Köln Hafif Kruvazörü (Ocak-Ekim 1918) Kuzey Denizi Hafif Filosu (1924-1925) Baltık Denizi (1925-1928) Chef der Marineleitung der Reichswehr (1928-1935) Oberbefehlshaber der Kriegsmarine (1935-1943)
Erich Johann Albert Raeder (24 Nisan 1876, Wandsbek – 6 Kasım 1960, Kiel), II. Dünya Savaşı öncesi ve sırasında Almanya'da bir amiraldi.
Babası bir okul müdürüydü. Birinci Dünya Savaşına götüren yıllarda Kaiser II. Wilhelm'in özel yatında yüzbaşı oldu ve hızla rütbesi yükseldi. 1894'te Kaiserliche Marine'ye (İmparatorluk Donanması) katıldı. 1912 yılında Franz von Hipper'in kurmay Başkanı oldu. 1915 yılında Dogger Bank Savaşı'nda ve 1916 yılında Jutland Savaşı'nda yer alarak I. Dünya Savaşı sırasında bu pozisyonlarda görev yaptı.
1920 yılında savaştan sonra, iki yıl denizcilik tarihi okudu. Ayrıca deniz savaşı ile ilgili bir dizi çalışmalar yazdı. Bundan sonra donanma hiyerarşisinde düzenli olarak rütbe almaya devam etti. 1922 yılında bir Konteradmiral (Tuğamiral) oldu ve 1925 yılında Vizeadmiral (Koramiral) oldu. I. Dünya Savaşındaki başarılarıyla 1928 yılında Oramiralliğe terfi ederek Weimar Cumhuriyeti'nin Deniz Kuvvetleri (Oberbefehlshaber der Reichsmarine) Reichsmarine Başkomutanı yapıldı.
Genellikle Nazi Partisi'ni sevmemesine rağmen, Adolf Hitler'in girişimi ile Kriegsmarine'nin yeniden kuvvetlenmesini destekliyordu. Hitler, 20 Nisan 1936 tarihinde Raeder'i 60. doğum gününden birkaç gün önce, Generaladmiral rütbesine terfi ettirdi.
NSDAP'nin siyasal politikalarından pek hoşnut olmasa da Adolf Hitler'in Almanya'yı yeniden canlandırma fikrinin arkasındaydı. Bunu fark eden Hitler 1939 yılında Raeder'i Büyük Amiral rütbesine çıkarttı. Bu unvan Alfred von Tirpitz'den sonra kendisine verilmişti ve gerçekten bir denizcinin ulaşmak istediği son noktaydı.
Alman donanmasının İngiliz donanmasıyla boy ölçüşebilecek seviyeye gelmesini istiyordu. Dönemin ekonomisini yöneten Hermann Göring de eski bir havacı olduğu için, kalkınmanın öncelikle hava kuvvetlerinden başlamasını istiyordu. Bu durum Göring'le Raeder arasında gerginliklere sebep oluyordu. Hitler gerekli bütçe desteğini vermesine rağmen beklenilen başarı elde edilemeyince 1943 yılında istifa ederek yerini Karl Dönitz'e bıraktı.
II. Dünya Savaşı bittikten sonra, Nürnberg Mahkemeleri'nde ömür boyu hapis cezasına mahkûm edildi fakat ilerleyen yaşı ve sağlık problemleri nedeniyle 26 Eylül 1955 tarihinde serbest bırakıldı. 1957 yılında Mein Leben isimli kitabını yayınladı.
6 Kasım 1960 tarihinde öldü. Kiel'de, Nordfriedhof'a (Kuzey Mezarlığı) gömüldü.