PROFILBARU.COM

Peer Gynt, Op. 23, Henrik Ibsen'in 1867'de yazdığı tiyatro oyununa, Norveçli besteci Edvard Grieg'in 1875'te yazdığı müzik. 24 Şubat 1876'da Christiania'da (günümüzde Oslo)^[1] oyunla birlikte prömiyerini yaptı.

Grieg daha sonra Peer Gynt müziğinden iki süit yarattı. Bu süitlerden bazı müzikler popüler kültürde genişçe yer almıştır.

Tarihçe

Edvard Grieg (1843-1907) İskandinav müziğinin öncülerinden biriydi ve etkisi büyüktü. Birçok kısa piyano eseri ve oda çalışması bestelese de Grieg'in Henrik Ibsen için yaptığı çalışmalar öne çıktı. Başlangıçta oyun için 90 dakikalık orkestra müziği besteledi, daha sonra geri dönerek süitlerin belirli bölümlerini çıkardı. Peer Gynt'in dünya çapında uzak diyarlar yaptığı yolculuklar, Grieg'in kullanmayı seçtiği enstrümanlarla temsil edilir.^[2]

Ibsen, 1874'te Grieg'den oyun için müzik yazmasını istediğinde, isteksizce kabul etti. Ancak Grieg için tahmin ettiğinden çok daha zordu. Ağustos 1874'te bir arkadaşına “Peer Gynt yavaş ilerliyor” diye yazmıştı ve “sonbaharda bitmesi ihtimali de yok." Korkunç derecede yönetilemez bir konu. " ^[3]

Orijinal skor, Op. 23

Bestenin çeşitli kayıtları yapılmıştır. Tüm müziği içerdiği iddia edilen bazı kayıtların 33 seçkisi vardır;^[4] Ole Kristian Ruud tarafından yürütülen kayıt 49 maddeye bölünmüştür.^[5] Her iki kayıtta da dramanın oyuncular tarafından okunan birçok mısra yer alıyor.

Orijinal skor 26 hareket içerir:^[6] Kalın olarak gösterilen hareketler Grieg tarafından iki süite çıkarılmıştır.

Perde I
- Prelude: Düğünde (Brudlaupsgarden)
- Gelin Alayı (Brudefylgjet dreg forbi)
- Halling (Halling)
- Springar (Springdans)
Perde II
- Prelüd: Gelinin Kaçırılması. Ingrid'in Ağıtı (Bruderovet / Ingrids klage)
- Peer Gynt ve Sürünün Kızları (Peer Gynt og seterjentene)
- Peer Gynt ve Yeşil Kadın (Peer Gynt og den grønkledde)
- Onun Bineği ile O'nu Yargılayacaksınız
- Dağ Kralı Salonunda (I Dovregubbens salonu)
- Dağ Kralının Kızının Dansı (Dans av Dovregubbens datter)
- Troller tarafından avlanan Peer Gynt (Peer Gynt jages av troll)
- Peer Gynt ve Boyg (Peer Gynt og Bøygen)
Perde III
- Prelude: Ormanın Derinliklerinde (Dypt Inne I Barskogen)
- Solveig'in Şarkısı (Solvejgs şarkı söyledi)
- Åse'nin Ölümü (Åses død)
Bölüm IV
- Başlangıç: Sabah Ruh Hali (Morgenstemning)
- Hırsız ve Alıcı (Tjuven og heilaren)
- Arap Dansı (Arabisk dans)
- Anitra'nın Dansı (Anitras dans)
- Peer Gynt'in Serenadı (Peer Gynts serenatı)
- Peer Gynt ve Anitra (Peer og Anitra)
- Solveig'in Şarkısı (Solvejgs şarkı söyledi)
Bölüm V
- Prelude: Peer Gynt's Homecoming (Peer Gynts heimfart)
- Gemi Enkazı (Skipsforliset)
- Gün Sahnesi
- Solveig kulübede şarkı söylüyor (Solvejg syngjer i hytta)
- Gece Sahnesi (Nattscene)
- Whitsun İlahisi (Pinsesalme)
- Solveig'in Beşiği Şarkısı (Solvejgs vuggevise)

Özgün müziğin tam skoru birkaç şarkı ve koro parçasını içerir. Bestenin tamamının 1980'lere kadar kaybedildiğine inanılıyordu ve ancak o tarihten sonra eksiksiz olarak icra edildi.^[7] (Özgün müziğin konser performansları da dahil olmak üzere dikkate değer yapımların bir listesi için Ibsen'in oyunuyla ilgili makaleye bakın.)

