Japonya'daki enerji sistemi, Japonya'daki elektrik tedarik sistemidir. Japonya'daki elektrik endüstrisi, ülkedeki elektrik enerjisinin üretimini, transferini, dağıtımını ve satışını kapsar.
Japonya'daki elektrik iletimi oldukça sıra dışıdır ve ülkenin tarihsel olarak farklı endüstriyel frekanslarda çalışan iki parçaya bölünmesi nedeniyle karmaşıktır.
Tüketiciler için standart voltaj 100 V'dır, ancak ağlar Batı Japonya'da (Okinawa, Osaka, Kyoto, Kobe, Nagoya ve Hiroşima dahil) 60 Hz ve Doğu Japonya'da (Tokyo, Kawasaki, Sapporo, Yokohama ve Sendai dahil) 50 Hz olmak üzere farklı frekanslarda çalışıyor.[kaynak belirtilmeli] Bunların arasında dört frekans dönüştürücüsü (Shin-Shinano, Sakuma Dam, Minami-Fukumitsu ve Higashi-Shimizu çalışır veya DC güç hatları kullanılıyor. Bu durum, 1895 yılında Tokyo'nun elektrik şebekesi için Alman AEG firmasının jeneratörlerini satın alınmasından ve 1896'da Osaka için Amerikan General Electric'in jeneratörlerini satın alınmasından kaynaklanıyordu, bu birleşmenin yapılması çok pahalıydı.
