Kurgusal eserlerin yaratılmasında ve eleştirisinde, karakter kusuru, (İngilizce: Character flaw) kurgusal karakterde bulunan bir önyargı, kısıtlama, sorun, kişilik bozukluğu, ahlaksızlık, fobi, önyargı veya eksikliktir. Kusur, şiddetli bir öfke gibi karakterin eylemlerini ve yeteneklerini doğrudan etkileyen bir sorun olabilir. Ya da karakterin güdülerini ve sosyal etkileşimlerini etkileyen basit bir zayıflık veya kişilik kusuru olabilir.
Kusurlar, bir anlatıdaki karakterlere karmaşıklık, derinlik ve insanlık katabilir. Örneğin, kumar bağımlısı bir şerif, yükseklik korkusu olan bir aksiyon kahramanı ya da kellik konusundaki güvensizliğini yenmesi gereken bir romantik komedi başrol oyuncusu, kusurları anlatıya yardımcı olan karakterlerdir. Belki de en çok alıntılanan ve klasik karakter kusurları, Aşil'in ünlü topuğudur.
Genel olarak kusurlar küçük, büyük veya trajik olarak kategorize edilebilir.
Küçük kusur
Küçük bir karakter kusuru, okuyucunun / izleyicinin / oynatıcının / dinleyicinin zihninde karakteri ayırt etmeye hizmet eden, onları unutulmaz ve bireysel kılan, ancak aksi takdirde hikâyeyi hiçbir şekilde etkilemeyen bir kusurdur.
Bunun örnekleri arasında gözle görülür bir yara izi, farklı bir aksanla konuşma veya parmak çıtlatmak gibi bir alışkanlık sayılabilir.
Kahramanlar ve diğer ana karakterler birden fazla küçük kusura sahip olabilir (ve genellikle vardır), bu onları daha erişilebilir hale getirir ve okuyucunun / izleyicinin / dinleyicinin karakterle (sempatik bir karakter olması durumunda) ilişki kurmasını sağlar.
Yalnızca bir kez veya nadiren karşılaşılan birçok önemsiz veya arketipsel karakter, yalnızca tek bir küçük kusurla tanımlanır ve onları bağlı oldukları kalıp karakter veya arketipten ayırır.
Büyük kusur
Büyük bir karakter kusuru, bireyi fiziksel, zihinsel veya ahlaki olarak gerçekten bozan çok daha belirgin ve önemli bir engeldir. Bazen büyük kusurlar aslında kendi başına olumsuz değildir (dini inançlara veya katı ahlaki kurallarına bağlı olmak gibi), ancak genellikle bir şekilde karakteri engellemeye veya kısıtlamaya hizmet ettikleri için bu şekilde sınıflandırılır.
Bu tür kusurlara örnek olarak körlük, hafıza kaybı veya açgözlülük verilebilir.
Küçük kusurların aksine, büyük kusurlar ya karakterin ya da hikâyenin gelişimi için önemlidir.
- Kötü adamlar için, en büyük kusurları genellikle kaybetmelerinin nedenidir.
- Kahramanlar genellikle hikâyenin bir noktasında kendi kararlılıkları veya becerileriyle (geçici veya kalıcı olarak) kusurlarının üstesinden gelirler
- Tarafsız karakterler veya bağlılığı değişen karakterler için, ana kusur genellikle onların yozlaşmasının, kurtuluşunun veya her ikisinin de nedenidir.
- Kahraman için, en görünür kusur genellikle daha hayati bir olaya hizmet eder ve aynı zamanda onun temel sorununu tanımlar. Bu kusur hikâyenin omurgasını oluşturan, bazen olay örgüsünü canlandırmak için MacGuffin gibi davranan, kahramanın bu sorunu çözmeye yönelik isteksiz (ve genellikle bilinçsiz) yolculuğudur.
Trajik/ölümcül kusur
Bu, Aristotelesçi trajik kahramanların sahip olduğu, "Hamartia " olarak da bilinen belirli bir kusur türüdür. Karakterin kendi çöküşünü ve genellikle nihai ölümlerini meydana getirmesine neden olan bir kusurdur.
Bunun örnekleri arasında kibir, yanlış kişiye duyulan güven, aşırı merak, gurur ve özdenetim eksikliği sayılabilir.
Bu düşüş genellikle hikâyenin başlangıcında meydana gelir ve hikâyenin kendisi, düşüşün sonuçlarına veya telafisine odaklanır.
Örnekler
Edebiyat
Film
- Rocky Balboa kendini boks ringinde başarısız bir kaybeden olarak görür: Rocky
- Rick, kendisini Ilsa ile başarısız bir aşk ilişkisinin acısını ve hayal kırıklığını inkâr eden duygusuz bir alaycı olarak görür: Casablanca
- Kaptan Kanca, Peter Pan'a takıntılıdır.
- Travis Bickle, 1970'lerin Manhattan'ının karanlık ve acımasız sokaklarına karşı neredeyse mazoşist bir saplantıya sahiptir ve kendisini kentsel bozulmaya maruz bırakmak ve iç öfkesini körüklemek için sık sık taksisiyle bu sokakların etrafından dolaşmaktadır: Taksi Şoförü
Televizyon
- Walter White'ın zeki, güçlü ve başarılı olarak görülme konusundaki ihtiyacı vardır ve bu güvenliğini, özgürlüğünü, aile ilişkilerini veya gelecekteki suç girişimlerini büyük riske atsa da bundan vazgeçmez: Breaking Bad
- BA Baracus uçmaktan korkar: A Takımı
- Philip J. Fry (genellikle) ciddi bir zeka eksikliğine sahiptir: Futurama
- Bay Spock, büyük ölçüde mantığa güvenir ve daha insani duygularını bastırır: Star Trek
- Peter Griffin son derece dürtüseldir ve ailesi ve arkadaşları için birçok soruna neden olur: Family Guy
- Zuko, zalim babasının kabulünü kazanmak için yanlış kararlar verir: Avatar: Son Hava Bükücü
- Aang çok kaygısızdır ve başlangıçta sorumluluklarıyla yüzleşmek yerine onlardan kaçmaya çalışır: Avatar: Son Hava Bükücü
- Onuncu Doktor sürekli olarak başkalarının hayatlarını kurtarmaya ve yardım etmeye çalışıyor ve bazen daha sonra korkunç sonuçları olan öfkeden şeyler yapıyor: Doctor Who
