Ulusal Mutabakat Hükûmeti

Ulusal Mutabakat Hükûmeti (Arapça: حكومة الوفاق الوطني), Birleşmiş Milletler öncülüğünde bazı ülkelerin desteğiyle Libya Siyasal Mutabakatı çerçevesinde kurulmuş olan hükûmettir.[1] Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi, Ulusal Mutabakat Hükûmetini Libya'nın meşru yönetimi kılacak Libya Siyasi Mutabakatı'nı oy birliği ile kabul etmiştir ve Ulusal Mutabakat Hükûmeti, Birleşmiş Milletler tarafından Libya'daki meşru güç olarak tanınmıştır.[2]

Ulusal Mutabakat Hükûmetinin ilk kabine toplantısı 2 Ocak 2016'da Tunus'ta gerçekleşmiştir, bu kabine toplantısının ardından 18 bakanın ismi duyurulmuş, hükûmet resmen açıklanmıştır.[3][4] 30 Mart 2016'da Serrac, beraberindeki 6 hükûmet yetkilisi ile görevi devralmak üzere başkent Trablus'a gelmiştir ve 31 Mart 2016'da görevi resmen devralmıştır.[5][6] Serrac'ın görevi devralmasının ardından Temsilciler Meclisi Ulusal Mutabakat Hükûmetini tanımadığını duyurmuştur.[7] Bu anlaşmazlık iç savaşı hareketlendirmiştir. Birçok ülke bu iki güç arasında ara bulucu olmaya çalışmış, iki gücün ortak bir hükûmet kurması için görüşmeler gerçekleştirilmiştir.[8]

Bu görüşmelerin başarısız olması sebebiyle ülkeler taraf seçmiştir. Mısır, Libya'nın doğusunda terörist saydığı oluşumların güçlenmesini istemediğini duyurarak Temsilciler Meclisine bağlı Libya Ulusal Ordusu'nu desteklediğini açıklamıştır. Rusya, Muammer Kaddafi'nin devrilmesine karşı olsa bile Libya'ya müdahaleyi veto etmemiştir, Kaddafi devrildikten sonra da Libya'yı bu duruma getiren gücün NATO olduğunu savunmuştur ve bugün Libya'da güçlü bir yönetim kurma isteğiyle hareket ettiğini söyleyerek Temsilciler Meclisi yanında yer almaktadır.[9] Amerika Birleşik Devletleri, Ulusal Mutabakat Hükûmetini resmi hükûmet olarak tanımaktadır.[10] Türkiye'yse Ulusal Mutabakat Hükûmeti ile ilişkilerini geliştirmiştir ve Libya'daki meşru gücü Ulusal Mutabakat Hükûmeti olarak görmektedir. Hafter'in Trablus'a saldırısı başladığı andan itibaren, Türkiye'nin Ulusal Mutabakat Hükûmetine hem siyasi hem de askeri desteği gerçekleşmiştir.[11]

Ulusal Mutabakat Hükûmeti ile Temsilciler Meclisi arasındaki çatışmalar sürmektedir.

Kabine

İsim Makam Kaynak
Fayiz es-Serrac Libya Başbakanı [12]
Ahmed Maiteeq Başbakan Yardımcısı [13]
Musa Al-Koni Başbakan Yardımcısı [13]
Fathi Al-Mijabri Başbakan Yardımcısı
Fakhr Muftah Bufernah Maliye Bakanı [14]
Juma Abdullah Drissi Adalet Bakanı [15]
Omar Bashir Al-Taher Sağlık Bakanı
Abdessalam Achour İçişleri Bakanı [16]
Mohamed Khalifa Al-Azzabi Eğitim Bakanı
Mohamed Taha Siala Dışişleri Bakanı
Fayiz es-Serrac Savunma Bakanı
Al-Hadi Al-Taher Al-Juhaimi Planlama Bakanı
Faida Mansour El-Shafi Sosyal İşler Bakanı
Abdulmutaleb Ahmed Abu Farwa Sanayi Bakanı [17]
Ali Galma Mohamed Çalışma Bakanı [18]
Amsa Mustafa Usta Kadın İşleri ve Kalkınma Bakanı
Muhannad Said Younis Şehit, Yaralı ve Kayıplar Bakanı
Iman Mohammed Ben Younes Reform Bakanı
Abdeljawad Faraj Al-Obaidi Milli Uzlaşma Bakanı
Yousef Abubakr Jalalah Göçmen Bakanı

Kaynakça

  1. ^ "As Libya marks 64th independence anniversary, UN envoy urges unity behind new Government" (İngilizce). Birleşmiş Milletler. 24 Aralık 2015. 8 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  2. ^ "Unanimously Adopting Resolution 2259 (2015), Security Council Welcomes Signing of Libyan Political Agreement on New Government for Strife-Torn Country | Meetings Coverage and Press Releases". Birleşmiş Milletler. 28 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  3. ^ "Serraj holds GNA meeting in Tunis". Libya Herald. 27 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  4. ^ Benghazi, Associated Press in (19 Ocak 2016). "Libya rivals announce unity government as part of UN-backed plan" (İngilizce). The Guardian. 19 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  5. ^ "Support grows for Libya's new unity government". news.yahoo.com. 24 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  6. ^ "Rebel Tripoli administration vanishes". Libya Herald. 10 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  7. ^ "Holding Up the Peace Process in Libya". Stratfor (İngilizce). 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  8. ^ "Haftar and Sarraj in Cairo: The details of Egypt's partially successful Libyan summit". Mada Masr. 27 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  9. ^ EST, Damien Sharkov On 3/1/17 at 9:17 AM (1 Mart 2017). "Russia sharpens its Libya intervention criticism, expecting PM's visit soon". Newsweek (İngilizce). 2 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  10. ^ "Obama admits Libya was 'worst mistake'". BBC News. 2 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  11. ^ "East Libyan forces target munitions in Misrata with air strikes". Reuters (İngilizce). 19 Kasım 2019. 19 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  12. ^ "مكالمة هاتفية بين رئيس المجلس الرئاسي ورئيس الوزراء الإيطالي". www.pm.gov.ly (Arapça). 5 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  13. ^ a b "New divisions come forth as rival parliaments unite against 'imposed' Libya government". MaltaToday.com.mt (İngilizce). 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  14. ^ "وزارة المالية". www.mof.gov.ly. 5 Şubat 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  15. ^ "Adalet Bakanlığı". www.aladel.gov.ly. 25 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  16. ^ "وزارة الداخلية الليبية". وزارة الداخلية الليبية (Arapça). 3 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  17. ^ "وزارة الصناعة- الرئيسية". industry.gov.ly. 13 Ağustos 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020. 
  18. ^ "Çalışma Bakanlığı". web.archive.org. 16 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2020.