Alfred Sisley (30 Ekim 1839 - 29 Ocak 1899), Empresyonistpeysaj ressamıdır, Fransa'da doğdu ve hayatının çoğunu Fransa'da geçirdi ancak İngiliz vatandaşıydı. Manzara (en plein air) resmi yapan Empresyonistler arasında en tutarlısıydı. Nadiren figür tablosu yaptı ve Renoir ve Pissarro 'dan farklı olarak İzlenimciliğin sanatsal ihtiyaçlarını karşıladığını gördü.
Önemli eserleri arasında Thames Nehri nin çoğu 1874 yılında yapılmış Hampton Court civarında bir dizi resmi ve Moret-sur-Loing içindeki veya yakınındaki yerleri gösteren manzaralar bulunur. Seine nehrinin ve Paris'in eski banliyölerindeki köprülerinin kayda değer resimleri vardır. bunlar yeşil, pembe, mor, tozlu mavi ve kremanın soluk tonlarında huzurla resmedilen manzaralardır. Yıllar geçtikçe Sisley'in ifade gücü ve renk yoğunluğu arttı.
Paris'e yerleşmiş bir tüccarın oğluydu. Babası onu 13 yıl Londra'ya gönderip ticaret işlerine ilgi duymasını sağlamaya çalıştı. Ancak Sisley 1862‘de Charles Gleyre'nin atölyesine girdi. Orada Bazile, Monet, Renoir ile tanıştı. Bu sanatçılarla birlikte çalıştı. Artık yaşamını resimleriyle kazanmak zorunda olan Sisley‘i Monet, Durand Royal ile tanıştırdı. Birkaç istisnanın dışında Sisley‘in yapıtlarının tümü manzara resmidir. Sanatçı izlenimcilik akımının en katkısız öncüsü sayılır. Üslubu hemen hemen hiç değişmemiştir. Sanatı yaşadığı yerlere göre çeşitli dönemlere ayrılır.
George Petit bir Sisley Retrospektifi düzenledi ancak Tavernier'in coşkulu makalelerine rağmen sergi tam bir başarısızlıkla sonuçlandı. Ancak 1899'da atölyesini sattıktan sonra sanatçının tablolarının fiyatı yükselmeye başladı ve ertesi yıl "Camondo Su Baskını" 'nı alarak Louvre'a hibe etti.
Biyografi
Pierre-Auguste Renoir: Kırda bir çift (Les Fiancés), 1868 civarı, tuval üzerine yağlıboya, Alfred Sisley ve karısının resmidirMolesey Savağı – Sabah, Sisley'nin 1874'te İngiltere'yi ziyaretinde yaptığı resimlerden biridirOrmandaki Derenin Yanında Dinlenme, 1878, Orsay Müzesi
Sisley, Paris'te varlıklı İngiliz bir anne babanın çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası William Sisley ipek işindeydi ve annesi Felicia Sell ise kültürlü bir müzik uzmanıydı.
1857'de 18 yaşındayken Alfred Sisley iş hayatında çalışmak üzere Londra'ya gönderildi ancak dört yıl sonra burayı terk etti ve 1861'de Paris'e döndü.
1862'den Paris'te "École des Beaux -Arts" 'de eğitim gördü, İsviçreli ressam Marc-Charles-Gabriel Gleyre'nin atölye içinde Frédéric Bazille, Claude Monet ve Pierre-Auguste Renoir ile tanıştı. Güneş ışığının geçici etkilerini gerçekçi bir şekilde yakalamak için stüdyodan ziyade birlikte manzara resimlerini açık havada (en plein air) yapacaklardı. O zamanlar yenilikçi olan bu yaklaşım resimlerin halkın görmeye alışkın olduğundan daha renkli ve daha geniş yapılmasıyla sonuçlandı. Sonuçta Sisley ve arkadaşlarının başlangıçta çalışmalarını sergilemek veya satmak için çok az fırsatları oldu. Eserleri genellikle Fransa'daki en önemli sanat sergisi yıllık Paris Salon jürisi tarafından reddedildi. Ancak 1860'larda Sisley babasından ödenek aldığı için bazı sanatçı arkadaşlarından daha iyi mali durumdaydı.
