Büyük Faşizm Konseyi (İtalyanca: Gran consiglio del fascismo), Benito Mussolini liderliğindeki Faşist İtalya'da iktidarı elinde tutan en yüksek organdı. Ulusal Faşist Parti bünyesinde bir organ olarak 1923 yılında kurulmuş, sonrasında 9 Aralık 1928 itibarıyla devlet kurumu haline gelmişti. Konsey, İtalyan hükûmetlerinin toplandığı Roma'daki Palazzo Venezia'da toplanırdı. II. Dünya Savaşı sürmekteyken 25 Temmuz 1943 günü gerçekleşen Konsey toplantısında Mussolini iktidarının aldığı güvensizlik oyu sonucu İtalya'da faşizmin sona ermesi üzerine konseyin varlığı sona ermiştir.
Benito Mussolini'nin İtalya Krallığı Başbakanı olduğu 1922-1943 yılları arasında Ulusal Faşist Parti iktidarı altındaki dönemde totaliter bir rejim kuran İtalyan faşizmi ekonomik kalkınma modeli benimsemişse de siyasal muhalefeti ortadan tamamen kaldıracak hamlelerde bulunmuş, geleneksel muhafazakâr değer yargılarını savunmuş Katolik Kilisesiyle yakın işbirliği yapmıştır. Dış siyasetten yayılmacı ve saldırgan bir siyaset yürütülmüştür. Yeni rejim daha önceden Ulusal Faşist Partisi'nin bir organı olan bu konseyi 1928 yılında bir devlet kurumuna çevirmiştir.
NazilerdekiFührerprinzip yani Führer'in her sözünün yazılı yasaların üzerinde olduğuna dayanan kuralın aksine Büyük Faşizm Konseyi, faşist diktatörün iktidarına kağıt üzerinde de olsa kimi sınırlandırmalar getirmekteydi. Bu anlamda Mussolini iktidarının tek kontrol edildiği kurum niteliğindeydi. Görevleri şu şekildeydi:
Faşist Parti vekillerini belirlemek.
Faşist Parti sekreter adaylığını önermek ve kabul etmek.
Faşist Partinin tüm kademelerindeki yöneticilerini atamak ve görevden almak.
Faşist Parti siyasetini belirlemek ve onaylamak
Kralın varisleri belirlemek.
Başbakanın selefini belirlemek.
Parlamento ve Senato bileşimini belirlemek.
Başbakanın görev ve yetkilerini belirlemek.
Uluslararası anlaşmalar yapmak ve dış siyaseti belirlemek.
1943 yılında Müttefik DevletlerinHusky HarekâtıylaSicilya'yı işgal etmesi İtalya'da faşist rejimin sonunu hazırlar. Kont Dino Grandi ve Kral III. Vittorio Emanuele tarafından yürütülen, sonuçta da 24-25 Temmuz 1943 tarihli Büyük Faşizm Konseyi toplantısında Başbakan Benito Mussolini'nin güvensizlik oyu alarak görevden alınmasıyla rejim çöker, konsey de işlevini yitirir. Mussolini'ye karşı verilen 19 güvensizlik oyuna karşı sadece 8 lehte oy çıkar. Önergeyi sunan Grandi'nin bu önergeyi sunacağını önceden bildiği halde Mussolini, Grandi'yi engellemez.[1] Güvensizlik oyu veren kişilerin arasında, makamlarını Mussolini'ye borçlu olan eski dava arkadaşlarının birçoğunun yanı sıra eski dışişleri bakanı, Mussolini'nin damadı ve torunlarının babası olan Kont Galeazzo Ciano da vardı.[2] Ertesi gün Kralla görüşen Mussolini'ye görevden alındığı bildirilir ve hapse atılır. Yerine Pietro Badoglio geçer. Mussolini tutulmakta olduğu hapisten Naziler sayesinde kaçırıldıktan sonra İtalya'nın kuzeyinde bir kukla devlet olan İtalya Sosyal Cumhuriyeti kurulur. Bu rejim Mussolini'ye güvensizlik oyu veren isimlerden Ciano, De Bono gibi isimleri tutuklar ve 8 Ocak 1944 tarihinde Verona'da yargılar. Vatana ihanetten suçlu bulunan bu isimler kurşuna dizilir.[3]