เจนนิเฟอร์ ลินน์ คอนเนลลี (อังกฤษ : Jennifer Lynn Connelly ; เกิด 12 ธันวาคม ค.ศ. 1970) เป็นนักแสดงหญิง ชาวอเมริกัน เริ่มต้นเข้าสู่วงการบันเทิงตั้งแต่อายุ 10 ปี ด้วยการเป็นนางแบบเด็กถ่ายโฆษณาตามสื่อสิ่งพิมพ์และโทรทัศน์ จากนั้นในปี ค.ศ. 1983 เธอได้มีโอกาสแสดงมิวสิกวิดีโอ เพลง "Union of the Snake" ของวงดูแรนดูแรน ซึ่งกลายเป็นเพลงที่ได้รับความนิยมของวง และทำให้เธอมีผลงานการแสดงครั้งแรกในภาพยนตร์เรื่อง เมืองอิทธิพล คนอหังการ์ (ค.ศ. 1984) และเริ่มมีผลงานการแสดงเรื่องอื่นๆตามมาเช่น ฟีโนมีนา (ค.ศ. 1985), มหัศจรรย์เขาวงกต (ค.ศ. 1986), เหิรทะลุฟ้า (ค.ศ. 1991), เมืองเปลี่ยนสมอง มนุษย์ผิดคน (ค.ศ. 1998) โดยเธอได้รับคำชื่นชมการบทบาทการแสดงในภาพยนตร์เรื่อง บทสวดแด่วัน...ที่ฝันสลาย (ค.ศ. 2000) และมาประสบความสำเร็จสูงสุดจากการแสดงในภาพยนตร์ชีวประวัติ ของจอห์น แนช เรื่อง ผู้ชายหลายมิติ (ค.ศ. 2001) ที่ทำให้เธอได้รับรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม , รางวัลลูกโลกทองคำ และ รางวัลแบฟตา
ผลงานการแสดงภาพยนตร์เรื่องอื่นๆของเธอที่เป็นที่รู้จักเช่น ฮัลค์ มนุษย์ยักษ์จอมพลัง (ค.ศ. 2003), พลิกน้ำเน่าคดีฉาวโลก (ค.ศ. 2005), เทพบุตรเพชรสีเลือด (ค.ศ. 2006), วันพิฆาตสะกดโลก (ค.ศ. 2008), หนุ่มกิ๊กสาวกั๊ก สมการรักไม่ลงตัว (ค.ศ. 2009), โนอาห์ มหาวิบัติวันล้างโลก (ค.ศ. 2014), คนกล้าไฟนรก (ค.ศ. 2017), อลิตา แบทเทิล แองเจิ้ล (ค.ศ. 2019) และ ท็อปกัน: มาเวอริค (ค.ศ. 2022) โดยนอกจากการแสดงภาพยนตร์แล้วเธอยังได้แสดงละครชุด ที่ได้รับความนิยมเรื่อง ปฏิวัติฝ่านรกน้ำแข็ง ที่ออกอากาศทางสถานีทีเอ็นที ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2020 – ปัจจุบัน
ในปัจจุบันนอกจากผลงานการแสดงแล้วเธอยังเป็นพรีเซนเตอร์เสื้อผ้าชั้นสูง ที่มีชื่อเสียงระดับโลกอย่างบาเลนเซียกา , หลุยส์ วิตตอง รวมถึงเป็นพรีเซนเตอร์ให้กับเครื่องสำอางค์เรฟลอน ของสหรัฐอเมริกา และ ชิเซโด ของประเทศญี่ปุ่น
วัยเด็ก
เจนนิเฟอร์ คอนเนลลี เกิดที่เมืองไคโร เทศมณฑลกรีน รัฐนิวยอร์ก ใกล้กับเทือกเขาแคทสกิล มีแม่เป็นชาวยิว [ 1] และพ่อเป็นชาวไอริช [ 2] โดยแม่ของเธอ ไอลีน ชูแมน เป็นตัวแทนจำหน่ายวัตถุโบราณ ส่วนพ่อของเธอ เจอราร์ด คาร์ล คอนเนลลี เป็นผู้ประกอบการด้านการผลิตเสื้อผ้า[ 3] [ 4] พ่อของเธอนับถือศาสนาคริสต์ นิกายโรมันคาทอลิก ส่วนแม่ของเธอผ่านการศึกษาจากโรงเรียนสอนศาสนาเยชิวา โดยตระกูลของแม่เธอเป็นชาวยิวที่อพยพมาจากโปแลนด์ และรัสเซีย [ 5] [ 1]
คอนเนลลี ถูกเลี้ยงดูและใช้ชีวิตในวัยเด็กที่บรุกลิน รัฐนิวยอร์ก โดยเธอเข้าเรียนที่โรงเรียนเซนต์ แอนน์ ซึ่งเป็นโรงเรียนเอกชนที่มีชื่อเสียงด้านการสอนศิลปะ ในบรุกลิน จนกระทั่งในปี ค.ศ. 1976 ขณะเธออายุได้ 6 ขวบ พ่อของเธอป่วยด้วยโรคหอบหืด ครอบครัวของเธอจึงตัดสินใจย้ายไปใช้ชีวิตที่เมืองวูดสต็อค เทศมณฑลอัลสเตอร์ เพื่อหลีกหนีจากสภาพอากาศที่มีหมอกปนควัน ในบรุกลิน ก่อนที่ครอบครัวของเธอจะย้ายกลับมาที่บรุกลินอีกครั้งในอีก 4 ปีต่อมา
หลังจากจบการศึกษาจากโรงเรียนเซนต์ แอนน์ เธอได้ศึกษาต่อระดับปริญญาตรีทางด้านวรรณกรรมอังกฤษ ที่มหาวิทยาลัยเยล รัฐคอนเนทิคัต ในปี ค.ศ. 1988 โดยหลังจากที่เธอเรียนที่นี่ได้ 2 ปี คอนเนลลีซึ่งในขณะนั้นมีผลงานการแสดงภาพยนตร์และเริ่มมีชื่อเสียงในวงการบันเทิงของสหรัฐแล้ว ได้โอนย้ายไปเรียนต่อทางด้านการละคร ที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด รัฐแคลิฟอร์เนีย แทนที่การเรียนทางด้านวรรณกรรมอังกฤษ โดยพ่อแม่ของเธอได้ให้การสนับสนุน ที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด เธอได้เรียนกับครูสอนการแสดงที่มีชื่อเสียงหลายคน ก่อนที่เธอจะตัดสินใจลาออกจากมหาวิทยาลัย เพื่อไปเป็นนักแสดงเต็มตัวในเวลาต่อมา[ 6]