1866'da Sisley Paris'te yaşayan bir Breton olan Eugénie Lescouezec (1834-1898; genellikle Marie Lescouezec olarak bilinir) ile ilişki kurdu. Çiftin iki çocuğu oldu: oğlu Pierre (1867 doğumlu) ve kızı Jeanne (1869).[1]
O zamanlar Sisley, Avenue de Clichy'den ve birçok Parisli ressamın buluşma yeri olan Café Guerbois 'den çok uzak olmayan bir yerde yaşıyordu.
Renoir'in 1868 civarında resmettiği bir çiftin samimi tasviri, ikisinin portresi olarak yorumlanır; ancak bu kesin değildir. Tablo, Köln'deki Wallraf-Richartz-Müzesi'ndedir.[2]
1868'de resimleri Salon'da kabul edildi ancak ne bu sergi ne de sonraki sergiler ona maddi ya da kritik bir başarı getirmedi.[3]
1870/1871 Fransa-Prusya Savaşı'nda Sisley ailesi, o zamana kadar Alfred'i desteklemeye hizmet eden Sisley'nin babasının işi bozuldu ve ressamın tek gelir kaynağı eserlerinin satışı oldu. Sisley, bazı resimlerini Édouard Manet ve şarkıcı Jean-Baptiste Faure'a satmasına rağmen ölümüne kadar parasız kaldı. Bu durumda sanat tüccarı Paul Durand-Ruel ve eleştirmen Théodore Duret'ün desteği sayesinde Sisley, ailesini ve kendisini ayakta tutabildi ve en azından resim gereçleri ve boyalar satın alabildi. Hayatının geri kalanında yoksulluk içinde yaşadı çünkü resimleri ölümünden sonrasına kadar değer kazanmadı.[4]
1874'te Birinci Empresyonist Sergisi'ne yaptığı beş manzara resmiyle katıldı. 1879'da maddi sıkıntıdan dolayı Paris Salon'u tekrar denedi ancak sunduğu resim jüri tarafından reddedildi.
1882'de empresyonistlerin karma sergisine 27 resimle son kez katıldı. Ancak zaman zaman, Sisley patronlar tarafından destekleniyordu ve bu durum diğer şeylerin yanı sıra İngiltere'ye birkaç kısa yolculuk yapmasına imkan verdi. Bunlardan ilki, ilk bağımsız Empresyonist sergisinin ardından 1874'te gerçekleşti. Londra yakınlarında geçirilen birkaç ayın sonucunda Molesey yakınlarındaki Yukarı Thames'in yaklaşık yirmi resminden oluşan bir seri resim yaptı ve bunlar daha sonra sanat tarihçisi Kenneth Clark tarafından "Empresyonizmin mükemmel anı" olarak yorumlandı.
Sisley - diğer izlenimcilerin aksine - utangaçtı, Vincent van Gogh onu erkek kardeşine yazdığı bir mektupta "empresyonistlerin en utangacı ve kibarı" olarak nitelendirdi. Yaşamı boyunca hak ettiği sanatsal ilgiyi hiçbir zaman elde edemedi.
1880'e kadar Sisley, Paris'in batısında yaşadı ve çalıştı daha sonra ailesiyle birlikte Barbizon okulu ressamlarının yüzyılın başlarında çalıştığı Fontainebleau ormanı yakınlarındaki Moret-sur-Loing yakınlarında küçük bir köye taşındılar. Burada sanat tarihçisi Anne Poulet'in dediği gibi "sürekli değişen atmosferleriyle yumuşak manzaralar, yeteneklerine mükemmel şekilde uyum sağlamıştı. Monet'in aksine hiçbir zaman öfkeli okyanusun dramasını veya Côte d'Azur 'u aramadı."[5]
1881'de Sisley Büyük Britanya 'ya ikinci bir kısa yolculuk yaptı.
1897'de Sisley ve eşi İngiltere'yi tekrar ziyaret etti ve sonunda 5 Ağustos'ta Cardiff Kayıt Bürosunda Galler'de evlendiler.[6] Sisley'in deniz ve kayalıkların en az altı yağlıboya tablosunu yaptığı Penarth'da kaldılar. Ağustos ortasında Gower Yarımadası'ndaki Langland Körfezi'ndeki Osborne Oteline taşındılar ve burada Sisley, Langland Körfezinin, çevresinin ve Rotherslade'din (o zamanlarki adı Lady's Cove idi) en az onbir yağlı boya tablosunu yaptı. Ekim ayında Fransa'ya döndüler. Bu Sisley'in ata yurduna yaptığı son yolculuktu.
