Cerdocyonina

Cerdocyoninanlar Yaşadığı dönem aralığı: 6-0 myö Messiniyen-Günümüz  PreЄ Є O S D C P T J K Pg N
Cerdocyoninan köpekgillerin dört temsilcisi. Saat yönünde, sol üstten başlayarak, yeleli kurt (Chrysocyon brachyurus), çalı köpeği (Speothos venaticus), yengeç yiyen tilki (Cerdocyon thous) ve And tilkisi (Lycalopex culpaeus).
Biyolojik sınıflandırma
Âlem: Hayvan Şube: Chordata Sınıf: Mammalia Takım: Carnivora Familya: Canidae Oymak: Canini Alt oymak: Cerdocyonina Tedford vd., 2009[1][2]
Cinsler[1]
Atelocynus Cerdocyon Chrysocyon Lycalopex Speothos †Dusicyon †Protocyon †Theriodictis

Cerdocyonina, köpekgillerin (Canidae) günümüze kadar gelen bir alt oymağıdır ve yalnızca Amerika'ya özgüdür. Genellikle görünüm ve davranış olarak "tilki benzeri" olarak tanımlanan cerdocyoninanlar, tilki cinsi Vulpes'ten çok Canis gibi kurt benzeri köpekgillerle daha yakın akrabadır.^[1] Üyeleri halk dilinde "Güney Amerika köpekleri" olarak bilinir ve 10 mevcut türü vardır.^[3] Eski kaynaklarda bazen "Güney Amerika tilkileri" olarak anılırlar, ancak zorro terimi, mammaloglar tarafından Vulpini oymağının (örn. Vulpes) gerçek tilkileriyle karıştırılmaması için önerilmiştir.

Taksonomi

Cerdocyonina, ortak atası, Eucyon-Canis-Lycaon soyunun kardeşi olan bir soydur. Fosil kayıtlarında 6-5 milyon yıl önce Cerdocyon, 5-4 milyon yıl önce Theriodictis ve Chrysocyon tarafından temsil edilmektedir. Grubun son ortak atası büyük olasılıkla Orta Amerika'da evrimleşti.^[4]

2 milyon yıl öncesine ait soyu tükenmiş Theriodictis'in büyük bir ceşidinin fosili Florida'da bulundu. Yeleli kurt ve yengeç yiyen tilkinin soyu tükenmiş bir türü, Kuzey Amerika'da Cerdocyonina'nın kökenini gösteren Panama Kıstağı'nın ortaya çıkmasından önce olan bu zaman zarfında Kuzey Amerika'daydı.^[3]

1990'lardan önce, Güney Amerika köpekgilleri arasındaki ilişkilere ilişkin farklı sistematik varsayımlar vardı, en sık görüleni üç cins ve alt cins olduğu fikriydi (Langguth 1969^[5] ve 1970^[6]):

• Cins Cerdocyon
  • Altcins Atelocynus
  • Altcins Cerdocyon
  • Altcins Speothos
• Cins Dusicyon
  • Altcins Lycalopex (Langguth onu "Pseudalopex" olarak tanıdı.)
  • Altcins †Dusicyon
• Cins Chrysocyon

Morfolojik ve DNA kanıtları, herhangi bir kıtadaki en çeşitli köpekgil grubu olan Güney Amerika köpekgillerinin kendi monofiletik grubunu oluşturduğunu göstermektedir.^[3]

“	Çeşitli uyarlanmaları temsil eden bu taksonlar, aşağıdaki sinapomorfilerle teşhis edilebilir: geniş çenenin açısal süreci, kanca benzeri sonlandırmadan yoksun olabilir, genişleme, özellikle iç pterygoidin medial dalı için olan, pterygoid kas segmentleri için genişletilmiş insersiyonları barındırır; p3'ün arka tepe noktası zayıf veya yok; ve cristidlerle birleşen m1 hipokonid ve entokonid. Cerdocyonina, güçlü kemerli zigomadan ve genellikle p4'te cingulum ile büyük ilk uç arasında ikinci arka uç noktasından yoksundur, bu da onları Eucyon'a ve bu sinapomorfileri paylaşan kardeş taksonu Canina'ya göre ilkel olarak işaretler.	„
—Richard H. Tedford, 2009[1]

2018'de yapılan bir araştırma, soyu tükenmiş Güney Amerika'ı Canis gezi'nin Canis cinsine girmediğini ve Cerdocyonina altında sınıflandırılması gerektiğini ortaya koydu, ancak herhangi bir cins adı önerilmedi.^[7]

Aşağıdaki kladogram, Lindblad-Toh ve arkadaşlarının (2005), filogenisine dayanmaktadır, Lycalopex türlerini ve Dusicyon hakkındaki son bulguları içerecek şekilde uyarlanmıştır.^[8]

Cerdocyonina	Speothos venaticus (çalı köpeği)       Chrysocyon brachyurus (yeleli kurt)     † Dusicyon australis                       Lycalopex         Lycalopex vetulus         Lycalopex sechurae         Lycalopex fulvipes       Lycalopex gymnocercus         Lycalopex griseus     Lycalopex culpaeus             Cerdocyon thous (yengeç yiyen tilki)           Atelocynus microtis (kısa kulaklı tilki)

Kaynakça

1. ^ Tedford, Richard H.; Wang, Xiaoming; Taylor, Beryl E. (2009). Phylogenetic systematics of the North American fossil Caninae (Carnivora, Canidae). (Bulletin of the American Museum of Natural History, no. 325) (İngilizce). [New York] : American Museum of Natural History. 15 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2021. 
2. Tedford, Richard H.; Wang, Xiaoming; Taylor, Beryl E. (2009). "Phylogenetic Systematics of the North American Fossil Caninae (Carnivora: Canidae)". Bulletin of the American Museum of Natural History. 325:p78. doi:10.1206/574.1. hdl:2246/5999
3. ^ The behavioural biology of dogs. Per Jensen. Wallingford, Oxfordshire: CABI International. 2007. ISBN 1-84593-187-4. OCLC 70668652. 14 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2021. 
4. Wang, Xiaoming (2010). Dogs : their fossil relatives and evolutionary history. Richard H. Tedford, Mauricio Antón. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-50943-5. OCLC 822229250. 14 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2021. 
5. Die südamerikanischen Canidae unter besonderer Berücksichtigung des Mähnenwolfes Chrysocyon brachyurus Illiger: (Morphologische, systematische und phylogenetische Untersuchungen). Geest und Portig. 1969. 
6. Lannguth (1970). "Una nueva clasificación de los cánidos sudamericanos". Actas del IV Congreso Latinoamericano de Zoología. 1: 129-143. 
7. Zrzavý, Jan; Duda, Pavel; Robovský, Jan; Okřinová, Isabela; Řičánková, Věra Pavelková (2018). "Phylogeny of the Caninae (Carnivora): Combining morphology, behaviour, genes and fossils". Zoologica Scripta (İngilizce). 47 (4): 373-389. doi:10.1111/zsc.12293. ISSN 1463-6409. 14 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2021. 
8. Slater, G. J. (2009). "Evolutionary history of the Falklands wolf". Current Biology. 19 (20): R937-R938. doi:10.1016/j.cub.2009.09.018. ISSN 0960-9822. PMID 19889366.