1981 İrlanda açlık grevi, Kuzey İrlanda'da cumhuriyetçi mahkûmlar tarafından beş yıl boyunca sürdürülen protestoların doruk noktası sayılan açlık grevidir. Protestolar, 1976 yılında Birleşik Krallık'ın hükümlü paramiliter mahkûmlara tanınan Özel Kategori Statüsü'nü geri almasıyla bir battaniye protestosu olarak başladı. 1978'de, hücrelerindeki dışkı dolu kovaları boşaltmak için hücrelerinden dışarı çıkan mahkûmlara yönelik gerçekleştirilen bir dizi saldırının ardından tedirginlik iyice tırmandı. Mahkûmlar, yıkanmak için kendi hücrelerini terk etmeyi reddedip dışkı ile hücrelerin duvarlarını kapladı.
1980 yılında, yedi tutuklu 53 gün sonra sona eren ilk açlık grevine katıldı.[1] İkinci açlık grevi 1981 yılında gerçekleşti ve mahkûmlarla Başbakan Margaret Thatcher arasında bir güç gösterisine dönüştü. Açlık grevine katılan mahkûmlardan Bobby Sands'in grev sırasında Parlamento'ya milletvekili olarak seçilmesiyle olaylar dünya medyansının ilgisini çekmeye başladı.[2] 10 mahkûmun açlıktan yaşamını yitirmesiyle greve son verildi. Ölen mahkûmlardan biri olan Sands'in cenaze törenine 100.000 kişi katıldı.[1]
Açlık grevi, İrlandalı milliyetçilerin siyasi faaliyetlerini radikalleştirdi ve Sinn Féin'in bir anaakım siyasi parti olmasında itici güç oldu.[3]