ลากข้าง (า) ใช้เป็นสระ อา เมื่ออยู่หลังพยัญชนะต้น และใช้ประสมสระ เอาะ อำ และ เอา
สำหรับรูปสระที่ประกอบใน ฤๅ และ ฦๅ จะเรียกว่า ลากข้างยาว (ๅ)[1] แต่ไม่ถือเป็นรูปสระอย่างโดดๆ เนื่องจาก ฤๅ และ ฦๅ เป็นรูปสระในตัวเองอยู่แล้ว ในแป้นพิมพ์ภาษาไทย ลากข้างยาว อยู่บนปุ่มเดียวกับเลข "1" (จะพิมพ์ได้เฉพาะหลัง ฤ และ ฦ เท่านั้น)
การประสมรูป
| การประสมรูป |
ปรากฏ |
ใช้เป็นสระ |
สัทอักษรสากล
|
| (พยัญชนะต้น) + ลากข้าง |
–า |
อา |
/aː/
|
| (พยัญชนะต้น) + นิคหิต + ลากข้าง |
–ำ |
อำ |
/am/, /aːm/
|
| ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + ลากข้าง |
เ–า |
เอา |
/aw/, /aːw/
|
| ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + ลากข้าง + วิสรรชนีย์ |
เ–าะ |
เอาะ (ไม่มีตัวสะกด) |
/ɔʔ/
|
เชิงอรรถ
- ↑ "ลากข้างยาว" เป็นชื่อที่ปรากฏใน TIS-620 และยูนิโคด ภาษาไทยไม่มีการเรียกรูปอักษรตัวนี้
