โพแทสเซียมไซยาไนด์

โพแทสเซียมไซยาไนด์

ชื่อ
IUPAC name โพแทสเซียมไซยาไนด์
เลขทะเบียน
เลขทะเบียน CAS	151-50-8^Y
3D model (JSmol)	รูปภาพแบบโต้ตอบ
ChEBI	CHEBI:33191^N
เคมสไปเดอร์	8681^Y
ECHA InfoCard	100.005.267
EC Number	205-792-3
ผับเคม CID	9032
RTECS number	TS8750000
UNII	MQD255M2ZO^Y
UN number	1680
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID0024268
InChI InChI=1S/CN.K/c1-2;/q-1;+1^Y Key: NNFCIKHAZHQZJG-UHFFFAOYSA-N^Y InChI=1/CN.K/c1-2;/q-1;+1 Key: NNFCIKHAZHQZJG-UHFFFAOYAH
SMILES [K+].[C-]#N
คุณสมบัติ
สูตรเคมี	KCN
มวลโมเลกุล	65.12 g/mol
ลักษณะทางกายภาพ	ผลึกของแข็งสีขาว deliquescent
กลิ่น	จาง ๆ คล้ายอัลมอนด์
ความหนาแน่น	1.52 g/cm^3
จุดหลอมเหลว	634.5 องศาเซลเซียส (1,174.1 องศาฟาเรนไฮต์; 907.6 เคลวิน)
จุดเดือด	1,625 องศาเซลเซียส (2,957 องศาฟาเรนไฮต์; 1,898 เคลวิน)
ละลายในน้ำ	71.6 g/100 ml (25 °C) 100 g/100 ml (100 °C)
ความสามารถละลายได้ ใน เมทานอล	4.91 g/100 ml (20 °C)
ความสามารถละลายได้ ใน กลีเซอรอล	ละลายได้
ความสามารถละลายได้ ใน ฟอร์มาไมด์	14.6 g/100 mL
ความสามารถละลายได้ ใน เอทานอล	0.57 g/100ml
ความสามารถละลายได้ ใน ไฮดรอกซีลามีน	41 g/100 ml
pKa	11.0
Magnetic susceptibility (χ)	−37.0·10^−6 cm^3/mol
ดัชนีหักเหแสง (nD)	1.410
อุณหเคมี
Std molar entropy (S^⦵298)	127.8 J K^−1 mol^−1
Std enthalpy of formation (ΔfH^⦵298)	−131.5 kJ/mol
ความอันตราย
GHS labelling:
Pictograms
Signal word	อันตราย
Hazard statements	H290, H300, H310, H330, H370, H372, H410
Precautionary statements	P260, P264, P273, P280, P284, P301+P310
NFPA 704 (fire diamond)	4 0 0
จุดวาบไฟ	ไม่ติดไฟ
ปริมาณหรือความเข้มข้น (LD, LC):
LD50 (median dose)	5 mg/kg (oral, rabbit) 10 mg/kg (oral, rat) 5 mg/kg (oral, rat) 8.5 mg/kg (oral, mouse)[2]
NIOSH (US health exposure limits):
PEL (Permissible)	TWA 5 mg/m^3[1]
REL (Recommended)	C 5 mg/m^3 (4.7 ppm) [10-minute][1]
IDLH (Immediate danger)	25 mg/m^3[1]
เอกสารข้อมูลความปลอดภัย (SDS)	ICSC 0671
สารประกอบอื่นที่เกี่ยวข้องกัน
แอนไอออนอื่น ๆ	โพแทสเซียมไซยาเนต โพแทสเซียมไทโอไซยาเนต
แคทไอออนอื่น ๆ	โซเดียม รูบิเดียมไซยาไนด์ ลิเทียมไซยาไนด์ ซีเซียมไซยาไนด์
สารประกอบที่เกี่ยวข้อง	ไฮโดรเจนไซยาไนด์
หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa อ้างอิงกล่องข้อมูล

โพแทสเซียมไซยาไนด์ (อังกฤษ: potassium cyanide) มีสูตรเคมีคือ KCN มีลักษณะเป็นของแข็งผลึกสีขาว ละลายน้ำได้ดีมาก มักใช้ในอุตสาหกรรมเหมืองแร่ทอง การสังเคราะห์ทางอินทรีย์และการชุบโลหะด้วยไฟฟ้า โพแทสเซียมไซยาไนด์มีความเป็นพิษสูงมาก มีกลิ่นจาง ๆ คล้ายอัลมอนด์ แต่การได้กลิ่นนี้ขึ้นอยู่กับลักษณะทางพันธุกรรม^[4] และมีบันทึกจากผู้ที่ฆ่าตัวตายด้วยสารนี้ว่ามีรสฉุนแสบลิ้น^[5]

การผลิต

ก่อนปี ค.ศ. 1900 โพแทสเซียมไซยาไนด์ได้จากการสลายโพแทสเซียมเฟอร์โรไซยาไนด์ ดังสมการ:^[6]

K₄[Fe(CN)₆] → 4 KCN + FeC₂ + N₂

ต่อมาได้จากการผสมไฮโดรเจนไซยาไนด์กับสารละลายในน้ำ 50% ของโพแทสเซียมไฮดรอกไซด์ แล้วทำให้ระเหยในสุญญากาศ:^[7]

HCN + KOH → KCN H₂O

ประมาณการว่ามีการผลิตโพแทสเซียมไซยาไนด์ 50,000 ตันต่อปี^[8]

