletes consecutivos.
Na so estancia nel club, Pep Guardiola convertir nel entrenador estranxeru con más títulos nel equipu con siete.[81]
La temporada 2015-16 empezó con derrota na Supercopa d'Alemaña 2015 ante'l Wolfsburgu en tanda de penaltis.[82] Nel so primer partíu de lliga, ganaron al Hamburgu con marcador de 5:0. Darréu na segunda xornada, el 22 d'agostu, el club otorgó'l gol más rápidu na historia de la lliga, al encaxar un gol a los nueves segundos ante'l Hoffenheim.[83] Sicasí cerca de rematar el partíu llograron vencelos con marcador de 2:1. El 22 de setiembre, Robert Lewandowski foi autor de los cinco goles colos que'l Bayern ganó al Wolfsburgu nun partíu válidu pola lliga. Tres el descansu, momentu nel cual el so equipu cayía por 1:0, el futbolista ingresó al campu de xuegu a los 51' pa intres dempués anotar los cinco tantos nun curtiu ralu de nueve minutos, lo cual constitúi un récor.[84] Darréu l'equipu consiguió diez victories nos primeros diez partíos de lliga pa rexistrar otru récor.[85] Dempués de la primer ronda, l'equipu dexó marca de 15 victories y 46 puntos, siendo esta la quinta vegada que'l Bayern lideraba la primer vuelta de forma consecutiva, consiguiendo amás 8 puntos sobre los sos más cercanos persiguidores el Borussia Dortmund. A finales d'añu'l club anuncia que Pep Guardiola nun anovaría los so contratu'l cual expiraba a la fin de temporada, polo que'l club facer de los servicios del téunicu italianuCarlo Ancelotti. Nes semifinales Lliga de Campeones de la UEFA 2015-16, el club cayó ganáu —per tercer vegada consecutiva nesa instancia y nuevamente ante un equipu español— al saldar una derrota 0:1 y una victoria 2:1 ante'l Atlético de Madrid, llogrando estos postreros el pase a la final pol gol de visitante.[86] Na lliga, el club consiguió'l títulu na penúltima xornada, llogrando asina ser l'únicu club na historia de la Bundesliga en consiguir el campeonatu alemán cuatro veces consecutives.[87] Guardiola remata cola conquista de la Copa d'Alemaña 2015-16, venciendo na tanda de penaltis al Borussia Dortmund, llogrando asina otru doblete.[88]
El 11 de xunetu ye presentáu en rueda de prensa'l nuevu entrenador Carlo Ancelotti,[89] consiguiendo'l so primer títulu'l 14 d'agostu en venciendo 0:2 nuna nueva edición de «Der Klassiker» al Borussia Dortmund na Supercopa d'Alemaña 2016.[90] N'Europa, el Bayern nun podría pasar de los cuartos de final de la Lliga de Campeones de la UEFA 2016-17 al ser esaniciáu pol Real Madrid nuna nueva edición de «el clásicu européu», cortando asina'l finxu de tar en cinco semifinales consecutives de dichu tornéu. Na Copa d'Alemaña 2016-17 cayeron en semifinales ante'l so rival, el Borussia Dortmund.[91] El Bayern terminaría la campaña, faltando trés partíos de lliga, algamando'l so quintu títulu consecutivu de Bundesliga en venciendo 0:6 al Wolfsburgo.[91] A la fin de la temporada, el capitán Philipp Lahm, Xabi Alonso y Tom Starke poníen fin a les sos carreres como xugadores. Amás d'ellos, Hermann Gerland (segundu entrenador) tamién se despidía ante unu 75 000 espectadores.[92]
El 31 de xunetu, Hasan Salihamidžić foi presentáu como nuevu direutor deportivu. El excentrocampista, que xugó pal club dende 1998 a 2007, asumió'l yá que había estáu vacante mientres más d'un añu dende la dimisión de Matthias Sammer.[93] El 5 d'agostu, el Bayern ganaría la Supercopa d'Alemaña 2017 per sesta vegada nuna tanda de penaltis contra'l Borussia Dortmund.[94] El 28 de setiembre, el téunicu Carlo Ancelotti foi despidíu tres una derrota por 3:0 na fase de grupos de la Lliga de Campeones de la UEFA 2017-18 ante'l Paris Saint-Germain, según una temporada totalmente insatisfactoria en cuanto al rendimientu esperáu.[95] Un día dempués, Willy Sagnol, quien pal momentu desempeñábase como segundu entrenador, asumió les riendes del club de forma interina.[96] El 6 d'ochobre la direutiva del club confirmó'l regresu de Jupp Heynckes hasta'l final de temporada empecipiando asina la so Cuarta Etapa nos banquinos bávaros. El regresu de Heynckes tamién trai de vuelta al club a Hermann Gerland y a Peter Hermann. Hermann yera hasta la fecha'l segundu téunicu del Fortuna Düsseldorf, pela so parte, Gerland yera responsable del área deportiva del FC Bayern Campus.[97]
L'escudu del Bayern modificóse delles vegaes a lo llargo de la so fundación. Nos sos entamos l'escudu yera l'emblema d'una bandera d'estil azul qu'entemecía, con un diseñu de llinies que s'enxareyaben, les iniciales del club (FCB). Esi diseñu solo duró un añu yá que foi sustituyíu por un escudu de fondu blancu y lletres grises. Sicasí'l diseñu siguió camudando estéticamente mientres años al añader lletres, esto por cuenta de les fusiones que tuvo'l club.
En 1938 el club atraxo l'atención d'Adolf Hitler, yá que aquel día el Bayern yera'l club más prestixosu de Baviera.[98] Foi entós cuando'l club pola so popularidá adoptó (a encomalo) un nuevu emblema, que consistía nuna base circular colorada con lletres doraes y al centru una águila cola esvástica nazi, esto como mediu de propaganda de la dictadura nazi.[98] A diferencia de lo que pueda pensase, el club nunca tuvo venceyos col réxime. Tou esto concluyó col fin de la Segunda Guerra Mundial en 1945.
La versión moderna del escudu evolucionó en delles etapes a partir de la versión de 1954.[99] El club realizó una serie de cambeos menores na so insinia pa la temporada 2017-18. Diches cambeos son les primeres que se-y faen al escudu dende 2002.[100] Les carauterístiques principales del mesmu son:
Lleenda. En forma d'arcu apaez afiguráu'l nome del club FC Bayern München.
Rombos. Na parte central del escudu, apréciense los rombos azules y blancos representativos de la bandera de Baviera.
Cantu. L'escudu atópase bordiáu por aniellos de color azul y blancu.
Adicionalmente, nel uniforme, l'escudu ta acompañáu por cuatro estrelles bordaes allugaes na parte cimera. Diches estrelles representen los venti títulos de Bundesliga ganaes pol club. N'Alemaña el repartu d'estrelles suelse dar de la siguiente forma: una estrella per cada trés lligues, dos estrelles por cada cinco lligues, trés estrelles por cada diez lligues, y cuatro estrelles por cada venti lligues. El Bayern por ganar ventisiete títulos de Bundesliga, tien el derechu a llucir los cuatro estrelles.[101]
Stern des Südens (n'español: Estrella del sur) ye un cantar compuestu pol compositor alemán Willy Astor. Ye l'himnu del equipu bávaru, y ye cantada de primeres de los sos partíos nel estadiu Allianz Arena de Múnich. Esta foi traducida en más de 12 idiomes.[102]
Lema
El eslogan más conocíu de la entidá ye Mia san mia[103], que nel dialeutu bávaru significa nós somos nós.[104]
El lema foi entonáu por primer vegada na década de 1980 cuando los xugadores celebraron la consecución del títulu lligueru nel balcón del conceyu de Múnich. Estos de la mesma entonaron:[105]
Mia san mia, mia san stärker ois die Stier, mir san stärker ois die Bam, weil mia echte Bayern san!
Somos lo que somos, somos más fuertes que los toros, somos más fuertes que los árboles, porque somos los verdaderos bávaros.
Amás, dieciséis son los puntos que resumen la filosofía del club, que tán afiguraos dende les parés del pasiellu que lleva al vestuariu de la ciudá deportiva hasta'l comedor del primer equipu:[104]
Mia san ein Verein, Mia san Botschafter, Mia san Vorbilder, Mia san Tradition, Mia san Innovation, Mia san Selbstvertrauen, Mia san grenzenlos, Mia san Fußball, Mia san Respekt, Mia san Freude, Mia san Treue, Mia san Partner, Mia san Heimat, Mia san Motor, Mia san Verantwortung, Mia san Familie. ¡Mia san mia - mia san der FC Bayern!
Somos un club, somos embaxadores, somos un exemplu, somos tradición, somos innovación, somos enfotu en nós mesmos, somos un club ensin fronteres, somos fútbol, somos respetu, somos allegría, somos fidelidá, somos compañeros, somos patria, somos un motor, somos responsabilidá, somos familia ¡Somos lo que somos! ¡Somos el FC Bayern!
La historia del uniforme del Bayern de Múnich en realidá ye bastante caótica, tantu asina que la combinación actual de colores del club nun taben nos planes orixinales al momentu de la so fundación. El Bayern ye'l principal asociáu publicitariu y de la mesma el titular actual de los derechos de la camiseta ye Deutsche Telekom, ente que'l provisor principal del club ye Adidas.