Başlangıçta şunlar için düzenlendi: bir pikolo, iki flüt, iki obua, A'da iki klarnet, iki fagot, E'de dört boynuz, E'de iki trompet, üç trombon, bir tuba, timpani, ziller, bas davul, üçgen, arp ve dizeler.

Süitler

[[:Dosya:|]]

[[Dosya:|200px|noicon|alt=]]

Dinlerken sorun mu yaşıyorsunuz? Medya yardımı alın.

Peer Gynt için tüm özgün müziği besteledikten on yıldan fazla bir süre sonra Grieg, iki adet dört hareketli süit yapmak için sekiz hareket çıkardı. Peer Gynt süitleri, onun en tanınmış eserleri arasındadır, ancak başlangıçta özgün besteler olarak başladılar. Süit No. 1, Op. 46, 1888'de yayınlandı ve Suite No. 2, Op. 55, 1893'te yayınlandı.^[3] Her iki süitin de tipik bir yorumu 20 ila 35 dakika sürer.

Süit No. 2, Op. 55

[[:Dosya:|]]

[[Dosya:|200px|noicon|alt=]]

Dinlerken sorun mu yaşıyorsunuz? Medya yardımı alın.

Sabah Ruh Hali (Morgenstemning) (E majör )
Åse'nin Ölümü (Åses død) (B minör )
Anitra'nın Dansı (Anitras dans) (A minör )
Dağ Kralı Salonunda (I Dovregubbens salonu) (B minör )

Gelinin Kaçırılması. Ingrid'in Ağıtı (Bruderovet. Ingrids klage) (Sol minör olarak)
Arap Dansı (Arabisk dans) (Do majör )
Peer Gynt's Homecoming (Stormy Evening on the Sea) (Peer Gynts hjemfart (Stormfull aften på havet)) (F ♯ minor ) - Peer Gynt Incidental Music (♯ ) ile karşılaştırıldığında Grieg, ekstra bir coda ekledi Bu hareketi A minörde kusurlu bir kadansla bitirdi.
Solveig'in Şarkısı (Solveigs şarkı söyledi) (A minör )

Başlangıçta, ikinci süit , Dağ Kralı'nın Kızının Dansı adında beşinci bir numaraya sahipti, ancak Grieg onu geri çekti.^[8]

Ayrıca bakınız

Grieg'in popüler kültürdeki müziği
Norveç romantik milliyetçiliği

Kaynakça

^ Peer Gynt (work by Grieg) 30 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., on Encyclopedia Britannica
^ Music Listening Today, Cengage Advantage Edition. Cengage. 2015. s. 244.
^ ^a ^b "The Story Behind Edvard Grieg's Peer Gynt". Classic FM. 25 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2015.
^ "Grieg, E.: Orchestral Music, Vol. 5 – Peer Gynt (complete incidental music)". Classics Online. 15 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ "Grieg – Peer Gynt (The Complete Incidental Music)". BIS Records. 8 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. (abonelik gereklidir)
^ Edvard Grieg – Thematisch-bibliographisches Werkverzeichnis, ed. by Dan Fog, Kirsti Grinde and Øyvind Norheim. Henry Litolffs Verlag Frankfurt/Main Leipzig London New York 2008
^ "Prom 27: Peer Gynt". The Guardian. Guardian News and Media Limited. 11 Ağustos 2001. 2 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2012.
^ "Grieg, E.: Orchestral Music, Vol. 4 – Peer Gynt Suites / Orchestral Songs (Malmo Symphony, Engeset) – About this Recording". Translated by David Gallagher. Naxos. 26 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2018. [Grieg] wanted an alternative to the first Suite for the concert programmes he conducted. At first he used The Dance of the Mountain King's Daughter to end the second Suite, and he also wondered about including Solveig's Lullaby and/or Peer Gynt's Serenade, but finally he decided to bring in the Arabian Dance and drop The Dance of the Mountain King's Daughter. So he ended up with a kind of chronological miniature version of the drama.