ยูเอสเอส แฮร์รี เอส. ทรูแมน (CVN-75)

	ยูเอสเอส แฮร์รี เอส. ทรูแมน ในเดือนกันยายน 2018
ประวัติ
สหรัฐอเมริกา
ชื่อ	ไทย : ยูเอสเอส แฮร์รี เอส. ทรูแมน; อังกฤษ : USS Harry S. Truman;
ตั้งชื่อตาม	พันเอก แฮร์รี เอส. ทรูแมน
Ordered	30 มิถุนายน 1988
อู่เรือ	นิวพอร์ตนิวส์ชิปบิลดิง
มูลค่าสร้าง	US$4,500 ล้าน
ปล่อยเรือ	29 พฤศจิกายน 1993
เดินเรือแรก	7 กันยายน 1996
เข้าประจำการ	25 กรกฎาคม 1998 (26 ปี)
เปลี่ยนชื่อใหม่	จาก ยูไนเต็ดสเตต
ท่าจอด	ฐานทัพเรือนอร์ฟอล์ก
รหัสระบุ	หมายเลขเอ็มเอ็มเอสไอ: 368800000; สัญญาณเรียกขาน: NHST; ; หมายเลขตัวเรือ: CVN-75;
คำขวัญ	The Buck Stops Here; (ความรับผิดชอบอยู่ที่นี่);
ชื่อเล่น	HST
สถานะ	อยู่ในประจำการ
สัญลักษณ์
ลักษณะเฉพาะ
ชั้น:	นิมิตซ์
ขนาด (ระวางขับน้ำ):	103,900 ลองตัน (116,400 ชอร์ตตัน)
ความยาว:	ตลอดลำ: 1,092 ฟุต (332.8 เมตร); แนวน้ำ: 1,040 ฟุต (317.0 เมตร);
ความกว้าง:	กว้างสุด: 252 ฟุต (76.8 เมตร); แนวน้ำ: 134 ฟุต (40.8 เมตร);
กินน้ำลึก:	สูงสุดสำหรับเดินเรือ: 37 ฟุต (11.3 เมตร); ขีดจำกัด: 41 ฟุต (12.5 เมตร);
ระบบขับเคลื่อน:	2 × เครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ Westinghouse A4W (ยูเรเนียมเสริมสมรรถนะสูง 93.5%); 4 × กังหันไอน้ำ; 4 × เพลาใบจักร; กำลัง 260,000 แรงม้า (194 เมกะวัตต์);
ความเร็ว:	มากกว่า 30 นอต (56 กิโลเมตรต่อชั่วโมง; 35 ไมล์ต่อชั่วโมง)
พิสัยเชื้อเพลิง:	ไม่จำกัดระยะทาง 20–25 ปี
อัตราเต็มที่:	ประจำเรือ: 3,532 นาย; ฝูงบินประจำเรือ: 2,480 นาย;
ระบบตรวจการและปฏิบัติการ:	เรดาร์ค้นหาทางอากาศ 3 มิติ AN/SPS-48E; เรดาร์ค้นหาทางอากาศ 2 มิติ AN/SPS-49(V)5; เรดาร์จับเป้าหมาย AN/SPQ-9B; เรดาร์ควบคุมการจราจรทางอากาศ AN/SPN-46; เรดาร์ควบคุมการจราจรทางอากาศ AN/SPN-43C; เรดาร์ช่วยลงจอด AN/SPN-41; 4 × ระบบนำวิถีขีปนาวุธ Mark 91 NSSM; 4 × เรดาร์นำวิถีขีปนาวุธ Mark 95;
สงครามอิเล็กทรอนิกส์และเป้าลวง:	ระบบต่อต้านการสงครามอิเล็กทรอนิกส์ AN/SLQ-32A(V)4; ระบบต่อต้านตอร์ปิโด SLQ-25A Nixie;
ยุทโธปกรณ์:	2 × แท่นปล่อย Mark 57 Mod 3 สำหรับอาวุธปล่อยผิวพื้นสู่อากาศ อาร์ไอเอ็ม-7 ซีสแปโรว์; 2 × แท่นปล่อยสำหรับอาวุธปล่อยผิวพื้นสู่อากาศ อาร์ไอเอ็ม-116 Rolling Airframe Missile; 3 × Phalanx CIWS;
เกราะ:	เป็นความลับ
อากาศยาน:	อากาศยานปีกนิ่งและเฮลิคอปเตอร์ 90 ลำ

ยูเอสเอส แฮร์รี เอส. ทรูแมน (CVN-75) (อังกฤษ: USS Harry S. Truman) เป็นเรือบรรทุกเครื่องบินขับเคลื่อนด้วยพลังงานนิวเคลียร์ลำดับที่ 8 จากทั้งหมด 10 ลำในกลุ่มเรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์ของกองทัพเรือสหรัฐ ได้รับการตั้งชื่อตามประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกาคนที่ 33 พันเอก แฮร์รี เอส. ทรูแมน ปัจจุบันประจำการอยู่ที่ฐานทัพเรือนอร์ฟอล์ก รัฐเวอร์จิเนีย