Bayern significa Baviera n'alemán, y nos estatutos del club encamentóse que s'utilizaren los colores de la bandera de Baviera, una combinación de rombos azules y blancos. Ye por ello que los fundadores del club establecieron l'usu de dichos colores nel emblema del club, asina que decidieron utilizar camisetes blanques y pantalones curtios azules. L'únicu problema ye que yera imposible mercar pantalones curtios azules mientres la primera década de 1900, poro, el Bayern viose obligáu a usar pantalones curtios negros, a los cualos llamaben «azul marino».[109]
Nos primeros años del fútbol alemano, yera bien común que los clubes de fútbol fundiérense, con esto reducian los costos del club y asegurábase la sobrevivencia de les entidaes. El casu del Bayern nun foi distintu, y en 1906 fundir col Münchner Sportclub, sicasí dambes entidaes tuvieron que ponese d'alcuerdu en cuanto a la tema de la identidá del club. El Bayern llogró que'l nome, l'escudu del club, y la camiseta blanca caltuviérense, sicasí, tuvieron d'utilizar pantalones curtios de color coloráu escuru. Dichos colores yeren los del Münchner Sportclub.[109]
Años más tarde, consiguieron el llamatu de «Die Rothosen» (Los pantalones curtios colloraos), que non precisamente yera un cumplíu. El Bayern foi oxetu de burlles por xugadores y direutivos de clubes rivales, que incluyíen chistes alrodiu de que los xugadores del club mestruaban.[109] Estos detuviéronse cuando «los bávaros» sacrificaron la so camiseta blanca, símbolu de la so identidá, pa vistir una colorada y asina finalmente vistir un uniforme dafechu coloráu, pol cual fueron moteyaos «Die Rothen» (Los colloraos). Sicasí, el Bayern darréu decididiría xugar colos colores del so equipación, llegando a incluyir rayes verticales de color azul o blancu.[109]
N'última instancia'l Bayern cambéu d'un marrón acoloratao a un tonu básicu de colloráu y punxo fin a la busca d'un aspeutu coherente d'una vegada por toes. Esto nun significó que l'aspeutu del uniforme nun camudara n'años posteriores, solo qu'esta vegada, solo fueron pequeños axustes.[109] Cuando'l colloráu convertir nel color primariu, el color blancu utilizar pa los uniformes de visitante. Hubo un par de temporaes onde los xugadores del Bayern vistíen de color mariellu o oru, pero estos colores diben y veníen, ente que'l blancu caltúvose. De siguío, nació l'uniforme alternativu pa competencies internacionales. Na temporada 1998-99, el Bayern llegó a la final de la Lliga de Campeones de la UEFA con un uniforme color plata'l cual usó puramente pa esti tornéu. Anguaño, el Bayern saca una equipación de tonos escuros pa cada temporada.[109]
Uniforme llocal: La camiseta presenta unes franxes blanques horizontales sobre'l colloráu tradicional del Bayern. Un añu más, nel interior del pescuezu de la camiseta puede lleese'l lema del club: Mia san Mia. El pantalón y les medies son de color coloráu. El Bayern y Adidas decantáronse por una llinia que recuerda una de les décades más glorioses del club bávaru: la de los años 70. Nelles, el Bayern punxo les bases del actual ésitu conquistando numberosos trofeos nacionales ya internacionales.[110]
Uniforme visitante: La segunda equipación presenta unes bandes horizontales coloraes sobre un fondu azul escuru. Como yá asocedió cola primera equipación, el club bávaru y el so collaborador Adidas quixeron remembrar tiempos de grandes ésitos, faciendo recordar a los aficionaos una de les más queríes camisetes de la historia del club. Asina foi como l'equipu de los güei embaxadores de la entidá Giovane Élber y Bixente Lizarazu conquistaron en 1998 la Copa d'Alemaña y la Bundesliga del añu siguiente.[111]
Uniforme alternativu: La tercer equipación presenta unes franxes coloraes horizontales les cualos básense nos rombos del escudu del Bayern, folgando sobre un fondu blancu. Dichu uniforme ye utilizáu pol Bayern na Lliga de Campeones de la UEFA 2017-18, y tien la particularidá de que'l responsable del diseñu de la nueva elástica del Bayern fuera un mozu israelín de 15 años. Per primer vegada la empresa alemana dexó nes manes d'aficionaos de tol mundu'l diseñu de la camiseta. Dichu diseñu foi escoyíu polos usuarios de la páxina del club y un xuráu conformáu por responsables del club y los mesmos xugadores.[112]
El Bayern xugó los sos primeros partíos d'entrenamientu nel Schyrenplatz, nel centru de Múnich. Los primeros partíos oficiales apostar nel Theresienwiese. En 1901 el Bayern camudar al so propiu campu, que taba allugáu na Clemensstraßy nel barriu de Schwabing. Dempués de fundise col Münchner Sportclub (MSC) en 1906, el Bayern treslladar en mayu de 1907 al estadiu del MSC, el Leopoldstraßy.[113] Como'l númberu d'espectadores qu'allegaben a los partíos del Bayern diba aumentando a principios de los años 1920, el Bayern tuvo que camudase a locales diversos en Múnich.[114]
A partir de 1925 el Bayern compartió'l Grünwalder Stadion col 1860 Múnich.[115] Hasta la Segunda Guerra Mundial l'estadiu yera propiedá del 1860 Múnich, y ye inda conocíu coloquialmente como «Sechz'ger Stadium». L'estadiu quedó destruyíu mientres la guerra, y los esfuercios pa reconstruyilo nun dieron resultáu. Los espectadores del Bayern nel Grünwalder Stadion cifrar en más de 50 000 cuando xugó contra'l Núremberg na temporada de 1961–62.[116] Na 1. Bundesliga l'estadiu tuvo una capacidá máxima de 44 000, que s'algamar en delles ocasiones, pero dende entós amenorgóse a 21 272, como foi'l casu na mayor parte de los estadios d'esti periodu. Güei los equipos filiales del Bayern xueguen nesi estadiu.[117][118]
La ciudá de Múnich construyó'l estadiu Olímpicu pa los Xuegos Olímpicos de Múnich 1972. L'estadiu, renombráu pola so arquiteutura,[119] foi inauguráu nel postreru partíu de la Bundesliga de la temporada de 1971-72. Pa esti partíu esperábense 79 000 espectadores, cifra que foi algamada en numberoses ocasiones. L'estadiu yera consideráu nel so tiempu como unu de los de mayor capacidá y actuó como anfitrión pa les principales finales deportives, como la Copa Mundial de fútbol de 1974.[120] Nos años siguientes l'estadiu esperimentó dellos cambeos, como una medría de los asientos del 50 % al 66 % aproximao. A la fin l'estadiu tenía capacidá pa 63 000 espectadores tratándose de partíos nacionales y 59 000 asistentes en casu d'alcuentros internacionales, como competiciones de la Copa d'Europa. Munches persones, sicasí, cuntaben que nel estadiu faía demasiao fríu nel iviernu una y bones la metá de l'asistencia taba espuesta albentestate pola falta d'una cubierta. Una quexa más foi la distancia ente los espectadores y el campu. Nun foi posible introducir meyores nel estadiu porque l'arquiteutu Günther Behnisch prohibió los cambeos principales al estadiu.[121]
Dempués d'enforma alderique na ciudá, l'estáu federáu de Baviera, el Bayern y el 1860 Múnich decidieron conxuntamente a finales de 2000 construyir un estadiu nuevu. Mientres el Bayern quixera construyir un estadiu de fútbol especial per dellos años, l'axudicación de la Copa Mundial de fútbol de 2006 n'Alemaña aguiyó l'alderique cuando l'estadiu Olímpicu de Múnich nun pudo responsabilizase polos criterios de la FIFA pa patrocinar un partíu na copa mundial. Asitiáu nes contornes del norte de Múnich, el Allianz Arena tuvo n'usu dende l'empiezu de la temporada de 2005-06.[121] La so capacidá inicial yera de 66 000 persones colos asientos dafechu cubiertos, dende entós fueron aumentaos pa partíos a nivel nacional a 69 901 tresformando 3 000 asientos.[122] A partir del partíu ante'l Stuttgart la capacidá aumentóse pa partíos nacionales a 71 000 mientres pa partíos internacionales a 68 000.[123] Anguaño la capacidá dexada pa partíos de lliga ye de 75 024 asientos, ente que pa los partíos internacionales la capacidá dexada ye de 70 000. La traza más prominente del estadiu ye l'esterior tresllúcíu, lo cual puede ser allumáu en colores distintos pa causar efeutos impresionantes. L'allumáu usualmente colloráu úsase cuando'l Bayern xuega en casa, azul cuando xugaba'l 1860 Múnich y blancu pa la seleición de fútbol d'Alemaña.[124]
Estructuralmente, l'estadiu ta estremáu en tres files. Esiste la tribuna principal coles entraes y salíes dotaos en gran midida d'asientos vip y los llamaos asientos de negocios. Les seiciones d'aficionaos del Bayern atópense detrás de les porteríes. El recubrimientu de los asientos del estadiu tán en gris, esto por cuenta de que ye un color neutru tantu pal Bayern (colloráu) como lo yera pal 1860 Múnich (azul), equipu qu'hasta la temporada 2016-17 faía vida nel estadiu. Mientres los partíos en casa del Bayern, les lluces esteriores del estadiu se ilumminan en colloráu. Munches llumes multicolores son posibles, pero darréu fueron prohibíes pola policía, una y bones los cambeos de color produxeren un notable númberu d'accidentes na cercana autopista A9.