ความเป็นพิษ

บทความหลัก: การเป็นพิษจากไซยาไนด์

โพแทสเซียมไซยาไนด์เป็นสารยับยั้งการหายใจระดับเซลล์และยับยั้งปฏิกิริยาออกซิเดทีฟฟอสโฟรีเลชัน ทำให้ร่างกายไม่สามารถสร้างพลังงานและเกิดภาวะเลือดเป็นกรดแล็กติก ผิวหนังเกิดผื่นแดงเนื่องจากเนื้อเยื่อไม่สามารถใช้ออกซิเจนจากเลือดได้ ต่อมาผู้ป่วยจะหมดสติและอาจมีภาวะชัก และจะเสียชีวิตจากภาวะพร่องออกซิเจน

ขนาดของโพแทสเซียมไซยาไนด์ที่ทำให้เสียชีวิตอยู่ที่ 200–300 มิลลิกรัม^[9] ช่วงเวลาของการออกฤทธิ์ขึ้นอยู่กับความเป็นกรดในกระเพาะอาหารที่จะเปลี่ยนโพแทสเซียมไซยาไนด์เป็นไฮโดรเจนไซยาไนด์

โพแทสเซียมไซยาไนด์ใช้ในการกระทำอัตวินิบาตกรรมของบุคคลในประวัติศาสตร์หลายคน เช่น แอร์วิน รอมเมิล, เอฟา เบราน์, โยเซฟ เกิบเบลส์, ไฮน์ริช ฮิมม์เลอร์, แฮร์มันน์ เกอริงและแอลัน ทัวริง

โพแทสเซียมไซยาไนด์สามารถขจัดความเป็นพิษได้ด้วยไฮโดรเจนเพอร์ออกไซด์ [H₂O₂ ] หรือสารละลายโซเดียมไฮโปคลอไรต์ [NaOCl] ดังสมการ:^[8]

KCN + H₂O₂ → KOCN + H₂O

อ้างอิง

1. NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards. "#0522". National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH).
2. "Cyanides (as CN)". Immediately Dangerous to Life and Health Concentrations (IDLH). National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH).
3. "POTASSIUM CYANIDE | CAMEO Chemicals | NOAA".
4. Online 'Mendelian Inheritance in Man' (OMIM) 304300
5. "The only taste: Cyanide is acrid". hindustantimes.com. Hindustan Times.
6. Von Wagner, Rudolf (1897). Manual of chemical technology. New York: D. Appleton & Co. p. 474 & 477.
7. Pradyot Patnaik. Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill, 2002, ISBN 0-07-049439-8
8. Andreas Rubo, Raf Kellens, Jay Reddy, Joshua Wooten, Wolfgang Hasenpusch "Alkali Metal Cyanides" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry 2006 Wiley-VCH, Weinheim, Germany. doi:10.1002/14356007.i01_i01
9. John Harris Trestrail III. Criminal Poisoning - Investigational Guide for Law Enforcement, Toxicologists, Forensic Scientists, and Attorneys (2nd edition). pg 119

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ โพแทสเซียมไซยาไนด์
• International Chemical Safety Card 0671
• Hydrogen cyanide and cyanides (CICAD 61)
• National Pollutant Inventory - Cyanide compounds fact sheet
• NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards
• CSST (Canada)
• NIST Standard Reference Database
• Institut national de recherche et de sécurité (1997). "Cyanure de sodium. Cyanure de potassium". Fiche toxicologique n° 111, Paris:INRS, 6pp. (ในภาษาฝรั่งเศส)

เกลือและอนุพันธ์โคเวเลนต์ของไซยาไนด์ไอออน
HCN																	He
LiCN	Be(CN)2											B	C	NH4CN	OCN^−, -NCO	FCN	Ne
NaCN	Mg(CN)2											Al(CN)3	SiCN	P(CN)3	SCN^−, -NCS, (SCN)2, S(CN)2	ClCN	Ar
KCN	Ca(CN)2	Sc(CN)3	Ti(CN)4	VO(CN)3	Cr(CN)3	Mn(CN)2	Fe(CN)3, Fe(CN)6^4+, Fe(CN)6^3+	Co(CN)2, Co(CN)3	Ni(CN)2 Ni(CN)4^2−	CuCN	Zn(CN)2	Ga(CN)3	Ge	As(CN)3	SeCN^− (SeCN)2 Se(CN)2	BrCN	Kr
RbCN	Sr(CN)2	Y(CN)3	Zr(CN)4	Nb	Mo	Tc	Ru	Rh	Pd(CN)2	AgCN	Cd(CN)2	In(CN)3	Sn	Sb	Te(CN)2, Te(CN)4	ICN	XeCN
CsCN	Ba(CN)2		Hf	Ta	W	Re	Os	Ir	Pt	Au	Hg2(CN)2, Hg(CN)2	TlCN	Pb(CN)2	Bi(CN)3	Po	At	Rn
Fr	Ra		Rf	Db	Sg	Bh	Hs	Mt	Ds	Rg	Cn	Nh	Fl	Mc	Lv	Ts	Og
		↓
		La	Ce(CN)3, Ce(CN)4	Pr	Nd	Pm	Sm	Eu	Gd(CN)3	Tb	Dy	Ho	Er	Tm	Yb	Lu
		Ac	Th	Pa	UO2(CN)2	Np	Pu	Am	Cm	Bk	Cf	Es	Fm	Md	No	Lr