PROFILBARU.COM

85 Io
	Io'nun ışık eğrisi tabanlı 3D modeli
Keşif
Keşfeden	C. H. F. Peters
Keşif tarihi	19 Eylül 1865
Adlandırmalar
MPC belirtmesi	(85) Io
Adın kaynağı	Io (Yunan mitolojisi)
Alternatif adlandırma	A899 LA · A899 UA
Küçük gezegen kategorisi	Ana kuşak · (orta); Yabancı Eunomian
Sıfatlar	Ionian
Yörünge özellikleri
	Dönem 4 Eylül 2017 (JD 2458000.5)
	Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı	151,35 y (55.280 gün)
Günöte	3,1679 AU
Günberi	2,1379 AU
Yarı büyük eksen	2,6529 AU
Dış merkezlik	0,1941
Yörünge periyodu	4,32 y (1.578 gün)
Ortalama ayrıklık	83,678°
Ortalama devinim	0° 13d 41.16s / gün
Eğiklik	11,961°
Çıkış düğümü boylamı	203,12°
Perihelyon açısı	123,11°
Fiziksel özellikler
Tayf tipi	FC (Tholen); B (SMASSII)
Mutlak parlaklık (H)	7,61
Boyutlar	180×160×160 km
Ortalama yoğunluk	1,4 g/cm3 (tahmini)
Sinodal dönme süresi	0,2864 g (6,875 sa)
Geometrik albedo	0,067
	Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Io (küçük gezegen tanımı: 85 Io), asteroid kuşağının merkez bölgesinden yaklaşık 170 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. Tanımlanmış bir yabancı Eunomian'dır.

Keşif ve adlandırılma

C. H. F. Peters tarafından 19 Eylül 1865'te keşfedilmiş ve Yunan mitolojisi'nde Zeus'un sevgilisi Io'nun adını almıştır. Io aynı zamanda Jüpiter'in volkanik uydu'sunun da adıdır. İki basamaklı bir sayı ve iki harfli bir isimle 85 Io, tüm küçük gezegenlerin en kısa adlısıdır.

Yörünge ve fiziksel özellikler

85 Io, 10°'lik belirsizlikle ekliptik koordinatlardan (β, λ) = (-45°, 105°) veya (-15°, 295°) birine doğru bakan kutbuyla ters yön yörüngede hareket eder.^[2] Bu, sırasıyla yaklaşık 125° veya 115°'lik bir eksen eğikliği sağlar. Şekli oldukça düzenlidir.^{[kaynak belirtilmeli]}

SMASS sınıflandırmasına göre karbonlu C-tipi asteroittir, bu da muhtemelen karbonlu kayalardan oluşan ilkel bir cisim olduğu anlamına gelir. 141 Lumen ve 70 Panopaea gibi, Eunomia asteroit ailesi içindeki yörüngede dönen bir yabancıdır, ancak parçalanmış ana cisimle ilgili değildir.^{[kaynak belirtilmeli]}

10 Aralık 1995'teki bir yıldız örtülmesi olayında 178 kilometrelik bir çap ölçüldü.^[3] 85 Io'nun başka örtülme olayı (büyüklük 13,2) 12 Mart 2009'da Amerika Birleşik Devletleri'nin doğusunda 2UCAC 35694429 (büyüklük 13,8) yıldızıyla meydana geldi.^[5]

