เนื้อตายเหตุขาดเลือด[1] (อังกฤษ: infarction) เป็นกระบวนการตายเฉพาะส่วนของเนื้อเยื่ออันเกิดจากการขาดเลือด ซึ่งอาจเกิดจากการอุดกั้นหลอดเลือดแดงที่เลี้ยงอวัยวะนั้น ๆ เช่นจากลิ่มเลือด (blood clot) หรือคอเลสเตอรอล หรืออาจเกิดจากการถูกกดเบียดจากโครงสร้าง epitobe อื่น ๆ
โดยส่วนมากภาวะเนื้อตายเหตุขาดเลือดเกี่ยวข้องกับโรคท่อเลือดแดงและหลอดเลือดแดงแข็ง (atherosclerosis) เมื่อคราบไขมันที่เกาะตามผนังหลอดเลือดหลุดออกมา จะเกิดลิ่มเลือดในหลอดเลือด (thrombus) อุดกั้นการไหลเวียนของเลือด และอาจหลุดออกมาและไหลตามกระแสเลือดไปอุดกั้นหลอดเลือดในบริเวณอื่น ๆ เกิดเป็นสิ่งหลุดอุดหลอดเลือด (embolus) นอกจากนี้เนื้อตายเหตุขาดเลือดอาจเกี่ยวข้องกับการอุดตันของหลอดเลือดจากการกดเบียด เช่นส่วนของลำไส้ขาดเลือดเนื่องจากไส้เลื่อน (hernia) หรือไส้บิดเกลียว (volvulus)
ประเภทของเนื้อตายเหตุขาดเลือด
เนื้อตายเหตุขาดเลือดแบ่งออกได้เป็น 2 ประเภทตามปริมาณเลือดออก
โรคที่เกี่ยวข้อง
โรคที่เกี่ยวข้องกับเนื้อตายเหตุขาดเลือดได้แก่
อ้างอิง
|
|---|
| การลดลง | |
|---|
| การเพิ่มขึ้น | | อาการเลือดออก |
- ทั่วไป รอยฟกช้ำ/ก้อนเลือดขัง: จุดเลือดออก
- โรคกาฬม่วง
- เลือดออกใต้ผิว
เฉพาะที่: ศีรษะ (การตกเลือดกำเดา, อาการไอเป็นเลือด, การตกเลือดในกะโหลก, การตกเลือดในตา, การตกเลือดใต้เยื่อตา)
- อก (ภาวะโพรงเยื่อหุ้มปอดมีเลือด, ภาวะถุงหุ้มหัวใจมีเลือด, ก้อนเลือดขังในปอด)
- ท้อง (อาการเลือดออกในกระเพาะและลำไส้, การตกเลือดในระบบน้ำดี, ช่องท้องมีเลือด, กล่อนเลือด, ภาวะมีเลือดในท่อนำไข่)
- ข้อ (โรคเลือดออกในข้อ)
|
|---|
| อาการบวมน้ำ | |
|---|
| อื่น ๆ | |
|---|
|
|---|