Tres l'históricu rexistru de ganancia de €528,7 millones na temporada 2013-14, consiguió devolver la totalidá de los €346 millones que pidiera en préstamu pa la construcción del Allianz Arena. El club saldó la delda dieciséis años antes de la fecha llende,[125] y ye que nos últimos cinco años, toles llocalidaes del Allianz Arena vendiéronse. Les entraes más populares solo cuesten €15.[126]
Na primer metá del añu 2016, el Allianz Arena foi l'estadiu más visitáu n'Alemaña recibiendo a un total de 1 220 745 espectadores.[127]
La Ciudá Deportiva del Bayern de Múnich, más conocida como Säbener Straßy, allugada na ciudá de Múnich, ye'l llugar onde funcionen les oficines centrales y l'oficina d'atención al públicu del club.[128]
El centru d'atención al públicu abrió les sos puertes en 2008 tres catorce meses d'obres. Nesti recintu los socios y fanáticos pueden adquirir les sos entraes pa los xuegos del club, según tamién pueden esfrutar de la tienda oficial y de l'axencia de viaxes del Bayern.[129] Na ciudá deportiva tamién s'atopa un Centru d'Altu Rendimientu, compuestu por una sala de peses y fitness, sala de masaxes, oficina d'entrenadores, biblioteques, vestuarios, duches, zones de xuntes familiares, cafeteríes, sala d'aprendizaxe interactivo usáu principalmente pal aprendizaxe d'idiomes y ofimática. La sede tamién tien llugares pa la relaxación y esparcimientu como piscines, l'auditoriu y un cine propiu.[130]
El campu d'entrenamientu de Säbener Straßy suel ser usáu por tolos equipos del Bayern de Múnich, dende'l primer equipu a los redrueyos. De los cinco campos esistentes, dos d'ellos cunten con calefaición so verde. En total cuenta con 80 000 m², onde tamién s'atopen dos campos de verde artificial, un campu de vóley-sablera y un pabellón multiusos.[131]
Les instalaciones d'entrenamientu pa los profesionales y los xuveniles topar en München-Giesing.[132][133] Hai cuatro canches de verde, una d'elles ye de verde artificial y otra ye multifuncional.[134]
El llocal de los xugadores foi abiertu en 1990 y foi reconstruyíu na temporada de 2007-08 según les suxerencies del téunicuJürgen Klinsmann, quien tomó inspiración d'otros clubes. El llocal denominar agora centru de funcionamientu ya inclúi un centru d'exercicios pa baxar de pesu y caltenese en forma, una unidá de masaxe, un vestidor, les oficines de los téunicos, y un salón de conferencies. Amás hai un café, una biblioteca y una sala d'aprendizaxe electrónicu.[132]
El centru de formación del Bayern de Múnich, ye un complexu deportivu allugáu na ciudá de Múnich qu'anguaño s'atopa n'obres. Dende'l 16 d'ochobre de 2015 sirvi como'l centru de formación de los equipos xuveniles del club. El so culminación esta prevista pal 2017, xunto con una academia de fútbol, ocho nuevos campos de fútbol y una sala polivalente pa los xugadores de balonmano y baloncestu.[135]
El centru cunta con aproximao 30 hectárees, vendíes pol Estáu al club alemán en 2006, y ta allugáu na antigua sede de los cuarteles Fürst-Wrede nel Ingolstädter Straßy nel norte de Múnich, 2,5 km al suroeste del Allianz Arena nel distritu Freimann. Los costos d'esti centru calculáronse en €70 000 000.[135] L'oxetivu del complexu ye solliviar la carga de trabayu qu'anguaño tien la Säbener Straßy nel distritu de Giesing.
Con 8000 m², va construyise una academia de fútbol de tres pisos funcionáu como un internáu de secundaria, ocho campos de fútbol de 105x68 m onde dos tán forníos con verde artificial, una pista d'atletismu, una casa club de 2100 m² con oficines y un cuartu con capacidá pa 80 persones. Per otra parte dientro de los planes atopa un salón d'usos múltiples pa xugadores de balonmano y baloncestu.[136] De la mesma el centru va tener un campu de fútbol pal públicu, incluyendo una tribuna techada con capacidá pa 3000 espectadores, xunto con dellos edificios más pequeños como fan shop, restoranes, etc. amás d'una amplia zona d'aparcamientu, una encruciada propia y una estación d'autobús.[137]
=== Residencia de la cantera Construyíu en 1990, la residencia de la cantera del Bayern de Múnich, atópase direutamente xunto a les oficines del club, al igual que l'antiguu edificiu de los xugadores del primer equipu. Nesta residencia, conviven hasta trelce xugadores d'edaes entendíes ente los 15 y 18 años, que les sos viviendes atopar alloñaes de la Säbener Straßy. Esto facilita'l desplazamientu diariu escontra los campos d'entrenamientu. La cortil amás tien una habitación de güéspedes pa los xugadores en periodu de pruebes.[138]
Nel pisu cimeru esiste una estancia común, que cunta con cocina y sala de xuegos. Tamién dispón d'once tutor quien complementen la formación académica de los xugadores, compensando asina les posibles faltes a clase. Na planta baxa ta la sala de xuntes pa los entrenadores, según les oficines de los equipos de cantera. Nesta planta tienen llugar les charres y presentaciones.[138]
A lo llargo de la so historia, la entidá vio como la so denominación variaba por diverses circunstancies hasta l'actual de Fußball-Club Bayern München y.V., vixente dende 1923. El club fundar sol nome oficial de Fußball-Club Bayern.
De siguío se listan les distintes denominaciones de les que dispunxo'l club a lo llargo de la so historia:
Reconocíos pol so ampliu palmarés tanto a nivel de club como a nivel internacional de seleiciones, los xugadores de nacionalidá brasilana son los más representaos —sacante los alemanes— con un total de 12 futbolistes, siendo 125 los xugadores estranxeros que defendieron la camiseta dende'l primer partíu oficial del club.[145]
En cuanto al númberu de partíos y goles, el porteru alemán y capitán honorariu Oliver Kahn encabeza la llista con un balance de 632 partíos —31 percima de Sepp Maier—.[141] Gerd Müller encabeza la llista de goliadores históricos con 476 —272 per delantre de Karl-Heinz Rummenigge, güei Direutor Xerente del club—.[141]
Franz Beckenbauer y Oliver Kahn son los xugadores que más temporaes portaron el brazalete de capitán con siete temporaes cada unu.[146] Esti postreru tien el récor como'l xugador del club con más títulos oficiales (23).[142]
Al respective de los debutantes más nuevos, David Allaba obstenta el récor en debutando a la edá de 17 años, 7 meses, y 17 díes. L'austriacu debutó'l 10 de febreru de 2010 nun partíu pola Copa d'Alemaña onde'l Bayern ganó 6:2 al Greuther Furth.[147]Pierre-Emile Højbjerg pela so parte, tien el récor de ser el xugador más nuevu del club n'apostar un partíu de lliga a la edá de 17 años, 8 meses y 8 díes. El danés debutaría na victoria del Bayern 4:0 sobre'l Núremberg el 13 d'abril de 2013.[148]
En 2005, pa la inauguración del Allianz Arena, los aficionaos votaron pa escoyer a un porteru, cuatro defenses, trés centrocampistes, trés delanteros y un entrenador d'una llista de 60 candidatos, pa formar parte del once ideal de tolos tiempos. La resultancia anunciar con un estruendoso aplausu de los 66 000 espectadores nel partíu inaugural. L'entrenador electu resultó ser Ottmar Hitzfeld.[143]
Xugadores internacionales
Tolos futbolistes de l'actual plantía fueron internacionales (en cualquier categoría) siquier una vegada a lo llargo de la so carrera futbolística.[149]
El salón de la fama, conformar una llista oficial de 16 xugadores escoyíos pol Bayern de Múnich pa honrar a los xugadores emblemáticos del club. Giovane Élber y Bixente Lizarazu son los únicos xugadores estranxeros presentes. Amás, Konrad Heidkamp (1928-1937, defensa) ye l'únicu xugador nel club citáu antes de 1960.[150]Plantía:Retayar Imaxe
