Yıkıcı damıtma, işlenmemiş malzemenin ayrışmasının yüksek bir sıcaklıklarda ısıtma yöntemi ile sağlandığı kimyasal bir işlemdir; terim genel olarak hava olmadan veya sınırlı miktarda oksijen veya diğer reaktifler, katalizörler veya buhar veya fenoller gibi çözücüler varlığında organik materyalin işlenmesi durumunda kullanılır. Bir piroliz uygulamasıdır. İşlem büyük molekülleri parçalar ya da 'krekler'. Kok, havagazı, gaz karbon, kömür katranı, amonyak likörü ve kömür yağı tarihsel olarak kömürün yıkıcı damıtımı ile elde edelmiş ticari ürünlere örnektirler.
Herhangi bir belirli inorganik hammaddenin yıkıcı damıtımı, kural olarak sadece küçük bir ürün yelpazesi üretir, ancak organik malzemelerin yıkıcı damıtımı, belirli bir işlemin tüm ürünleri ticari öneme sahip olmamasına rağmen, genellikle çok sayıda bileşik, genellikle yüzlerce bileşik üretir. Damıtılmış madde genellikle düşük moleküler ağırlıktadır. Ancak bazı fraksiyonlar küçük molekülleri daha büyük moleküllere polimerize eder veya yoğunlaştırır.
Günümüzde yıkıcı damıtmanın en büyük endüstriyel uygulaması kömür üzerinedir.[1][2]