ผลงานในวงการบันเทิง
1980–1985: นางแบบ และบทบาทการแสดงในช่วงแรก
เมื่ออายุได้ 10 ปี เจนนิเฟอร์ คอนเนลลี ได้รับคำแนะนำจากเพื่อนของพ่อเธอที่ทำงานด้านสื่อโฆษณาให้เธอลองไปออดิชัน เพื่อเป็นนักเดินแบบ พ่อและแม่ของเธอจึงได้ส่งภาพถ่ายของเธอไปให้กับฟอร์ดโมเดลส์ ซึ่งเป็นบริษัทจัดหานักเดินแบบ ชื่อดังในนครนิวยอร์ก หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ได้ร่วมงานถ่ายแบบกับฟอร์ดโมเดลส์ โดยเริ่มจากการถ่ายแบบโฆษณาลงบนสื่อสิ่งพิมพ์ก่อนจะมีผลงานถ่ายโฆษณาทางโทรทัศน์ และเคยขึ้นปกนิตยสาร ชื่อดังอย่างเซเวนทีน ในปี ค.ศ. 1986, 1987 และ ค.ศ. 1988
เจนนิเฟอร์ คอนเนลลี ในวัย 12 ปี ได้รับคำแนะนำจากแม่ของเธอในการไปออดิชัน เพื่อเป็นนักแสดง จนกระทั่งเธอได้บทบาทนักแสดงสมทบในภาพยนตร์ที่กำกับการแสดงโดย แซร์โจ เลโอเน และนำแสดงโดยโรเบิร์ต เดอ นีโร เรื่อง เมืองอิทธิพล คนอหังการ์ (ค.ศ. 1984) ต่อมาเธอได้บทบาทนักแสดงนำเป็นครั้งแรกในภาพยนตร์สยองขวัญ ของประเทศอิตาลีเรื่อง ฟีโนมีน่า ที่กำกับการแสดงโดย ดาริโอ อาร์เจนโต ในปี ค.ศ. 1985
เดือนธันวาคม ค.ศ. 1986 เธอได้มีผลงานถ่ายโฆษณาทางโทรทัศน์และร้องเพลงประกอบโฆษณาที่ประเทศญี่ปุ่น โดยเธอได้บันทึกเสียงร้องในเพลง "Monologue of Love" และ "Message of Love" เป็นภาษาญี่ปุ่น เพื่อใช้ประกอบโฆษณาที่เธอแสดง ต่อมาเพลงนี้ได้รับความนิยมจนมีการจัดจำหน่ายเพลงดังกล่าวออกเป็นแผ่นเสียง แบบอีพี [ 7]
อ้างอิง
↑ 1.0 1.1 Connelly, Jennifer (November 7, 2004). "Inside The Actors Studio: Jennifer Connelly". Inside The Actors Studio (Interview). สัมภาษณ์โดย Lipton, James. New York: Bravo.
↑ Van Meter, Jonathan (October 23, 2007). "Jennifer Connelly: Dark Victory" . Vogue . สืบค้นเมื่อ May 26, 2018 . "I'm an Irish Jew," she says.
↑ Sischy, Ingrid (April 1, 2002). "How holding out for something that mattered paid off". Interview Magazine . Brant Publications. p. 36.
↑ Schneider, Karen S. (February 4, 2002). "Jennifer Connelly's love saves Russell Crowe in a Beautiful Mind—but her no. 1 guy is 4-year-old Kai" . People . pp. 73, 74. ISSN 0093-7673 . สืบค้นเมื่อ September 1, 2009 .
↑ Dicker, Ron (July 3, 2005). "Jennifer Connelly feeling more at home in her career" . Hartford Courant . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2015-12-15. สืบค้นเมื่อ December 14, 2008 . She jokes that she was raised with a double dose of guilt, having an Irish Catholic father and a Jewish mother who was schooled at a yeshiva in New Rochelle.
↑ Laufenberg, Norbert B. (2005). Entertainment Celebrities . Trafford Publishing. ISBN 978-1-4120-5335-8 . สืบค้นเมื่อ April 17, 2011 .
↑ Monologue of Love (7-inch disk). Jennifer Connelly. Toshiba East World Records. 1986. WTP-17908.{{cite AV media notes }}
: CS1 maint: others (ลิงก์ )
1936–1940 1941–1960 1961–1980 1981–2000 2001–ปัจจุบัน