Como yera d'esperar el tríu Beckenbauer-Maier-Müller, ye la columna vertebral del equipu. Franz Beckenbauer (1964-1977, defensa), moteyáu «el Káiser», ye'l xugador más grande de la historia del club y el capitán de la xeneración que ganó trés años consecutivos la Copa de Campeones de la UEFA (1974, 1975, y 1976). Nel corazón de los años 70, la fuercia del Bayern non solo taba na so fortaleza mental, la so complementariedá, el so poder físicu, sinón tamién pol talentu del so líder, que güei día ye presidente honorariu del club. Sepp Maier (1962-1979, porteru) entra colos sos 14 temporaes llenes de títulos col Bayern. La so axilidá y reflexos ganáron-y el llamatu de «el gatu de Anzing». Na final de la Copa de Campeones de 1975, ufiertó una destacada actuación contra'l Leeds United (2:0). Gerd Müller (1964-79, delanteru), conocíu como «el bombarderu», un llamatu que diz enforma alrodiu de les sos cualidaes como atacante. Tamién ye'l primer alemán en consiguir el Balón d'Oru en 1970.[150]
Amás d'esti tríu, dellos xugadores formaron unu de los meyores equipos del mundu como Franz Roth (1966-1981, mediocampista). El 12 de mayu de 1976, el mediocampista del Bayern de Múnich anotó l'únicu gol na final de la Copa de Campeones 1975-76. Hans-Georg Schwarzenbeck (1966-1981, defensa), foi pareya indixebrable de Beckenbauer al centru de la defensa pal club y la seleición alemana, fixo tola so carrera en Baviera. El so gol en tiempu extra contra'l Atlético de Madrid en 1974, caltuvo con vida al equipu pa consiguir el troféu nel partíu de vuelta de la final de la Copa de Campeones. Uli Hoeneß (1970-1978, delanteru) a pesar de que la so carrera remató mui a tiempu, ye parte d'esta llista. Como atacante ye una lleenda del Bayern. Foi él quien anotó dos de los cuatro goles na final de Múnich contra l'Atlético de Madrid (4:0) en 1974. En sufriendo un accidente en 1975, conclúi la so carrera tan solo 27 años. Convertir en xerente xeneral del club dende va trenta años y depués presidente del conseyu de supervisión en 2009. Anguaño ye presidente del club. Paul Breitner (1970-1974 y 1978-1983, defensa y mediocampista), campeón d'Europa col Bayern (y del mundu cola seleición alemana) en 1974 nel llateral esquierdu, dexó Múnich esi añu pol Real Madrid por causa de un conflictu con Franz Beckenbauer. Vuelve al Bayern en 1978 (dempués de la partida de Beckenbauer) como mediocampista. Foi capitán del club bávaru en dellos años (1980 a 1983).[150]
Tres la marcha al Real Madrid de Paul Breitner, Karl-Heinz Rummenigge (1974-1984, delanteru) llega al Bayern en 1974 . Él esllumó cola so habilidá pa regatiar, según les sos cualidaes de finalizador. Ganador de la Copa de Campeones de 1976 contra'l Saint Etienne y capitán en 1982 na final ante'l Aston Villa, Rummenige escoyíu dos veces Balón d'Oru en 1980 y 1981. Mientres el mesmu periodu, Klaus Augenthaler (1976-1991, defensa) fai lo que sabe nun solu equipu: Bayern de Múnich. Capitán en 1984, el defensor central ye siete veces campeón. Más tarde foi entrenador asistente del club mientres cinco años.[150]
Lothar Matthäus (1984-1988 y 1992-2000, mediocampista y depués defensa), campeón del mundu 1990 y Balón d'Oru d'esi añu, ye un xugador emblemáticu del Bayern de los años 80 y 90. Como gran líder, Matthaus ganó cuasi tou col Bayern, sacante la Lliga de Campeones de la UEFA (derrota final en 1999 frente al Manchester United). Dexó'l Bayern nel 2000 a los 39 años. A finales de los años 90 apaez intermitentemente Stefan Effenberg (1990-1992 y 1998-2002, mediocampista). El xugador temperamental que foi'l líder del centru del campu del Bayern ente 1998 y 2002, dempués d'un primer pasu en 1990 a 1992. Bien téunicu y con un impresionante control del balón, condució a los sos compañeros d'equipu a la victoria Lliga de Campeones de la UEFA en 2001. Coles mesmes, dos xugadores son el centru d'atención: Scholl y Kahn. Mehmet Scholl (1992-2007, mediocampista) pasó quince temporaes en Baviera, conquistando un palmarés d'ocho lligues, cinco copes d'Alemaña, una Copa de la UEFA en 1996 y la Lliga de Campeones en 2001. Téunicu ya instintivu, Scholl sigue siendo un iconu del Bayern. Xunir al cuerpu téunicu en 2008 y depués dirixó al equipu de reserves. A los 25 años, Oliver Kahn (1994-2008, porteru) llogra sustituyir al prestixosu arqueru Raimond Aumann. En catorce temporaes nel club, ganó tou: la Copa de la UEFA en 1996, ocho títulos de lliga, seis copes y una Lliga de Campeones en 2001. Vistu como un líder autoritariu, Kahn sabía cómo tresmitir la voluntá de ganar al so equipu.[150]
Philipp Lahm (2002-2003 y 2005-2017, llateral y mediocampista), foi'l postreru xugador en ser incluyíu nel salón de la fama del club. Campeón del mundu en 2014, foi un canteranu que tuvo amestáu al equipu mientres trece temporaes, onde consiguió 23 campeonatos, ente los que resalten: una Lliga de Campeones de la UEFA, una Supercopa d'Europa y un Mundial de Clubes, toos en 2013.[152]
Llegando xuntos en 1997, Giovane Élber y Bixente Lizarazu fueron los únicos xugadores estranxeros d'esta llista. Élber (1997-2003, delanteru) chisca nel verde la so clase na Bundesliga. Cuatro veces campeón d'Alemaña (1999, 2000, 2001 y 2003) y ganador de la Lliga de Campeones de 2001, marcó 115 goles en 229 partíos col Bayern. Lizarazu (1997-2004 y 2005-2006, defensa) cunta los sos seis títulos de campeón d'Alemaña y la Lliga de Campeones en 2001. Foi escoyíu tres veces meyor llateral de la Bundesliga.[150]
Capitanes
Dende la creación de la Bundesliga, el Bayern de Múnich cuntó con 15 capitanes a lo llargo de la so historia.[146] En 2008, el neerlandésMark van Bommel convertir nel primer estranxeru en ser capitán.[153]
Nel so postreru partíu'l 2 d'agostu de 2008, Oliver Kahn foi escoyíu capitán honorariu del Bayern de Múnich polos direutores del club.[154]
La siguiente tabla amuesa toles apaiciones y goles en partíos oficiales col primer equipu del Bayern de Múnich. Amás de los partíos de lliga esta inclúi tolos partíos nes competiciones nacionales ya internacionales. Nun inclúi apaiciones nin goles en partíos amistosos.
Jupp Heynckes, entrenador del primer equipu dende 2017.
El Bayern de Múnich tuvo, cuntando al so actual téunicu, un total de 54 entrenadores de fútbol a lo llargo de la so historia. El primer entrenador que tuvo'l club foi'l neerlandés Willem Hesselink, que dirixó al equipu dende 1902 a 1905. La mayoría de los entrenadores del club fueron alemanes, siendo'l primeru Hans Tauchert en 1933.
Les nacionalidaes principales de los entrenadores non alemanes fueron la húngara (6 téunicos), inglesa (5 téunicos), austriaca (4 téunicos), neerlandesa (3 téunicos), croata (2 téunicos), italiana (2 téunicos), danesa (2 téunicu), escocesa (1 téunicu), española (1 téunicu), y francesa (1 téunicu). Solo dirixeron entrenadores europeos na historia del club.
El 20 d'avientu de 2015 el club informó oficialmente que Guardiola nun estendería los contratu de Pep Guardiola a la fin de la temporada 2015-16. El téunicu italianu Carlo Ancelotti sería confirmáu como'l so socesor en roblando un contratu en 2016 hasta'l 30 de xunu de 2019.[158] Sicasí Ancelotti foi despidíu a mediaos d'añu y Willy Sagnol, ex-xugador del Bayern, tomó les riendes de forma interina.[159] Darréu Jupp Heynckes saldría del retiru y sería confirmáu como nuevu entrenador del club hasta'l final de la temporada.[160]
Estructura del club
Organización y finances
El fútbol profesional nel Bayern ta dirixíu pola organización filial FC Bayern München AG,[Nota 2], una compañía que les sos aiciones non cotizar en públicu, sinón que ta en manes de particulares. El 75.1 % del FC Bayern München AG ye propiedá del club, el FC Bayern München y.V., el 8.33 % tener el fabricante d'artículos deportivos Adidas, 8.33 % ostentar el fabricante d'automóviles Audi, ente que el 8.33 % restante correspuende a la multinacional de servicios financieros Allianz.[161] Adidas adquirió la so parte en 2002 por €77 000 000. Esti importe destinar a l'ayuda pa financiar el Allianz Arena.[162] Nel 2009Audi pagó €90 000 000 pela so parte. El capital usar pa reembolsar más rápidu que lo que orixinalmente entamóse'l préstamu pa la construcción del Allianz Arena.[163]
L'autobús del equipu foi apurríu pol so patrocinador MAN.
