4 Ağustos-22 Ekim 1770 tarihlerinde Limni kalesini kuşatan Kont Aleksey Orlov komutasındaki Rus donanması, Rus kuşatma birliklerinin adaya çıkarma yapan Cezayirli Gazi Hasan Paşa komutasındaki Türk birliğinin yaptığı baskınla mağlubiyete uğraması sonucunda Bara adasına çekildi.
Rus donanması 26 Temmuz'da Mondros'a girdi ve 31 Temmuz'da Türk tahkimatlarına ateş açtı. 1 Ağustos'ta ise karaya 1.400 asker çıkarıldıktan sonra 4 Ağustos'ta Limni kalesinin kuşatılmasına başlandı. Adanın geri kalan bölümünü Rum halkın da desteğiyle işgal eden Rus birliği, Limni Kalesinde ise aileleriyle birlikte savaşan 350 askerlik Türk garnizonunun sert direnişiyle karşılaştı[3]
Bu sırada, Limni'deki kuşatmayı şiddetlendiren Rus birliği Mondros Limanı’ndaki Rus donanmasından düzenli olarak mühimmat desteği alırken, adadaki yaklaşık 80.000 koyun ve 1.000 öküze el koyarak kestirdiği gibi hububata da el koydu. Yerli halkı gemilere nakleden Ruslar kale varoşlarındaki Müslümanların evlerini de yağmaladı. Cephanesi zayıf ve bazıları kırık 17 eski topla kaleyi savunan Türk garnizonuna Rus birliğinin teslim olma çağrısını (Temmuz ayında Sakız Adası'nda esir alınan eski sadrazam kethüdası İzzet Ahmet Paşa’nın harem kethüdası Karakulak İbrahim Ağa aracılığıyla) iletti. Kont Orlov, kalenin teslimi için 24 saat süre verdi ve yıllık bir altın vergiyi kabul eden olursa yerinde bırakmayı; reddedip adayı terk etmek isteyenleri ise eşyalarıyla birlikte istedikleri yere götürmeyi taahhüt etti. Buna mukabil, teklifi reddedilirse yedi yaş üzerindeki herkesi şiddete maruz bırakmakla tehdit etti. Garnizon, yardım gelebileceği ümidiyle elçilik heyetini oyaladı ve 5 günlük süre istedi. Kont Orlov 24 saatte ısrar etti ve garnizon kaleyi savunmaya karar verdi.[5] 31 Ağustos'taki genel taarruzda Rus birliği 150 kayıp vererek ve surlara tırmanmak için istifade ettiği merdivenleri yitirerek geri çekilmek zorunda kaldı.
Ekim başında adadaki Rus birliği 4.000'e çıktı, buna karşılık Türk garnizonunun savaşabilecek asker sayısı 250'ye düştü. Günde 1.200 gülle atan Rus bataryalarına karşı direnme kuvveti kalmayan Türk garnizonu iki ay dayandıktan sonra 5 Ekim'de teslim olmaya karar verdi.
Bununla birlikte, Çeşme faciasından sonra Osmanlı Donanması'nı toparlaması için yetki verilen Cezayirli Gazi Hasan Paşa 23 parça gemi ve sandalla Çanakkale Boğazı'ndan çıkarak garnizonun teslim olmaya karar verdiği sırada (7 Ekim) Limni'ye Yoztaş limanından kuvvet (1.070 asker) çıkardı.[6] Kont Orlov'a ise 12.000 askerle geldiği şayiasını ulaştırdı.
Kont Orlov bunun üzerine 22 Ekim'de kuşatmayı kaldırarak askerleri gemilere çekmeye başladıysa da tahliye işlemi tamamlanmadan Adaya çıkan Türk birliğinin taarruzuna uğradı. Beş buçuk saat süren çarpışma sonucunda birçok Rus askeri kılıçtan geçirildiği gibi, Rus askerlerinin binmeye çalıştıkları kayıklar da battı ve birçok Rus askeri de bu şekilde boğuldu. Rus donanmasının büyük gemileri ise Mondros limanından ayrılarak Aynaroz'a geçti. Rus birliği geride birçok cephane, mühimmat ve erzak bırakırken, rehineleri de serbest bıraktı.[7]
Kuşatma sonrası
Rus donanmasının Bara adasına çekilmesinden sonra Osmanlılar yaklaşık üç ay süren kuşatma sonucunda harap olan Limni kalesini süratle onardılar ve 455 yeniçeri ile takviye ettiler.
Rusların Limni kuşatmasını yenilgiye uğratan Cezayirli Gazi Hasan Paşa bu başarısının üzerine 1770 Kasım'ında gazi unvanı ve vezirlik rütbesiyle Kaptan-ı derya tayin edildi. Ayrıca Boğazlar Seraskerliği de kendisine verildi.[8]
Limni kalesini kuşatan Rus birliğinin yenilgisine rağmen kuşatmada herhangi bir gemi kaybetmeyen Rus donanması 1771 yılında da (Osmanlı donanmasının yokluğunda) Ege Denizi'ndeki saldırılarını sürdürdü. Bununla birlikte, 1770 yılındaki Limni Kuşatması gibi büyük çaplı çıkartma harekâtlarına girişmekten sakındı. Zira, Çeşme zaferine rağmen bir donanmanın toprak ele geçirmek için kaydadeğer bir kara kuvvetine de ihtiyaç duyduğu bir kez daha ortaya çıkmıştı.[9]
Kaynakça
^"Türk Silahlı Kuvvetleri Tarihi-Osmanlı Dönemi", c.3, Genelkurmay ATASE Başkanlığı, Ankara (1982), s.258
^"Naval wars in the Levant, 1559-1853", R.C. Anderson, Princeton University Press (1952), s.291-292
^"Osmanlı Tarihi", İsmail Hakkı Uzunçarşılı, c.IV/I, Ankara 1988, s.402
^"Gazavat-ı Cezayirli Gazi Hasan Paşa", Tevfik Temelkuran, İstanbul Üniversitesi (2000), s.239
^"Gazavat-ı Cezayirli Gazi Hasan Paşa", Tevfik Temelkuran, İstanbul Üniversitesi (2000), s.245-246