Bir okul öğretmeninin oğlu olarak Aştarak kasabasında doğdu. 1927'de ailesi, Sovyet Ermenistan'ın başkenti Erivan'a taşındı. 1936'da ortaokulu bitirdi; 1940 yılında yerel Politeknik Enstitüsünden hidrolik mühendisi olarak mezun oldu. Mezun olduktan sonra elektrik üreten bir hidroelektrik santralinin binasını tasarladı ve denetledi. Elektrik santrali tek mühendislik başarısı olarak kaldı.
Okulda Emin, 1937'de bir Sovyet hapishanesinde ölen Ermenistan'ın önde gelen şairi Yegishe Charents ile tanıştı. Emin, Yeni Yıl Gününde Sizin İçin'in önsözünde şunları hatırlıyor:
Bugün kanallar ve enerji santralleri inşa etmek yerine yazarsam, bunun iki sebebi vardır: Yeğişe Çarents ile tanışmanın etkisi ve ikincisi, öğrenci olarak çalıştığım ve muhteşem eserleri okuyup tutabildiğim Matenadaran kütüphanesindeki eski el yazmalarının dokunuşu. beşinci yüzyıldan on sekizinci yüzyıla kadar eski el yazmaları.
Emin'in bir şair olarak kökleri, büyüdüğü ülkenin kültürüne ve fiziksel peyzajına derinlemesine işlemiştir. Buna, kapsamlı modern şiir okuması, özellikle Fransız sembolist şairleri ve şiirin gücüne olan inancı da eklenmiştir. 1941'den 1945'e kadar Emin, II. Dünya Savaşı'nda savaştı (ve yaralandı). Şiirinde kendi savaş deneyimlerine belirli bir gönderme yapmaz, ancak sıklıkla Ermeni Soykırımı'na atıfta bulunur.
Emin'in şiiri, Ermeniceden dünyada pek çok dile çevrildi. Şair Yevgeny Yevtushenko, onu Rusça okudu ve çalışmalarını selamladı. Yevtuşenko, Emin'in Yeni Yıl Gününde Sizin İçin olarak İngilizceye çevrilmiş şiir koleksiyonuna giriş bölümünü yazdı; burada Rus şair, Emin'i eserlerinde duyguları vurgulayan Ermeni şair arkadaşlarıyla karşılaştırdı:
Gevorg Emin, zanaat konusunda tamamen zıt bir anlayışa sahiptir.Şiirin rasyonel armatürünü ve yapısının ayrıntılarını ifşa etmekten gurur duyar.Şiirlerinden bazıları bize her vitesin ve kolun hareketlerinin ve yönünün görülebildiği şeffaf saatleri hatırlatıyor.Ama zamanı mükemmel tutan bir saattir.
Belki de Emin'in bilimdeki eğitiminin bir sonucu, basit ve anlaşılır bir dilde yazmasıdır. Edmond Y. Azadian, Yeni Yılda Sizin İçin sonsözünde, Emin'in Ermeni şiirini "Charents'ın zamanını, kasvetli Stalin dönemini takip eden kısıtlamalardan" kurtardığını ve deneyselliğin cesaretinin kırıldığı uzun bir dönemin ardından onu yeniden canlandırdığını öne sürüyor. Martin Robbins, Ararat Quarterly'de şiirinin "bir mühendisin matematik eğitimi almış zihninin zorlu sıkıştırmasını" yansıttığını öne sürüyor ve Ermeni halkının savunmasızlığını kabul ettiği ancak güçlerini onayladığı "Küçük" şiirini temsili bir örnek olarak gösteriyor. Şiirlerinin çoğunda Ağrı Dağı, halkının dayanıklılığının bir simgesi olarak hizmet eder. "Şarkılar Şarkısı"nda şöyle yazıyor: "Ben bir Ermeni'yim. Bu İncil Ağrı kadar eski / ayaklarım sel sularından hâlâ ıslak."
Emin, şiiriyle 1951'de Stalin Ödülü'nü ve 1976'da SSCB Devlet Ödülü'nü kazandı. 1972 yılında Yevtuşenko ile birlikte ABD'yi gezdi ve şiir okudu. Amerikan deneyimi, Land, Love, Century'de yayımlanan Gravestone in a Negro Cemetery, First Night in New York ve In the Streets of Boston da dâhil olmak üzere sonraki şiirlerinden bazılarına yansımıştır.
Emin'in ilk karısı, seçkin Ermeni şair Vahan Terian'ın kızıydı. Ölümünden sonra bir yazar olan Armenuhi Hamparian ile evlendi. Üç oğlu vardı. Emin, Doğu Avrupa'da bir not çevirmeniydi: Özellikle Adam Mickiewicz'den çağdaş şair Tadeusz Różewicz'e uzanan Polonyalı şair çevirilerinden memnundu. Polonya'nın uzun bağımsızlık ve ulusal kimlik mücadelesinde, Ermenistan hakkındaki bazı duygularını tespit etti ve "Polonya halkının gururlu ruhunu, topraklarına, dillerine, edebiyatına ve geleneklerine fanatik bağlılıklarını" dile getirdi. Erkek kardeşi Ermeni-Amerikalı besteci Vazgen Muradian idi.
.png)