La direición del Bayern ta compuesta na so mayor parte por antiguos xugadores del club. El presidente del club ye Uli Hoeneß. Karl-Heinz Rummenigge ye'l presidente del Conseyu Direutivu de la AG.[164] La xunta supervisora consta na so mayor parte de xerentes de corporaciones alemanes: Herbert Hainer (el direutor xeneral de Adidas), Uli Hoeneß, Timotheus Höttges, Helmut Markwort, Dieter Rampl, Fritz Scherer, Rupert Stadler, Edmund Stoiber y Martin Winterkorn.[165]
Rexistráronse recaldaciones de €328,4 millones en 2007-08 y dempués un beneficiu dempués d'impuestos de €2,1 millones, el Bayern reportó recaldaciones de €303,8 millones y un beneficiu de €2,5 millones en 2008–09.[163] Según la última clasificación añal de la Deloitte Football Money League, el Bayern foi'l cuartu club más ricu nel mundu en 2009, xenerando ganancies de €289,5 millones,[166] yá que siguiría calteniendo en 2017.[13] En 2010 la revista Forbes clasificó al Bayern nel sestu llugar del so llistáu de los diez marques d'equipos deportivos más esitoses, con una fortuna envalorada en $178 millones.[167] Igualmente en 2017, el Bayern terminó cuartu na llista de los equipos de futbol más pervalibles dicha revista.[14]
Pa la UEFA, el modelu económicu del Bayern ye'l más valoráu. Na temporada 2014-15, el 60 % de los ingresos que percibió'l club vinieron de los sos patrocinadores (€488 millones), recaldando €106 millones más que'l Futbol Club Barcelona.[126]
Estudiamos el sistema de formación del Ajax d'Ámsterdam, el patrociniu de les polítiques del Manchester United, o la xestión de merchadising de los San Francisco 49ers, pero n'última instancia, basamos en nueses mesmes carauterístiques pa desenvolver el nuesu propiu modelu.[172]
Deutsche Telekom, sociu del Bayern de Múnich dende 2002, xuniéndose como patrocinante a finales de 2009 por un importe de €25 millones añales, siguiendo asina presente na camiseta de los xugadores del club. La peculiaridá d'esti alcuerdu anicia nel fechu de que la cantidá varia d'alcuerdu al rendimientu del club na escena europea. Nuevamente en 2015, enllarguen l'alcuerdu hasta 2023. La compañía gasta €50 millones ($55,6 millones ) per añu en patrocinios, onde más de la metá d'esa suma ta destinada al Bayern.[173]
En 2015, el Bayern de Múnich hasta 2030 anueva'l so compromisu col fabricante Adidas, recibiendo un importe mínimu de €60 millones.[174]
Beneficencia
Súpose que'l Bayern intervieno con aiciones benéfiques por enforma tiempu, ayudando a otros clubes de fútbol que pasaben por crisis financieres, según a la xente na so desdicha. A consecuencia del terremotu del océanu Índicu de 2004, creóse'l FC Bayern – Hilfe y.V, una fundación que tien como meta concentrar los compromisos financieros del club.[175] Nun principiu esta aición foi financiada con €600 000, atropaos por funcionarios y xugadores del club.[176]El dineru foi destináu, ente otres coses, a construyir una escuela en Marathenkerny, Sri Lanka[176] y reconstruyir l'área de Trincomalee nesi mesmu país. N'abril de 2007 decidióse que la fundación dedicaríase más a ayudar a persones precisaes a nivel llocal,[175] ente qu'en 2015, el club entamó un campamentu deportivu pa neños refuxaos nel que participaron mozos de les sos categoríes inferiores. La institución encargar de que los mozos entrenaren, van tomar clases d'alemán y recibieren comida y equipación deportiva.[177]
El club tamién ayudó a otros clubes n'apuros económicos. Repetidamente'l club dio ayuda al so rival local el 1860 Múnich entamando partíos amistosos gratuitos, alcordando trespasos con tases y tresferencies monetaries direutes.[178] Tamién cuando'l St. Pauli tuvo a puntu de perder la so llicencia de fútbol profesional por cuenta de problemes financieros, el Bayern ufiertar a esti club pa un alcuentru amistosu gratuitu, donando toles ganancies al St. Pauli.[179]Cuando'l club Fortuna Sittard del que procedía Mark van Bommel taba desapaecíu nuna crisis financiera, el Bayern foi a apostar un partíu de beneficencia contra'l club neerlandés.[180] Otru bon exemplu conocíu foi la tresferencia d'Alexander Zickler en 1993 del Dinamo Dresde. Cuando'l Bayern fichó a Alexander Zickler por 2 300 000marcos, munchos consideraron qu'esti importe yera un subsidiu por que el equipu de Dresde saliera de los apuros financieros.[181]
El club contribuyó na última década al rescate económicu de dellos equipos de la 1. Bundesliga, tou en pos de que la competición nun quedara desprestixada.[182] En 2003, El Bayern salvó al Borussia Dortmund de la bancarrota, cuando estos calteníen una delda de €200 000 000.[182] La salvadora intervención del Bayern contribuyó a afloxar la lluria y el Borussia pudo refaese hasta encauzar de nuevu les sos finances en 2005. Hans-Joachim Watzke, presidente del Dortmund confesó en más d'una ocasión el so agradecimientu eternu al so homónimu Uli Hoeneß y al Bayern pola so aportación nunos momentos tan delicaos.[182] Igualmente en 2006 el club ayudó al 1860 Múnich cuando estos aquexaben una delda de €7 000 000, polo que'l club fixo entrega de €11 000 000,[182] amás de «mercar» la so participación por que estos camudárense al Allianz Arena qu'apocayá s'había construyíu.[182] Stefan Ziffzer, direutor del 1860 Múnich nel so momentu: Ensin esti préstamu del Bayern, sumiéramos.[182] D'igual forma fixo col SpVgg Unterhaching, que mientres munchos años recibió la so ayuda financiera hasta atopar estabilidá, sicasí en 2012 producióse un amistosu col fin de salvar al equipu.[183]
Per otra parte, el 14 de xunetu de 2013, el Bayern xugó un partíu benéficu contra'l Hansa Rostock, un históricu club alemán de la 3. Lliga que taba amenaciáu financieramente. El xuegu llevantó alredor de €1 000 000, asegurando la llicencia de l'Hansa.[184]
A mediaos de 2013 el Bayern foi'l primer club pa dar sofitu financieru a la Fundación Hirschfeld Eddy. La fundación investiga les condiciones de vida de los LGBT, amás de desenvolver conceutos d'educación pa facilitar la información imparcial de temes LGBT nel fútbol.[185]
El Bayern considérase un club nacional.[188] El club tien más de 290 000[16] socios y más de 4000 clubes d'hinches con más de 300 000 miembros,[15] colo cual ye'l club col mayor númberu de siguidores n'Alemaña, asina lo confirma una encuesta del añu 2017 realizada pola empresa Nielsen Sports. El 25,6 % de los aficionaos encuestaos (edá entendida ente 14 y 59 años) decantar pol equipu bávaru. Completen el podiu'l Borussia Dortmund (19 %) y el Borussia Mönchengladbach (5,3 %),[189] ye por ello que lo convierte nel club deportivu col mayor númberu de socios nel mundu.[190] El club dispón de siguidores per tol país,[191] dando como resultancia que se fueren vendíu toles entraes pa tolos partíos del Bayern fuera de casa nestos últimos años.[192] Los siguidores se reclutan principalmente de la clase media aspirante y la rexonal Baviera. A pesar de qu'una gran proporción de los sos siguidores tien que percorrer regularmente más 200 km,[193] los partíos de la sede del club nel Allianz Arena cuasi siempres son vendíos.[192][194] Según un estudiu por Sport+Markt el Bayern ye'l quintu club más popular del fútbol n'Europa con 20,7 millones de siguidores, y el club de fútbol más popular n'Alemaña con 10 millones de siguidores.[195]
El Bayern de Múnich ye tamién célebre pol so bien entamada escena. Los grupos más prominentes son el «Schickeria München», les Rede Múnichs '89», la «Südkurve '73», los «Munichmaniacs 1996», el «Service Crew Múnich», «Rede Angels», el «Tavernen Crew München», y les Rede Sharks». Stern des Südens ye'l cantar que los almiradores canten nos xuegos domésticos. Nos 90' tamién solíen cantar FC Bayern, Forever Number One.[196]
Los sos ultres apurren unu de los meyores ambientes n'Alemaña, tantu en partíos dientro y fuera de casa, y lluchen xunto con otros clubes como'l Bochum, Hertha Berlín y el St. Pauli, contra la homofobia y el racismu nos estadios.[197] Sicasí'l club recibió multes pol comportamientu homófobu de los sos ultres, yá qu'en 2014 el club sufrió una sanción económica de la UEFA por un cartelu homofóbico contra'l Arsenal.[198]
Vista d'un Fan-Shop del club nel barriu de Bräuhausstraßy, Múnich.
