แหล่งยุคก่อนประวัติศาสตร์โจมงในภาคเหนือของญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น: 北海道・北東北の縄文遺跡群) เป็นแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรมของประเทศญี่ปุ่น ประกอบแหล่งขุดค้นทางโบราณคดียุคโจมงอายุตั้งแต่ 10,000 ปี ถึง 400 ปีก่อน ค.ศ. จำนวน 17 แห่ง ที่ตั้งอยู่ในจังหวัดฮกไกโด อาโอโมริ อิวาเตะและอากิตะ
สถานที่สำคัญที่ได้รับการขึ้นทะเบียนฯ อาทิ แหล่งซันไนมารูยามะในจังหวัดอาโอโมริที่ค้นพบเมื่อ พ.ศ. 2535 ซึ่งขุดพบหลักฐานว่าเคยมีการสร้างสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่คาดว่าเป็นที่พักอาศัยและที่เก็บของ[1] และแหล่งโบราณยุคหินคาเมโอกะที่ขุดพบ "ชาโกกิโดะงู" เป็นต้น
ชาโกกิโดะงู
มรดกโลก
แหล่งยุคก่อนประวัติศาสตร์โจมงในภาคเหนือของญี่ปุ่นขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 44 เมื่อ 2564 ที่เมืองฝูโจว ประเทศจีน ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังต่อไปนี้
- (iii) - เป็นสิ่งที่ยืนยันถึงหลักฐานของวัฒนธรรมหรืออารยธรรมที่ปรากฏให้เห็นอยู่ในปัจจุบันหรือว่าที่สาบสูญไปแล้ว
- (v) - เป็นตัวอย่างอันโดดเด่นของวัฒนธรรมมนุษย์ ขนบธรรมเนียมประเพณีแห่งสถาปัตยกรรม วิธีการก่อสร้าง หรือการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งเสื่อมสลายได้ง่ายจากผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรมตาม กาลเวลา
อ้างอิง
- ↑ "青森県三内丸山遺跡出土品". Cultural Heritage Online (ภาษาญี่ปุ่น). Agency for Cultural Affairs. สืบค้นเมื่อ 24 April 2020.
แหล่งข้อมูลอื่น
|
|---|
| ทางวัฒนธรรม | | |
|---|
| ทางธรรมชาติ | |
|---|
หมายเหตุ: ใช้ชื่อตามที่ได้เสนอขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลก |
