Ekstropyanizm, " insanlığın durumunu sürekli iyileştirmek için evrilen değerler ve standartlar bütünüdür".[1] Ekstropiyanlar bilim ve teknolojideki ilerlemelerin bir gün insanların süresiz olarak yaşamasına olanak sağlayacağına inanmaktadır. Bir ekstropiyan bu amaca katkıda bulunmak isteyebilir, örneğin araştırma ve geliştirme yaparak veya yeni teknolojiyi test etmek için gönüllü olarak çalışabilirler.
Filozof Max More tarafından geliştirilen bir takım ilkelerden doğan Ekstropinin İlkeleri, ekstropiyen düşünce rasyonel düşünceye ve pratik iyimserliğe güçlü bir vurgu yapar.[1] More'a göre, bu ilkeler "belirli inançları, teknolojileri veya politikaları belirtmemektedir". Ekstropiyan 'lar geleceğe dair iyimser bir görüşe sahiptir. Hesaplama gücü, ömrün uzatılması, nanoteknoloji ve benzeri alanlarda önemli ilerlemeler beklemektedirler. Birçok ekstropiyan, belirsiz yaşam sürelerinin veya ölümsüzlüğün nihai olarak gerçekleşeceğini ve biyomedikal teknolojideki veya zihin yüklemedeki gelecekteki ilerlemeler sayesinde, bedenleri/beyinleri kriyonik yoluyla korunanların tekrar hayata döneceğini savunmaktadır.
Ekstropi
" Entropi "nin zıt anlamlısı olarak ekstropi terimi, kriyojenikleri tartışan 1967 tarihli bir akademik kitapta [2] ve sibernetikle ilgili 1978 tarihli bir akademik yayında kullanılmıştır.[3] Diane Duane 1983 yılında " ekstropi" terimini insanlığın potansiyel transhüman kaderini ifade etmek için kullanan ilk kişi olmuştur.[4] Ayrıca 1983 yılında J. Neil Schulman'ın Prometheus Ödüllü romanı The Rainbow Cadenza yayımlandı ve bu romanda " ekstropik" terimi görsel müzikte bir ölçek türü olarak kullanılmıştır.[5] Tom Bell (T.O. Morrow) tarafından ortaya atılan ve 1988'de Max More tarafından tanımlanan 'ekstropi', "yaşayan veya örgütsel bir sistemin zekasının, işlevsel düzeninin, canlılığının, enerjisinin, yaşamının, deneyiminin ve gelişme ve büyüme kapasitesinin ve dürtüsünün ölçüsüdür." Ekstropi, felsefe veya bilimde kesin olarak tanımlanmış teknik bir terim değildir; metaforik anlamda entropinin tersini ifade etmektedir.
Ekstropi Enstitüsü
1986 yılında More, bir kriyonik şirketi olan Alcor'a katıldı ve ilk Avrupa kriyonik organizasyonu olan Mizar Limited'in kurulmasına yardımcı oldu.[6] 1987'de More, doktora derecesi üzerinde çalışmak üzere İngiltere'deki Oxford Üniversitesi'nden Los Angeles'a taşındı. Güney Kaliforniya Üniversitesi'nde felsefe alanında çalışmalarını yaptı.
1988 yılında Extropy: The Journal of Transhumanist Thought ilk kez yayımlandı. Bu, yapay zeka, nanoteknoloji, genetik mühendisliği, hayatın uzatılması, zihin yükleme, gelecek fikirleri, robotik, uzay araştırmaları, memetik, transhümanizmin siyaseti ve ekonomisi hakkında yazılar yazan bir dergiydi. Alternatif medya kuruluşları kısa süre içinde dergiyi incelemeye başladı ve dergi benzer düşünenlerin ilgisini çekti. Daha sonra More ve Bell, kâr amacı gütmeyen 501(c)(3) bir eğitim kuruluşu olan Ekstropi Enstitüsü'nü kurdular. "Ekstropi Enstitüsü", insanlığa açılan yeni yetenekleri anlamlandırmaya yardımcı olabilecek küçük bir dizi ilke veya değeri tanımlamak için eleştirel ve yaratıcı düşünce ile birlikte mevcut bilimsel anlayışı kullanmak için transhümanist bir ağ oluşturma ve bilgi merkezi işlevi görmek üzere kurulmuştur
Ekstropi Enstitüsü'nün e-posta listesi 1991'de başlatıldı (ve Nisan 2015 itibarıyla "Extropy-Chat" olarak varlığını sürdürmektedir) ve 1992'de enstitü transhümanizm üzerine ilk konferansları düzenlemeye başladı. Dünyanın dört bir yanındaki bağlı üyeler kendi transhümanist topluluklarını kurmaya başladılar. Ekstro Konferanslar, toplantılar, partiler, çevrimiçi tartışmalar ve belgeseller transhümanizmi halka yaymaya devam etmektedir.
2006 yılında Ekstropi Enstitüsü yönetim kurulu, misyonunun "esasen tamamlandığını" belirterek kuruluşu kapatma kararı aldı.[7]
Ekstropizm
Ekstropizm, transhümanist ekstropiyanizm felsefesinin bir türevidir. Aynı geleneği takip etmekle birlikte, 21. yüzyılın algılanan paradigmalarına daha iyi uyacak şekilde gözden geçirilmiştir. Ekstropist Manifesto'da tanıtıldığı gibi, "EKSTROPİZM" kelimesini heceleyen aşağıdaki beş cümleyle özetlenebilecek iyimser bir fütüristik felsefeyi teşvik etmektedir:[8]
- Sonsuz uzatma
- Kısıtlamaları Aşmak
- Mülkiyetin Üstesinden Gelmek
- İstihbarat
- Akıllı Makineler
Ekstropistler yaşam sürelerini neredeyse ölümsüz bir duruma kadar uzatmayı ve yapay zeka ve robot teknolojilerinin çalışmayı gereksiz kıldığı bir dünyada var olmayı arzulamaktadır. Faydacılıkta olduğu gibi, kişinin yaşamının amacı, işbirliği yoluyla dünyadaki tüm canlıların genel mutluluğunu artırmak olmalıdır.[8]
Ekstropist Manifestosu, her ikisi de uzun süredir transhümanlara ilgi duyan web girişimcisi Breki Tomasson ve yazar Hank Pellissier tarafından Ocak 2010'da yazılmıştır.[8] Ekstropizmin, orijinal ilkeleri üzerine inşa edilmeye devam ederken ekstropianizmden nasıl uzaklaştığını ayrıntılarıyla anlatmaktadır.[8][9]
Ayrıca bakınız
Kaynakça
