ฝูงบินลาดตระเวนทางอากาศกองเรือที่ 3 (วีคิว-3) (อังกฤษ: Fleet Air Reconnaissance Squadron 3; อักษรย่อ: VQ-3) หรือนามสมญาไอรอนเมน เป็นฝูงบินการบินนาวีแห่งกองทัพเรือสหรัฐ ซึ่งตั้งอยู่ที่ฐานทัพอากาศทิงเกอร์ รัฐโอคลาโฮมา (สหรัฐ) เป็นกองบัญชาการการส่งกำลังทางอากาศการบินโบอิง อี-6 เมอร์คิวรี และอากาศยานกองหนุนคมนาคม ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนทาคาโมของกองทัพเรือ ภารกิจของพวกเขาคือให้อำนาจแก่ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐและกระทรวงกลาโหม ในการติดต่อโดยตรงกับเรือดำน้ำ, เครื่องบินทิ้งระเบิด และที่เก็บขีปนาวุธของสหรัฐในช่วงสงครามนิวเคลียร์[1]
การดำเนินงาน
วีคิว-3 มีนายทหาร 78 คนและเจ้าหน้าที่ที่เกณฑ์ 454 คน ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1992 หน่วยนี้ได้ดำเนินการภายใต้ฝ่ายกลยุทธ์การสื่อสารกองบิน 1 ที่ฐานทัพอากาศทิงเกอร์ โดยนำอากาศยานไปใช้เพื่อทำการลาดตระเวนปฏิบัติการออกจากฐานทัพอากาศทราวิส รัฐแคลิฟอร์เนีย[2]
ประวัติ
อีซี-130คิว ของวีอาร์-21 ขณะบินออกจากรัฐฮาวาย ประมาณปี ค.ศ. 1964
มีการเริ่มต้นฝูงบินเมื่อวันที่ 23 ธันวาคม ค.ศ. 1963 ในฐานะฝูงบินสนับสนุนยุทธวิธีกองเรือที่ 21 (VR-21) ณ สถานีอากาศยานกองทัพเรือบาร์เบอร์พอยต์ รัฐฮาวาย เป็นผู้ดำเนินการเครื่องบินซี-130 เฮอร์คิวลิส รุ่นพิเศษ อีซี-130จี และในช่วงต้นปี ค.ศ. 1966 ได้ย้ายไปที่สถานีอากาศยานกองทัพเรืออะกานา กวม ซึ่งกลายเป็นส่วนหนึ่งของฝูงบินเตือนภัยล่วงหน้าทางอากาศ 1 (VW-1) ส่วนวันที่ 1 กรกฎาคม ค.ศ. 1968 ทาคาโมได้แยกจากกันกลายเป็นฝูงบินลาดตระเวนทางอากาศกองเรือที่ 3 (VQ-3)[3] อีซี-130จี ได้รับการแทนที่โดยอีซี-130คิว ในปี ค.ศ. 1969–1970 โดยฝูงบินลาดตระเวนทางอากาศกองเรือที่ 3 ได้กลับไปที่บาร์เบอร์พอยต์ในปี ค.ศ. 1980 ซึ่งฝูงบินได้เปลี่ยนจากอีซี-130คิว ไปเป็นโบอิง อี-6เอ เมอร์คิวรี ในปี ค.ศ. 1989–90 และย้ายไปฐานทัพอากาศทิงเกอร์ในปี ค.ศ. 1992
องค์การสมาคมทหารผ่านศึกชุมชนทาคาโมได้จัดตั้งพิพิธภัณฑ์/เรือนประวัติศาสตร์ที่ท่าอากาศยานคาเลโลอา บนที่ดินจัดสรรของสถานีอากาศยานกองทัพเรือบาร์เบอร์พอยต์ ซึ่งมอบให้วันที่ 6 กันยายน ค.ศ. 2016 กับอดีตสมาชิกของวีคิว-3, วีคิว-4 และ วีคิว-7 ในการดูแลรักษา ซึ่งมีบันทึกเหตุการณ์ของฝูงบินลาดตระเวนทางอากาศกองเรือที่ 3
อ้างอิง
_insignia_2015.png)