ยูเอสเอส แฮร์รี เอส. ทรูแมน ถูกปล่อยลงน้ำเมื่อวันที่ 7 กันยายน 1996 โดยอู่ต่อเรือนิวพอร์ตนิวส์ชิปบิลดิง ในเมืองนิวพอร์ตนิวส์ รัฐเวอร์จิเนีย^[3] และจัดพิธีเข้าประจำการเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม 1998 โดยมีกัปตันทอมัส ออตเตอร์ไบน์ เป็นผู้บัญชาการเรือ ประธานาธิบดีบิล คลินตัน เป็นประธานในพิธี และผู้เข้าร่วมงานสำคัญคนอื่น ๆ ได้แก่ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรรัฐมิสซูรี ไอก์ สเกลตัน ผู้ว่าการรัฐมิสซูรี เมล คาร์นาฮัน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม วิลเลียม โคเฮน และรัฐมนตรีว่าการทบวงทหารเรือ จอห์น เอช. ดาลตัน

ยูเอสเอส แฮร์รี เอส. ทรูแมน เดิมเป็นเรือธงของกองเรือจู่โจมที่ 2 (CSG-2) และได้เป็นเรือธงของกองเรือจู่โจมที่ 10 (CSG-10) ตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม 2004 เป็นต้นไป

ตั้งแต่ปี 2001 กองเรือจู่โจมแฮร์รี เอส. ทรูแมน ได้เข้าร่วมปฏิบัติการต่าง ๆ ดังนี้ ปฏิบัติการร่วมมือ (Operation Joint Endeavor), ปฏิบัติการห้ามบิน (Operation Deny Flight), ปฏิบัติการเฝ้าระวังทางใต้ (Operation Southern Watch), ปฏิบัติการเสรีภาพยั่งยืน (Operation Enduring Freedom ), ปฏิบัติการเสรีภาพอิรัก (Operation Iraqi Freedom), ปฏิบัติการชีพจรฤดูร้อน '04 (Summer Pulse '04) และ ปฏิบัติการเม็ดชาร์ก/เมเจสติก อีเกิล '04 (NATO Operation Medshark/Majestic Eagle '04) ขององค์การสนธิสัญญาแอตแลนติกเหนือ (เนโท)^[4]

ในช่วงครึ่งปีแรกของปี 2016 ยูเอสเอส แฮร์รี เอส. ทรูแมน ในฐานะเรือธงของกองเรือจู่โจมที่ 8 ได้ปฏิบัติภารกิจทางอากาศนาน 8 เดือน โจมตีกลุ่มไอซิล (ISIL) จากทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก เป็นส่วนหนึ่งของปฏิบัติการความเด็ดขาดแน่วแน่ (Operation Inherent Resolve)^[5]^[6]^[7]^[8] ซึ่งเรือลำนี้เป็นเรือธงของกองเรือจู่โจมที่ 8 มาตั้งแต่เดือนมิถุนายน 2014.^[9]

อ้างอิง

↑ Polmar, Norman (2004). The Naval Institute guide to the ships and aircraft of the U.S. fleet. Naval Institute Press. p. 112. ISBN 978-1-59114-685-8. nimitz class displacement.
↑ "CVN-68: NIMITZ CLASS" (PDF).
↑ "Aircraft Carrier Photo Index: USS HARRY S. TRUMAN (CVN-75)". www.navsource.org. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 May 2012. สืบค้นเมื่อ 16 August 2016.
↑ "Harry S Truman Strike Group". Military. GlobalSecurity.org. 7 May 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 August 2011. สืบค้นเมื่อ 31 August 2011.
↑ "Harry S Truman Carrier Strike Group Launches First OIR Missions". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 October 2017. สืบค้นเมื่อ 28 December 2017.
↑ "Navy Launches Counter-ISIL Sorties From Mediterranean Sea". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 July 2016. สืบค้นเมื่อ 28 December 2017.
↑ "U.S. Navy Strikes at ISIL From the Med". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 October 2017. สืบค้นเมื่อ 28 December 2017.
↑ Truman, USS Harry S. "6 months preparing, 8 months supporting combat operations and just a little longer to bring it home. #FinishStrongpic.twitter.com/kLKHt8w3Dt". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 October 2016. สืบค้นเมื่อ 28 December 2017.
↑ Mass Communication Specialist 3rd Class Taylor DiMartino (20 เมษายน 2015). "Carrier Strike Group 8 Changes Command, Continues Deployment Preparation". U.S. Navy. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 ตุลาคม 2017. สืบค้นเมื่อ 28 ธันวาคม 2017.