ค่าคงตัวอ็อยเลอร์–มัสเกโรนี

ค่าคงตัวอ็อยเลอร์–มัสเกโรนี (อังกฤษ: Euler–Mascheroni constant) เป็นค่าคงตัวทางคณิตศาสตร์ ส่วนมากใช้ในทฤษฎีจำนวน เป็นค่าของลิมิตระหว่างอนุกรมฮาร์โมนิกและลอการิทึมธรรมชาติ

${\displaystyle \gamma =\lim _{n\rightarrow \infty }\left[\left(\sum _{k=1}^{n}{\frac {1}{k}}\right)-\log(n)\right]=\int _{1}^{\infty }\left({1 \over \lfloor x\rfloor }-{1 \over x}\right)\,dx}$

ค่าคงตัวนี้นิยมเขียนแทนด้วยอักษรกรีก γ (แกมมา) มีค่าประมาณคือ 0.57721 56649 01532 86060 65120 90082 40243 10421 59335

ผู้นิยามค่าคงตัวนี้เป็นครั้งแรกคือ เลอ็อนฮาร์ท อ็อยเลอร์ นักคณิตศาสตร์ชาวสวิตเซอร์แลนด์ โดยได้ตีพิมพ์ใน De Progressionibus harmonicus observationes ใน พ.ศ. 2478 ปัจจุบันยังไม่ทราบว่า γ เป็นจำนวนตรรกยะหรือไม่ แต่จากกระบวนการเศษส่วนต่อเนื่องได้แสดงให้เห็นว่า ถ้า γ เป็นจำนวนตรรกยะแล้ว ส่วนของ γ จะต้องมีค่ามากกว่า 10^242080[1]

อ้างอิง

1. Havil, Julian (2003). Gamma: Exploring Euler's Constant. Princeton University Press. ISBN 978-0-69-117810-3.