Tamién se sabe que protestaron cola llegada de Manuel Neuer, ex-xugador del Schalke 04. Ello ye que popularmente el Schalke 04 ye un gran enemigu de Baviera, por cuenta de la rellación formal que tuvo col réxime nazi.[199] El Schickeria München, unu de los principales grupos d'ultres del club, ullaba a Neuer antes y dempués de llegar al Bayern cola cantarada Koan Neuer (Nengún Neuer), pero les altes cualidaes del xugador finalmente fixeron que los ultres aplaudieren les actuaciones del porteru, sobremanera tres la victoria en penaltis na semifinal de la Lliga de Campeones de la UEFA ante'l Real Madrid en 2012.[200]
En payares de 2013, los ultres amosaron una pancarta col mensaxe: 75 años dempués de los pogromos, naide escaeció. al recibir al Augsburgu. Nun momentu nel que'l fútbol europeo taba infestáu d'antisemitismu y racismu, los ultres del Bayern actúaron conforme al so pasáu (el club fuera calificáu pol réxime nazi mientres l'holocaustu como «el club de los xudíos»), recordando la nueche de los cristales rotos.[201]
Anguaño'l cantar oficial del club ye Stern des Südens, compuesta por Willy Astor y cantada por Claus Lessmann, cantante del grupu alemán de hard rockBonfire. El cantar Forever Number One foi mientres munchos años l'himnu del club. L'himnu non oficial ye'l cantar Mir san die Bayern (Somos los bávaros), al igual que Gute Freunde kann niemand trennen (Bonos amigos, naide puede dixebranos) cantada por Franz Beckenbauer. Nos últimos años l'afición entonó la cantarada ¡Super-Bayern, Super-Bayern, hey, hey!, que volvióse bien popular ente los siguidores del club.[205]
Celebraciones
Cuando'l Bayern de Múnich consigue títulos deportivos, tiende a celebrar nel balcón del conceyu de Múnich. Igualmente, los aficionaos bávaros celebren la consecución de los títulos concentrándose pela redolada de la Marienplatz[206] Dada les grandes actuaciones a nivel llocal del club, volvióse común la programación que dispón el club cuando consigue títulos.
Antes del postreru partíu de la temporada, empecipiar cola actuación d'una orquesta qu'entona l'himnu de la institución: Forever Number One. Depués del partíu prosiguir cola ceremonia d'homenaxe oficial, la vuelta d'honor, y la ducha de cerveza. A otru día entámase una ceremonia, que usualmente ye dirixida por personaxes públicos, y finalmente dase entamu a la receición de los campeones nel balcón del conceyu.[207]
El gran rival del Bayern ye'l Borussia Dortmund, col qu'apuesta'l partíu conocíu como «Der Klassiker»[7], o «gran clásicu alemán». Son los dos equipos por excelencia del fútbol alemano, y cada partíu ente sigo ven les graes tantu del Allianz Arena como les del Signal Iduna Park llenes.[208] La so rivalidá débese principalmente a que se parten bona parte de los títulos a lo llargo de la temporada. Anque'l términu gran clásicu alemán» fíxose bien popular pa describir los partíos ente'l Bayern y el Borussia Dortmund, lo cierto ye que n'Alemaña entá nun se ven estos partíos como grandes clásicos si son comparaos con otres rivalidaes nel mundu, por cuenta de que la rivalidá ente dambos equipos ye abondo recién.[208]
El Bayern amás ye unu de tres clubes profesionales de fútbol en Múnich, polo qu'apuesta'l «derbi de Múnich»[8] el rival llocal del Bayern ye 1860 Múnich, quien foi'l club más esitosu nos años 1960, conquistando una copa y un campeonatu. Nos años 1970 y 1980, el 1860 Múnich tuvo ente la primer y la tercer división, pero últimamente establecióse na segunda división. El «Münchner Stadtderby» ye inda un acontecimientu bien famosu, qu'espierta muncha atención adicional per parte de los siguidores de dambos clubes.[209] El 1860 Múnich ye consideráu como'l club de los hinches de más edá y ta perdiendo siguidores a consecuencia del cayente nel sector manufacturero. El Bayern sicasí, ta vistu como'l club de la xente establecida,[210]lo cual ta reflexáu polos numberosos líderes del mundu de los negocios que son miembros de la xunta, como l'anterior presidente bávaru Edmund Stoiber. A pesar de la rivalidá, el Bayern sofitó repetidamente al 1860 Múnich nos años de la crisis financiera.[210]
Per otru llau el «Südderby» ye'l partíu de fútbol y la rivalidá que caltién el Bayern de Múnich y al Stuttgart,[211][212][213] los dos clubes más populares del sur d'Alemaña. Esta rivalidá deber en gran parte al enfrentamientu qu'hubo siempres por ser la meyor rexón alemana del sur, Baviera o Baden-Wurtemberg, amás de la rivalidá qu'esiste a nivel ciudadanu ente Múnich y Stuttgart. Nos partíos de la 1. Bundesliga y la Copa d'Alemaña siempres tán los estadios llenos y los recibimientos son contrarios.[214]
El SpVgg Unterhaching de les contornes sureñes de Múnich ye'l tercer equipu de la ciudá. Celebraron el so ésitu más grande en 1999 cuando fueron promovíos pa la Bundesliga y permanecieron en bones posiciones pa xugar una segunda temporada. Dende entós tuvieron xugando na 2. Bundesliga y na Regionalliga. Dende la temporada de 2008-09 xueguen na 3. Lliga acabante fundar. Nun hai muncha rivalidá ente'l Bayern y Unterhaching yá que l'acontecimientu más notable na rellación de los dos clubes foi la final de la temporada 1999-00 de la Bundesliga. El Unterhaching ganó al Bayer Leverkusen nel últimu día de la temporada, dándo-y al Bayern la oportunidá pa devasar al Leverkusen na clasificación y reclamar el títulu.[215][216]
Vista del primer partíu ente'l Bayern y el Núremberg en 1901.
Históricamente y dende 1920, el Núremberg foi'l rival principal y tradicional del Bayern en Baviera.[217]Philipp Lahm, ex-futbolista y capitán del club, dixo que xugar contra Núremberg ye daqué «siempres especial» y trai una atmósfera caldiada».[217] Dambos clubes xugaron na mesma lliga na metá de la década de 1920, pero ente 1920-1930, el Núremberg taba distante de poder realizar campeonatos más esitosos. Vencedores en cinco nos años 1920, siendo'l campeón ensin precedente de los clubes alemanes, el Bayern asumió'l control del títulu sesenta años más tarde, cuando ganaron el so décimu campeonatu en 1987, y poro, devasando'l númberu de campeonatos ganaos pol Núremberg.[218][217] El duelu ente Bayern y Núremberg ye de cutiu llamáu'l derbi bávaru».[217]
Dende los años 1970, los rivales principales del Bayern fueron los clubes que puxen por quitar -y la so dominación nacional. Mientres esta década foi'l Borussia Mönchengladbach[29] y a partir de 1980 entró nesta categoría los Hamburgu. Nos años 1990 fueron el Werder Bremen, Bayer Leverkusen[215] y el Borussia Dortmund[219] quien remanecieron como los adversarios más fervosos. El Bayern tamién presentaba una fuerte rivalidá col Kaiserslautern, esto tres un partíu en 1973, cuando'l Bayern llevaba la delantrera por 4:1 y terminó perdió por 7:4,[220][221] Iguamente los dos clubes compitieron delles vegaes na Bundesliga.
Na década del 2000, foi'l Schalke 04,[222] Werder Bremen y el Hamburgo los retadores principales na Bundesliga. Con ésti postreru tien una rivalidá histórica. Los partíos ante'l Hamburgo son unu de los enfrentamientos deportivos más importantes d'Alemaña, yá que enfrenta a los clubes más importantes y representativos de la segunda y tercer ciudaes más grandes del país tres Berlín. La rivalidá fíxose bien fuerte a finales de la década de los setenta y principios de los ochenta. No que al fútbol refierse son los únicos equipos d'Alemaña xunto con Borussia Dortmund que consiguieron ganar el mayor títulu européu de fútbol, la Lliga de Campeones de la UEFA, y tamién son los únicos dos equipos que llograron el doblete de lliga y copa d'Europa, n'Alemaña. El datu interesáu ye que son los equipos asitiaos xeográficamente más al norte y más al sur de la 1. Bundesliga, por esto muncha xente conoz esti enfrentamientu como «el cume norte-sur» o «Der Nord-Süd-Gipfel» n'alemán.[10]
Tocantes a Europa, la so máxima rivalidá dar col Real Madrid d'España (que'l so duelu ye denomináu «el clásicu européu»),[223] La rivalidá data dende los años setenta por cuenta de los sos polémicos enfrentamientos na Lliga de Campeones, con episodios como'l de «el llocu del Bernabéu» o'l de «la pisotada de Juanito a Matthäus»;[224] o cola Associazione Calcio Milan d'Italia col que caltién la disputa deportiva por ser l'equipu más gallardoniáu a nivel internacional del continente.[225]
El Milan,[226] y el Manchester United, tamién son consideraos rivales del club por cuenta de qu'apostaron munchos partíos clásicos.[215]
El Bayern de Múnich ye'l club más esitosu del fútbol alemano por ganar el mayor númberu de campeonatos de lligues y copes. Tamién ye'l club de fútbol alemano que conquistó más campeonatos internacionales: once trofeos.[227]
Vista de los trés Copes d'Europa consiguíes ente 1974 y 1976 pol Bayern de Múnich.
