สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตเอสโตเนีย

สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตเอสโตเนีย Eesti Nõukogude Sotsialistlik Vabariik (เอสโตเนีย) Эсто́нская Сове́тская Социалисти́ческая Респу́блика (รัสเซีย)
ค.ศ. 1940–1941 ค.ศ. 1944–1990/91
ธงชาติ (1953–1990) ตราแผ่นดิน (1940–1990)
เพลงชาติ: เพลงชาติสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตเอสโตเนีย
ที่ตั้งของสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตลิทัวเนียภายในสหภาพโซเวียต
เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด	ทาลลินน์ 59°25′00″N 24°45′00″E
ภาษาทั่วไป	ภาษาเอสโตเนียและภาษารัสเซีย
การปกครอง	ไม่มีกำหนดการปกครองด้วยตนเอง รัฐพรรคการเมืองเดียว สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียต
ผู้นำ
• 1940–1941	Karl Säre
• 1944–1950	Nikolai Karotamm
• 1950–1978	Johannes Käbin
• 1978–1988	Karl Vaino
• 1988–1990	Vaino Väljas
ยุคประวัติศาสตร์	สงครามโลกครั้งที่ 2 · สงครามเย็น
• สหภาพโซเวียตยึดครอง	16 มิถุนายน 1940
• สถาปนาสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียต	21 กรกฎาคม 1940
• ถูกผนวกเข้ากับสหภาพโซเวียตอย่างผิดกฎหมาย (เอสโตเนียยังดำรงอยู่ต่อไป โดยนิตินัย)	9 สิงหาคม 1940
• นาซียึดครอง	1941
• สหภาพโซเวียตยึดครองอีกครั้ง	1944
• คำประกาศอำนาจอธิปไตยเอสโตเนีย	16 พฤศจิกายน 1988
• การปฏิวัติด้วยการร้องเพลง	1988
• เปลี่ยนชื่อเป็นสาธารณรัฐเอสโตเนีย	8 พฤษภาคม 1990
• ถอนการสถาปนาสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตเอสโตเนีย	20 สิงหาคม 1991
• สหภาพโซเวียตรับรอง	6 กันยายน 1991
พื้นที่
1989	45,227 ตารางกิโลเมตร (17,462 ตารางไมล์)
ประชากร
• 1989	1565662
รหัสโทรศัพท์	7 014
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	เอสโตเนีย

สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตเอสโตเนีย (อังกฤษ: Estonian Soviet Socialist Republic; เอสโตเนีย: Eesti Nõukogude Sotsialistlik Vabariik, ย่อ: Eesti NSV; รัสเซีย: Эсто́нская Сове́тская Социалисти́ческая Респу́блика) เป็นหนึ่งในสาธารณรัฐสิบห้าแห่งที่ประกอบกันเป็นสหภาพโซเวียตโดยได้รับการบริหารจากรัฐบาลกลางของสหภาพ^[1][2] ในขั้นแรก สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตเอสโตเนียถูกจัดตั้งขึ้นในดินแดนของสาธารณรัฐเอสโตเนียเมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม ค.ศ. 1940 หลังการรุกรานของกองทัพโซเวียตเมื่อวันที่ 17 มิถุนายน ค.ศ. 1940 และหลังการจัดตั้งรัฐบาลหุ่นเชิดชุดหนึ่ง^[3] ซึ่งมีสหภาพโซเวียตหนุนหลังและประกาศให้เอสโตเนียเป็นรัฐโซเวียต ต่อมาสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตเอสโตเนียถูกผนวกเข้ากับสหภาพโซเวียตในวันที่ 9 สิงหาคม ค.ศ. 1940^[4][5] ดินแดนแห่งนี้ยังถูกเยอรมนีนาซีเข้ายึดครองระหว่างปี ค.ศ. 1941–1944 อีกด้วย

