La cieza de San Giacomo de l'Orio ła ze un edifisio łerigiozo de ła sità de Venesia, situà inte'l sestièr de Santa Croze.
Storia
Fondada inte'l IX sècoło, ła ze una de łe Cieze pi antighe de Venesia. Pitosto inserta l'etimołozia segondo alguni derivante da na famegia Orio, segondo altri da luprio=pałùo (e infati l'izoła ła zera sircondàda da na zona paltanoza po' ritrada) segondo altri da un rifarimento a l'antistante rio, verso cui A ze inderità ła fasada (da'l rio). Ła ze stàda cazamentàda na segonda volta inte'l 1225 a cura de łe nòbiłi famegie Badoer e Da Mula e rimanezàda inte'l parìodo gòtego, intrà el XV e'l XVI° sècoło.
Descrision
De ła costrusion duzentesca A resta ła tóre canpanaria e ła pianta bazełegal a tre navàe, mentre l'inbògio a caròso de nave el ze de prónta gòtega. A se trata de un òpara łinjea reałizada co tècneghe navałe meteste a pónto inte'l séłebre arsenal che łe venjiva de frecuente utiłizàe anca inte l'izenjarìa siviłe. Ła Cieza ła ga òpare pitòreghe de inportanti mestri cofà Giambattista Pittoni (Madonna co bambino in gloria e Santi Lorenzo, Antonio, Giacomo apostolo, Giuseppe e Sebastiano), Lorenzo Lotto (Pała de San Giacomo de l'Orio). Paolo Veronese, Jacopo Palma il Giovane e altri.
_-_Interior.jpg)
