İnuit grubu

Satürn'ün İnuit grubu uydularının animasyonu
   Kiviuq    Ijiraq    Paaliaq    Siarnaq    Tarqeq

Satürn'ün düzensiz uydularının yörüngelerini ve üç İnuit alt grubunu gösteren diyagram. Eğiklik ve yarı-büyük eksen sırasıyla Y ve X eksenlerinde gösterilmiştir. Eğiklikleri 90°'nin altında olan uydular doğrusal, 90°'nin üzerinde olanlar ters yöndür. X ekseni Satürn'ün Hill yarıçapı cinsinden etiketlenmiştir.

İnuit grubu, Satürn'ün benzer yörüngeler izleyen doğrusal düzensiz uydularının dinamik bir gruplamasıdır. Yarı büyük eksenleri 11 ile 19 Gm arasında, yörünge eğiklikleri 45° ile 50° arasında ve dış merkezlikleri 0,11 ile 0,39 arasında değişir. Satürn'ün yörüngesinde dönüşleri ortalama 2 yıl sürer. Uluslararası Astronomi Birliği (IAU) bu uydular için İnuit mitolojisinden alınan isimleri saklı tutmaktadır.

Grup ilk gözlemlerde oldukça homojen görünmüş, uydular açık kırmızı renk (renk ölçekleri B-V = 0,79 ve V-R = 0,51, Galyalı grubununkine benzer)^[1] ve benzer kızılötesi spektrumlar sergilemişti.^[2] Son gözlemler Ijiraq'ın, Paaliaq, Siarnaq ve Kiviuq'tan belirgin şekilde daha kırmızı olduğunu ortaya koymuştur. Buna ek olarak, diğer üçünün aksine, Ijiraq'ın spektrumu 0,7 μm civarında zayıf soğurma göstermez. Bu özellik olası bir su hidrasyonuna bağlanmaktadır.^[3]

Spektral homojenlik (Ijiraq hariç) tek bir nesnenin parçalanmasındaki ortak bir kökenle tutarlıdır, fakat yörünge parametrelerinin dağılımı daha fazla açıklamaya ihtiyaç duyar. Son zamanlarda bildirilen üyeler arasındaki seküler rezonanslar, çarpışma sonrası dağılımın açıklamasını sağlayabilir.

Üyeler

İnuit grubunun bilinen on iki üyesi (kendi alt gruplarında Satürn'den artan mesafe sırasıyla):

Adı	Çap (Km)[4]	Süre (gün)[5]
S/2019 S 1	3	445,51
Kiviuq	16	449,13
S/2005 S 4	4	450,22
S/2020 S 1	2	451,10
Ijiraq	12	451,46
Paaliaq	22	687,08
S/2004 S 31	4	866,10
Tarqeq	7	884,98
S/2019 S 14	2	893,14
Siarnaq	40	895,87
S/2020 S 3	2	907,99
S/2020 S 5	2	933,88

Ayrıca, S/2019 S 6 da bazı kaynaklar tarafından İnuit grubunda sınıflandırılmıştır.^[a]

Ayrıca bakınız

• Doğal uydular listesi

Notlar

1. JPL'nin ortalama yörünge öğeleri Galyalı grubununkine benzer bir eğiklik önerir, fakat diğer kaynaklar İnuit grubuna ait olduğunu belirtmektedir.

Kaynakça

1. Grav, Tommy; Holman, Matthew J.; Gladman, Brett J.; Aksnes, Kaare (2003). "Photometric survey of the irregular satellites". Icarus. 166 (1). ss. 33-45. arXiv:astro-ph/0301016 $2. Bibcode:2003Icar..166...33G. doi:10.1016/j.icarus.2003.07.005. 
2. Grav, Tommy; Holman, Matthew J (2004). "Near-Infrared Photometry of the Irregular Satellites of Jupiter and Saturn". The Astrophysical Journal. 605 (2). ss. L141-L144. arXiv:astro-ph/0312571 $2. Bibcode:2004ApJ...605L.141G. doi:10.1086/420881. 
3. Grav, T.; Bauer, J. (1 Kasım 2007). "A deeper look at the colors of the Saturnian irregular satellites". Icarus. 191 (1). ss. 267-285. doi:10.1016/j.icarus.2007.04.020. 12 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2024 – ArXiv vasıtasıyla. 
4. "Moons of Saturn". Carnegie Sciene. Earth & Planets Laboratory. 25 Ocak 2024. 7 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2024. 
5. "Planetary Satellite Mean Elements". Jet Propulsion Laboratory. California Institute of Technology. 25 Ocak 2024. 5 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2024. 

• JPL'den ortalama yörünge parametreleri

Dış bağlantılar

• David Jewitt sayfaları
• Scott Sheppard sayfaları