Cardiff Ulusal Müzesinde, Penarth ve Langland'ın iki yağlıboya tablosu vardır.
Ertesi yıl Sisley Fransız vatandaşlığına başvurdu ancak başvurusu reddedildi. Polis raporuyla desteklenen ikinci bir başvuru da yapıldı ancak araya hastalığı girdi[7] ve Sisley ölümüne kadar İngiliz vatandaşı olarak kaldı.
29 Ocak 1899'da karısının ölümünden birkaç ay sonra 59 yaşında Moret-sur-Loing'de, 1895'ten sonra muzdarip olduğu boğaz kanserinden öldü. Kendisi de karısının yanına, Moret-sur-Loing Mezarlığı'na gömüldü.[8]
Renoir ve Monet cenazesine geldiler. Camille Pissarro ölümünden kısa süre önce onun hakkında şunları yazmıştı: “O harika ve büyük bir sanatçı. Bence o en büyük ustalarla aynı seviyede“[9]
Çalışmaları
La Celle-Saint-Cloud yakınlarındaki Kestane Ağaçları Bulvarı, 1865, 125 × 205 cm, Paris’teki Petit Palais Müzesi
Sisley'in öğrencilik çalışmaları kaybolmuştur. İlk manzara resimleri kasvetli, koyu kahverengiler, yeşiller ve soluk mavilerle renklendirildi. Sık sık, Château de Marly ve Saint-Cloud'da sergilendiler.
Sisley'in J. M. W. Turner ve John Constable 'ın resimlerini Londra'da görmüş olabilir ancak bazıları Gustave Courbet ve Jean-Baptiste-Camille Corot 'da olabileceği gibi[10] bu sanatçıların empresyonist ressam olarak gelişimini etkilemiş olabileceğini öne sürmüşlerdir.
Gün doğumunda Seine, 1877, Malraux Müzesi, Le Havre
Önceki modern ressamlar Camille Pissarro ve Edouard Manet'in tarzından ve konusundan ilham almıştı.[11]
İzlenimciler arasında Sisley, çalışmaları tarz ve konu bakımından benzerlik gösteren Monet tarafından gölgede bırakılmış ancak Sisley'in etkileri daha hafiftir.[12]
Sanat tarihçisi Robert Rosenblum tarafından "neredeyse genel karaktere, mükemmel empresyonist tabloya dair ders kitabı fikrine sahip" olarak tanımlanan[13] eserleri atmosferi güçlü şekilde çağrıştırır. Sisley manzaraya diğer empresyonist ressamlardan daha tutarlı şekilde odaklanmıştır.
Sisley'in en tanınmış eserleri arasında her ikisi de Art Institute of Chicago 'ya ait Moret'de Sokak ve Kum Yığınları ve Orsay Müzesi, Paris'te sergilenen Moret-sur-Loing'deki Köprü vardır.
Nice'deki "Musée des Beaux-Arts de Nice" 'dan Allée des peupliers de Moret (Moret'deki Kavaklar Sokağı) üç kez çalınmıştır- İlk kez 1978'de Marsilya'da ödünç verildiğinde (birkaç gün sonra şehrin kanalizasyonlarında kurtarıldı), ikinci kez 1998'de (müzenin küratörü hırsızlıktan hüküm giydiğinde ve iki suç ortağıyla beş yıl hapse atıldığında) ve sonuncu kez 2007 ağustosunda (4 Haziran 2008'de Fransız polisi o tabloyu ve Marsilya'daki bir minibüsten çalınan diğer üç tabloyu buldu) çalınmıştı.[14]
Çok sayıda sahte Sisley keşfedilmiştir.
Sisley 900 kadar yağlı boya tablo, 100 kadar pastel ve diğer birçok çizim yapmıştı.[15]
_-_The_Flood_at_Port-Marly_-_PD.69-1958_-_Fitzwilliam_Museum.jpg)
_-_Google_Art_Project.jpg)