Incluyendo los sos 27 títulos de campeón nacional, el segundu club más esitosu ye'l Núremberg con un total de nueve títulos. El primer campeonatu ganáu en 1932 ye'l primer troféu na historia del club de Múnich, sicasí, tuvieron qu'esperar 37 años pa poder volver ser el campeón alemán en 1969. De magar, consiguieron 25 títulos en 48 años, nuna proporción d'un títulu cada dos años. Mientres esti periodu, el club llogró ganar tres títulos de lliga consecutivos en trés causes, 1972-1974, 1985-1987 y 1999-2001. Igualmente ganó cinco títulos de lliga consecutivu, esto dende la temporada 2012-13 hasta l'actualidá.
Na Copa d'Alemaña, el Bayern ganó'l so primer troféu en 1957. En 2016, ganó'l so 18ª copa de 21 finales xugaes. El club que los sigue tocantes a títulos ye'l Werder Bremen con tan solu seis.
En 1987, «los bávaros» ganaron la primer edición oficial de la Supercopa d'Alemaña. Cuatro años antes ganaren la copa na so edición non oficial. Dempués de consiguir el so segundu títulu en 1990, la Copa de la Lliga d'Alemaña sustituyó la competición ente 1997 y 2007. El Bayern ganó les primeres cuatro ediciones siguíes, consiguiendo otres en 2004 y en 2007. La Supercopa tornaría nel 2010, ganando les ediciones de 2010, 2012, 2016 y 2017.
N'Europa, el Bayern de Múnich ye l'únicu club alemán que ganó más d'una vegada la Lliga de Campeones de la UEFA y el tercer club que más vegaes ganó'l troféu na historia de la competición con cinco títulos. El club ganó los sos primeres trés copes de manera siguida en 1974, 1975, y 1976. De resultes, el club ganó'l derechu a ser unu de los clubes en tener el troféu en propiedá, según la insinia de campeón múltiple. La cuarta copa llegaría en 2001 dempués de cayer tres veces nes finales de 1982, 1987, y 1999. A principios de la década de 2010, el Bayern xugó trés finales (2010, 2012, y 2013), ganando la de 2013.
Datos actualizaos a la consecución del últimu títulu'l 5 d'agostu de 2017.
Bayern de Múnich na cultura popular
Como l'asociación más esitosa, ye sabíu que'l club ye conocíu popularmente como «l'equipu más grande» –y más odiáu– d'Alemaña.[228] El club espierta rocea y antipatía pola so riqueza y llogros, pero siempres s'amosó fiel a los sos principios, amás de ser el gran referente deportivu de la rexón de Baviera. N'Alemaña, el fútbol reniega y desprecia al Bayern de Múnich,[104] pero los sos aficionaos respuenden entonando'l eslogan más conocíu de la entidá, Mia san mia, que nel dialeutu bávaru significa nós somos nós.[104] Para Matthias Sammer, exdireutor deportivu del club: Si cayemos mal ye porque otros intenten ser simpáticos y nós, a cencielles, queremos ganar.[104]
Pal periodista berlinés, Florian Haup, entender por qué'l pueblu alemán odia al Bayern daría pa faer un tratáu psicolóxicu. La crecedera del Bayern coincide col de Baviera, la rexón con más poder adquisitivu d'Alemaña anguaño pero que na década de 1960 recibió muncha ayuda del restu de comunidaes.[104] Per otra parte el poeta y escritor alemán Albert Ostermeier, escribió nel Süddeutsche Zeitung: El Bayern nun pertenez a nengún xeque, ya inda tien más alma que la mayoría de los otros clubes.[104] Ello ye que presumía de que'l Bayern yera un club probe que se fixo ricu na década de 1970 a base d'ésitos deportivos qu'atraxeron a los patrocinadores. Para Uli Hoeneß, presidente del club: El dineru ganar y nun nos lo regaló nengún tipu ricu,[104] dixo Hoeneß a Sky plc, presumiendo de pagar solo en dineru n'efeutivu, ente qu'otros clubes por aciu creitos.[104]
El club tamién foi catalogáu mientres dalgún tiempu como'l «Bayern-Dusel» (Bayern-suerte) por cuenta de la so habilidá pa voltiar los xuegos y ganar nos últimos minutos del partíu. En sentíu figuráu, el términu tamién s'utiliza n'otros deportes.[228] A pesar d'ello, el club falló de cutiu y más dramáticamente que n'otros deportes. D'alcuerdu a xugadores y aficionaos del club, les victories finales nun representen una "felicidá", sinón el resultáu d'una fuercia proveniente del nerviosismu, la resistencia y la esperiencia.[228] Dicen que tou empezó en 1974 contra'l Atlético de Madrid, cuando empataron la final de la Copa d'Europa nel minutu 92 y nel partíu de desempate afararon a «los colchoneros» (4:0).[104]
Regularmente, acusóse al ésitu del Bayern en gran midida, por debilitar a los sos rivales de lliga. Asina declaró'l direutor executivu del Borussia Dortmund, Hans-Joachim Watzke, quién acusara al Bayern n'otres oportunidaes de querer «destruyir» al Borussia Dortmund.[231] De la mesma espresóse Axel Schweitzer, presidente del club de baloncestuALBA Berlín, quien criticó'l fechu de que'l Bayern ufiertara «salarios absurdos» a los sos xugadores.[232] Ello ye que l'entós presidente Uli Hoeneß almitió que'l motivu de debilitar a los sos oponentes xugó un papel importante nes tresferencies de xugadores nel pasáu. Asina foi en 2007, cuando l'entós xugador del Alemannia Aachen, Jan Schlaudraff, foi mercáu solo pa debilitar al Werder Bremen, quién quería cuntar col xugador.[233]
Seiciones deportives
El Bayern de Múnich ye un club polideportivu que, amás d'equipos de fútbol, cuenta con equipos en seis disciplines deportives más. Estes disciplines se estructuran como departamentos, teniendo'l so propiu xefe.
Unu de los departamentos ye'l Bayern de Múnich II, que sirve principalmente de base pa probar xugadores prometedores antes de ser promovíos pal equipu principal. L'equipu ye entrenáu por Danny Schwarz. Dende'l principiu de la Regionalliga en 1994, l'equipu xugó na Regionalliga Süd, dempués de xugar na Oberliga dende 1978. Na temporada de 2007–08 calificar pa la 3. Lliga acabante fundar. Dende 1978 l'equipu tuvo xugando na lliga más alta que l'Asociación Alemana de Fútbol déxa-y al segundu equipu d'un club de fútbol profesional.
Nes categoríes menores, l'equipu xuvenil del Bayern de Múnich produció una cierta cantidá de xugadores sobresalientes europeos, incluyendo a Owen Hargreaves, Thomas Hitzlsperger, Philipp Lahm, Thomas Müller, y Bastian Schweinsteiger. La división foi fundada en 1902 y consta d'once equipos con más de 170 xugadores, el más nuevu tien menos de diez años d'edá.[234]
Na disciplina femenina ta'l Bayern de Múnich (femenín). La seición de fútbol femenín, a que'l so cargu ta'l téunicu Thomas Wörle, destacó a delles de los sos miembros pa la seleición nacional alemán xuvenil. El departamentu foi fundada en 1970 y consta de cuatro equipos con 90 xugadores. El so mayor ésitu foi la conquista del campeonatu en 1976.[235] Darréu ganaron dos lligues consecutivamente mientres les temporaes de 2014-15 y 2015-16.
Otres seiciones
El Bayern tamién tien otros departamentos, como lo ye'l de fútbol pa veteranos.[236] El departamentu de fútbol de tercer edá ye la división más nueva del club. Crear en 2002 pa participar nes distintes clases de la tercer edá de fútbol en Múnich. Amás, el departamentu desempeñar en xugar amistosos en casa y nel estranxeru, siendo estes xeres representatives pal club.
L'equipu de baloncestu del Bayern de Múnich ye fundáu por Franz Kronberger en 1946. Una década más tarde, el club ganó dos campeonatos alemanes consecutivos (1954 y 1955). Klaus Schultz convertir nel primer xugador en ser tresferíu a la lliga cimera como'l club ganó la so primer Copa d'Alemaña en 1968. Inclusive en 1974 l'equipu foi apostráu a la segunda división, los colloraos nun se dieron por vencíos y en 2008 punxo en marcha un proyeutu pa traer de nuevu la vieya gloria del club. En 2010 l'equipu foi xubíu a la Lliga. De magar, siempres clasificaron ente los meyores equipos y anguaño entrenáu pol serbiuSvetislav Pešić. La temporada 2013-14 foi la primera na so historia na qu'apueste la Eurolliga.
Como la mayoría de los departamentos del Bayern de Múnich, l'oxetivu principal del club d'axedrez ye la formación de nuevos talentos dientro de les llendes de la escuela Wilhelm-Hausenstein". La seición d'axedrez esistió dende 1980 y en 1992 ganó la Copa d'Europa de Clubes d'Axedrez, pero retirar de la competición d'altu nivel en 1995 siguiendo a xugar nes lligues locales. En 2000, l'equipu participa nel campeonatu nacional alemán y llogró terminar nel top. Na actualidá l'equipu masculín participa na 1. Bundesliga, ente que l'equipu femenín fai lo mesmo na 2. Bundesliga. Grandes Maestros pasaron pol club como Robert Hübner, Artur Yusupov y Zoltán Ribli.
