Sümer edebiyatı, Sümer uygarlığı tarafından sürdürülen ve daha sonraki Akad ve Babil imparatorlukları tarafından büyük ölçüde korunan dini yazılar ve diğer geleneksel hikâyeler de dahil olmak üzere, bilinen en eski kayıtlı edebiyat külliyatını oluşturur. Bu kayıtlar Orta Tunç Çağı sırasında MÖ 18. ve 17. yüzyıllarda Sümer dili ile yazılmıştır.[1]
Sümerler, MÖ 30. yüzyılda daha önceki proto-yazı sistemlerinden Sümer çivi yazısı yazısını geliştirerek ilk yazı sistemlerinden birini icat etmişlerdir. Sümer dili, Akkad ve Babil imparatorluklarında, konuşma dili halktan kaybolduktan sonra bile resmi ve edebi kullanımda kaldı; okuryazarlık yaygındı ve öğrencilerin kopyaladığı Sümerce metinler daha sonraki Babil edebiyatını büyük ölçüde etkiledi.[2]
Şiir
Sümer edebiyatının çoğu sola yaslı satırlarla yazılmıştır,[1] ve beyit ya da kıta gibi satır tabanlı organizasyonlar içerebilir,[3] ancak şiir'in Sümerce tanımı bilinmemektedir. Kafiyeli değildir, ancak "bazen benzer etkilerden yararlanılmıştır."[1] Hece vezni kullanmamıştır,[4] ve yazı sistemi ritim, metre, kafiye veya aliterasyon tespitini engeller.[5] Diğer olası şiirsel özelliklerin niceliksel analizi eksik görünüyor ya da yazıyı kaydeden kâtipler tarafından kasıtlı olarak gizlenmiş[kaynak belirtilmeli].
Edebi türler ve konular
Edebiyat türleri açıkça tanımlanmamıştı ve tüm Sümer edebiyatı şiirsel yönler içeriyordu. Sümer şiirleri, satır, imge ve metafor dahil olmak üzere şiirin temel unsurlarını gösterir. İnsanlar, tanrılar, konuşan hayvanlar ve cansız nesnelerin hepsi karakter olarak dahil edilmiştir. Gerilim ve mizah Sümer hikâyelerine dahil edilmiştir. Bu hikâyeler öncelikle sözlü olarak paylaşılırdı, ancak kâtipler tarafından da kaydedilirdi. Bazı eserler belirli müzik aletleri veya bağlamlarla ilişkilendirilmiş ve belirli ortamlarda icra edilmiş olabilir. Sümer edebiyatı başlık kullanmaz, bunun yerine eserin ilk satırıyla anılırdı.[6]
Modern asurologlar, Miguel Civil'in sınıflandırma çalışmasına dayanarak, Sümer edebiyatının mevcut külliyatını "Edebi Kataloglar", "Anlatılar ve Mitolojik Kompozisyonlar", "Tarihi Kompozisyonlar ve Övgü Şiirleri", "Mektuplar, Mektup Duaları ve Kanunlar", "İlahiler ve Şarkılar", "Heterojen Kompozisyonlar" (Bilgelik edebiyatı dahil) ve "Atasözleri" gibi geniş kategorilere ayırmışlardır.[7]
Edebiyat katalogları
Sümer kâtiplik eğitimi Decad adı verilen bir müfredata odaklanmıştır. Bu on metnin el yazmaları Sümer edebiyatının en iyi korunmuş olanlarından bazılarıdır.
Anlatı ve mitolojik kompozisyonlar
Kahramanların yer aldığı anlatılar şunları içerir:
