แนชันแนลฮอกกีลีก

แนชันแนลฮ็อกกีลีก

การแข่งหรือฤดูกาลปัจจุบัน: เอ็นเอชแอล ฤดูกาล 2022–23
กีฬา	ฮอกกี้น้ำแข็ง
ก่อตั้ง	26 พฤศจิกายน 1917 (107 ปีก่อน) (1917-11-26), เมืองมอนทรีออล มณฑลควิเบก ประเทศแคนาดา[1]
ฤดูกาลแรก	1917–18
จำนวนทีม	31[2] (32 ทีมในปี 2021)
ประเทศ	สหรัฐอเมริกา (24 ทีม; 25 ทีมในปี 2021)  แคนาดา (7 ทีม)
ทวีป	อเมริกาเหนือ
ทีมชนะเลิศปัจจุบัน	เซนต์ลูอิส บูลส์ (สมัยที่ 3)
ทีมชนะเลิศสูงสุด	มอนทรีออล แคนาเดียนส์ (25 สมัย)[nb 1]
หุ้นส่วนโทรทัศน์	แคนาดา สปอร์ตสเน็ต[nb 2] ทีวีเอสปอร์ตส สหรัฐอเมริกา เอ็นบีซี เอ็นเอชแอลเน็ตเวิร์ก
เว็บไซต์	www.nhl.com

สันนิบาติฮอกกีแห่งชาติ หรือเอ็นเอชแอล ( National Hockey League - NHL ; ฝรั่งเศส: Ligue nationale de hockey—LNH ) เป็นลีกฮ็อกกี้น้ำแข็งระดับอาชีพในอเมริกาเหนือ ปัจจุบันในลีกมีทั้งหมด 31 ทีม: 24 ทีมในสหรัฐอเมริกาและ 7 ทีมในแคนาดา เอ็นเอชแอลถือว่าเป็นลีกฮ็อกกีน้ำแข็งที่ดีที่สุดในโลก และเป็นหนึ่งในลีกกีฬาอาชีพระดับใหญ่ในสหรัฐอเมริกาและแคนาดาร่วมกับเมเจอร์ลีกเบสบอล เนชันแนลฟุตบอลลีก และสมาคมบาสเกตบอลแห่งชาติ ถ้วยสแตนลีย์คัพซึ่งเป็นถ้วยที่ให้แก่ทีมผู้ชนะในแต่ละฤดูกาล เป็นถ้วยรางวัลกีฬาอาชีพที่เก่าแก่ที่สุดในทวีปอเมริกาเหนือ

สมาคมฮอกกี้แห่งชาติจัดตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน 1917 ที่โรงแรมวินด์เซอร์ ในมอนทรีออล หลังจากการหยุดชะงักของการดำเนินงานขององค์กรผู้บุกเบิกอย่างสมาคมฮอกกี้แห่งชาติ (NHA) ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 1909 ในเมืองเรนฟรู มณฑลออนตาริโอ ^[3] เอ็นเอชแอลเข้ามาแทนที่เอ็นเอชเอในทันทีในฐานะหนึ่งในลีกที่เข้าร่วมการแข่งขันรายการสแตนลีย์คัพ ก่อนที่ในเวลาต่อมา จะมี้พียงเอ็นเอชแอลที่ได้เป็นลีกที่เข้าร่วมแข่งขันเพียงลีกเดียว

เมื่อเริ่มต้นขึ้นมานั้น มีทีมในเอ็นเอชแอลเพียงสี่ทีม และทั้งหมดตั้งอยู่ในในแคนาดา ซึ่งตรงกับคำว่า "ระดับชาติ" ในเวลาต่อมาลีกได้ขยายไปยังสหรัฐอเมริกาในปี 1924 เมื่อทีมบอสตันบรูอินส์ ได้เข้าร่วมมาในลีก จาก 1942 ถึง 1967 มีเพียงหกทีมรวมกัน ทำยุคสมัยนี้มีชื่อเล่นว่า " ออริจินัลซิกซ์ " ต่อมาลีกเพิ่มทีมใหม่จนจำนวนทีมเพิ่มเป็นเป็นสองเท่าในปี 1967 จากนั้นจำนวนทีมในลีกเพิ่มขึ้นเป็น 18 ทีมจาก 1974 และ 21 ทีมในปี 1979 ระหว่างปี 1991 ถึงปี 2000 เอ็นเอชแอลยังขยายไปถึง 30 ทีม ได้เพิ่มทีมที่ 31 ในปี 2017 และได้อนุมัติการเพิ่มทีมที่ 32 ในปี 2021