El club tamién cunta con seición de balonmano del club foi creada n'agostu de 1945. Tres el final de la Segunda Guerra Mundial, los ex xugadores de balonmano de Turnerschaft Jahn München, Otto Wurth, Erwin Rudolf Kienzl y Vincenc empezaron la conformanza d'un departamentu de balonmano. N'agostu de 1945, la xunta inaugural llevar a cabu; el primer xefe de departamentu yera Erwin Kienzl. Como centru de formación primeramente tuvo llugar nel Bogenhausener Zaubzerstraßy.
El departamentu de bowling foi creáu en 1983 y anguaño componer de 38 miembros. Asitiáu al llau del famosu edificiu del departamentu de fútbol, y ta acomuñada a l'Asociación de Xugadores de Bowling de Múnich. De los cuatro equipos, el primer equipu xuega na segunda división más alta, la Münchner Spielklasse Bezirksliga. L'ex futbolista del Bayern de Múnich Mehmet Scholl foi unu de los integrantes del equipu.
El departamentu de tenis de mesa foi fundáu en 1946 y anguaño cunta con 104 miembros. L'asociación representa anguaño ocho equipos d'homes, un equipu femenín y tres equipos xuveniles. L'equipu de les muyeres ta xugando anguaño na Landesliga Süd/Ost, ente que'l primer equipu d'homes apuesta la 3. Bundesliga Süd. L'enfoque d'esti departamentu ta na atención a los mozos.
El departamentu árbitros estableció en 1919 y cuenta anguaño con 111 árbitros, siendo'l departamentu d'árbitros de fútbol más grande d'Europa. L'actuación d'estos árbitros derívense principalmente na so actuación nos xuegos aficionaos de Múnich. Na actualidá cunta con 111 miembros.
Seiciones sumíes
El club cuntó con un equipu de béisbol dende los años 60s. Poco dempués de la so creación, en 1962 ganó'l campeonatu alemán de béisbol (Bundesliga) apoderando al campeón defensor TB Mannheim Germania, por 10:6. Al añu siguiente, el Bayern de Múnich enfrentar na final ante'l mesmu rival. Dempués de convertise en subcampeón nacional en 1966, el Bayern de Múnich volvió ganar el títulu de Bundesliga en 1969. La disolución de la seición de béisbol llevar a cabu na década de 1970 dempués d'un tercer títulu de subcampeón en 1970.
Una seición de ḥoquei sobre xelu esistió dientro de 1909 a 1969. El club Münchener Eislauf-Verein von 1883, o, MEV 1883 foi un club de Múnich especializáu en deportes de xelu, onde'l ḥoquei sobre xelu prauticar dende'l principiu del sieglu XX. Na nueche del 7 de xineru de 1966, el SRM na so seición de ḥoquei sobre xelu decidió xunise al Bayern de Múnich. Dempués de la temporada 1966-1967, l'equipu consigue xugar na Bundesliga. En 1967 tamién ganó'l DEV-Pokal, una competición de ḥoquei entamáu hasta 1968. Tres l'ampliación, l'equipu Bayern participa en dos ediciones de la Bundesliga antes de la disolución de la seición en 1969. Dempués de la disolución, l'equipu axuntar coles files del MEV 1883.
Tamién se creara la seición de ximnasia del Bayern de Múnich en 1974. Promoviendo les disciplines olímpiques de ximnasia. Bernhard Simmelbauer, miembru del club, participó nos Xuegos Olímpicos de Los Angeles 1984 y 1988 y los campeonatos del mundu de ximnasia artística 1985 en Montreal, algamando'l cuartu llugar na competición por equipos de los Xuegos Olímpicos de Los Angeles 1984. El club ganó cuatro títulos de campeón d'Alemaña na década de 1980 en 1983, 1986, 1987 y 1988 y cinco títulos de subcampeón en 1981, 1982, 1984, 1985 y 1989. Dempués de dos de descensu na segunda división nacional en 2008 y 2012, l'equipu llogró retornar a la primer división en 2009 y 2013 respeutivamente, pa depués sumir en xineru de 2014.
↑UEFA creó la Supercopa en 1973. En 1972 hubo una edición non oficial y apostóse con motivu del primer centenariu del Rangers (ver Historia de la Supercopa d'Europa en uefa.com).
↑AG son les sigles de la espresión n'alemán Aktiengesellschaft, sociedá anónima.
↑En 1976 axudicóse la Copa en propiedá, en consiguiendo ganala tres veces consecutives
↑ Páxina oficial de la IFFHS (enllaz recuperáu) (ed.): «El Club del Sieglu d'Europa». Archiváu dende l'orixinal, el 22 de setiembre de 2009. Consultáu'l 27 de xunetu de 2014.
↑Schulze-Marmeling, Dietrich (2003). Die Bayern. Die Geschichte des deutschen Rekordmeisters (n'alemán). Die Werkstatt, páx. 451-452. ISBN 389533426X.
↑Schulze-Marmeling, Dietrich (2003). Die Bayern. Die Geschichte des deutschen Rekordmeisters (n'alemán). Die Werkstatt, páx. 55. ISBN 389533426X.
↑Schulze-Marmeling, Dietrich (2003). Die Bayern. Die Geschichte des deutschen Rekordmeisters (n'alemán). Die Werkstatt, páx. 453-455. ISBN 389533426X.
↑Schulze-Marmeling, Dietrich (2003). Die Bayern. Die Geschichte des deutschen Rekordmeisters (n'alemán). Die Werkstatt, páx. 122. ISBN 389533426X.
↑«Das Grünwalder Stadion» (alemán). FC Bayern Múnich Official Website. Archiváu dende l'orixinal, el 21 d'avientu de 2008. Consultáu'l 11 d'agostu de 2008.
↑ 121,0121,1Schulze-Marmeling, Dietrich (2003). Die Bayern. Die Geschichte des deutschen Rekordmeisters (n'alemán). Die Werkstatt, páx. 463-469. ISBN 389533426X.
↑ 132,0132,1«Performance centre» (inglés). FC Bayern Múnich Official Website. Archiváu dende l'orixinal, el 21 d'avientu de 2008. Consultáu'l 12 d'agostu de 2008.
↑ 133,0133,1«Youth academy» (inglés). FC Bayern Múnich Official Website. Archiváu dende l'orixinal, el 14 d'agostu de 2008. Consultáu'l 12 d'agostu de 2008.
↑«Training ground» (inglés). FC Bayern Múnich Official Website. Archiváu dende l'orixinal, el 15 d'agostu de 2008. Consultáu'l 14 d'agostu de 2008.
↑ 175,0175,1«FC Bayern Hilfe y.V.» (alemán). FC Bayern Múnich official website. Archiváu dende l'orixinal, el 28 d'agostu de 2009. Consultáu'l 20 de xunetu de 2009.
↑ 176,0176,1«FC Bayern Hilfe y.V.» (alemán). FC Bayern Fanclub Hofherrnweiler y.V.. Archiváu dende l'orixinal, el 2015-12-30. Consultáu'l 20 de xunetu de 2009.
↑Schulze-Marmeling, Dietrich (2003). Die Bayern. Die Geschichte des deutschen Rekordmeisters (n'alemán). Die Werkstatt, páx. 445, 502. ISBN 389533426X.
↑«The Allianz Arena». FC Bayern Múnich Official Website (agostu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 3 d'avientu de 2015. Consultáu'l 14 d'agostu de 2008.
↑«Sport+Markt Football Top 20 2010» (alemán). Sport+Markt (9 de setiembre de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 3 d'avientu de 2015. Consultáu'l 10 de setiembre de 2010.
↑«Fanlieder» (alemán). Berliner Bajuwaren (Bayern Fanclub). Consultáu'l 17 de xunetu de 2008.
↑Bayern Magazin: Sonderheft DFB-Pokal, 27 de febreru de 2008 (n'alemán)
↑ 210,0210,1Schulze-Marmeling, Dietrich (2003). Die Bayern. Die Geschichte des deutschen Rekordmeisters (n'alemán). Die Werkstatt, páx. 439-449. ISBN 389533426X.
↑Schulze-Marmeling, Dietrich (2003). Die Bayern. Die Geschichte des deutschen Rekordmeisters (n'alemán). Die Werkstatt, páx. 55-57, 64, 256-257. ISBN 389533426X.
↑«Klubstatistik». FC Bayern Múnich Official Website (xunu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 3 d'avientu de 2015. Consultáu'l 11 d'agostu de 2008.
.svg){kind=logo}
_pictogram.svg){kind=small}
,_Bestanddeelnr_929-9831.jpg)
.jpg)
.jpg)
.png)
.svg){kind=logo}
.gif)
.png)
.gif)
.gif)
.gif)
.svg)
.svg){kind=logo}
.svg)
.jpg)
_on_final_approach_to_JFK_Airport.jpg)
.jpg)
.svg){kind=small}