Güneş kavuşumu	kararlı, sonra ters yörünge	Karşı konum	En küçük mesafe (AU)	Maksimum parlaklık (mag)	kararlı, sonra düz yörünge
27 Nisan 2004	31 Ekim 2004	23 Aralık 2004	1,92017 AU	12,3 mag	11 Şubat 2005
3 Ağustos 2005	9 Ocak 2006	5 Mart 2006	2,14389 AU	11,8 mag	25 Nisan 2006
17 Ekim 2006	26 Nisan 2007	9 Haziran 2007	1,38393 AU	12,1 mag	26 Temmuz 2007
7 Mart 2008	6 Ekim 2008	22 Kasım 2008	1,61470 AU	10,7 mag	9 Ocak 2009
8 Temmuz 2009	17 Aralık 2009	12 Şubat 2010	2,19864 AU	11,1 mag	3 Nisan 2010
21 Eylül 2010	15 Mart 2011	30 Nisan 2011	1,68623 AU	12,2 mag	20 Haziran 2011
7 Ocak 2012	31 Ağustos 2012	12 Ekim 2012	1,28465 AU	11,1 mag	19 Kasım 2012
9 Haziran 2013	25 Kasım 2013	20 Ocak 2014	2,13519 AU	10,1 mag	12 Mart 2014
29 Ağustos 2014	10 Şubat 2015	1 Nisan 2015	1,95222 AU	12,2 mag	22 Mayıs 2015
22 Kasım 2015	30 Haziran 2016	14 Ağustos 2016	1,16222 AU	11,6 mag	17 Eylül 2016
3 Mayıs 2017	3 Kasım 2017	26 Aralık 2017	1,95048 AU	10,2 mag	15 Şubat 2018
6 Ağustos 2018	13 Ocak 2019	9 Mart 2019	2,12957 AU	11,8 mag	28 Nisan 2019
21 Ekim 2019	2 Mayıs 2020	14 Haziran 2020	1,34977 AU	12,0 mag	30 Temmuz 2020

Ayrıca bakınız

Güneş sistemindeki nesnelerin kütleye göre listesi

Kaynakça

^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f "JPL Small-Body Database Browser: 85 Io". Jet Propulsion Laboratory. 17 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017.
^ ^a ^b Torppa, J. (2003). "Shapes and rotational properties of thirty asteroids from photometric data" (PDF). Icarus. 164 (2): 346. Bibcode:2003Icar..164..346T. doi:10.1016/s0019-1035(03)00146-5. 6 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 4 Kasım 2022.
^ ^a ^b Erikson, A.; Berthier, J.; Denchev, P.V. (1999). "Photometric observations and modelling of the asteroid 85 Io in conjunction with data from an occultation event during the 1995-96 apparition". Planetary and Space Science. 47 (3–4): 327-330. Bibcode:1999P&SS...47..327E. doi:10.1016/S0032-0633(98)00128-7.
^ Krasinsky, G. A.; Pitjeva, E. V.; Vasilyev, M. V.; Yagudina, E. I. (2002). "Hidden Mass in the Asteroid Belt". Icarus. 158 (1): 98. Bibcode:2002Icar..158...98K. doi:10.1006/icar.2002.6837.
^ http://www.asteroidoccultation.com/2009_03/0312_85_20455.htm ^{[ölü/kırık bağlantı]}

Dış bağlantılar

İngilizce Fotometrik verilerden otuz asteroidin şekilleri ve dönüş özellikleri, Torppa (2003) 6 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
85 Io - AstDyS-2, Asteroitler—Dinamik Site
- Gök günlüğü · Gözlem tahmini · Yörünge bilgisi · Uygun yörünge öğeleri · Gözlem bilgisi
85 Io - JPL Small-Body Database
- En yakın yaklaşmalar · Keşif · Gök günlüğü · Yörünge grafiği · Yörünge öğeleri · Fiziksel parametreler

[jpldata-1] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f "JPL Small-Body Database Browser: 85 Io". Jet Propulsion Laboratory. 17 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017.

[Torppa2003-2] Torppa, J. (2003). "Shapes and rotational properties of thirty asteroids from photometric data" (PDF). Icarus. 164 (2): 346. Bibcode:2003Icar..164..346T. doi:10.1016/s0019-1035(03)00146-5. 6 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 4 Kasım 2022.

[Erikson99-3] Erikson, A.; Berthier, J.; Denchev, P.V. (1999). "Photometric observations and modelling of the asteroid 85 Io in conjunction with data from an occultation event during the 1995-96 apparition". Planetary and Space Science. 47 (3–4): 327-330. Bibcode:1999P&SS...47..327E. doi:10.1016/S0032-0633(98)00128-7.

[Krasinsky-4] Krasinsky, G. A.; Pitjeva, E. V.; Vasilyev, M. V.; Yagudina, E. I. (2002). "Hidden Mass in the Asteroid Belt". Icarus. 158 (1): 98. Bibcode:2002Icar..158...98K. doi:10.1006/icar.2002.6837.

[5] ttp://www.asteroidoccultation.com/2009_03/0312_85_20455.htm ^{[ölü/kırık bağlantı]}

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]