สำนักงานใหญ่ของลีกอยู่ในนิวยอร์กซิตี ตั้งแต่ปี 1989 เมื่อสำนักงานใหญ่ย้ายมาจากมอนทรีออล

หลังจากการลอกเอาท์ที่นำไปสู่การยกเลิกฤดูกาล 2004-05 ลีกได้มีการลงข้อตกลงใหม่ซึ่งรวมถึงเรื่องเพดานค่าเหนื่อย ในปี 2009 เอ็นเอชแอลได้รับความนิยมสูงสุดเป็นประวัติการณ์ในแง่ของค่าสปอนเซอร์การเข้าร่วมและยอดผู้ชมทางโทรทัศน์

สหพันธ์ฮอกกี้น้ำแข็งนานาชาติ (IIHF) ถือว่าถ้วยสแตนลีย์คัพเป็นหนึ่งใน "การแข่งขันที่สำคัญที่สุดสำหรับกีฬานี้" เอ็นเอชแอลดึงดูดผู้เล่นที่มีทักษะสูงจากทั่วทุกมุมโลก ในปัจจุบันมีผู้เล่นจากประมาณ 20 ประเทศ ในอดีตนั้นผู้เล่นส่วนมากในลีกเป็นชาวแคนาดา แต่ในช่วงสามสิบปีที่ผ่านมา สัดส่วนของผู้เล่นชาวอเมริกันและชาวยุโรปนั้นมีแนวโน้มสูงขึ้น โดยเฉพาะผู้เล่นชาวเช็คและรัสเซียที่เข้ามาหลังช่วงสงครามเย็น

แชมป์เอ็นเอชแอลทีมปัจจุบันคือเซนต์ลูอิส บลูส์ ซึ่งเอาชนะบอสตัน บรูอินส์สี่ต่อสามเกมในรายการสแตนลีย์คัพรอบชิงชนะเลิศปี 2019

