เทศกาลเพลงโอตี

เทศกาลเพลงโอตี
เป็นที่รู้จักกันในชื่อ	OTI Song Contest La OTI
สเปน	Festival OTI de la Canción
โปรตุเกส	Festival OTI da Canção
ประเภท	ประกวดเพลง
ประเทศแหล่งกำเนิด	ลาตินอเมริกา สเปน โปรตุเกส อิเควทอเรียลกินี
ภาษาต้นฉบับ	สเปนและโปรตุเกส
จำนวนตอน	28 ครั้ง
การผลิต
ความยาวตอน	2-3 ชั่วโมง (โดยประมาณ)
บริษัทผู้ผลิต	องค์การโทรทัศน์แห่งไอบีเรียและลาตินอเมริกา
ออกอากาศ
ออกอากาศ	ค.ศ. 1972 (1972) – ค.ศ. 2000 (2000)

การประกวดเพลงชิงชนะเลิศแห่งไอบีเรียและลาตินอเมริกา หรือเรียกโดยทั่วไปว่า เทศกาลเพลงโอตี (สเปน: Festival OTI de la Canción; โปรตุเกส: Festival OTI da Canção) คือการประกวดเพลงประจำปี ในกลุ่มประเทศที่เป็นสมาชิก องค์การโทรคมนาคมแห่งไอบีเรียและลาตินอเมริกา (Organización de Telecomunicaciones de Iberoamérica: OTI) โดยประเทศที่ร่วมเข้าแข่งขันจะเลือกเพลงและนักร้อง ประเทศละหนึ่งชุดแสดงสดทางโทรทัศน์ โดยเพลงที่เข้าประกวดต้องเป็นเพลงที่แต่งขึ้นมาใหม่ทั้งเนื้อร้องและทำนอง

เจ้าภาพและผู้ชนะในแต่ละปี

ประเทศที่เคยเข้าร่วมแข่งขัน

ปี	เครือข่ายที่ทำการถ่ายทอดสด	สถานที่	เมือง	จำนวนประเทศที่เข้าร่วม	ประเทศที่เข้าร่วมใหม่	ประเทศที่ไม่เข้าร่วมในปีนี้	ประเทศที่กลับมาเข้าร่วมใหม่	ประเทศที่ชนะ
1972	TVE	Palacio de Congresos y Exposiciones	มาดริด	13	อาร์เจนตินา บราซิล โบลิเวีย ชิลี โคลอมเบีย สเปน ปานามา เปรู โปรตุเกส ปวยร์โตรีโก สาธารณรัฐโดมินิกัน อุรุกวัย เวเนซุเอลา	-	-	บราซิล
1973	Rede Globo	Palácio das Artes	เบโลโอรีซอนชี	14	เม็กซิโก	-	-	เม็กซิโก
1974	Televisa	Teatro Juan Ruiz de Alarcón	อากาปุลโก	19	เนเธอร์แลนด์แอนทิลลีส เอกวาดอร์ เอลซัลวาดอร์ สหรัฐอเมริกา กัวเตมาลา ฮอนดูรัส นิการากัว	อาร์เจนตินา โปรตุเกส	-	ปวยร์โตรีโก
1975	Telemundo	Telemundo Studio 2	ซานฮวน	19	-	ฮอนดูรัส	อาร์เจนตินา	เม็กซิโก
1976	Televisa	Teatro Juan Ruiz de Alarcón	อากาปุลโก	19	คอสตาริกา	โบลิเวีย สาธารณรัฐโดมินิกัน	ฮอนดูรัส	สเปน
1977	TVE	Centro Cultural de Villa Madrid	มาดริด	21	-	-	สาธารณรัฐโดมินิกัน โปรตุเกส	นิการากัว
1978	Canal 13 TVN Canal 9 UCV Televisión	Teatro Municipal	ซานเตียโก	19	ปารากวัย	กัวเตมาลา นิการากัว โปรตุเกส	-	บราซิล
1979	Venevisión RCTV	Teatro del Círculo Militar	การากัส	21	-	-	กัวเตมาลา โปรตุเกส	อาร์เจนตินา
1980	Canal 7 ATC	Teatro General San Martín	บัวโนสไอเรส	23	-	-	โบลิเวีย นิการากัว	ปวยร์โตรีโก
1981	Televisa	Auditorio Nacional	เม็กซิโกซิตี	21	-	โบลิเวีย สาธารณรัฐโดมินิกัน	-	สเปน
1982	Panamericana Televisión	Coliseo Amauta	ลิมา	21	-	โปรตุเกส ปารากวัย	โบลิเวีย สาธารณรัฐโดมินิกัน	เวเนซุเอลา
1983	SIN	Constitution Hall	วอชิงตัน ดี.ซี.	21	-	โบลิเวีย	ปารากวัย	บราซิล
1984	Televisa	Auditorio Nacional	เม็กซิโกซิตี	21	-	อุรุกวัย	โปรตุเกส	ชิลี
1985	TVE	Teatro Lope de Vega	เซบิยา	21	-	บราซิล	อุรุกวัย	เม็กซิโก
1986	Canal 13 TVN	Teatro Municipal	ซานเตียโก	20	แคนาดา	เนเธอร์แลนด์แอนทิลลีส สเปน นิการากัว	โบลิเวีย	สหรัฐอเมริกา
1987	RTP	Teatro São Luís	ลิสบอน	24	-	-	เนเธอร์แลนด์แอนทิลลีส บราซิล สเปน นิการากัว	เวเนซุเอลา
1988	Canal 7 ATC Canal 13 Artear	Cervantes Theatre	บัวโนสไอเรส	22	-	บราซิล แคนาดา	-	อาร์เจนตินา
1989	Univisión	Knight International Center	ไมอามี่	22	อารูบา	เนเธอร์แลนด์แอนทิลลีส	-	เม็กซิโก
1990	Univisión	Caesars Palace	ลาสเวกัส	21	-	อารูบา โบลิเวีย	เนเธอร์แลนด์แอนทิลลีส	เม็กซิโก
1991	Televisa	Centro de Convenciones	อากาปุลโก	24	คิวบา	เนเธอร์แลนด์แอนทิลลีส	อารูบา โบลิเวีย แคนาดา	อาร์เจนตินา
1992	TVE	Teatro Principal	บาเลนเซีย	25	อิเควทอเรียลกินี	อารูบา	เนเธอร์แลนด์แอนทิลลีส	สเปน
1993	TVE	Teatro Principal	บาเลนเซีย	25	-	อิเควทอเรียลกินี	บราซิล	สเปน
1994	TVE	Teatro Principal	บาเลนเซีย	24	-	แคนาดา	-	อาร์เจนตินา
1995	Canal 13	Teatro José Asunción Flores	ซานเบอร์นาดิโน	24	-	เนเธอร์แลนด์แอนทิลลีส	แคนาดา	สเปน
1996	Ecuavisa Teleamazonas Gamavisión	Teatro Nacional de la Casa de la Cultura	กีโต	22	-	บราซิล แคนาดา	-	สเปน
1997	América Televisión	Plaza Mayor	ลิมา	22	-	-	-	เม็กซิโก
1998	Repretel Teletica	Teatro Nacional	ซานโฮเซ	23	-	-	เนเธอร์แลนด์แอนทิลลีส	ชิลี
1999	N/A	N/A	เบรากรุซ	N/A	-	-	-	ไม่มีการแข่งขัน เนื่องจากเมืองเจ้าภาพเกิดเหตุอุทกภัย
2000	Televisa	Centro de Convenciones	อากาปุลโก	20	-	เนเธอร์แลนด์แอนทิลลีส โคลอมเบีย อุรุกวัย	-	สหรัฐอเมริกา
2012	Televisa	N/A	เมฮีโก	N/A	บาฮามาส กรีนแลนด์	-	-	ไม่มีการแข่งขัน

