El Turcu-Mogol dinastía de los timúridas empecipiar con Tamerlán, fíu de Taragai, que yera emir de Transoxiana por cuenta de los kanes del kanatu de Chagatai, a los cualos quitó de too poder. Tamerlán construyó tou un imperiu n'Asia central, que fizo recordar a la dómina dorada del Imperiu mongol.
Asitió la capital en Samarcanda, ciudá de la que foi gobernador, y enguapecer cola construcción de palacios y xardinos.
Dende 1370 hasta la so muerte en 1405, llevó a cabu continues campañes militares estendiendo los sos dominios hasta llegar a gobernar 4,4 millones de km².
N'afarando Xeorxa, Bagdag (1393) y Damascu (1401) y ganar a los otomanos na batalla de Ankara tomando prisioneru al Sultán Bāyāzīd I en 1402, Tamerlán empieza los preparativos pa la fazaña más grande: una campaña contra China. Axunta un enorme exércitu y grandes cantidaes de suministros, y a fines de la seronda de 1404 dirixir a Utrar, onde entamaba envernar. Ellí morrería'l 19 de xineru de 1405 por causa de una enfermedá.
Tamerlán foi asina mesmu un musulmán, pero'l so exércitu yera un amiestu de musulmanes, cristianos, chamanistas, paganos y zoroastristas. El gruesu del so exércitu componer de tropes turcu-mongoles, que componíen formaciones similares al sistema mongol.
Emprestaba muncha atención al so exércitu y frecuentemente realizaba reformes militares. Los arqueros a caballu fueron de gran importancia nos sos ésitos iniciales, la caballería pesada y la infantería sofitar. Depués interesóse especialmente nos inxenieros d'asediu y la infantería tomó un papel más importante, pero ye claro que la caballería yera la clave pal exércitu timúrida. El mieu y el terror fueron tamién de gran importancia pa Tamerlán.
Los timúridas tamién utilizaben elefantes. Colgaben nos sos caniles curvos fueyes curties y entrenáben-yos p'avanzar en llinia nuna serie de saltos curtios, cortando escontra riba y escontra baxo con cada movimientu.
El so fíu mayor Jahangir morriera y la socesión recayó nel fíu d'este, llamáu Pir Muhammed, y darréu dempués nel so primu Jalil Sultan, dambos nietos de Tamerlán. Tres l'arrenunciu d'esti postreru, foi l'únicu fíu vivu de Tamerlán, Shahruj, quien ocupó'l poder en 1409, y foi'l segundu miembru más destacáu de la dinastía. A la so muerte en 1447 asocedió-y el so fíu Ulug Beg y en 1449 el fíu d'este, Abd al-Latif.
En 1450 foi soberanu por poco tiempu Abdalá Mirza, que yera fíu d'un hermanu de Ulug Beg, y dempués Abu Said, nietu de Miranshah (hermanu de Shah Rokh). En 1469 pasó a un biznietu de Umar Shayk (otru hermanu de Shah Rokh), Husayn Bayqara.
En 1503 Babur o Baber, nietu d'Abu Said, facer col poder en Delhi. Bayqara gobernó hasta'l 1506 siendo asocedíu polos sos fíos Badiaz y Zaman.
Finalmente, col fin del imperiu timúrida, establecer na India l'Imperiu mogol en 1526 de la mano de Babur, descendiente de Tamerlán. Los mogoles gobernaron cuasi por completu la rexón hasta la so decadencia nel sieglu XVIII. En 1857, eslleir l'imperiu cola llegada de los británicos.
Plantía:Árbol xenealóxicu/empecipio
1.Tamerlán(1336-1405)Emir del imperiu timúrida1370-1405
{{Árbol xenealóxicu| |,|-|-|-|v|-|^|-|v|-|-|-|.| | | | | | | |-}
PríncipeJahangir
PríncipeOmar Sheikh
PríncipeMiren Shah(1366-1408)
3.Shahruj(1377-1447)Emir del imperiu timúrida1407-1447
Goharshad(1378-1457)
{{Árbol xenealóxicu| |!| | | |!| |!| |!| |,|-|v|-|+|-|.| | | |-}
2.Pir Muhammad Jahangir(1374-1407)Emir del imperiu timúrida1405-1407
PríncipeBayqara
PríncipeSultan Muhammad
PríncipeSultan Ibrahim
PríncipeBaysunghur I(1399-1433)
{{Árbol xenealóxicu| | | | | |!| |!| |!| |!| |!| |!| | |!| | | |-}
1.Khalil Sultan(1384-1411)Rei de Samarcanda1405-1409
4.Ulugh Beg(1393-1449)Emir del imperiu timúrida1447-1449
{{Árbol xenealóxicu| | | | | |!| | | |!| |!| |!| |!| | |!| | | |-}
PríncipeAmir Mansur
5.Abu Said(1424-1469)Rei de Samarcanda1451-1469Rei de Herat1459-1469
4.‘Abdullah(1410-1451)Rei de Samarcanda1450-1451
{{Árbol xenealóxicu| | | | | |!| | | |!| |!| | | |!| | |!| | | |-}
7.Husayn Bayqara(1438-1506)Rei de Herat1470-1506
3.Abd ul-Latif(1420-1450)Rei de Samarcanda 1449-1450
6.Yadigar Muhammad(1470)Rei de Herat1469-1470
{{Árbol xenealóxicu| | | | | |!| |,|-|^|-|.| | | |,|-|-|^|-|-|.| |-}
6.Sultan AhmadRei de Samarcanda1469-1494
PríncipeOmar Cheikh II (Timúridas)
2.Babur Mirza(1427-1457)Rei de Herat1451-1457
PríncipeAbd Allah
8.Badi az-Zaman(f. 1517)Rei de Herat1506-1507
9.Muzaffar HussaynRei de Herat1507
BaburFundador del Imperiu mogol del Indo
3.Mahmud(f. 1457)Rei de Herat1457
4.Ibrahim(f. 1459)Rei de Herat1457-1459