รายชื่อทีม

ดิวิชัน	ทีม	เมือง	สนาม	ความจุ	ก่อตั้ง	เข้าร่วม	ผู้จัดการทั่วไป	หัวหน้าผู้ฝึกสอน	กัปตันทีม
คอนเฟอเรนซ์ตะวันออก
แอตแลนติก	บอสตัน บรูอินส์	บอสตัน แมสซาชูเซตส์	TD Garden	17,565	1924		Don Sweeney	Bruce Cassidy	Zdeno Chara
	บัฟฟาโล เซเบอร์ส	บัฟฟาโล นิวยอร์ก	KeyBank Center	19,070	1970		Jason Botterill	Ralph Krueger	Jack Eichel
	ดีทรอยต์ เรด วิงส์	ดีทรอยต์ มิชิแกน	Little Caesars Arena	19,515	1926		Steve Yzerman	Jeff Blashill	Vacant
	ฟลอริดา แพนเธอร์ส	ซันไรส์ ฟลอริดา	BB&T Center	19,250	1993		Dale Tallon	Joel Quenneville	Aleksander Barkov
	มอนทรีออล แคนาเดียนส์	มอนทรีออล ควิเบก	Bell Centre	21,302	1909	1917	Marc Bergevin	Claude Julien	Shea Weber
	ออตตาวา เซเนเตอร์ส	ออตตาวา ออนแทรีโอ	Canadian Tire Centre	17,373	1992		Pierre Dorion	D. J. Smith	Vacant
	แทมปา เบย์ ไลท์นิง	แทมปา ฟลอริดา	Amalie Arena	19,092	1992		Julien BriseBois	Jon Cooper	Steven Stamkos
	โตรอนโต เมเปิล ลีฟส์	โตรอนโต ออนแทรีโอ	Scotiabank Arena	18,819	1917		Kyle Dubas	Mike Babcock	Vacant
เมโทรโปลิตัน	แคโรไลนา เฮอริเคนส์	ราลีห์ นอร์ทแคโรไลนา	PNC Arena	18,680	1972	1979*	Don Waddell	Rod Brind'Amour	Justin Williams
	โคลัมบัส บลู แจ็คเกตส์	โคลัมบัส โอไฮโอ	Nationwide Arena	18,144	2000		Jarmo Kekalainen	John Tortorella	Nick Foligno
	นิวเจอร์ซีย์ เดวิลส์	นวร์ก นิวเจอร์ซีย์	Prudential Center	16,514	1974*		Ray Shero	John Hynes	Andy Greene
	นิวยอร์ก ไอส์แลนเดอร์ส	นิวยอร์กซิตี นิวยอร์ก ยูเนียนเดล นิวยอร์ก	Barclays Center Nassau Coliseum	15,795 13,900	1972		Lou Lamoriello	Barry Trotz	Anders Lee
	นิวยอร์ก เรนเจอร์ส	นิวยอร์กซิตี นิวยอร์ก	Madison Square Garden	18,006	1926		Jeff Gorton	David Quinn	Vacant
	ฟิลาเดลเฟีย ฟลายเออรส์	ฟิลาเดลเฟีย เพนซิลเวเนีย	Wells Fargo Center	19,500	1967		Chuck Fletcher	Alain Vigneault	Claude Giroux
	พิตส์เบิร์ก เพนกวินส์	พิตส์เบิร์ก เพนซิลเวเนีย	PPG Paints Arena	18,387	1967		Jim Rutherford	Mike Sullivan	Sidney Crosby
	วอชิงตัน แคปิตัลส์	วอชิงตันดีซี	Capital One Arena	18,506	1974		Brian MacLellan	Todd Reirden	Alexander Ovechkin
คอนเฟอเรนซ์ตะวันตก
เซ็นทรัล	ชิคาโก แบล็กฮอวกส์	ชิคาโก อิลลินอยส์	United Center	19,717	1926		Stan Bowman	Jeremy Colliton	Jonathan Toews
	โคโลราโด แอวาแลนช์	เดนเวอร์ โคโลราโด	Pepsi Center	18,007	1972	1979*	Joe Sakic	Jared Bednar	Gabriel Landeskog
	ดัลลัส สตารส์	ดัลลัส เท็กซัส	American Airlines Center	18,532	1967*		Jim Nill	Jim Montgomery	Jamie Benn
	มินเนโซตา ไวลด์	เซนต์พอล มินเนโซตา	Xcel Energy Center	17,954	2000		Bill Guerin	Bruce Boudreau	Mikko Koivu
	แนชวิลล์ เพรเดเตอร์ส	แนชวิลล์ เทนเนสซี	Bridgestone Arena	17,113	1998		David Poile	Peter Laviolette	Roman Josi
	เซนต์ลูอิส บูลส์	เซนต์ลูอิส มิสซูรี	Enterprise Center	18,724	1967		Doug Armstrong	Craig Berube	Alex Pietrangelo
	วินนิเพ็ก เจ็ตส์	วินนิเพ็ก แมนิโทบา	Bell MTS Place	15,321	1999*		Kevin Cheveldayoff	Paul Maurice	Blake Wheeler
แปซิฟิก	แอนาไฮม์ ดักส์	แอนาไฮม์ แคลิฟอร์เนีย	Honda Center	17,174	1993		Bob Murray	Dallas Eakins	Ryan Getzlaf
	อริโซนา ไคโยตีส์[nb 3][nb 3]	เกล็นเดลล์ อริโซนา	Gila River Arena	17,125	1972	1979*	John Chayka	Rick Tocchet	Oliver Ekman-Larsson
	แคลการี เฟลมส์	แคลการี แอลเบอร์ตา	Scotiabank Saddledome	19,289	1972*		Brad Treliving	Bill Peters	Mark Giordano
	เอ็ดมันตัน ออยเลอร์ส	เอ็ดมันตัน แอลเบอร์ตา	Rogers Place	18,347	1972	1979	Ken Holland	Dave Tippett	Connor McDavid
	ลอสแอนเจลิส คิงส์	ลอสแอนเจลิส แคลิฟอร์เนีย	Staples Center	18,230	1967		Rob Blake	Todd McLellan	Anze Kopitar
	ซานโฮเซ ชาร์คส	ซานโฮเซ แคลิฟอร์เนีย	SAP Center	17,562	1991		Doug Wilson	Peter DeBoer	Logan Couture
	แวนคูเวอร์ คานักส์	แวนคูเวอร์ บริติชโคลัมเบีย	Rogers Arena	18,910	1945	1970	Jim Benning	Travis Green	Vacant
	เวกัส โกลเดน ไนท์ส	พาราไดซ์ เนวาดา	T-Mobile Arena	17,356	2017		Kelly McCrimmon	Gerard Gallant	Vacant