จำนวนที่ชนะของแต่ละประเทศ

แผนที่แสดงจำนวนครั้งที่ชนะในแต่ละประเทศ

จำนวนครั้งที่ชนะ	ประเทศ	ปีที่ชนะ
6	สเปน	1976, 1981, 1992, 1993, 1995, 1996
	เม็กซิโก	1973, 1975, 1985, 1989, 1990, 1997
4	อาร์เจนตินา	1979, 1988, 1991, 1994
3	บราซิล	1972, 1978, 1983
2	สหรัฐอเมริกา	1986, 2000
	ปวยร์โตรีโก	1974, 1980
	ชิลี	1984, 1998
	เวเนซุเอลา	1982, 1987
1	นิการากัว	1977

รายชื่อผู้ชนะ

ปี	ประเทศ	เพลง	ศิลปิน
1972	บราซิล	Diálogo	Claudia Regina & Tobías
1973	เม็กซิโก	Qué alegre va María	Imelda Miller
1974	ปวยร์โตรีโก	Hoy canto por cantar	Nydia Caro
1975	เม็กซิโก	La felicidad	Gualberto Castro
1976	สเปน	Canta, cigarra	María Ostiz
1977	นิการากัว	Quincho Barrilete	Guayo González
1978	บราซิล	El amor... cosa tan rara	Denise de Kalafe
1979	อาร์เจนตินา	Cuenta conmigo	Daniel Riolobos
1980	ปวยร์โตรีโก	Contigo, mujer	Rafael José
1981	สเปน	Latino	Francisco
1982	เวเนซุเอลา	Puedes contar conmigo	Grupo Unicornio
1983	บราซิล	Estrela de papel	Jessé
1984	ชิลี	Agualuna	Fernando Ubiergo
1985	เม็กซิโก	El fandango aquí	Eugenia León
1986	สหรัฐอเมริกา	Todos	Damaris, Miguel Ángel Guerra & Eduardo Fabiani
1987	เวเนซุเอลา	La felicidad está en un rincón de tu corazón	Alfredo Alejandro
1988	อาร์เจนตินา	Todavía eres mi mujer	Guillermo Guido
1989	เม็กซิโก	Una canción no es suficiente	Analí
1990	เม็กซิโก	Un bolero	Carlos Cuevas
1991	อาร์เจนตินา	Adónde estás ahora	Claudia Brant
1992	สเปน	A dónde voy sin ti	Francisco
1993	สเปน	Enamorarse	Ana Reverte
1994	อาร์เจนตินา	Canción despareja	Claudia Carenzio
1995	สเปน	Eres mi debilidad	Marcos Llunas
1996	สเปน	Mis manos	Anabel Russ
1997	เม็กซิโก	Se diga lo que se diga	Iridian
1998	ชิลี	Fin de siglo: Es tiempo de inflamarse, deprimirse o transformarse	Florcita Motuda
1999	ไม่มีการแข่งขัน
2000	สหรัฐอเมริกา	Mala hierba	Hermanas Chirino

ดูเพิ่ม

• การประกวดเพลงยูโรวิชัน
• เทศกาลเพลงนานาชาติโซพอต
• การประกวดเพลงยูโรวิชันเอเชีย
• เวิลด์พอพพูลาร์ซองเฟสติวัล