หลายประเทศ^[6] ไม่ยอมรับว่าการผนวกเอสโตเนียเป็นการกระทำที่ชอบด้วยกฎหมาย โดยบางประเทศรับรองรัฐบาลโซเวียตของเอสโตเนียเฉพาะในทางพฤตินัยเท่านั้น และบางประเทศก็ไม่รับรองเลย^[7][8][9] นอกจากนี้ บางประเทศก็ยังคงรับรองคณะทูตและกงสุลเอสโตเนียซึ่งปฏิบัติหน้าที่ในนามของอดีตรัฐบาลเอสโตเนียต่อไป^[10][11] นโยบายการไม่รับรองดังกล่าวก่อให้เกิดหลักความต่อเนื่องทางกฎหมายซึ่งยืนหยัดว่า ในทางนิตินัย เอสโตเนียยังคงเป็นรัฐเอกราชที่ถูกยึดครองระหว่างปี ค.ศ. 1940–1991^[12]

เอสโตเนียเป็นสาธารณรัฐแรกในเขตอิทธิพลโซเวียตที่ประกาศอำนาจอธิปไตยแห่งรัฐจากรัฐบาลกลางที่กรุงมอสโกเมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน ค.ศ. 1988 ต่อมาเมื่อวันที่ 30 มีนาคม ค.ศ. 1990 สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตเอสโตเนียได้ประกาศว่าเอสโตเนียถูกยึดครองมาตั้งแต่ ค.ศ. 1940 และประกาศช่วงเปลี่ยนผ่านสู่การมีเอกราชอย่างสมบูรณ์ สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตเอสโตเนียถูกเปลี่ยนชื่อเป็น สาธารณรัฐเอสโตเนีย ในวันที่ 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1990 จากนั้นเอกราชของสาธารณรัฐเอสโตเนียก็ได้รับการสถาปนาขึ้นอีกครั้งในวันที่ 20 สิงหาคม ค.ศ. 1991 และสหภาพโซเวียตเองก็รับรองว่าเอสโตเนียเป็นรัฐเอกราชในวันที่ 6 กันยายน ปีเดียวกัน

อ้างอิง

1. Hough, Jerry F (1997). Democratization and revolution in the USSR, 1985–1991. Brookings Institution Press. ISBN 0-8157-3749-1.
2. "Republic, definition 3". Merriam-Webster Online Dictionary. Merriam-Webster Online. 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-06-09.
3. Ronen, Yaël (2011). Transition from Illegal Regimes Under International Law. Cambridge University Press. p. 17. ISBN 978-0-521-19777-9.
4. The Baltic States: Estonia, Latvia and Lithuania (Postcommunist States and Nations) David J. Smith from Front Matter ISBN 0-415-28580-1
5. Estonia: Identity and Independence: Jean-Jacques Subrenat, David Cousins, Alexander Harding, Richard C. Waterhouse on Page 246. ISBN 90-420-0890-3
6. Mälksoo, Lauri (2003). Illegal annexation and state continuity: the case of the incorporation of the Baltic states by the USSR. M. Nijhoff Publishers,. p. 76. ISBN 978-90-411-2177-6. incorporation into the Soviet Union in 1940 took place against the will of the population, and was never recognized de jure by most countries
7. Hiden, John; Vahur Made; David J. Smith (2008). The Baltic question during the Cold War. Routledge. p. 209. ISBN 0-415-37100-7.
8. Talmon, Stefan (2001). Recognition of Governments in International Law. Oxford University Press. p. 103. ISBN 978-0-19-826573-3.
9. Aust, Anthony (2005). Handbook of International Law. Cambridge University Press,. p. 26. ISBN 0-521-82349-8.
10. Diplomats Without a Country: Baltic Diplomacy, International Law, and the Cold War by James T. McHugh , James S. Pacy, Page 2. ISBN 0-313-31878-6
11. "President of the Republic at the State Dinner hosted by President T. E. Mary McAleese and Dr. Martin McAleese". President. 14 April 2008. สืบค้นเมื่อ 18 October 2015. ... we are thankful that Ireland never recognised the illegal annexation of Estonia by the Soviet Union after the Second World War. We will never forget John McEvoy, Estonia’s honorary consul in Dublin from 1938 to 1960.
12. David James Smith, Estonia: independence and European integration, Routledge, 2001, ISBN 0-415-26728-5, pXIX