Ferenc Krausz (d. 17 Mayıs 1962) attosaniye bilimi alanında çalışan Macar fizikçidir. Almanya'da Max Planck Kuantum Optiği Enstitüsü'nde direktör ve Münih Ludwig Maximilian Üniversitesi'nde deneysel fizik profesörüdür. Araştırma ekibi, ilk attosaniye ışık pulsunu üretmiş ve ölçmüş ve bunu atomlar içindeki elektronların hareketini yakalamak için kullanarak attophysics'in doğuşunu işaretlemiştir. 2023 yılında Pierre Agostini ve Anne L'Huillier ile birlikte Nobel Fizik Ödülü'ne layık görülmüştür.[1]
Akademik kariyer
1981'den 1985'e kadar Krausz, Macaristan'daki Eötvös Loránd Üniversitesi'nde teorik fizik ve Budapeşte Teknik Üniversitesi'nde elektrik mühendisliği okudu. 1987'den 1991'e kadar Avusturya'daki Viyana Teknik Üniversitesi'nde doktora derecesini tamamladı ve 1991'den 1993'e kadar da habilitasyonunu orada gerçekleştirdi. 1996-1998 yılları arasında doçent oldu, 1999'dan 2004'e kadar aynı enstitüde elektrik mühendisliği profesörü olarak görev yaptı.
2003 yılında Garching'deki Max Planck Kuantum Optiği Enstitüsü'nde direktör olarak atandı ve 2004 yılında Münih Ludwig Maximilian Üniversitesi'nde deneysel fizik kürsüsüne geldi.[1]
Onurlar ve ödüller
2003: Max Planck Gesellschaft Otto Hahn Madalyası
2005: Deutsche Physikalische Gesellschaft Walter Schottky Ödülü
2006: Royal Society of Chemistry Bourke Ödülü
2006: Wittgenstein Ödülü
2007: European Physical Society Quantum Electronics and Optics Prize
2008: Arthur L. Schawlow Ödülü
2010: European Research Council Advanced Grant
2012: Kavli Prize in Nanoscience
2013: SPIE Gold Medal of the Society of Photo-Optical Instrumentation Engineers