ทีมในอนาคต

ดิวิชัน	ทีม	เมือง	สนาม	ความจุ	ก่อตั้ง	เข้าร่วม	ผู้จัดการทั่วไป	หัวหน้าผู้ฝึกสอน	กัปตันทีม
แปซิฟิก	ซีแอทเทิล คราเคน	ซีแอทเทิล วอชิงตัน	Seattle Center Arena	TBD	2021		Ron Francis	TBD	TBD

เพิ่มเติม

1. เครื่องหมายดอกจัน (*) แสดงว่าทีมเหล่านี้เคยย้ายเมืองมาแล้ว
2. เอ็นมันตัน ออยเลอร์ส ฮาร์ตฟอร์ต เวเลอร์ส (ปัจจุบันคือแคโรไลนา เฮอริเคนส์) ควิเบก นอร์ดีกส์(ปัจจุบันคือโคโลราโด แอวาแลนช์) และวินนิเพ็ก เจตส์ทีมเดิม (ปัจจุบันคืออริโซนา ไคโยตีส์) เข้าร่วมเอ็นเอชแอลในปี 1979จากการรวมกันระหว่างเอ็นเอชแอลกับดับเบิลยูเอ็ชเอ

ดูเพิ่ม

• คอนตีเนนทัลฮอกกี้ลีก (รัสเซีย, เบลารุส, ลัตเวีย, คาซัคสถาน, ฟินแลนด์ และจีน)
• เอเชียลีกฮอกกี้น้ำแข็ง (ญี่ปุ่น, เกาหลีใต้ และรัสเซีย)
• ไทยเวิลด์ฮอกกี้ลีก (ไทย)

อ้างอิง

1. Kreiser, John (November 25, 2017). "NHL turns 100 years old". National Hockey League. สืบค้นเมื่อ March 29, 2018. ลีกได้เปิดทำการในวันที่ 24 พฤศจิกายน 1917 โดยมีผู้ก่อตั้ง จอร์จ เคนดัลล์ จากมอนทรีออล แคนาเดียนส์ ทอม กอร์แมนจากออตตาวา เอ็ม.เจ. ควินน์จากควิเบก และเหรัญญิกจากเอ็นเอชแอลชื่อแฟรงก์ คาลเดอร์ โดยหลังจากที่มีการประชุมตลอดสามวัน ก็ได้มีการประกาศก่อตั้งลีก โดยกอร์แมนกล่าวไว้และเคนดัลล์ได้กล่าวเสริมว่า "แคนาเดียนส์ วันเดอเรอรส์ ออตตาวาและควิเบกได้ตกลงก่อตั้งสันนิบาตฮ็อกกีแห่งชาติ" และเอ็นเอชแอลก็ได้ก่อตั้งอย่างเป็นทางการในวันที่ 26 พฤศจิกายน 1917
2. "Teams". NHL.com. NHL Enterprises, L.P. สืบค้นเมื่อ March 9, 2019.
3. The National Hockey League Official Record Book & Guide 2009 77th Edition, p. 9. New York: National Hockey League (2008)
4. "Coyotes to Move to Central Division in 2021-22". ArizonaCoyotes.com. NHL Enterprises, L.P. December 4, 2018. สืบค้นเมื่อ May 3, 2019.
5. Dale, Shane (December 4, 2018). "Coyotes will switch divisions when new Seattle NHL team joins league". KNXV. สืบค้นเมื่อ December 5, 2018.

1. มอลทรีออลได้แชมป์สแตนลีย์คัพทั้งหมด 24 สมัย ซึ่งไม่เท่ากับจำนวนที่ทีมนี้ได้แชมป์เอ็นเอชแอล มอนทรีออลเคยได้แชมป์สแตนลีย์คัพในปี 1916 ก่อนที่เอ็นเอชแอลจะกำเนิด และมีอยู่สองฤดูกาลที่มอนทรีออลได้แชมป์เอ็นเอชแอล แต่ไม่ได้แชมป์สแตนลีย์คัพ
2. ครองสิทธิ์ผู้ถ่ายทอดสดทั่วทั้งแคนาดา โรเจอร์สมีเดีย ผู้ถือลิขสิทธิ์ย่อยโดยถ่ายทอดทาง ซีบีซี และ ทีวีเอสปอร์ตส.
3. ในฤดูกาล 2021-22, เมื่อซีแอตเทิล คราเคนเข้ามาในลีก อริโซนาจะย้ายไปอยู่ในดิวิชันเซ็นทรัล^[4][5]