Avrupa Birliği hukukunda yönerge, birliğe üye olan tüm ülkelerin uygulamaya koymak ve yürütmekle yükümlü olduğu politikalardır. Diğer Avrupa Birliği düzenlemelerinden farkı, derhâl yürürlüğe girmeyip, her bir üye ülkeye yönergelerin gereklerini kendi iç hukuklarında oturtabilmeleri için gereksinim duyduğu ölçüde bir zaman aralığı tanımasıdır. Yönergeler yalnızca yöneltildikleri ülke ya da ülkeler için bağlayıcıdır ancak uygulamada Ortak Tarım Politikası dışında hemen hemen tüm yönergeler tüm üye devletlere yöneltilmiştir.
[1]